Ο Monsieur Minimal διασκευάζει την αισθησιακή «Αναζήτηση» του Γιάννη Σπανού και Αλέξη Αλεξόπουλου.
Μετά την τολμηρή κι επιτυχημένη διασκευή του θρυλικού “Υπάρχω” ο Monsieur Minimal βουτάει αυτή τη φορά στα αθώα κι αισθησιακά νερά της δεκαετίας του 70 κι επανεκτελεί την «Αναζήτηση» του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη, έχοντας ως μούσα και συνοδοιπόρο του για άλλη μια φορά την υπέροχη φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου, η οποία γράφει τα παρακάτω για αυτή την διασκευή:
Μικρό παιδί μπροστά στην τηλεόραση, έβλεπα τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να πέφτουν πάνω στα ερωτευμένα σώματα ενός άνδρα και μιας γυναίκας. “Έτσι να είναι, λες, ο έρωτας;” αναρωτιόμουν, καθώς στα ηχεία μια παθιασμένη φωνή με τέλεια άρθρωση και ανάσες που τσακίζουν κόκαλα υποσυνείδητα μου το επιβεβαίωνε.Η αξεπέραστη και κατά πολλούς “πολιτική” φωνή της Μαρίας Δημητριάδη έμελλε από εκείνη την στιγμή να γίνει για μένα η ερωτική φωνή πολλών αγαπημένων μου τραγουδιών. Όταν ακούμπησε πάνω στις μελωδίες του Γιάννη Σπανού και τα λόγια του Αλέξη Αλεξόπουλου έγινε μέσα μου μια έκρηξη. Ξεχασμένο για χρόνια μέσα στα τετράδια με τα τραγούδια που ” κάποτε θα πω”, το τραγούδι εκείνης της ταινίας, η “Αναζήτηση” βρίσκει τη φωνή μου μέσα στο μουσικό σύμπαν του Monsieur Minimal, που με έναν μαγικό τρόπο αφουγκραζόμαστε τη μελαγχολία μιας εποχής που τόσο δα προλάβαμε να ζήσουμε, με τον ίδιο τρόπο.Με σεβασμό σε ο, τι μας μεγάλωσε, ανακαλούμε τις ερωτικές μας μνήμες μέσα στην ενήλικη ζωή μας, όπως δύει ο καλοκαιρινός ήλιος.Κυκλοφορεί από την Mo.Mi.Records
Ο Monsieur Minimal διασκευάζει την αισθησιακή «Αναζήτηση» του Γιάννη Σπανού και Αλέξη Αλεξόπουλου.
Μετά την τολμηρή κι επιτυχημένη διασκευή του θρυλικού “Υπάρχω” ο Monsieur Minimal βουτάει αυτή τη φορά στα αθώα κι αισθησιακά νερά της δεκαετίας του 70 κι επανεκτελεί την «Αναζήτηση» του κορυφαίου Έλληνα συνθέτη, έχοντας ως μούσα και συνοδοιπόρο του για άλλη μια φορά την υπέροχη φωνή της Μαρίας Παπαγεωργίου, η οποία γράφει τα παρακάτω για αυτή την διασκευή:
Μικρό παιδί μπροστά στην τηλεόραση, έβλεπα τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος να πέφτουν πάνω στα ερωτευμένα σώματα ενός άνδρα και μιας γυναίκας. “Έτσι να είναι, λες, ο έρωτας;” αναρωτιόμουν, καθώς στα ηχεία μια παθιασμένη φωνή με τέλεια άρθρωση και ανάσες που τσακίζουν κόκαλα υποσυνείδητα μου το επιβεβαίωνε.Η αξεπέραστη και κατά πολλούς “πολιτική” φωνή της Μαρίας Δημητριάδη έμελλε από εκείνη την στιγμή να γίνει για μένα η ερωτική φωνή πολλών αγαπημένων μου τραγουδιών. Όταν ακούμπησε πάνω στις μελωδίες του Γιάννη Σπανού και τα λόγια του Αλέξη Αλεξόπουλου έγινε μέσα μου μια έκρηξη. Ξεχασμένο για χρόνια μέσα στα τετράδια με τα τραγούδια που ” κάποτε θα πω”, το τραγούδι εκείνης της ταινίας, η “Αναζήτηση” βρίσκει τη φωνή μου μέσα στο μουσικό σύμπαν του Monsieur Minimal, που με έναν μαγικό τρόπο αφουγκραζόμαστε τη μελαγχολία μιας εποχής που τόσο δα προλάβαμε να ζήσουμε, με τον ίδιο τρόπο.Με σεβασμό σε ο, τι μας μεγάλωσε, ανακαλούμε τις ερωτικές μας μνήμες μέσα στην ενήλικη ζωή μας, όπως δύει ο καλοκαιρινός ήλιος.Κυκλοφορεί από την Mo.Mi.Records
