«Κάποιος να με προσέχει» του Frank McGuinness στο Σύγχρονο Θέατρο

Μετά την επιτυχία στη Θεσσαλονίκη η παράσταση του συναρπαστικού έργου του Frank McGuinness, «Κάποιος να με προσέχει», σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου, μεταφέρεται στην Αθήνα, στο Σύγχρονο Θέατρο.

Μετά το απόλυτο sold οut στη Θεσσαλονίκη στο Θέατρο Αυλαία, το συναρπαστικό έργο του Frank McGuinness «Κάποιος να με προσέχει» (Someone who’ll watch over me), σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου με τους Αντίνοο Αλμπάνη, Δημήτρη Μάριζα και Πήτερ Ράντλ, μεταφέρεται στην Αθήνα, στο Σύγχρονο Θέατρο, από τη Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023.

«Κάποιος να με προσέχει»: Λίγα λόγια από τη σκηνοθέτρια

«Το έργο, βασισμένο σε αληθινή ιστορία, μιλά για τρεις ομήρους (ένα Άγγλο, ένα Ιρλανδό κι ένα Αμερικανό) που είναι έγκλειστοι σ’ ένα κελί, υπό το άγρυπνο βλέμμα των τρομοκρατών – απαγωγέων τους. Η προσπάθειά τους ν’ αντέξουν τις κακουχίες και την αγωνία του θανάτου εκδηλώνεται με δαιμονικό χιούμορ ή «παιχνίδια» διαφυγής. Μέσα από συγκρούσεις ή συναισθηματικές εξάρσεις, οι τρεις τους θα αγαπήσουν ο ένας τον άλλο και θα δεθούν με ισχυρότερα δεσμά και από τις αλυσίδες που τους κρατούν.

Το «Κάποιος να με προσέχει» διαδραματίζεται στο Λίβανο, την εποχή που τρομοκράτες και επαναστατικές ομάδες έκαναν τυχαίες και αιφνίδιες απαγωγές. Στην έναρξη του έργου βλέπουμε τον Ιρλανδό (Αντίνοος Αλμπάνης) και τον Αμερικανό (Πήτερ Ραντλ) στο κελί και αργότερα φέρνουν και τον Άγγλο (Δημήτρης Μάριζας). Ο Frank McGuinness περιγράφει τους μηχανισμούς που υιοθετούν για να αντέξουν την πλήξη του ατέρμονου εγκλωβισμού τους, τη φιλία και την εξάρτηση που αναπτύσσεται μεταξύ τους, τον τρόπο που και οι τρεις συμπεριφέρονται σαν μητέρα και πατέρας μαζί για τους άλλους, καθώς και τη συνταραχτική πραγματικότητα όταν ο αναπόφευκτος χωρισμός θα έρθει.

«Θέλω το έργο μου να μιλήσει για το πώς τα ανθρώπινα όντα αντέχουν κάτω από φριχτές συνθήκες», λέει ο Frank McGuinness στο πιο πρόσφατο ανέβασμα του έργου στο Λονδίνο. «Αν και αληθινά τραυματικές και απειλητικές για τη ζωή τους, οι συνθήκες αυτές μπορούν να γίνουν κατανοητές ως προς τη φύση του κτήνους… Ήθελα να είναι ένα έργο για το ‘εδώ και τώρα’ αυτών των τριών ανθρώπων, για το πώς επιβιώνουν, ποιες είναι οι οδοί διαφυγής τους. Μια πολύ βαθειά αγάπη εξελίσσεται ανάμεσα στους τρεις άντρες. Μια αγάπη που δεν τους τρομάζει και δε θέλουν να την αποφύγουν. Καθώς είναι καρφωμένοι στο πάτωμα και φυλακισμένοι, η εξάρτηση μεταξύ τους εντείνεται και η απώλεια του ενός θα γίνει απόλυτα τρομαχτική για τον άλλον».