Στο νέο της βιβλίο, Centerfold, η καλλιτεχνική φωτογράφος Carly Ries, συγκέντρωσε φωτογραφίες καλλιτεχνικού γυμνού από περιοδικά των δεκαετιών του ’70 και του ’80, προσπαθώντας να εξετάσει την οπτική που υιοθετούσαν οι λήψεις τους, απέναντι στην αναπαράσταση της σεξουαλικής επιθυμίας. Συμπέρανε αμέσως, ότι η οπτική της «Ανδρικής Ματιάς» (“Malegaze”), κυριαρχούσε σχεδόν σε κάθε εικόνα.
Μιλώντας στο Dazed, η φωτογράφος δήλωσε: «Από πολύ νεαρή ηλικία, μου άρεσε να φωτογραφίζω γυναίκες και είχα περιέργεια να ανακαλύψω το πώς οι άνθρωποι αναπαριστούσαν στις εικόνες τους τα σώματά και τη σεξουαλικότητα». Και συνεχίζει: «Με τον καιρό, άρχισα να διερωτώμαι, τι ακριβώς σημαίνει για εμένα να φωτογραφίζω έναν άνθρωπο γυμνό»;
Ξεκινώντας την καριέρα της μόλις 14 ετών, με πρώτο της μοντέλο τη μητέρα της και δεύτερο μοντέλο της, αργότερα, τη φίλη της Ruby T, η καλλιτέχνις εξηγεί: «Αυτό που παρουσιάζει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, για εμένα, στη γυμνή φωτογραφία, είναι το σημείο που ο ψυχισμός και η ψυχολογία του ατόμου γίνονται εμφανή». Για τη φωτογραφία της Ruby, το βλέμμα της οποίας είναι στραμμένο προς την κάμερα, αναζητώντας να συναντήσει το βλέμμα των θεατών της, η Ries προσθέτει: «Δεν είναι απλά ένα σώμα. Υπάρχει μια ολόκληρη αλληλουχία σκέψεων που συμβαίνει εκεί».
https://www.instagram.com/p/Cve8Jb2r33B/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==
Στο Centerfold, η Carly Ries έχει αποπειραθεί ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό εγχείρημα ﮲έχει ενώσει δικές της φωτογραφίες με φωτογραφίες από X-rated περιοδικά της δεκαετίας του ’70 και του ’80, ελαφρώς διαφοροποιημένες από το δικό της χέρι. Μιλώντας για την πρώτη φορά που έπιασε στα χέρια της ένα τέτοιο περιοδικό, από έναν παιδικό της φίλο, η Ries αναλύει πως το πρώτο πράγμα που διαπίστωσε στις φωτογραφίες, ήταν το πώς παρουσίαζαν σεξουαλικές αναπαραστάσεις γυναικών μεταξύ τους. «Ήταν ξεκάθαρα φτιαγμένες από άνδρες για άνδρες», δήλωσε, απευθυνόμενη στις κλισέ πόζες και τα τετριμμένα στοιχεία διακόσμησης των φωτογραφιών, όπως τα λουλούδια.
Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να την απασχόλησε ιδιαίτερα, αφορούσε την απεικόνιση της σεξουαλικής αλληλεπίδρασης των γυναικών και της λεσβιακής επιθυμίας. «Προσπάθησα να βρω τα σημεία των φωτογραφιών που πρόδιδαν μια αίσθηση αληθινής σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων, όχι επειδή θεωρούσα ότι ήταν απαραίτητα σεξουαλικό, αλλά επειδή ήταν συνάδελφοι».
Στις φωτογραφίες των περιοδικών, η καλλιτέχνης χρησιμοποιεί διάφορους τρόπους προκειμένου να αφαιρέσει από τα έργα την εκμηδενιστική διάσταση της «Ανδρικής Ματιάς» και να τους προσδώσει μια πιο ανθρώπινη οπτική. Τις «κόβει», τις μεγεθύνει σε συγκεκριμένες λεπτομέρειες, τις μετατρέπει στο αρνητικό τους ή ακόμα και τις αφήνει παντελώς «κενές».
https://www.instagram.com/p/CtZN2XLLPFM/?utm_source=ig_web_copy_link&igsh=MzRlODBiNWFlZA==
Μια φωτογραφία, για παράδειγμα, την έχει μεγεθύνει σε ένα «κομμένο» φιλί, στην προσπάθειά της να μετατρέψει τη στιγμή σε πιο ευαίσθητη και στοργική κι όχι μια ξερή απεικόνιση της γυναικείας σεξουαλικότητας «κομμένη και ραμμένη» για το ανδρικό κοινό. Μια άλλη «κομμένη» εικόνα, υπαινίσσεται τη γυναικεία παρουσία μόνο μέσα από ένα ζευγάρι χέρια, δυο ποτήρια κρασί και μια κοιλιά. Μιλώντας γι’ αυτήν, η φωτογράφος εξηγεί: «Οι εικόνες που έκρυβαν κάποια ένταση ανάμεσα στα δυο άτομα, ήταν εκείνες με λεπτομέρειες που το ανδρικό μάτι πιθανότατα θα αγνοούσε».
Σε μια άλλη φωτογραφία, η Ries αφήνει «λευκό» ένα ορθογώνιο κομμάτι στο μέσο της φωτογραφίας, ακριβώς στο σημείο της σεξουαλικής πράξης, υπαινισσόμενη μόνο την επαφή των δύο γυναικών, χωρίς να την προδίδει άμεσα. Αυτό σαν γεγονός, ωθεί τον θεατή να φανταστεί τη στιγμή, λαμβάνοντας πληροφορίες αναγκαστικά από τα στοιχεία που η Ries έχει επιτρέψει να φανούν στη φωτογραφία, όπως τα βλέμματα των δύο γυναικών. Η ίδια σχολιάζει: «Οποιαδήποτε πράξη κι αν συνέβαινε σε εκείνο το «λευκό» σημείο ήταν πολύ δευτερεύουσα, ωστόσο η εικόνα την έδειχνε άμεσα, γιατί ακριβώς γι’ αυτό είναι φτιαγμένη η πορνογραφία – είναι για να δείξει κι όχι να μιλήσει».
Όσον αφορά τα μοντέλα των φωτογραφιών, η καλλιτέχνης εξηγεί: «Η δουλειά τους ήταν να ιδωθούν. Δεν είχε σημασία τι κοιτούσαν οι ίδιες». Στο Centrefold, η Ries έχει μετατοπίσει το ενδιαφέρον από την «Ανδρική Ματιά» στη γυναικεία, παρουσιάζοντας τη μέσα από εξέχουσες λεπτομέρειες. Για εξώφυλλο του βιβλίου της, έχει χρησιμοποιήσει μια φωτογραφία από ένα τεύχος του Playboy, στο οποίο παρουσιάζεται το πρόσωπό μιας γυναίκας που κοιτάζει προς την κάμερα. Στην πρωτότυπη έκδοση, τα μάτια της είναι καλυμμένα με τα «λαγουδάκια» του λογότυπου του περιοδικού, ενώ στο Centrefold, η Riesαφαίρεσε τα λογότυπα, αποκαλύπτοντας την κεντρική ιδέα του βιβλίου της. Είναι εξ’ αρχής σαφές αυτό που θέλει να πει﮲πρώην «αντικείμενα», που δεν μπορούσαν καν να δουν, έχουν μετατραπεί σε «υποκείμενα», που μπορούν πλέον και βλέπουν.
