Δείτε και αυτό
Ο ποιητής Γιάννης Ευθυμιάδης σκηνοθετεί το σκηνικό ποίημα «Αλκίνοος», που ανεβαίνει από 21 έως 25 Σεπτεμβρίου στη σκηνή Ω του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
Μια παράσταση που, διατηρώντας την ποιητικότητα του λόγου, επιχειρεί να αποδώσει με ρεαλιστικό τρόπο τις εικόνες της σύγκρουσης, της αέναης πάλης, του ερωτικού παραληρήματος αλλά και της μεταφυσικής αποχώρησης. Κυρίαρχη δύναμη για το ξεδίπλωμα της ιστορίας, τόσο στο ποίημα όσο και στη δραματοποίησή του, είναι η «δύναμη του νου», το φοβερό παιχνίδι που παίζει σε βάρος μας το μυαλό αλλά και η σωτήρια παρέμβασή του. Έτσι που καθένας μας να γίνεται «τέλειο θύμα-θύτης».
Ο ήρωας στο ποιητικό κείμενο «Αλκίνοος» του Γιάννη Ευθυμιάδη, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νεφέλη (2021), είναι εγκλωβισμένος σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, αναζητά το βαθύτερο εαυτό του, την καθαρότητα της αλήθειας του. Και φαντάζεται πως αντίκρυ του κείτεται κάποιος άλλος, μια νεότερη, φωτεινή εκδοχή του εαυτού του, η νεαρή του υπόσταση.
Η παράσταση πάει ένα βήμα παραπέρα. Ο ήρωας, που ερμηνεύει ο Βαγγέλης Παπαδάκης, πλάθει με τη φαντασία του κάποιον άλλο, ένα δεύτερο εαυτό, για να ενωθεί μαζί του και μέσα από την ένωση αυτή, ερωτική και μεταφυσική, να φτάσει στην ουσία της ύπαρξής του, να ξαναγαπήσει το σώμα, το μυαλό και την ψυχή του και ενωμένος μαζί τους να οδηγηθεί στην ελευθερία και τη λύτρωση.
Σκηνοθετικό σημείωμα
«Σκηνοθετώντας τον Αλκίνοο ξαναπήρα τον ίδιο δρόμο που βάδισα όταν “σκηνοθέτησα” τις λέξεις μέσα στο ποίημα. Αυτή τη φορά, όμως, ακολουθώντας την αντίστροφη πορεία. Από μέσα προς τα έξω. Επιχείρησα να δω το έργο με μια άλλη ματιά, να το προσεγγίσω και να φωτίσω την εσωτερική και την εξωτερική δράση του. Έδωσα στον ήρωα τη δυνατότητα να γεννήσει ένα άλλο άνθρωπο, να σμίξει ερωτικά μαζί του, να συγκρουστεί, να συμφιλιωθεί, ώσπου στο τέλος να συναντηθεί με αυτό τον άλλο, με τον κάθε ΆΛΛΟ, δηλαδή με τον ίδιο του τον εαυτό και να πεθάνει μαζί του. Στην πραγματικότητα, πίσω από τη ζωώδη ερωτική ή την υπερβατική και μεταφυσική του διάσταση ο Αλκίνοος αποτελεί μια αλληγορία του αέναου κύκλου της ζωής. Κλεισμένος μέσα σε ένα οικείο σκοτάδι, ο πρωταγωνιστής πάλλεται άλλοτε από τον έρωτα για τη ζωή, άλλοτε από τον πόθο για το σώμα της ύπαρξης, κι άλλοτε από τον τρόμο να δει κατάματα την αλήθεια μ’ όλη τη δύναμή του. Στο τέλος, λυτρωμένος φτάνει στην απόλυτη ελευθερία, στη γαλήνη της συνάντησης με ό,τι πιο βαθύ κι αληθινό κρύβουμε μέσα μας.
Η υποκριτική δύναμη και ευελιξία του Βαγγέλη Παπαδάκη μου χάρισε ένα “σώμα” με το σφρίγος αλλά και με την ευάλωτη φύση του ήρωα.
Οι αισθαντικές μελωδίες του Γιώργου Καγιαλίκου, οι έξοχοι φωτισμοί του Δημήτρη Κουτά και η κίνηση από τον Πλωτίνο Ηλιάδη αγκαλιάζουν το όραμά μου για την παράσταση. Τους ευχαριστώ από καρδιάς και παραδίδω τον Αλκίνοο σε μια νέα, αυτόνομη “ανάγνωση”, σε μια νέα πορεία.»
Γιάννης Ευθυμιάδης
Συντελεστές:
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιάννης Ευθυμιάδης
Ερμηνεία: Βαγγέλης Παπαδάκης
Μουσική: Γιώργος Καγιαλίκος
Τραγούδι: Βασίλης Γισδάκης
Σχεδιασμός φωτισμού: Δημήτρης Κουτάς
Κίνηση: Πλωτίνος Ηλιάδης
Φωτογραφίες – Βίντεο: Αντώνης Γιαμούρης
Επεξεργασία βίντεο: Χρυσάννα Φιλιππίδη
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Γιώργος Χαριλάου
Παραγωγή: Κοίλον & Menestrelli
Πληροφορίες:
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – Σκηνή Ω
21 – 25 Σεπτεμβρίου
Τιμές εισιτηρίων: 12€ (μειωμένο 10€)
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr
Δύο λόγια για το ποίημα
Ο Αλκίνοος (Εκδόσεις Νεφέλη 2021) είναι ένα μακροσκελές ερωτικό τραγούδι. Αγγίζει την έννοια του έρωτα τόσο στη φυσική, όσο και στη μεταφυσική του διάσταση, έξω από το χρόνο, πέρα από τα φύλα, εκεί που τέμνεται το είναι με το μη είναι. Κι απ’ την οξύτατη αυτή ακμή σπινθηρίζει ακατάλυτος κι ακατάβλητος ο έρωτας και γίνεται η υπέρτατη εξουσία. Ξεκινά από σαρκικό βίωμα, γίνεται ψυχική μέθεξη και ολοκληρώνεται ως μεταφυσική απελευθέρωση. Έτσι κι αλλιώς είναι πάντα μια ακατανίκητη δύναμη ανάλογη με τη δύναμη του νου. Παλεύουν συχνά αυτές οι δυο δυνάμεις. Κάποιες φορές σμίγουν. Η «δύναμη του νου» παίζει στον «Αλκίνοο» ένα παράτολμο, επικίνδυνο παιχνίδι που μέσα από την πυριτιδαποθήκη του έρωτα οδηγεί στην έκρηξη, στην απόλυτη αποδόμηση και στη γέννηση μιας νέας επικράτειας, ολόγυρα κι εντός μας.
