Κάθε φορά που ευχόµαστε σε κάποιον «Χρόνια Πολλά», εννοούµε να µπορέσει να µεγαλώσει όσο γίνεται περισσότερο. Κι όµως κάνουµε τα πάντα, όταν αυτό συµβαίνει, για να το κρύψουµε. Δεν το κατάλαβα ποτέ.
Εκπαιδευόµαστε από µικρά παιδιά να είµαστε οι πρώτοι που θα κάνουµε κάτι. Μεγαλώνοντας, συνειδητοποίησα πως το σηµαντικό είναι να είσαι ο τελευταίος που κάνει κάτι. Εννοώ, σε χρονική σειρά. Εννοώ, τη στιγµή που εσύ θα είσαι έτοιµος, ανεξάρτητα από την ηλικία σου, να ζήσεις ό,τι κι αν είναι αυτό που µπορεί να γεµίσει την ψυχή σου και να σε κάνει πάλι να ονειρευτείς, να επιθυµήσεις, να βάλεις στόχους, να κρατήσεις τον εαυτό σου σε τέτοιο επίπεδο, διανοητικό, ψυχικό, σωµατικό, ώστε να µπορείς να τον βλέπεις µέσα σε αυτά τα όνειρα.
Άλλωστε, στα είκοσι πέντε µας όλοι έχουµε κάποιο ταλέντο. Το δύσκολο είναι αυτό το ταλέντο να το έχουµε στα πενήντα, στα εξήντα, στα ογδόντα πέντε, και, γιατί όχι, στα εκατό. Και µεγαλύτερο ταλέντο απ’ το να ζούµε και να εξελισσόµαστε δεν υπάρχει… (Περισσότερα ΕΔΩ)
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Γεννήθηκα και µεγάλωσα στην Αθήνα, όµως τις ωραιότερες παιδικές µου αναµνήσεις τις έχω από ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας, τα Αγιωργίτικα, απ’ όπου είναι η καταγωγή µου. Εκεί που σήµερα είναι το καταφύγιό µου και ο µικρός µου προσωπικός παράδεισος. Εκεί που έριξα τα πρώτα µου καλάµια για ακόντια, οραµατιζόµενος ότι βρισκόµουν σε κάποιο στάδιο του εξωτερικού. Σήµερα, σαράντα χρόνια σχεδόν µετά, συνεχίζω να γυρίζω τον κόσµο, ρίχνοντας το ακόντιό µου και έχοντας ικανοποιήσει ένα µεγάλο κοµµάτι των παιδικών µου αθλητικών ονείρων, έχοντας γίνει έξι φορές Πρωταθλητής Ελλάδας στο αγώνισµά µου και έξι φορές Βαλκανιονίκης και Πρωταθλητής Ευρώπης στην κατηγορία των Masters.
Ένα ταξίδι ζωής και ονείρων, που µε συγκινεί να µοιράζοµαι µε τους µαθητές µου, αφού για πολλά χρόνια δίδαξα σε σχολεία κοινωνικά ευαίσθητων οµάδων (τσιγγανόπαιδα-παλιννοστούντες), αλλά και µε µαθητές απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, όταν επισκέπτοµαι τα σχολεία τους, ή όταν οι ίδιοι έρχονται κοντά µας, στο Ολυµπιακό Στάδιο της Αθήνας και στο Πρότυπο Δηµόσιο Παιδικό Γυµναστήριο Καισαριανής (Near East), όπου, ως απεσταλµένος αθλητής και εκπαιδευτικός του Υπουργείου Παιδείας, µπορώ να συζητώ µαζί τους για όλα αυτά τα στοιχεία που θα µπορούσαν να δώσουν ώθηση και στα δικά τους όνειρα.
Μια ώθηση και µια αλήθεια που µε οδήγησε τα τελευταία χρόνια στη συγγραφή δώδεκα βιβλίων για παιδιά και ενήλικες. Ανάµεσα σε αυτά, τα best sellers «Ο ΑΗ-ΒΑΣΙΛΗΣ ΦΕΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟΣ», που τιµήθηκε µε το Ευρωπαϊκό Βραβείο OIKOPILIS, και οι «ΠΕΝΤΕ ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΨΥΓΕΙΟ», που έγινε και θεατρική παράσταση, το επίσηµο βιβλίο του Χρυσού Αυθεντικού Μαραθωνίου της Αθήνας το 2010, µε την ευκαιρία της συµπλήρωσης δυόµισι χιλιάδων χρόνων από τη Μάχη του Μαραθώνα «ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ ΟΝΕΙΡΩΝ», που τιµήθηκε µε το Αριστείο του ΣΕΓΑΣ, το antibullying graphic novel «ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ;… ΟΜΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ…», που αποτέλεσε την αφορµή για το 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνιστικό Φεστιβάλ εναντίον κάθε µορφής βίας, το αλληγορικό παραµύθι που αναφέρεται στη διαφορετικότητα, «ΤΟ ΠΟΛΥΧΡΩΜΟ ΠΑΙΔΙ», και το πιο προσωπικό µου ίσως, «ΟΙ ΚΟΡΥΦΕΣ ΜΕΣΑ ΜΑΣ», ένα βιβλίο θετικής σκέψης, βασισµένο στο προσωπικό ηµερολόγιο της µεγαλύτερης περιπέτειας της ζωής µου, όταν τον Δεκέµβριο του 2010 ανέβηκα στα 6.000 µέτρα της κορυφής του Κιλιµάντζαρου, του δεύτερου ψηλότερου βουνού του πλανήτη µας, για τους σκοπούς του µεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύµατος στον κόσµο, του Laureus Sport For Good Foundation, που χρησιµοποιεί τον αθλητισµό ως µέσο για θετικές κοινωνικές αλλαγές, συγκεντρώνοντας χρήµατα για τα παιδιά των παραγκουπόλεων του Ναϊρόµπι. Μια υπερβατική εµπειρία που µου έδειξε µε τον καλύτερο τρόπο πως όσο ψηλά κι αν ανέβει κάποιος, η µεγαλύτερη κορυφή βρίσκεται πάντα µέσα του, όπως ακριβώς συµβαίνει και στην ίδια τη ζωή.
Web Site: www.nikosmichalopoulos.gr
Facebook:https://www.facebook.com/nikomichalopoulos/
Twitter: https://twitter.com/AnnaNikos1
Instagram: https://www.instagram.com/Nikos__michalopoulos/
