Ιστορική αναδρομή
(εδώ το πρώτο τρέιλερ της σειράς)
Μήπως έχετε την εντύπωση ότι η τελευταία δεκαετία που ζήσαμε στην Ελλάδα αποτελεί την χειρότερη από άποψη συνθηκών και γεγονότων που γνώρισε ποτέ η χώρα μας; Μάλλον πλανάστε πλάνην οικτράν! Αν κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή πίσω στο 1817, την χρονιά δηλαδή που μας ταξιδεύει η νέα υπερπαραγωγή του Αντ1 «Η Μάγισσα», τότε εύκολα διαπιστώνουμε πόσο ασταθής, εύθραυστος, επικίνδυνος αλλά πάντα συναρπαστικός ήταν ο κόσμος επίσης τότε. Το 1815 το όρος Ταμπόρα στην Ινδονησία εξερράγη. Αυτή η δριμεία έκρηξη ηφαιστείου προκάλεσε ένα ντόμινο φυσικών καταστροφών: ηφαιστειακή τέφρα και νέφος σε παγκόσμιο επίπεδο, πτώση θερμοκρασίας παγκοσμίως έως τρεις βαθμούς Κελσίου, ξηρασίες αλλά και βαρυχειμωνιά, επιδημίες όπως χολέρα και εκατομμύρια νεκρούς ως βαρύ τίμημα. Η χώρα μας φυσικά δεν έμεινε ανεπηρέαστη.
Σε όλο αυτό το δυσμενές κλίμα, προσθέστε μία προεπαναστατική περίοδο να κοχλάζει ανά την Ελλάδα συσπειρώνοντας τον κόσμο εντός συνόρων, αλλά και εκτός με τον απόδημο ελληνισμό να συνεισφέρει εξ’ αποστάσεως. Κοινώς; Το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Το ιστορικό 1821 ήταν προ των πυλών, έτοιμο να αναφλεγεί, οδηγώντας τους Έλληνες σε μία απίστευτη δεκαετία ιστορικών προκλήσεων, σφοδρών μαχών και ραγδαίων εξελίξεων που τους οδήγησε σταδιακά στην διαμόρφωση ενός νέου κράτους. Αυτές τις λεπτές ισορροπίες, τις ετερόκλητες συνιστώσες-καλά δομημένες-σε μία ενδιαφέρουσα ιστορία με σφιχτή πλοκή, έρχεται να φωτίσει η νέα σειρά του Αντ1 με τον τίτλο: «Η Μάγισσα». Η νέα σειρά, στα έως σήμερα 60 επεισόδιά της, όσον αφορά το κόστος παραγωγής της, προσεγγίζει το αστρονομικό νούμερο για τα ελληνικά δεδομένα των 12.000.000 ευρώ.
(δείτε το δεύτερο τρέιλερ της σειράς)
Η υπόθεση
Κεντρική ηρωίδα είναι η Θεοφανώ (Έλλη Τρίγγου) η οποία υποδύεται τη νεαρή υπηρέτρια της οικογένειας Λάσκαρη. Το πρώτο επεισόδιο με έναν θεαματικό τρόπο ακροβατεί ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα, δίνοντας την εντύπωση στον τηλεθεατή πως ενδεχομένως αποτελεί ένα είδος πρόληψης για τα μελλούμενα. Η Θεοφανώ εγκλωβισμένη στο κάστρο της οικογένειας, σοκαρισμένη βλέπει ένα ανελέητο μακελειό να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια της, παρακολουθώντας την οικογένεια, αλλά και τον περίγυρό της στην κυριολεξία να αποδεκατίζεται από τους εχθρούς της. Μην αντέχοντας το αιματοκύλισμα και την καταστροφή του κόσμου της, πέφτει απεγνωσμένη από την κορυφή του κάστρου προσπαθώντας να δώσει τέλος στην ζωή της. Σχεδόν αναίσθητη, έρχεται σε επαφή με μία εναλλακτική εκδοχή του εαυτού της που την προειδοποιεί για τα μελλούμενα, αλλά και με την ανάδυση του ξεχωριστού χαρίσματος που αναβλύζει από μέσα της ως διαισθητικό άτομο που είναι. Όταν συνέλθει, αντιλαμβάνεται πως τελικά επρόκειτο για όνειρο, αλλά όσο η πλοκή εξελίσσεται, φαίνεται πως τα γεγονότα που είδε στο όνειρό της, έχουν μία σύνδεση και αλληλουχία με τα γεγονότα που θα εξελιχθούν στην πραγματική ζωή.
Οι δύο κεντρικές αλλά και αντίπαλες στην ουσία οικογένειες Λάσκαρη και Γερακάρη, αν και έχουν ενωθεί μέσω του γάμου των παιδιών τους, θα βρεθούν ξανά αντιμέτωπες όταν η εξαφάνιση του νεογέννητου εγγονιού της οικογένειας θα ταράξει τα φαινομενικά ήσυχα ύδατα ανάμεσά τους. Η Θεοφανώ, ως διαισθητική ή κοινώς μάγισσα-όπως ο κόσμος τότε ερμήνευε τα φαινόμενα αυτά-ακολουθώντας ένα νέο όραμα, θα εντοπίσει το παιδί νεκρό στις όχθες ενός ποταμού και θα επιστρέψει στο κάστρο. Εκεί θα αρχίσει ο εφιάλτης της. Από την μία πλευρά δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς κατάφερε να εντοπίσει μόνη της το παιδί εκεί δίχως να έχει εμπλακεί στην δολοφονία του και από την άλλη η συμπάθεια που τρέφει το κάστρο προς το πρόσωπό της και κυρίως ο Μάρκος Λάσκαρης (Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης) που είναι ερωτευμένος μαζί της, περιπλέκουν και άλλο τα πράγματα.
(Δείτε στο post που ακολουθεί συνοπτικά πληροφορίες για την οικογένεια Λάσκαρη)
https://www.instagram.com/p/CxIjOtTt1dH/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Η οικογένεια Γερακάρη στον αντίποδα της ιστορίας, παρουσιάζεται ως πιο σκοτεινή. Οι Λασκαραίοι είναι πιο ισχυροί ως καπεταναίοι με καράβια και επιτυχημένο εμπόριο σε όλο το Αιγαίο, ενώ οι Γερακάρηδες με καταγωγή από σόι πειρατών, συνεχίζουν να αποτελούν θανάσιμη απειλή για όσα πλοία διέρχονται.
Σε ένα από αυτά, πιάνεται ως αιχμάλωτος ο μυστηριώδης Αντρέι Σιντόροφ (Αναστάσης Ροϊλός), ένας Ελληνορώσος απόστρατος αξιωματικός του Τσαρικού στρατού, με εμπλοκή στην Φιλική Εταιρεία και με πολλά ερωτηματικά να προκύπτουν σχετικά με τις προθέσεις και τον ρόλο του. Βέβαια αυτό ισχύει για αρκετούς από τους πρωταγωνιστές, αφού όσο εξελίσσεται η πλοκή γίνεται εύκολα αντιληπτό πως κάθε ήρωας δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται.
(Δείτε στο post που ακολουθεί συνοπτικά πληροφορίες για την οικογένεια Γερακάρη)
https://www.instagram.com/p/CxIkLORtNK-/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Κριτική
Η τριετής επιτυχία της σειράς «Άγριες Μέλισσες» που άλλαξαν τον τηλεοπτικό χάρτη της ελληνικής μυθοπλασίας, μόνο τυχαία δεν ήταν. Η ίδια ομάδα συνεργάζεται εκ νέου στην «Μάγισσα» με την Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη να υπογράφουν το πρωτότυπο σενάριο και με τον Λευτέρη Χαρίτο να έχει αναλάβει με μαεστρία την σκηνοθεσία. Πρόσωπα και ισχυρή ομάδα που αποτελούν παρακαταθήκη για τη νέα σειρά και εγγύηση για επιτυχία.
Η παραγωγή είναι αρκετά προσεγμένη σε όλα τα επίπεδα (σκηνογραφία, φωτογραφία, ενδυματολογία, μουσική επένδυση). Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με την καλά επεξεργασμένη ροή των πλάνων αλλά και το εξαιρετικό μοντάζ. Η ανοίκεια ατμόσφαιρα της περίπλοκης εποχής αναπαρίσταται με επιτυχία, βάζοντας τον τηλεθεατή με ευκολία μέσα στην ιστορία, δίνοντας την ξεχωριστή αίσθηση ενός νέου ανέγνωρου παραμυθιού που ξετυλίγεται σταδιακά με έναν μαγνητικό τρόπο. Η κινηματογραφική αισθητική είναι εμφανής και ξεκάθαρη. Οι μάχες εδάφους, αλλά και οι πειρατικές σκηνές επάνω στα πλοία, αναπαριστούν γλαφυρά την βιαιότητα και σκληρότητα της εποχής και μάλιστα μιας ελληνικής περιόδου που δεν είχαμε συχνά την δυνατότητα και ευχέρεια να παρατηρήσουμε σε τέτοια έκταση στο τηλεοπτικό μας παρελθόν. Υπάρχουν επίσης από ψηλά γενικά πλάνα με φυσικά τοπία και εικόνες φυσικού κάλλους με αισθητική ντοκιμαντέρ.
Βέβαια σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί πως η πλατφόρμα του Netflix μάς την έχει κάνει την ζημιά του. Έχοντας ο καθένας μας πλέον παρακολουθήσει στο παρελθόν μία πλειάδα διεθνών τηλεοπτικών σειρών και υπερπαραγωγών, δύσκολα μπορεί να εντυπωσιαστεί και να παρασυρθεί από μία νέα εξίσου εντυπωσιακή ελληνική παραγωγή. Οι επιρροές από το «Game of Thrones» θα έλεγε κάποιος πως ενδεχομένως είναι εμφανείς, όσον αφορά εν μέρει την αισθητική προσέγγιση (χρώματα και ατμόσφαιρα), αλλά και μερικά κοινά στοιχεία στην υπόθεση (π.χ. ένα παιδί πέφτει αθώο θύμα εκδικητικής συνομωσίας ή ένα διαισθητικό άτομο παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας). Άλλωστε στην τέχνη και την δημιουργία, είναι ευρέως γνωστό πως δεν υπάρχει παρθενογένεση. Ερεθίσματα και κοινά στοιχεία υπάρχουν συχνά τα οποία ανακυκλώνονται, παράγοντας εκ νέου αστραφτερά υλικά. Βέβαια οι προαναφερόμενες επιρροές είναι ανεπαίσθητες σχεδόν και απόλυτα προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα της εποχής που ενδεχομένως δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τον μυθικό κόσμο της αντίστοιχης σειράς. Άλλωστε η προσέγγιση στο απόκοσμο σύμπαν της «Μάγισσας» πρέπει να είναι ανάλογη των ιδιαίτερων συνθηκών που την διέπουν. Εμπεριέχει μεταφυσικά στοιχεία, δοξασίες, σκοταδισμό (βρισκόμαστε άλλωστε στο 1817) και οι ήρωες της υπόθεσης ενδεχομένως να μοιάζουν είτε εξωπραγματικοί, είτε να θυμίζουν ήρωες ενός καλορυθμισμένου παραμυθιού. Αν ο τηλεθεατής δεχτεί αυτήν την συνθήκη και απομακρυνθεί από το φάσμα του ρεαλισμού, περνάει υπέροχα παρακολουθώντας την σειρά.
(Εδώ μερικοί ηθοποιοί από το εντυπωσιακό cast της σειράς)
https://www.instagram.com/p/CxfaG6eo3Pl/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Το σασπένς και το μυστήριο παρέχεται άφθονο, ενώ οι ταλαντούχοι ηθοποιοί φέρνουν εις πέρας το υποκριτικό τους καθήκον επάξια. Κρατάνε την ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα σε μία σκοτεινή εποχή που δεν γνωρίζουμε τηλεοπτικά πόσο άγρια ήταν, τόσο σε επίπεδο νοοτροπιών, συνηθειών και αντιλήψεων, όσο και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων οι οποίες απέχουν κατά πολύ από τις μοντέρνες συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας στην οποία σήμερα ζούμε. Για παράδειγμα η ανθρώπινη ζωή δεν φαίνεται να έχει τόση αξία εκείνη την εποχή, αφού ακόμα και ταπεινά σφάλματα, τιμωρούνται με βουρδουλιές, ενώ κάθε μεγαλοτσιφλικάς και γαιοκτήμονας ή πειρατής έχει το δικαίωμα να αποκεφαλίζει και να σκοτώνει αυθαίρετα όποιον στρέφεται εναντίον του ή απειλεί τα πάγια συμφέροντά του. Έννοια του κράτους φυσικά δεν υφίσταται και έχει πολλή ενδιαφέρον να δούμε πώς ο κόσμος επιβίωνε μέσα σε αυτήν την τόσο ασταθή και άγρια εποχή.
Εντύπωση παρουσιάζει ο θεσμός της σύγκριας που ξεδιπλώνεται μέσα από την σειρά. Αναφέρεται σε παλαιό εθιμικό θεσμό στην Μάνη κατά τον οποίο ένας νυμφευμένος άντρας-παράλληλα με τη νόμιμη σύζυγό του- είχε την δυνατότητα να συζεί και με δεύτερη σύντροφο, κυρίως με σκοπό την γέννηση άρρενος απογόνου. Η Εκκλησία αποδοκίμαζε τον θεσμό, αλλά φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις ιερείς αναγκάζονταν να ευλογήσουν τη σύναψη μίας τέτοιας σχέσης, είτε λόγω αμοιβής, είτε υποκύπτοντας στη βούληση ισχυρών οικογενειών.
Συμπεράσματα
Πάντα είχα την επιθυμία να παρακολουθήσω στο ελληνικό τηλεοπτικό σύμπαν, μία ιστορική σειρά (η συγκεκριμένη δύναται να θεωρηθεί επικών διαστάσεων) που θα εκτυλισσόταν γύρω από την ελληνική επανάσταση ή έστω να περιστρέφεται γύρω από αυτήν. «Η Μάγισσα» λοιπόν φαίνεται πως πετυχαίνει τον σκοπό αυτό και μάς τοποθετεί με το σαγηνευτικό νήμα της μέσα στον χαοτικό λαβύρινθο της ιστορίας. Άγνωστο προς το παρόν αν πέρα από τα στοιχεία της μυθοπλασίας θα συνδεθούν στην καλά δομημένη πλοκή της σειράς ιστορικά γεγονότα ή και πρόσωπα. Πάντως αχνοφαίνεται από τα έως τώρα δεδομένα πως δεν είναι απίθανο να τα δούμε να παίρνουν σάρκα και οστά και να διαδραματίζονται ολοζώντανα στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, ειδικά αν η σειρά εκτοξευτεί στους πίνακες τηλεθέασης σε μία άκρως ανταγωνιστική τηλεοπτική σεζόν ωστόσο.
Αρκετές παράλληλες ιστορίες και ίντριγκες χτίζονται γύρω από την κεντρική ηρωίδα που σίγουρα θα εμπλουτίσουν επιπλέον την θεματική πλοκή. Πειρατές, βεντέτες, δουλεμπόριο, δολοφονίες, βιαιοπραγίες, λεκτική και ψυχολογική βία, σεξισμός, έριδες, υποκρισία… είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του κόσμου-όπως αυτός τουλάχιστον φαίνεται να είναι το 1817 στην Μάνη και όχι μόνο. Με άλλα λόγια επικρατούσαν συνθήκες ζούγκλας. Άγραφοι νόμοι ανάλογα διαμορφωμένοι με τις εύθραυστες ισορροπίες που την διέπουν. Παρόλα αυτά, ορισμένοι έχουν την τάση να αναφέρονται αποθεωτικά στο παρελθόν, ισχυριζόμενοι πως όσο πιο πίσω επιστρέφει κανείς, τόσο πιο όμορφος και ρόδινος ήταν ο κόσμος αντίστοιχα. Φαίνεται πως η νοσταλγία για το παρελθόν ωραιοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις. Άρα μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουν για την ανωτερότητα του παρελθόντος;
https://www.instagram.com/p/Cxn8LqhomDj/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Διαβάστε και άλλα άρθρα μου πατώντας πάνω στον σύνδεσμο που ακολουθεί: https://mikrofwno.gr/author/nikolasgiovanoulis/
Ιστορική αναδρομή
(εδώ το πρώτο τρέιλερ της σειράς)
Μήπως έχετε την εντύπωση ότι η τελευταία δεκαετία που ζήσαμε στην Ελλάδα αποτελεί την χειρότερη από άποψη συνθηκών και γεγονότων που γνώρισε ποτέ η χώρα μας; Μάλλον πλανάστε πλάνην οικτράν! Αν κάνουμε μία σύντομη ιστορική αναδρομή πίσω στο 1817, την χρονιά δηλαδή που μας ταξιδεύει η νέα υπερπαραγωγή του Αντ1 «Η Μάγισσα», τότε εύκολα διαπιστώνουμε πόσο ασταθής, εύθραυστος, επικίνδυνος αλλά πάντα συναρπαστικός ήταν ο κόσμος επίσης τότε. Το 1815 το όρος Ταμπόρα στην Ινδονησία εξερράγη. Αυτή η δριμεία έκρηξη ηφαιστείου προκάλεσε ένα ντόμινο φυσικών καταστροφών: ηφαιστειακή τέφρα και νέφος σε παγκόσμιο επίπεδο, πτώση θερμοκρασίας παγκοσμίως έως τρεις βαθμούς Κελσίου, ξηρασίες αλλά και βαρυχειμωνιά, επιδημίες όπως χολέρα και εκατομμύρια νεκρούς ως βαρύ τίμημα. Η χώρα μας φυσικά δεν έμεινε ανεπηρέαστη.
Σε όλο αυτό το δυσμενές κλίμα, προσθέστε μία προεπαναστατική περίοδο να κοχλάζει ανά την Ελλάδα συσπειρώνοντας τον κόσμο εντός συνόρων, αλλά και εκτός με τον απόδημο ελληνισμό να συνεισφέρει εξ’ αποστάσεως. Κοινώς; Το κλίμα μύριζε μπαρούτι. Το ιστορικό 1821 ήταν προ των πυλών, έτοιμο να αναφλεγεί, οδηγώντας τους Έλληνες σε μία απίστευτη δεκαετία ιστορικών προκλήσεων, σφοδρών μαχών και ραγδαίων εξελίξεων που τους οδήγησε σταδιακά στην διαμόρφωση ενός νέου κράτους. Αυτές τις λεπτές ισορροπίες, τις ετερόκλητες συνιστώσες-καλά δομημένες-σε μία ενδιαφέρουσα ιστορία με σφιχτή πλοκή, έρχεται να φωτίσει η νέα σειρά του Αντ1 με τον τίτλο: «Η Μάγισσα». Η νέα σειρά, στα έως σήμερα 60 επεισόδιά της, όσον αφορά το κόστος παραγωγής της, προσεγγίζει το αστρονομικό νούμερο για τα ελληνικά δεδομένα των 12.000.000 ευρώ.
(δείτε το δεύτερο τρέιλερ της σειράς)
Η υπόθεση
Κεντρική ηρωίδα είναι η Θεοφανώ (Έλλη Τρίγγου) η οποία υποδύεται τη νεαρή υπηρέτρια της οικογένειας Λάσκαρη. Το πρώτο επεισόδιο με έναν θεαματικό τρόπο ακροβατεί ανάμεσα στην φαντασία και την πραγματικότητα, δίνοντας την εντύπωση στον τηλεθεατή πως ενδεχομένως αποτελεί ένα είδος πρόληψης για τα μελλούμενα. Η Θεοφανώ εγκλωβισμένη στο κάστρο της οικογένειας, σοκαρισμένη βλέπει ένα ανελέητο μακελειό να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια της, παρακολουθώντας την οικογένεια, αλλά και τον περίγυρό της στην κυριολεξία να αποδεκατίζεται από τους εχθρούς της. Μην αντέχοντας το αιματοκύλισμα και την καταστροφή του κόσμου της, πέφτει απεγνωσμένη από την κορυφή του κάστρου προσπαθώντας να δώσει τέλος στην ζωή της. Σχεδόν αναίσθητη, έρχεται σε επαφή με μία εναλλακτική εκδοχή του εαυτού της που την προειδοποιεί για τα μελλούμενα, αλλά και με την ανάδυση του ξεχωριστού χαρίσματος που αναβλύζει από μέσα της ως διαισθητικό άτομο που είναι. Όταν συνέλθει, αντιλαμβάνεται πως τελικά επρόκειτο για όνειρο, αλλά όσο η πλοκή εξελίσσεται, φαίνεται πως τα γεγονότα που είδε στο όνειρό της, έχουν μία σύνδεση και αλληλουχία με τα γεγονότα που θα εξελιχθούν στην πραγματική ζωή.
Οι δύο κεντρικές αλλά και αντίπαλες στην ουσία οικογένειες Λάσκαρη και Γερακάρη, αν και έχουν ενωθεί μέσω του γάμου των παιδιών τους, θα βρεθούν ξανά αντιμέτωπες όταν η εξαφάνιση του νεογέννητου εγγονιού της οικογένειας θα ταράξει τα φαινομενικά ήσυχα ύδατα ανάμεσά τους. Η Θεοφανώ, ως διαισθητική ή κοινώς μάγισσα-όπως ο κόσμος τότε ερμήνευε τα φαινόμενα αυτά-ακολουθώντας ένα νέο όραμα, θα εντοπίσει το παιδί νεκρό στις όχθες ενός ποταμού και θα επιστρέψει στο κάστρο. Εκεί θα αρχίσει ο εφιάλτης της. Από την μία πλευρά δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς κατάφερε να εντοπίσει μόνη της το παιδί εκεί δίχως να έχει εμπλακεί στην δολοφονία του και από την άλλη η συμπάθεια που τρέφει το κάστρο προς το πρόσωπό της και κυρίως ο Μάρκος Λάσκαρης (Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης) που είναι ερωτευμένος μαζί της, περιπλέκουν και άλλο τα πράγματα.
(Δείτε στο post που ακολουθεί συνοπτικά πληροφορίες για την οικογένεια Λάσκαρη)
https://www.instagram.com/p/CxIjOtTt1dH/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Η οικογένεια Γερακάρη στον αντίποδα της ιστορίας, παρουσιάζεται ως πιο σκοτεινή. Οι Λασκαραίοι είναι πιο ισχυροί ως καπεταναίοι με καράβια και επιτυχημένο εμπόριο σε όλο το Αιγαίο, ενώ οι Γερακάρηδες με καταγωγή από σόι πειρατών, συνεχίζουν να αποτελούν θανάσιμη απειλή για όσα πλοία διέρχονται.
Σε ένα από αυτά, πιάνεται ως αιχμάλωτος ο μυστηριώδης Αντρέι Σιντόροφ (Αναστάσης Ροϊλός), ένας Ελληνορώσος απόστρατος αξιωματικός του Τσαρικού στρατού, με εμπλοκή στην Φιλική Εταιρεία και με πολλά ερωτηματικά να προκύπτουν σχετικά με τις προθέσεις και τον ρόλο του. Βέβαια αυτό ισχύει για αρκετούς από τους πρωταγωνιστές, αφού όσο εξελίσσεται η πλοκή γίνεται εύκολα αντιληπτό πως κάθε ήρωας δεν είναι αυτό που αρχικά φαίνεται.
(Δείτε στο post που ακολουθεί συνοπτικά πληροφορίες για την οικογένεια Γερακάρη)
https://www.instagram.com/p/CxIkLORtNK-/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Κριτική
Η τριετής επιτυχία της σειράς «Άγριες Μέλισσες» που άλλαξαν τον τηλεοπτικό χάρτη της ελληνικής μυθοπλασίας, μόνο τυχαία δεν ήταν. Η ίδια ομάδα συνεργάζεται εκ νέου στην «Μάγισσα» με την Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη να υπογράφουν το πρωτότυπο σενάριο και με τον Λευτέρη Χαρίτο να έχει αναλάβει με μαεστρία την σκηνοθεσία. Πρόσωπα και ισχυρή ομάδα που αποτελούν παρακαταθήκη για τη νέα σειρά και εγγύηση για επιτυχία.
Η παραγωγή είναι αρκετά προσεγμένη σε όλα τα επίπεδα (σκηνογραφία, φωτογραφία, ενδυματολογία, μουσική επένδυση). Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με την καλά επεξεργασμένη ροή των πλάνων αλλά και το εξαιρετικό μοντάζ. Η ανοίκεια ατμόσφαιρα της περίπλοκης εποχής αναπαρίσταται με επιτυχία, βάζοντας τον τηλεθεατή με ευκολία μέσα στην ιστορία, δίνοντας την ξεχωριστή αίσθηση ενός νέου ανέγνωρου παραμυθιού που ξετυλίγεται σταδιακά με έναν μαγνητικό τρόπο. Η κινηματογραφική αισθητική είναι εμφανής και ξεκάθαρη. Οι μάχες εδάφους, αλλά και οι πειρατικές σκηνές επάνω στα πλοία, αναπαριστούν γλαφυρά την βιαιότητα και σκληρότητα της εποχής και μάλιστα μιας ελληνικής περιόδου που δεν είχαμε συχνά την δυνατότητα και ευχέρεια να παρατηρήσουμε σε τέτοια έκταση στο τηλεοπτικό μας παρελθόν. Υπάρχουν επίσης από ψηλά γενικά πλάνα με φυσικά τοπία και εικόνες φυσικού κάλλους με αισθητική ντοκιμαντέρ.
Βέβαια σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθεί πως η πλατφόρμα του Netflix μάς την έχει κάνει την ζημιά του. Έχοντας ο καθένας μας πλέον παρακολουθήσει στο παρελθόν μία πλειάδα διεθνών τηλεοπτικών σειρών και υπερπαραγωγών, δύσκολα μπορεί να εντυπωσιαστεί και να παρασυρθεί από μία νέα εξίσου εντυπωσιακή ελληνική παραγωγή. Οι επιρροές από το «Game of Thrones» θα έλεγε κάποιος πως ενδεχομένως είναι εμφανείς, όσον αφορά εν μέρει την αισθητική προσέγγιση (χρώματα και ατμόσφαιρα), αλλά και μερικά κοινά στοιχεία στην υπόθεση (π.χ. ένα παιδί πέφτει αθώο θύμα εκδικητικής συνομωσίας ή ένα διαισθητικό άτομο παίζει καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας). Άλλωστε στην τέχνη και την δημιουργία, είναι ευρέως γνωστό πως δεν υπάρχει παρθενογένεση. Ερεθίσματα και κοινά στοιχεία υπάρχουν συχνά τα οποία ανακυκλώνονται, παράγοντας εκ νέου αστραφτερά υλικά. Βέβαια οι προαναφερόμενες επιρροές είναι ανεπαίσθητες σχεδόν και απόλυτα προσαρμοσμένες στην ελληνική πραγματικότητα της εποχής που ενδεχομένως δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από τον μυθικό κόσμο της αντίστοιχης σειράς. Άλλωστε η προσέγγιση στο απόκοσμο σύμπαν της «Μάγισσας» πρέπει να είναι ανάλογη των ιδιαίτερων συνθηκών που την διέπουν. Εμπεριέχει μεταφυσικά στοιχεία, δοξασίες, σκοταδισμό (βρισκόμαστε άλλωστε στο 1817) και οι ήρωες της υπόθεσης ενδεχομένως να μοιάζουν είτε εξωπραγματικοί, είτε να θυμίζουν ήρωες ενός καλορυθμισμένου παραμυθιού. Αν ο τηλεθεατής δεχτεί αυτήν την συνθήκη και απομακρυνθεί από το φάσμα του ρεαλισμού, περνάει υπέροχα παρακολουθώντας την σειρά.
(Εδώ μερικοί ηθοποιοί από το εντυπωσιακό cast της σειράς)
https://www.instagram.com/p/CxfaG6eo3Pl/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
Το σασπένς και το μυστήριο παρέχεται άφθονο, ενώ οι ταλαντούχοι ηθοποιοί φέρνουν εις πέρας το υποκριτικό τους καθήκον επάξια. Κρατάνε την ευαίσθητη ισορροπία ανάμεσα σε μία σκοτεινή εποχή που δεν γνωρίζουμε τηλεοπτικά πόσο άγρια ήταν, τόσο σε επίπεδο νοοτροπιών, συνηθειών και αντιλήψεων, όσο και σε επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων οι οποίες απέχουν κατά πολύ από τις μοντέρνες συνθήκες της σύγχρονης κοινωνίας στην οποία σήμερα ζούμε. Για παράδειγμα η ανθρώπινη ζωή δεν φαίνεται να έχει τόση αξία εκείνη την εποχή, αφού ακόμα και ταπεινά σφάλματα, τιμωρούνται με βουρδουλιές, ενώ κάθε μεγαλοτσιφλικάς και γαιοκτήμονας ή πειρατής έχει το δικαίωμα να αποκεφαλίζει και να σκοτώνει αυθαίρετα όποιον στρέφεται εναντίον του ή απειλεί τα πάγια συμφέροντά του. Έννοια του κράτους φυσικά δεν υφίσταται και έχει πολλή ενδιαφέρον να δούμε πώς ο κόσμος επιβίωνε μέσα σε αυτήν την τόσο ασταθή και άγρια εποχή.
Εντύπωση παρουσιάζει ο θεσμός της σύγκριας που ξεδιπλώνεται μέσα από την σειρά. Αναφέρεται σε παλαιό εθιμικό θεσμό στην Μάνη κατά τον οποίο ένας νυμφευμένος άντρας-παράλληλα με τη νόμιμη σύζυγό του- είχε την δυνατότητα να συζεί και με δεύτερη σύντροφο, κυρίως με σκοπό την γέννηση άρρενος απογόνου. Η Εκκλησία αποδοκίμαζε τον θεσμό, αλλά φαίνεται ότι σε κάποιες περιπτώσεις ιερείς αναγκάζονταν να ευλογήσουν τη σύναψη μίας τέτοιας σχέσης, είτε λόγω αμοιβής, είτε υποκύπτοντας στη βούληση ισχυρών οικογενειών.
Συμπεράσματα
Πάντα είχα την επιθυμία να παρακολουθήσω στο ελληνικό τηλεοπτικό σύμπαν, μία ιστορική σειρά (η συγκεκριμένη δύναται να θεωρηθεί επικών διαστάσεων) που θα εκτυλισσόταν γύρω από την ελληνική επανάσταση ή έστω να περιστρέφεται γύρω από αυτήν. «Η Μάγισσα» λοιπόν φαίνεται πως πετυχαίνει τον σκοπό αυτό και μάς τοποθετεί με το σαγηνευτικό νήμα της μέσα στον χαοτικό λαβύρινθο της ιστορίας. Άγνωστο προς το παρόν αν πέρα από τα στοιχεία της μυθοπλασίας θα συνδεθούν στην καλά δομημένη πλοκή της σειράς ιστορικά γεγονότα ή και πρόσωπα. Πάντως αχνοφαίνεται από τα έως τώρα δεδομένα πως δεν είναι απίθανο να τα δούμε να παίρνουν σάρκα και οστά και να διαδραματίζονται ολοζώντανα στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, ειδικά αν η σειρά εκτοξευτεί στους πίνακες τηλεθέασης σε μία άκρως ανταγωνιστική τηλεοπτική σεζόν ωστόσο.
Αρκετές παράλληλες ιστορίες και ίντριγκες χτίζονται γύρω από την κεντρική ηρωίδα που σίγουρα θα εμπλουτίσουν επιπλέον την θεματική πλοκή. Πειρατές, βεντέτες, δουλεμπόριο, δολοφονίες, βιαιοπραγίες, λεκτική και ψυχολογική βία, σεξισμός, έριδες, υποκρισία… είναι μόνο μερικά από τα χαρακτηριστικά του κόσμου-όπως αυτός τουλάχιστον φαίνεται να είναι το 1817 στην Μάνη και όχι μόνο. Με άλλα λόγια επικρατούσαν συνθήκες ζούγκλας. Άγραφοι νόμοι ανάλογα διαμορφωμένοι με τις εύθραυστες ισορροπίες που την διέπουν. Παρόλα αυτά, ορισμένοι έχουν την τάση να αναφέρονται αποθεωτικά στο παρελθόν, ισχυριζόμενοι πως όσο πιο πίσω επιστρέφει κανείς, τόσο πιο όμορφος και ρόδινος ήταν ο κόσμος αντίστοιχα. Φαίνεται πως η νοσταλγία για το παρελθόν ωραιοποιεί πρόσωπα και καταστάσεις. Άρα μήπως θα έπρεπε να αναθεωρήσουν για την ανωτερότητα του παρελθόντος;
https://www.instagram.com/p/Cxn8LqhomDj/?utm_source=ig_web_copy_link&igshid=MzRlODBiNWFlZA==
