TEREZA: «Ο καλλιτέχνης οφείλει να πρωτοπορεί»

Να ξεκινήσουμε από το καινούριο σας τραγούδι. Το My Man σε μουσική και στίχους δικούς σας. Πως το εμπνευστήκατε;

Πριν από λίγα χρόνια είχα γράψει το Busy Woman που ήταν για τις γυναίκες τις δυναμικές και ανεξάρτητες που προλαβαίνουν και τα κάνουν όλα. Όπως είμαι εγώ δηλαδή! Τώρα έπρεπε να γράψω ένα τραγούδι για τους άντρες. Μιλάει για μία γυναίκα απαιτητική που ψάχνει τον ιδανικό άντρα. Είναι μία γυναίκα δύσκολη. Όταν όμως βρεθεί αυτός ο άντρας που θα της κάνει το κλικ, αμέσως του παραδίνεται. Το mixing και το mastering έγιναν στη Νέα Υόρκη. Είναι ένα ανεβαστικό swing κομμάτι και κυκλοφορεί από την Minos.

Έχετε φίλους άνδρες;

Οι άντρες θεωρώ ότι είναι οι καλύτεροί μου φίλοι. Μου αρέσει το σκεπτικό τους και που είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Οι ανδρικές φιλίες είναι πολύ δυνατές. Καταλαβαίνω τη νοοτροπία τους.

Πρέπει να αναφέρουμε οτι οι εμφανίσεις σας είναι διαδραστικές. Γίνονται με ενεργό ρόλο του κοινού, αλλά καλύτερα να μας τα πείτε εσείς.

Νομίζω ότι είναι το μοναδικό διαδραστικό live αυτή τη στιγμή. Δηλαδή στην ουσία το live το κάνει ο κόσμος. Όχι εγώ! Μου ζητάνε να πω τραγούδια οπότε δεν ακολουθούμε πιστά το πρόγραμμα που έχουμε ετοιμάσει. Βέβαια οι μουσικοί θέλουν να με σκοτώσουν γιατί καλούνται να παίξουν τραγούδια που δεν έχουμε προβάρει! (γέλια) Νομίζω ότι η ενεργή συμμετοχή του κόσμου είναι και η επιτυχία σε όλο αυτό. Μου αρέσει και το challenge να βγαίνω εκτός προγράμματος. Υπάρχει βέβαια και μια άνεση μετά από τόσα χρόνια στη σκηνή. Από παιδάκι τραγουδάω.

Πότε τραγουδήσατε πρώτη φορά μπροστά σε κοινό;

Ήμουν μόλις έξι ετών! Τραγούδησα το “Que sera sera” της Doris Day. Ήταν μπροστά από χίλια άτομα. Άρεσε πολύ στον κόσμο και μου ζήταγαν κι άλλο, αλλά τους είπα δεν έχει άλλο. Αυτό ήταν (γέλια). Εδώ στην Ελλάδα έγινε. Στο Αμερικάνικο Κολέγιο.

Στο ACS; Εκεί πήγαινα κι εγώ δημοτικό!

Φοβερή σύμπτωση! Ήταν πολύ καλό σχολείο. Είχε πολλές δραστηριότητες. Μαθήματα μουσικής, θεάτρου, χορού… Εκεί ξεκίνησα και το τραγούδι . Όλα μου τα σχόλια -και στο εξωτερικό και στην Ελλάδα- ήταν μουσικά.

Τι εφόδια δίνει ένα τέτοιο σχολείο σε ένα παιδί που θέλει να ακολουθήσει κάποια τέχνη;

Σίγουρα καλλιεργείται το ταλέντο του. Αν για παράδειγμα ένας γονιός βλέπει ότι υπάρχει έμφυτο το ταλέντο της ζωγραφικής στο παιδί του, μεγαλώνοντας θα το γράψει σε ένα σχολείο που θα βοηθήσει να το αναπτύξει και να το αναδείξει. Βέβαια αυτό δε γίνεται με το ζόρι αν το παιδί δεν έχει το ταλέντο. Εγώ είχα από πολύ μικρή την άνεση στο τραγούδι, οπότε το καλλιέργησα. Εκτός από αυτό είχα πάντα παρατηρητικότητα, το οποίο μου έχει βγει σε καλό. Όταν δούλευε η μαμά μου, καθόμουν σε μία γωνία και έβλεπα όλο το σκηνικό. Την πρόβα, τους μουσικούς, τα ρούχα, τον ήχο, τα φώτα και αυτό μου καλλιέργησε κι άλλες ανησυχίες. Βγήκε το αισθητήριο του παραγωγού από μέσα μου.

Να πούμε εδώ ότι η μητέρα σας είναι η Καίτη Μπόνη που υπήρξε τραγουδίστρια και συνθέτης μεγάλων επιτυχιών. Τι θυμάστε από τις δισκογραφικές δουλειές της μητέρας σας;

Από παιδάκι ήμουν πάντα δίπλα της στις μεγάλες συνεργασίες της. Ακόμα και στην ηχογράφηση του “Εγω Να Δεις” που είχε γράψει για το Στράτο Διονυσίου. Ήμουν παρούσα σε εκείνη την ηχογράφηση στο studio Polysound. Θυμάμαι ο Στράτος το τραγούδησε μια κι έξω! Δυστυχώς η μητέρα μου αρρώστησε πολύ νέα και δεν μπόρεσε να απολαύσει το ταλέντο της, αλλά τουλάχιστον κατάφερε και πρόλαβε και κάναμε κάποια τραγούδια μαζί. Έχω αρκετά ακυκλοφόρητα τραγούδια σε στίχους και μουσική δικά της και κάποια στιγμή θα ήθελα να τα ηχογραφήσω και να κυκλοφορήσουν. Επίσης σκέφτομαι να κάνω διασκευές τις επιτυχίες της για να τιμήσω τη δουλειά της γιατί έχει κάνει πολύ ωραία τραγούδια για άλλους καλλιτέχνες. Από το “Εγώ να δεις” του Στράτου Διονυσίου μέχρι και το “Παίζεις” της Καλομοίρας.

Ήταν αυστηρή κριτής;

Με παρακινούσε πάντα να προσπαθώ να βελτιώνομαι. Ήταν δύσκολο να έχεις από πάνω σου ένα κριτή να εντοπίζει τα λάθη σου, αλλά αυτό με έκανε καλύτερη. Μου έλεγε να κρατάω ημερολόγιο με σημειώσεις για τη μουσική, να διαβάζω πάρα πολύ… Εκείνη ήταν φιλόλογος. Δίδασκε αρχαία Ελληνικά και σαν φιλόλογος αγαπούσε πολύ την Ελληνική γλώσσα και ήταν πολύ απαιτητική. Επίσης στο σπίτι δεν επιτρεπόταν να μιλάμε μισά αγγλικά και μισά Ελληνικά. Στο σπίτι μιλούσαμε μόνο Ελληνικά. Ήμουν πολύ τυχερή που την είχα δίπλα μου. Ήταν πολύ δυναμική γυναίκα για τα χρόνια εκείνα. Ακόμα και όταν ήταν στεναχωρημένη, πάντα άλλαζε αμέσως διάθεση. Ήθελε πάντα να τη βλέπω αισιόδοξη. Όταν χώρισαν με τον πατέρα μου, τους είπα “Ειναι το καλύτερο πράγμα που κάνατε“! Η μητέρα μου τότε του είπε “Είδες; Τελικά η κόρη μας είναι πιό ώριμη από εμάς!” Ήταν και οι δύο υπέροχοι άνθρωποι, αλλά ήταν πολύ διαφορετικοί.

Ποιά είναι η πρώτη σας δισκογραφική εμφάνιση;

Αυτό είναι κάτι το οποίο το λέω σπανίως. Είναι μία δισκογραφική δουλειά live που λεγόταν “Yesterday’ s“. Είχαμε ξεκινήσει ήδη να γράφουμε τραγούδια με το Λάκη Παπαδόπουλο και τραγουδούσα σε ένα μικρό μαγαζί. Λέγαμε τραγούδια όπως το “Hit the Road Jack“, “Tell me what I say“, “Summertime“, “Oh Carol“… Ένα βράδυ είχε έρθει στο μαγαζί ο κύριος Μάκης Μάτσας με τη σύζυγό του και με είδε. Ήρθε στο καμαρίνι, μου έδωσε την κάρτα του και μου είπε ότι θέλει να κάνουμε δίσκο! Εκείνη την περίοδο ο Λάκης Παπαδόπουλος μου είχε ετοιμάσει το δίσκο με το “Κυπελάκι” και μου είχε κλείσει ραντεβού με τον κύριο Μάτσα στη Minos να μιλήσουμε. Εγω δεν του είχα πει ότι είχα συναντηθεί ήδη μαζί του. Έτσι, όταν φτάσαμε στο γραφείο, του λέει ο Λάκης: “Από εδώ η TEREZA που σου έλεγα. Η κόρη της φίλης μου από Νέα Υόρκη“. Ο κύριος Μάτσας όμως ήδη με γνώριζα και σε 2 λεπτά είχαμε υπογράψει συμβόλαιο! Γυρνάει ο Λάκης και μου λέει “Πιο γρήγορο συμβόλαιο δεν έχω δει να υπογράφουν!” Πριν όμως βγει ο δίσκος με το “Κυπελάκι“, ο κύριος Μάτσας είχε την ιδέα να κυκλοφορήσουμε live το δίσκο “Yesterday’ s“. Αυτή λοιπόν ήταν η πρώτη δισκογραφική μου εμφάνιση. Ο πολύς κόσμος όμως δεν το ξέρει. Νομίζει ότι η πρώτη μου δισκογραφική εμφάνιση ήταν με το “Κυπελάκι“.

Μετά ήρθε ο δίσκος “Στα Κρυφά”

Ναι. Ήταν σε άλλο στυλ. Πιο ερωτικός. Εκεί μου έγραψαν τραγούδια ο Σπύρος Πάζιος, η Τασούλα Θωμαϊδου και ο Τάσος Βουγιατζής.

Μετά το “Στα Κρυφά” αργήσατε να δισκογραφήσετε καινούριο υλικό. Γιατί συνέβη αυτό;

Άλλαξε το κλίμα στη δισκογραφία στην Ελλάδα. Δε σου κρύβω ότι για ένα διάστημα ψαχνόμουν. Ήθελα να κάνω εμφανίσεις όπως τις φανταζόμουν εγώ και να λέω τα τραγούδια που με εκφράζουν. Την εποχή εκείνη όμως ήταν πολύ της μόδας τα μαγαζιά που δεν ταίριαζα. Εγώ για παράδειγμα δεν δουλεύω σε χώρους με καπνό, με πολλές εντάσεις κτλ. Οπότε μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή, ασχολήθηκα με το ραδιόφωνο. Τα έδωσα όλα εκεί.

Η φωνή σας ήταν από τις πιο γνώριμες στο ραδιόφωνο. Μιλήστε μου για την εποχή που κάνατε ραδιόφωνο.

Όλα ξεκίνησαν την περίοδο που είχα βγάλει το δίσκο με το “Κυπελάκι”. Η πρώτη μου εκπομπή ήταν το 1992 στον Αθήνα 984. Έπαιζε κάθε βράδυ και λεγόταν “Η TEREZA στο Club Φεγγάρι” Τότε παράλληλα τραγουδούσα στο Zoom με τον Γιώργο Χατζηνάσιο και μόλις τελείωνα από το μαγαζί, έτρεχα να κάνω την εκπομπή. Εκεί απέκτησα μεγάλη εμπειρία. Μετά ήρθε μια πρόταση από την Γλυκερία να κάνουμε περιοδεία σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορούσα να αρνηθώ. Οπότε σταμάτησα από τον Αθήνα 984. Περάσαμε υπέροχα σε αυτή την περιοδεία. Έμαθα πολλά πράγματα απο τη Γλυκερία που πρέπει να σου πω είναι πολύ ροκ τύπος. Στο πούλμαν πηγαίνοντας στις συναυλίες άκουγε Jimmy Hendrix!

Στο ραδιόφωνο του Ant1 πως βρεθήκατε;

Είχα μια πρόταση από τον διευθυντή του ραδιοφώνου του Ant1, τον Χρήστο Λέντζα. Εκεί ξεκίνησα με την εκπομπή “Σε στιλ να μην ξεχνιόμαστε” τα Σαββατοκύριακα. Ήταν driving time και με έπαιρναν όλοι οι ακροατές από τα αυτοκίνητά τους για αφιερώσεις. Μετά έκανα την εκπομπή «Η νύχτα θέλει ΤEREZA».

Φαντάζομαι θα είχατε το ελεύθερο να επιλέγετε εσείς τα τραγούδια που θα έβγαιναν στον αέρα.

Εννοείται! Μόνο έτσι παίζω. Μα αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα δεν κάνω ραδιόφωνο. Εγώ σαν ραδιοφωνική παραγωγός ήμουν η πρώτη που έπαιξε το “Στην Αγορά του Αλ Χαλίλι” το “Ζηλεύει η Νύχτα“, το “Δρόμοι του πουθενά“… Κάθε μέρα έπαιρνα και άκουγα σακούλες ολόκληρες με cd για να ανακαλύψω τραγούδια που αξίζει να ακουστούν. Τότε προσπαθούσαμε να βρίσκουμε όλες τις καινούριες κυκλοφορίες και να προλάβουμε να τις παίξουμε πρώτοι. Αυτή η γνώση λείπει σήμερα από το ραδιόφωνο. Σήμερα δεν μπορεί ο παραγωγός να βάλει τραγούδια που δεν είναι στη λίστα που του έχει δώσει ο διευθυντής του. Αυτό σήμερα δεν είναι ραδιόφωνο.

Έχουμε δει πολλούς συναδέλφους σας στα 90’s να μεταπηδούν από το ποπ ρεπερτόριο στο λαϊκό που ήταν πιο πολύ της μόδας τότε. Εσείς πως και δεν κάνατε αυτή τη μετάβαση;

Θα σου πω. Δεν ήθελα να κάνω αυτό που έκαναν οι άλλοι. Αν κάτι δε με εκφράζει, δεν θα μπορώ να το υπηρετήσω καλά και δεν θα έχει και επιτυχία γιατί θα είμαι έξω απ’ τα νερά μου. Εγώ ήθελα να κάνω jazz και soul βραδιές με πιάνο και σαξόφωνο. Ο καλλιτέχνης οφείλει να πρωτοπορεί. Να φέρνει κάτι καινούριο. Κι εγώ το κατάφερα. Ήταν όμως δύσκολο μερικές φορές να πείσω τους επιχειρηματίες να το τολμήσουν, αλλά στο τέλος πάντα τα κατάφερνα γιατί είμαι πολύ πεισματάρα! Έκανα πολλές καινοτομίες τότε. Καθιέρωσα τις εμφανίσεις Κυριακή μεσημέρι ώστε να είναι family friendly. Να μπορεί ένας γονιός να έρθει με το παιδί του. Έφερα στο Cafe Grec στο Κολωνάκι τον Τάκη Ζαχαράτο. Μόλις είχε έρθει από την Πάτρα. Ήταν η πρώτη του εμφάνιση εκεί. Παίζαμε lounge, bossa Nova, swing… Ήταν αγώνας για να τα καθιερώσω όλα αυτά. Τα κατάφερα όμως. Και τα καθιέρωσα σε μια εποχή που όλοι μου έλεγαν ότι δεν γίνεται. Σήμερα βέβαια όλα τα μαγαζιά παίζουν αυτή τη μουσική. Αυτά που έφερα εγώ πριν 25 χρόνια είναι παντού και τώρα είμαι στο περιβάλλον μου!

Η διασκευή σας με το “Fly me to the moon” έχει γίνει πια διαχρονική και ακούγεται παντού. Είχε τέτοια αποδοχή όταν βγήκε;

Την παρουσίαση του “Fly me to the moon” την έκανα στο Destijl. Ήταν ένα club τεραστίων διαστάσεων που βρισκόταν στη Βούλα. Εκεί έκανα το πρώτο full moon event στην Ελλάδα. Πρέπει να σου πω ότι τότε αυτό το τραγούδι δεν είχε την απήχηση που έχει σήμερα. Τώρα το ξέρουν όλοι και το έχουν αγαπήσει. Βοήθησε ότι το λένε και άλλοι τραγουδιστές και το παίζουν και στα μαγαζιά. Αυτό έκανε να καταλάβει ο κόσμος τι είναι η TEREZA.

https://m.youtube.com/watch?v=DGdj13adniA&pp=ygUfRmx5IG1lIHRvIHRoZSBtb29uIM-EzrXPgc61zrbOsQ%3D%3D

Θυμάμαι τόσες στιγμές, όπως όταν ήμουν μικρό κορίτσι και τραγουδούσα το summertime στην πρόβα της μητέρας μου και καθόμασταν μαζί στο πιάνο. Ήμουν μόλις 6 ετών. Έχουμε κάνει μεγάλες υπέροχες συναυλίες, και δυο σαιζόν στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Είναι σπουδαίος άνθρωπος γεμάτος αγάπη. Από τα 3,500 τραγούδια που έχει γράψει, δεν ξέρω ποιό αγαπάω περισσότερο. Τώρα ετοιμάζω διασκευές τραγούδια του. Πριν λίγες μέρες είχε τα γενέθλιά του και τα γιορτάσαμε μαζί με τον μαέστρο μας και τη σύζυγό του τη Λουκίλα και το Γιώργο Κατσαρό. Του εύχομαι ολόψυχα ο, τι καλύτερο!

Πως προέκυψε να κατέβετε για Δημοτική Σύμβουλος;

Κι αυτό πάλι μόνο του ήρθε. Από τη στιγμή που είσαι καλλιτέχνης και έρχεσαι σε επαφή με τον κόσμο, πάντα προσφέρεις. Ένα μείζον θέμα για το οποίο παλεύω για πάνω από 30 χρόνια είναι τα ζώα. Δεν αντέχω να βλέπω αδέσποτα. Δεν γίνεται να μη φροντίζουμε τα ζώα. Και αν δεν μπορούμε να τα φροντίζουμε, τουλάχιστον να μην τους κάνουμε κακό. Πρέπει κάθε σπίτι να έχει απ’ εξω ενα μπολάκι γεμάτο νερό, ένα με φαγητό κι ένα σπιτάκι για να προστατεύονται. Οι δήμοι πρέπει να διαθέτουν χρήματα για τα φάρμακά τους και τη στείρωσή τους. Βλέπω και ποιοί άνθρωποι αγαπούν τα ζώα και έρχομαι κοντά τους. Κάποτε ήταν ένας συνάδελφος που ήταν πολύ διάσημος και μου είπε ότι δεν του αρέσουν τα σκυλιά! Διέκοψα τη συνεργασία αμέσως! Αν μου πει ένας άνθρωπος οτι δεν του αρέσουν τα ζώα, δεν μπορώ να τον κάνω παρέα. Ειδικά όταν βλέπω στο δρόμο να κάνουν “ξούτ” στα ζώα, εκνευρίζομαι πολύ. Τους βάζω να ζητήσουν συγγνώμη στο ζώο. Ξέρουν τι ταχυκαρδία του προξενούν;

Από πολιτιστικές δράσεις τι ιδέες έχετε για το Δήμο Σαρωνικού;

Θα ήθελα στο Δήμο Σαρωνικού να γίνει το μεγαλύτερο φεστιβάλ στην Ευρώπη. Να διαρκεί ένα μήνα και να περιλαμβάνει μουσική, συναυλίες, θεατρικά, musical… Ένα πολιτιστικό πάρκο. Να μπορεί να ψυχαγωγεί οικογένειες, μικρούς, μεγάλους, να έχει ειδικά προγράμματα για κοινό ΑΜΕΑ… Εγώ μεγάλωσα κοντά στο Central Park στη Νέα Υόρκη και κάθε μέρα είχε και από ένα δρώμενο. Πιστεύω οτι ένα τέτοιο φεστιβάλ λείπει από την Ελλάδα.

Τι να περιμένουμε από τις νέες σας εμφανίσεις εδώ στο Εν Πλώ στη Βουλιαγμένη;

Πολλές εκπλήξεις! Έχω ένα αντρικό τρίο το οποίο είναι πολύ εμπνευσμένο, τους Prima Vista που ο κάθε ένας έχει άλλο ύφος και άλλο ρεπερτόριο. Είναι και μουσικοί και τραγουδιστές και έχουμε μια τεράστια γκάμα τραγουδιών. Επίσης θα έχουμε και πολλούς guests! Τώρα  για παράδειγμα θα έχω μαζί μου τον υπέροχο Γιώργο Γερολυμάτο. Το ρεπερτόριο θα περιλαμβάνει πολλά είδη. Θα έχουμε Jazz, Blues, Rock n’ Roll, Ιταλικά, Ισπανικά, αλλά και ακούσματα από μαύρες φωνές της Νέας Ορλεάνης όπως Ray Charles, Etta James, Nina Simone. Έχω άλλωστε ακούσματα από Νέα Ορλεάνη γιατί έχω ζήσει εκεί. Θα έχουμε Ελληνικά disco, αλλά και λαϊκές πινελιές όπως Βίκυ Μοσχολιού, Καζαντζίδη και Στράτο Διονυσίου. Επίσης θα ερμηνεύουμε και τραγούδια από τον Ελληνικό κινηματογράφο. Συνθέσεις του Πλέσσα, του Χατζηνάσιου, του Κατσαρού, του Σπανού… Ξεκινάμε Σάββατο 18 Νοεμβρίου και κάθε Σάββατο. Θα είμαστε εδώ και για Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά. Εκεί θα λέμε και τα κλασσικά αγγλικά τραγούδια των γιορτών.

TEREZA ευχαριστούμε για την όμορφη κουβέντα μας και ευχόμαστε καλή επιτυχία στις εμφανίσεις στο Εν Πλώ και σε ό,τι κάνεις.

Ευχαριστώ κι εγώ πολύ το mikrofwno.gr και εσένα. Καλές επιτυχίες πάντα στο site και ελπίζω να σας δω από κοντά σε κάποιο live._

Φωτογραφίες: Λάμπρος Τζίμας

Ευχαριστούμε πολύ το Εν Πλώ για τη φιλοξενία