«Επειδή δεν ανακάλυψα κανένα εμβόλιο που σώζει ζωές, δεν συνέθεσα καμιά “Περιμπανού”, δεν έγραψα το “Πόλεμος και ειρήνη” (ούτε το διάβασα είναι η αλήθεια), δεν ανακάλυψα κάτι επαναστατικό όπως το φερμουάρ ή το καζανάκι που θα έκανε τη ζωή των ανθρώπων πιο εύκολη, οι μόνοι που έχουν λόγο να με θυμούνται είναι οι κοντινοί μου».
Ο Μπάμπης Αργυρίου υπήρξε … (με κάποιους να διαφωνούν ακόμη με τον παρελθονικό χρόνο) εμβληματική μορφή της ελληνικής ανεξάρτητης ροκ σκηνής, θα έλεγε η δημοσιογραφική αργκό. Με ένα βιογραφικό που θα ξεκινούσε υπό την απειλή των ραδιογωνιόμετρων στην Θεσσαλονίκη των 80s και τον πειρατικό σταθμό Radio Free (1980-1987). Θα συνέχιζε με το ιστορικό πια φανζίν Rollin’ Under (1985-91) και το ομώνυμο μαγαζί που πολλές και πολλοί το θυμούνται σαν το μέρος όπου αγόρασαν τον πρώτο τους δίσκο (άλλος στην Ιωάννου Μιχαήλ, άλλος στην Σωκράτους, οι πιο παλιές στην Εξαδακτύλου 5 και… όχι Πενταδακτύλου 6). Θα στεκόταν σίγουρα στη δισκογραφική εταιρία Lazy Dog η οποία σύστησε στο κοινό συγκροτήματα και μουσικούς που διέγραψαν στη συνέχεια τη δική τους αξιοσημείωτη πορεία στην εγχώρια σκηνή. Θα υπογράμμιζε την συμβολή του στη δημιουργία του mic.gr το 2000, του οποίου για χρόνια υπήρξε η ψυχή και το σώμα του. Θα ανέφερε ασφαλώς τα τρία βιβλία που πρόλαβε να βγάλει με τις ιστορίες που πάντα του άρεσε να σκαρώνει («Έχω όλους τους δίσκους τους», «Προτιμώ τα παλιά τους», «Άλμπουμ διασκευών»), μέσα από τα οποία τον έμαθε κι ένα εντελώς νέο κοινό. Αυτά υπήρξε ο Μπάμπης Αργυρίου μέσα στο χωροχρονικό όριο «3/12/59, Άνω Μητρούσι Σερρών – 12/1/22, Θεσ/νίκη». Αυτά, και πολλά άλλα ακόμη (εεεεε, δεν είπατε τίποτα για τον Γδούπο, για τους Life in Cage, για τις κασέτες και τα cd που έφτιαχνε με μεράκι και φροντίδα, και τόσα άλλα). Ο καθένας και η καθεμιά μας εξακολουθεί να κουβαλάει ένα κομμάτι του, απόλυτα προσωπικό και μονάκριβο. Αυτό ήταν και το κίνητρο για αυτή την συνάντηση. Κανένα μνημόσυνο. Κι ας το ‘φερε η σύμπτωση να γίνεται ακριβώς δύο χρόνια μετά. Μια μέρα, μια βραδιά για τον Μπάμπη είναι. Και για μας…
Συμμετέχουν:
Αποστόλης Δαδάτσης
Ο Αποστόλης Δαδάτσης συμμετέχει στους Εκτός Ελέγχου από τη στιγμή της δημιουργίας τους στα μέσα της δεκαετίας του ’80 στη Θεσσαλονίκη. Από τα πιο χαρακτηριστικά ελληνικά πανκ συγκροτήματα με το δικό τους ξεχωριστό ήχο, πρωτοεμφανίστηκαν στην κασετοσυλλογή της Lazy Dog Records με τίτλο ‘No Dogs Fly Here’ το 1986. Το καλοκαίρι του 1990, ηχογραφούν ένα δίσκο που επρόκειτο αρχικά να κυκλοφορήσει το χειμώνα της ίδιας χρονιάς από τη Lazy Dog Records. Κάποια προβλήματα ανέβαλαν την κυκλοφορία και τελικά ο δίσκος κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 1994 με τίτλο το όνομά τους. Το 2003 διαλύθηκαν, ο Δαδάτσης συνέχισε ως τραγουδιστής στους Γκέτο. Τα τελευταία χρόνια οι Εκτός Ελέγχου έχουν επανέλθει στη σκηνή παίζοντας ζωντανά με διάφορες αφορμές.
Γκούλαγκ
Δεν είναι μια μέρα με τον Μπάμπη, είναι μία από τις πολλές… ως εκεί που θα μπορούσαμε να φτάσουμε με τις δυνάμεις μας και τα μέσα που διαθέταμε. Η μουσική ως μέσο συνεύρεσης, αυτοκάθαρσης και συνιστώσα στην εξέλιξη της κοινωνίας. Οι Γκούλαγκ δημιουργήθηκαν τον Δεκέμβριο του 1985. Το πρώτο άλμπουμ τους, «Είσοδος κινδύνου 0°C» αποτέλεσε την πρώτη κυκλοφορία προσωπικού LP μπάντας από την punk σκηνή της Θεσσαλονίκης από την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία Lazy Dog. Από την ίδρυση τους μέχρι και σήμερα παραμένουν ενεργοί ακολουθώντας τα δημιουργικά και κοινωνικά τους πιστεύω.
Lost Bodies
Εμφανιστήκαμε πρώτη φορά στην underground αθηναϊκή μουσική σκηνή το 1988 κυκλοφορώντας δύο κασέτες. Το φάνζιν που έβγαζε τότε ο Μπάμπης ήταν το πρώτο που παρουσίασε την δουλειά μας. Το πρώτο μας cd κυκλοφόρησε από την Lazy Dog. Έκτοτε στο ενεργητικό του συγκροτήματος προστέθηκαν 13 κυκλοφορίες σε cd’s αλλά και βινύλιο, με την μουσική να βρίσκεται στις παρυφές της ελληνικής εναλλακτικής μουσικής σκηνής και να ενσωματώνει στοιχεία από το industrial, το trip-hop και το post-punk μέχρι το funk και την πειραματική μουσική, με αρκετά στοιχεία πρόζας, αυτοσαρκασμού και κοινωνικής σάτιρας. Η γνωριμία μας με τον Μπάμπη ζέστανε την ψυχή μας, μας πρόσφερε πλέρια και τριδιάστατη την αλληλεγγύη του, δημιουργώντας μια φιλία που κράτησε πολλά πολλά χρόνια. Πολύ μεγάλη η χαρά μας που μας κάλεσαν τα παιδιά στη συναυλία για να τιμήσουμε τη μνήμη του.
Ντίνος Σαδίκης
Η προσωπική μουσική διαδρομή του Ντίνου Σαδίκη, ίσως και να μην διαφέρει τελικά και πολύ από αυτή των Εν Πλω. Από το συγκρότημα φάντασμα με τον έναν και μοναδικό δίσκο (από το 1989), στην ανά 10 περίπου χρόνια δισκογραφική παρουσία (μεταξύ αυτών και το «Γέλιο των πολλών» που είχε κυκλοφορήσει με την ετικέτα της Lazy Dog) και στις συναυλίες που πολλές φορές είναι κάτι σαν secret gigs μόνο για τους μυημένους. Ηθελημένα ή όχι, το προστατευτικό περίβλημα μέσα στο οποίο τα πάντα καθορίζονται εντός των τειχών, υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Άλλωστε οι μόνιμοι, από το 2001, συνοδοιπόροι του Πάνος Παπάζογλου (κιθάρες), Χρήστος Παππάς (μπάσο) και Λάζαρος Πλιάμπας (τύμπανα) φροντίζουν για αυτό. Στα τέλη του 2023 βγαίνει και ο καινούργιος του δίσκος, «Πίσω από τη σκιά», με την υπογραφή της Labyrinth of Thoughts.
“For the days when we smiled, and the hours that ran wild, with the magic of our eyes and the silence of our words. And sometimes I wonder, just for a while. Will you remember me?”
Χρηστικές Πληροφορίες
Χώρος: Principal Club Theater
Ανδρέα Γεωργίου 56/Θεσσαλονίκη
Ώρα δυνητικής προσέλευσης: 20.00
Ώρα Έναρξης: 21.15 (αυστηρά)
Πρόγραμμα
21:15 Αποστόλης Δαδάτσης
22:00 Ντίνος Σαδίκης
23:00 Γκούλαγκ
00:00 Lost Bodies
Τιμή Εισιτηρίου: 10€
ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
Nephilim Store (Πατριάρχου Ιωακείμ 17, Θεσσαλονίκη)
Δισκοπωλείο Λωτός (Σκρα 7, Θεσσαλονίκη)
More.com
Διοργάνωση υπό την αιγίδα του MiC Music Portal
