Δείτε και αυτό
«Τσιτσιμπού: η μάγισσα της πίστας» του Αύγουστου Κορτώ. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη.
Γέρασε η Τσιτσιμπού –η θρυλική ρεμπέτισσα, η φωνή που γέμιζε κέντρα και ράγιζε ποτήρια και καρδιές– κι αναρωτιέται αν έμεινε κανείς να τη θυμάται. Κι έτσι, οπλισμένη μ’ ένα κασετοφωνάκι, αρχινά να λέει την ιστορία της, για να ξορκίσει τη λήθη.
Θυμάται τη φρίκη της Κατοχής, την ορφάνια, την αδέσποτη καλοσύνη, τη μέρα που το σπάνιο λαρύγγι της φανερώθηκε σαν θαύμα, το αναπάντεχο σουξέ του Τσιτσάνη που της άνοιξε την πόρτα της δόξας.
Κι έπειτα… Έρωτες που έσβησαν σαν τα φώτα της πίστας το χάραμα, φίλοι που χάθηκαν στην ομίχλη του χρόνου.
Μα η Τσιτσιμπού δεν το βάζει κάτω: η τρυφερότητα παραμονεύει παντού. Τα όνειρα δε γερνάνε.
Ένας σύγχρονος μύθος για μια μυθική τραγουδίστρια, μια φωνή γεννημένη από πόνο και σεβντά, μια φωνή ζωής και θανάτου, και για το μαγικό της πέρασμα μέσα απ’ την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Στα χρόνια του Χρήστου Λαμπράκη: Μαρτυρίες και αφηγήσεις για τον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη 1957-2017» της Ελευθερίας Κόλλια
Η ιστορία του μεγάλου δημοσιογραφικού συγκροτήματος μέσα από τις προσωπικές στιγμές των «δικών» του ανθρώπων. Εξήντα ένα πρόσωπα δίνουν ανθρώπινη όψη στο εκδοτικό δημιούργημα της οικογένειας Λαμπράκη αλλά και τη δική τους εκδοχή για τη δύναμη και την επιρροή του. Σημαντικοί δημοσιογράφοι, ο Γιάννης Μαρίνος, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ο Ριχάρδος Σωμερίτης, ο Γιάννης Καρτάλης, ο Γιάννης Πρετεντέρης, ο Πέτρος Ευθυμίου, η Λιάνα Κανέλλη, ο Παντελής Καψής, ο Χρήστος Μεμής, ο Στέλιος Κούλογλου, ο Παύλος Τσίμας, η Αγλαΐα Κρεμέζη και πολλοί άλλοι, μιλούν για το πέρασμά τους από τα γραφεία των εφημερίδων και των περιοδικών του ΔΟΛ. Αναγνωρισμένοι γελοιογράφοι και σκιτσογράφοι, όπως ο Κώστας Μητρόπουλος και ο Σπύρος Ορνεράκης, διευθυντές κυκλοφορίας, διορθωτές, art directors περιγράφουν τη ζωή τους πλάι σε μυθικές φιγούρες των ΜΜΕ, ξετυλίγοντας την ιστορία του ελληνικού Τύπου από το χαρτί στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Καθηγητές πανεπιστημίου, ανάμεσά τους ο Ηλίας Νικολακόπουλος, σχολιάζουν κομβικές, αμφιλεγόμενες στιγμές της διαδρομής των εφημερίδων Το Βήμα και Τα Νέα, με κορυφαία αυτή των Ιουλιανών. Προσωπικότητες, όπως 
ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος, ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης και ο Νάσος Βαγενάς, καταθέτουν τη δική τους μαρτυρία. Μνήμες για τις τελευταίες μέρες του ΔΟΛ, όπως τις έζησε στο πλάι του Σταύρου Ψυχάρη, ανασύρει η σύζυγός του, η δημοσιογράφος Χριστίνα Ψυχάρη. Ανέκδοτες φωτογραφίες, άγνωστα ιδιόχειρα σημειώματα και σκίτσα πλαισιώνουν την έκδοση. Στις σελίδες του βιβλίου μεγάλος πρωταγωνιστής είναι ο Χρήστος Λαμπράκης, για τον οποίο μιλούν πρώτη φορά πρόσωπα του στενού του περιβάλλοντος, από την αδελφή του Λένα Σαββίδη ως τη γραμματέα του Ειρήνη Μπίθα και τον οδηγό του Γιάννη Ταλάντη. Αποκαλύπτουν την ιδιοσυγκρασία, τις συνήθειες, την πολυσχιδή –ενίοτε αφανή– δράση του. Σκιαγραφούν την προσωπική διαδρομή του, αρχής γενομένης το 1957, οπότε και ανέλαβε το Συγκρότημα μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του, ως τον δικό του θάνατο το 2009, την αρχή του τέλους για τον ΔΟΛ, που κατέρρευσε μόλις οκτώ χρόνια αργότερα. Φιλοτεχνούν εν τέλει μια άτυπη πολιτική βιογραφία του τελευταίου παραδοσιακού εκδότη. Και μια τοιχογραφία της ιστορίας του τόπου. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Η τάξη του χρόνου» του Carlo Rovelli
Ο συγγραφέας των Επτά σύντοµων µαθηµάτων φυσικής µάς ξεναγεί σε ένα γοητευτικό ταξίδι στα βάθη του νοήµατος του χρόνου. «Είµαστε χρόνος. Είµαστε αυτός ο χώρος, αυτό το ξέφωτο που αποκαλύπτεται χάρη στα ίχνη της µνήµης στις συνδέσεις ανάµεσα στους νευρώνες µας. Είµαστε µνήµη. Είµαστε νοσταλγία. Ποθούµε ένα µέλλον που δε θα έρθει». Ο χρόνος είναι ένα µυστήριο που δε σταµατά να µας σαστίζει. Φιλόσοφοι, καλλιτέχνες και ποιητές εξερευνούν από παλιά το νόηµά του ενώ οι επιστήµονες έχουν ανακαλύψει ότι η δοµή του διαφέρει από τις απλές διαισθητικές µας ιδέες για αυτόν. Από τον Μπόλτζµαν ως την κβαντική θεωρία, από τον Αϊνστάιν ως την κβαντική βαρύτητα βρόχων, ο τρόπος µε τον οποίο κατανοούµε τον χρόνο έχει υποστεί ριζικές τροποποιήσεις. Ο χρόνος ρέει µε διαφορετικό ρυθµό σε διαφορετικές θέσεις, το παρελθόν διαφέρει από το µέλλον πολύ 
λιγότερο από όσο πιστεύουµε και η ίδια η ιδέα του παρόντος χάνεται στο απέραντο σύµπαν µας. Ο Κάρλο Ροβέλλι, µε την εκπληκτική γοητεία του και ένα βαθύ αίσθηµα δέους, συνδυάζοντας την επιστήµη µε τη φιλοσοφία και την τέχνη, ξετυλίγει αυτό το µυστήριο. Η Τάξη του χρόνου, ένα βιβλίο διαφωτιστικό και απροσδόκητα παρηγορητικό, µας δείχνει πως για να κατανοήσουµε τον εαυτό µας πρέπει να στοχαστούµε τον χρόνο – και πως για να κατανοήσουµε τον χρόνο πρέπει να στοχαστούµε τον εαυτό µας. «Ο Κάρλο Ροβέλλι καταφέρνει να µεταφέρει εξαιρετικά αποτελεσµατικά το µυστήριο των πολύ µεγάλων και των πολύ µικρών πραγµάτων». Φίλιπ Πούλµαν «Η σύγχρονη φυσική βρήκε τον ποιητή της. Ένα καθηλωτικό, συναρπαστικό, βαθιά όµορφο βιβλίο». Τζον Μπάνβιλ. O CARLO ROVELLI γεννήθηκε στη Βερόνα το 1956. Ως θεωρητικός φυσικός, εργάστηκε στην Ιταλία και στις ΗΠΑ, προτού εγκατασταθεί το 2000 στη Μασσαλία. Εκεί διευθύνει την ερευνητική οµάδα κβαντικής βαρύτητας στο Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής του Πανεπιστηµίου Aix-Marseille. Εκτός από το επιστηµονικό του έργο (πάνω από 200 πρωτότυπα άρθρα), έχει συγγράψει βιβλία εκλαϊκευµένης επιστήµης σχετικά µε τον χρόνο και τον χώρο, καθώς και µια µελέτη για τον Αναξίµανδρο. Κάτοχος του βραβείου Βασίλη Ξανθόπουλου, έχει τιµηθεί δύο φορές από το Ινστιτούτο Foundational Questions. Το βιβλίο του Επτά σύντοµα µαθήµατα φυσικής (Εκδ. Πατάκη, 2016), που πρωτοκυκλοφόρησε στα ιταλικά το 2014, µεταφράστηκε σε 41 γλώσσες και έχει πουλήσει περισσότερα από ένα εκατοµµύριο αντίτυπα σε όλο τον κόσµο. Το 2019 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Πατάκη το βραβευµένο βιβλίο του Η πραγµατικότητα δεν είναι αυτό που φαίνεται (Premio Galileo, Premio Merck). Το 2019 το Foreign Policy Magazine συµπεριέλαβε τον Κάρλο Ροβέλλι στον κατάλογο των 100 στοχαστών µε τη µεγαλύτερη επιρροή. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Σκοντάφτοντας σε ανοιχτά σύνορα» του Κώστα Κατσουλάρη και Δημοσθένη Κούρτοβικ
Ενώ τα ενδοευρωπαϊκά σύνορα γίνονται ολοένα πιο ανοιχτά, οι Έλληνες πνευματικοί δημιουργοί μοιάζει να προσκρούουν σε αόρατα εμπόδια, όταν κάνουν το βήμα πέρα από την ελληνική επικράτεια. Ιδιαίτερα η λογοτεχνία της χώρας μας δυσκολεύεται να βρει απήχηση στο εξωτερικό, κάτι που δεν ισχύει για τη λογοτεχνία πολλών άλλων μικρών ή σχετικά μικρών χωρών. Γιατί συμβαίνει αυτό; Με αφετηρία αυτό το ερώτημα, ο Κώστας Κατσουλάρης και ο Δημοσθένης Κούρτοβικ ξετυλίγουν μια μακρά συζήτηση γύρω από τον ελληνικό «εξαιρετισμό», την ελληνική ταυτότητα, τις ιδιομορφίες της λογοτεχνίας μας, τις παθογένειες της κριτικής, τις διεθνείς πολιτισμικές τάσεις, την ελληνική γυναικεία 
λογοτεχνία και πολλά άλλα, προσεγγίζοντας αυτά τα ζητήματα με πρωτότυπες απόψεις, αλλά χωρίς δογματικές αγκυλώσεις. Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΣΟΥΛΑΡΗΣ (Άρτα, 1968) σπούδασε οικονομικά στην Αθήνα, κινηματογράφο στο Παρίσι και λογοτεχνία στη Θεσσαλονίκη.
Έχει εκδώσει εννιά βιβλία πεζογραφίας κι έχει συμμετάσχει με διηγήματά του σε συλλογικές εκδόσεις. Μεταφράζει από τα γαλλικά κι έχει ασχοληθεί με τον κινηματογράφο ως σύμβουλος σεναρίου. Από το 2009 διευθύνει τον ιστότοπο για το βιβλίο και τον πολιτισμό bookpress.gr. Ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα και σήµερα ζει στην Αίγινα. Έχει γράψει µυθιστορήµατα, διηγήµατα, λογοτεχνικά δοκίµια, λογοτεχνική κριτική, επιστηµονικές πραγµατείες και πολιτικά κείµενα. Αυτό είναι το εικοστό πρώτο βιβλίο του. Έχει επίσης µεταφράσει εξήντα τρία βιβλία από οκτώ γλώσσες. Μυθιστορήµατα και διηγήµατά του έχουν µεταφραστεί σε έντεκα γλώσσες. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Ποιήματα» του Νίκου Λαλάτση
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Θερμαϊκός» η ποιητική συλλογή του Νίκου Λαλάτση με τίτλο «Ποιήματα». Τριάντα ένα χρόνια μετά τον θάνατό του δημοσιεύονται πολλά –όχι όλα– από τα ποιήματα που άφησε ο συγγραφέας στον αδερφό του, ο οποίος και ανέλαβε την έκδοσή τους. Διαβάζοντάς τα διακρίνουμε έναν αντίλογο προς ανθρώπους, καταστάσεις και
προς όλα όσα τον σημάδεψαν, μέσα από τον οποίο ο ίδιος ο ποιητής καθρεφτίζει την ύπαρξή του. Το δημιούργημα καθαυτό μας οδηγεί στο να αντιληφθούμε το πώς ένας άνθρωπος που άρχισε τη ζωή του με τους καλύτερους οιωνούς, σταδιακά περιέπεσε σε κατάσταση σχεδόν απόλυτης κοινωνικής εγκατάλειψης, απομόνωσης και στασιμότητας. Τα ποιήματά του είναι ποιήματα οδύνης, πικρίας αλλά και μιας ανένδοτης μαχητικότητας, τα οποία όμως μας αποκαλύπτουν πως ακόμη και στο πιο ζοφερό σκοτάδι, μπορούμε κάποιες φορές να εντοπίσουμε μια δέσμη φωτός. Ο Νίκος Λαλάτσης γεννήθηκε το 1943 στη Θεσσαλονίκη όπου και απεβίωσε το 1992. Στην εφηβεία του υπήρξε γνωστός αθλητής και πρωταθλητής Βορείου Ελλάδος στους δρόμους ταχύτητος. Υπήρξε, επίσης, για τρία χρόνια φοιτητής της νομικής σχολής, αλλά δεν αποφοίτησε ποτέ. Ένα βασανιστικό ψυχικό νόσημα τον απομόνωσε κοινωνικά και η ζωή του παρέμεινε στάσιμη. Μετά τον αθλητισμό ασχολήθηκε με την ποίηση. Σ’ αυτό το τεύχος δημοσιεύονται μερικά από τα ανέκδοτα ποιήματά του. Η πρώτη και μοναδική ως τώρα ποιητική του συλλογή εκδόθηκε το 1966 με τίτλο, «Σκαμπανεβάσματα αληθειών παντοτινής εποχής». (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Το άλογο του Ρούζβελτ» της Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου
Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαϊκός το νέο βιβλίο με νουβέλες της Μαρίας-Δέσποινας Ράμμου, με τίτλο «Το άλογο του Ρούζβελτ». Θέμα του, η ύβρις της αλαζονείας, η οποία εκκινεί μια πολύπαθη οδύσσεια των ηρώων προς την αυτογνωσία και την «εξημέρωση». Το έγκλημα και η τιμωρία, δίπτυχο των δύο ιστοριών που κινούνται σε ομόκεντρους κύκλους, με άξονα την ανάγκη για εξιλέωση του θύτη και τη λύτρωση του θύματος. Στο βιβλίο αυτό, 
τα φαντάσματα του παρελθόντος συνθέτουν την τραγωδία της ζωής των χαρακτήρων, τρωτής στα διαχρονικά, πανανθρώπινα πάθη και φαινόμενα. Η ηθική της συγχώρεσης ξεπροβάλλει ως από μηχανής θεός, για να συνδράμει στην πολυπόθητη κάθαρση των ηρώων. «Διάλεκτοι δύο αυλών. Ενώθηκαν τα ζωντανά με το πέλαγος. Γούνα με ψάρια, Τρώες και Αχαιοί». Η Μαρία-Δέσποινα Ράμμου γεννήθηκε το 1981. Είναι Διδάκτωρ Κλασικής Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και υποψήφια μεταδιδακτορική ερευνήτρια του ίδιου ιδρύματος. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα στην έκδοση του Σύγχρονου Λατινοελληνικού Λεξικού, από τις απαρχές της λατινικής γραμματείας μέχρι τον 9ο μ.Χ. αιώνα (UniversityStudioPress, 2019). Το 2022 κυκλοφόρησε η διατριβή της με τίτλο Σατιρικά επιγράμματα εναντίον γιατρών στη λατινική γραμματεία. Κοινωνικο-μοτιβιστική έρευνα (UniversityStudioPress). Συμμετείχε ως μεταφράστρια στον συλλογικό τόμο με τίτλο Ευριπίδης. 35 Μελέτες (2021, University Studio Press). Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή με τίτλο Η Χίμαιρα δεν είναι μακριά (Διάττων, Αθήνα, 2012) και τη συλλογή διηγημάτων Η Προσωπογραφία του Κρεγκ (Ενύπνιο, Αθήνα, 2022). Η νουβέλα της με τίτλο Αντίστιξη πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Παρέμβαση. Διηγήματα και ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Φρέαρ, Παρέμβαση, Χάρτης,Fractal, Culturebook. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Στη Χώρα του Χωσέ» του Θοδωρή Χονδρόγιαννου
Κατάταξη στη Θ(λ)ήβα. Μετάθεση στη Χίο. Κι έπειτα αποστολή στις Οινούσσες. Στην ανατολική πινέζα του χάρτη. Μια ανάσα απ’ την ελληνοτουρκική μεθόριο. Σε θέσεις μάχης. Με γεμάτα όπλα. Έτοιμοι -και καλά- να σκοτωθούμε. Το ταξίδι Στη χώρα του Χωσέ αφηγείται σε πρώτο πρόσωπο τις κωμικοτραγικές περιπέτειες ενός στρατιώτη που πασχίζει να επιβιώσει απ’ τα ατελείωτα χωσέ και ζόρια του φανταρικού: το μάντρωμα, τη στέρηση της σάρκας, το γερμανικό, την αϋπνία, τους στρατόκαυλους αξιωματικούς, τη μοναξιά ενός νεκρού πολίτη που στωικά καρτερεί τη νεκρανάστασή του. Κατά τις περιπλανήσεις του σε 
μονάδες σύγχρονων ανεπιθυμήτων, ο χακί ήρωας στηλιτεύει και τα κακώς κείμενα του στρατού: τη βυσματοκρατία, τα τρελόχαρτα, την κακή εκπαίδευση, την ομοφοβία, τον σεξισμό, την έχθρα απέναντι σε ό,τι αποσκιρτά απ’ το συντηρητικό τοτέμ του λευκού στρέιτ χριστιανού ορθόδοξου Έλληνα. Κριτικάρει όσα ταλαιπωρούν τους στρατιώτες και τον τόπο. Όσα κάνουν τη θητεία μια «χρήσιμα άχρηστη» εμπειρία. Χρήσιμη σαν συλλογή βιωμάτων. Άχρηστη ως προς την επιτέλεση του σκοπού της. Η παρούσα φανταρική μαρτυρία προορίζεται για όσους απολυμένους θέλουν να ψηλαφίσουν το παρελθόν τους. Για όσους νεοσύλλεκτους θέλουν να γραδάρουν το μέλλον τους. Για όσες κι όσους τους περιμένουν έξω να γυρίσουν. Για όσες κι όσους, εντός και εκτός παραλλαγής, πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το πώς ο στρατός θα σταματήσει να τρώει τα παιδιά του. Ο Θοδωρής Χονδρόγιαννος είναι δημοσιογράφος. Γεννήθηκε το 1992. Μεγάλωσε στα αρβανιτοχώρια του Μενιδίου και της Παιανίας. Σπούδασε στη Νομική Αθηνών. Μιλά Αγγλικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Ρώσικα. Έχει συνεργαστεί με ελληνικά και διεθνή μίντια. Ασχολείται με τη δημοσιογραφική έρευνα και έχει καλύψει ποικίλα ζητήματα που μεταξύ άλλων αφορούν το περιβάλλον, τη ναυτιλία, τις κυνομαχίες και το σκάνδαλο των υποκλοπών. Παράλληλα, έχει καταπιαστεί με το βιωματικό ρεπορτάζ, ακολουθώντας θρησκείες όπως η Σαϊεντολογία, οι Μορμόνοι και οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Είναι δημιουργός του μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ Σιγή Ιχθύος, το οποίο πραγματεύεται το ζήτημα της υπεραλίευσης στην εποχή της κλιματικής κρίσης. Το βιβλίο Στη χώρα του Χωσέ είναι το πρώτο του συγγραφικό πόνημα. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Η σοφία της ανασφάλειας» του Alan W. Watts
Ο κορυφαίος φιλόσοφος Alan Watts μάς δείχνει πώς -σε μια εποχή πρωτοφα¬νούς άγχους- μπορούμε να βρούμε την ολοκλήρωση αγκαλιάζοντας το παρόν και ζώντας απόλυτα στο τώρα. Ο εγκέφαλος μπορεί να υιοθετήσει σωστές συμπεριφορές μόνο όταν η συ¬νείδηση κάνει αυτό για το οποίο έχει σχεδιαστεί: αντί να αγωνίζεται για να ξεφύγει από την παρούσα εμπειρία να έχει αβίαστη επίγνωση αυτής. Σε αυτό το διαχρονικό και κλασικό βιβλίο, ο κορυφαίος φιλόσοφος Alan Watts αντλεί γνώση από την ανατολική σοφία και θρησκεία, και προσφέρει κατευθύνσεις για μια πιο ολοκληρωμένη ζωή. Η κεντρική του διαπίστωση είναι πιο επίκαιρη από ποτέ: όταν ξοδεύουμε όλο μας το χρόνο ανησυ¬χώντας για το μέλλον και θρηνώντας για το παρελθόν, δεν είμαστε σε θέση να απολαύσουμε την παρούσα στιγμή – τη 
μόνη που είμα¬στε πραγματικά σε θέση να βιώσουμε. Ο Watts προσφέρει το απελευθερωτικό μήνυμα ότι η αληθινή βεβαιότητα και η ασφάλεια προέρχονται μόνο από την κατανόηση ότι η παροδικότητα και η ανασφάλεια αποτελούν την ουσία της ύπαρξής μας. Επισημαίνει τη ματαιότητα του ατελείωτου κυνηγιού στόχων, είτε αυτοί συνίστα¬νται σε οικονομική επιτυχία είτε σε σταθερότητα είτε στην απο¬φυγή του πόνου, και δείχνει ότι μόνο αν αναγνωρίσουμε αυτό που δεν ξέ¬ρουμε μπορούμε να μάθουμε οτιδήποτε πραγματικά αξίζει να γνωρίζουμε. Στο Η σοφία της ανασφάλειας ο Watts εξηγεί πολύπλοκες έννοιες με σαφή¬νεια και απλότητα, καθιστώντας το ένα βιβλίο στο οποίο μπορείτε να επιστρέ¬φετε ξανά και ξανά για στήριξη και έμπνευση σε δύσκολες στιγμές. Ο Alan W. Watts έχει επάξια κερ¬δίσει τη φήμη ενός από τους πιο αυθεντικούς και «αδιάφθορους» φι¬λοσόφους του εικοστού αιώνα. Κά¬τοχος μάστερ και διδακτορικού στη θεολογία, είναι γνωστός κυρίως ως ερμηνευτής του ζεν βουδισμού, κα¬θώς και της ινδικής και κινεζικής φιλοσοφίας γενικότερα, κρατώντας αποστάσεις, ωστόσο, από θρησκευτι¬κούς φανατισμούς, Ο Watts συνέγραψε γύρω στα είκο¬σι βιβλία για τη φιλοσοφία και την ψυχολογία της θρησκείας, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσ¬σες ανά τον κόσμο. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
«Ματωμένο Μετάξι» της Θεοφανίας Ανδρονίκου – Βασιλάκη
Ένα καθηλωτικό μυθιστόρημα με καταιγιστική πλοκή, διαρκείς ανατροπές και ολοζώντανους χαρακτήρες, που καταδεικνύει την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων και τις βαθιές πληγές των απραγματοποίητων ονείρων. Αθήνα, 1964 Η στυγερή δολοφονία της νεαρής γόνου μιας από τις πλουσιότερες και πιο αριστοκρατικές οικογένειες της πρωτεύουσας συγκλονίζει την κοινωνία της εποχής. Η κατάθεση ενός μάρτυρα οδηγεί στο εδώλιο τον δράστη, ο οποίος καταδικάζεται και αυτοκτονεί αργότερα στη φυλακή, προκαλώντας ασύλληπτα δράματα, τόσο στην οικογένεια του θύματος όσο και στη δική του. Αστόρια, 2022 Στα προάστια της Νέας Υόρκης, η ελληνικής καταγωγής καρδιοχειρουργός Δάφνη 
Αναγνώστου, μετά την απώλεια της υπέργηρης γιαγιάς της, αναγκάζεται έπειτα από παράκληση της οικογένειάς της να ταξιδέψει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Σκοπός της είναι να βρει τους βιολογικούς γονείς της μητέρας της, όταν εκείνη ανακαλύπτει αναπάντεχα ότι είναι υιοθετημένη. Μοναδικό της στοιχείο ένα βιβλίο για τα εγκλήματα που συγκλόνισαν την Ελλάδα τη δεκαετία του ’60 και μοναδικός της αρωγός ο μυστηριώδης συγγραφέας του με το ψευδώνυμο Δημήτρης Αγγέλου. Σκοτεινά μυστικά και δολοπλοκίες, ανολοκλήρωτοι και καταδικασμένοι έρωτες, παράλογα μίση και ανομολόγητα πάθη, που αποδεικνύονται επικίνδυνα, μοιραία και θανάσιμα, ξεπηδούν μέσα από την έρευνα της Δάφνης και του Δημήτρη στη λαμπερή κοσμική Αθήνα ενός παρελθόντος όχι και τόσο μακρινού. Η αλήθεια αποκαλύπτεται σταδιακά, απογυμνωμένη και ανελέητη, επιφέροντας τη λύτρωση, τη δικαίωση και την πολυπόθητη εξιλέωση. (Περισσότερα για το βιβλίο ΕΔΩ!)
