ΟΧάρης Κωστόπουλος ήταν ένας γνήσιος λαϊκός διασκεδαστής. Γεννήθηκε στην Αριδαία και καταγόταν από μουσική οικογένεια. Ξεκίνησε να εργάζεται ως μουσικός από την πολύ μικρή ηλικία των 11 ετών. Με το μπουζούκι του έπαιζε απίστευτους αυτοσχεδιασμούς και ταξίμια και έχαιρε την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του, αφού θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού στην Ελλάδα. Αρχικά εργάστηκε ως μπουζουξής δίπλα σε πολλά μεγάλα ονόματα και στα τέλη του ’80 έπιασε και αυτός το μικρόφωνο. Από εκεί ξεκίνησε για αυτόν μια πολύ επιτυχημένη πορεία ως τραγουδιστής εκδίδοντας 24 δίσκους από τους οποίους βγήκαν αμέτρητες επιτυχίες. Μερικές από αυτές είναι: “Εδώ σε θέλω καρδιά μου” “Βρείτε μου κάποια” “Τι αμαρτίες έχω κάνει” “Παρασύρθηκα” “Είναι να μη βάλω κάτι στον μυαλό μου” “Είσαι μια θεά” κ.α. Εκτός από μουσικός και τραγουδιστής, ο Χάρης Κωστόπουλος υπήρξε και πολύ επιτυχημένος συνθέτης. Είχε γράψει δεκάδες τραγούδια για τον Βασίλη Καρρά, Ζαφείρη Μελά, Σταμάτη Γονίδη, Αντύπα, Λευτέρη Πανταζή κ.α. Εμείς είχαμε την τύχη να μας καλέσει στο Ten Ten live stage όπου εμφανιζόταν και να κάνουμε μια πολύ όμορφη και φιλική κουβέντα. Ήταν ένας άνθρωπος άμεσος και ευθύς που σου έδινε την εντύπωση ότι τα έχει δει όλα μέσα στη ζωή της νύχτας και όσα κατέκτησε τα κατάφερε με τον κόπο και το ταλέντο του. Αυτή η αυθεντικότητά του τον έκανε να αγαπηθεί από το κοινό. Στην πίστα του Ten Ten ήταν σαρωτικός. Ερμήνευσε όλες τις επιτυχίες του και ξεσήκωσε το κοινό με το δυναμισμό και την ενέργειά του. Δυστυχώς αυτή ήταν μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του, αφού λίγο καιρό μετά αποχώρησε από το σχήμα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας που είχε εμφανιστεί. Όμως ο Χάρης είχε δώσει πολλές μάχες στη ζωή του και είχε βγει νικητής. Δυστυχώς όμως αυτή η μάχη δεν κερδήθηκε. Ο καρκίνος τον κατέβαλε στα 60 του χρόνια. Η μοίρα τα έφερε έτσι που αυτή η συνέντευξη να είναι η τελευταία του και να δημοσιευθεί μετά το χαμό του. Εμείς οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για όλα όσα έδωσε στο Ελληνικό τραγούδι και να τιμούμε τη μνήμη αυτού του σπουδαίου λαϊκού καλλιτέχνη.
Ξεκινήσατε από 11 ετών να εργάζεστε ως μουσικός. Πώς προέκυψε να αρχίσετε από τόσο μικρός το επάγγελμα;
Λόγω οικογένειας. Ο πατέρας μου έπαιζε μπουζούκι κι αυτός. Όταν ήμουν 7 ετών, μου έβαλε ένα μπουζούκι στα χέρια και μου είπε “Αυτή είναι η δουλειά σου”. Στις αρχές δούλευα μόνο το Σαββατοκύριακο. Όμως μετά άρχισα να δουλεύω κάθε βράδυ και σταμάτησα το σχολείο στην τρίτη γυμνασίου… Δε γινόταν να τα κάνω και τα δύο.
Υπάρχει ανταπόκριση του κόσμου και ειδικότερα του νέου κόσμου στα λαϊκά μαγαζιά;
Βεβαίως! Και κάθε χρόνο και καλύτερα. Υπάρχει πολλή νεολαία που ακούει λαϊκά τραγούδια και ας μη το θέλουν μερικοί. Δηλαδή όπως κάποια ραδιόφωνα που δεν θέλουν το λαϊκό τραγούδι. Παρ όλα αυτά, υπάρχει το internet και οι νέοι άνθρωποι ακούν εκεί αυτό που γουστάρουν και δεν τους επιβάλλει κανένας τίποτα. Τα ακούνε όλα και διαλέγουν.
Υπάρχει ένας διαχωρισμός στην Ελλάδα, του έντεχνου και του αμιγώς λαϊκού τραγουδιού. Σαν να καλούμαστε να επιλέξουμε μεταξύ λαϊκού και έντεχνου. Δεν μπορεί κάποιος να ακούει και τα δύο;
Εσύ τι λες; Προφανώς! Δεν το σκέφτονται όμως όλοι έτσι. Ο μεγάλος μου γιός μέχρι τα 14-15 άκουγε μόνο ροκ. Τίποτα άλλο. Μετά τα 16 άρχισε να μου λέει: “Μπαμπά κλείσε μου τραπέζι στον Γονίδη, κλείσε μου στον Καρρά”. Περνάει ωραία. Παίρνει το μπουκαλάκι του, το πίνει, το ευχαριστιέται, χορεύει… Και ακούει και ροκ. Ξέρεις, είναι ο λαός μας έτσι μεγαλωμένος, που δεν μπορεί να ακούει ο μπαμπάς σου Καζαντζίδη και Αγγελόπουλο και τα παιδιά να μην ακούσουν ποτέ. Και στην κοιλιά της μάνας τους ακούνε!
Πόσο δύσκολο είναι να έχει κάποιος οικογένεια και να είναι η εργασία του τη νύχτα; Τα παιδιά σας σας βλέπουν;
Από την ώρα που ξύπνησα στις 11, 12 το μεσημέρι, μέχρι τις 12 το βράδυ, είμαστε μαζί. Πόσες ώρες να με βλέπουν πιά; Τι να με κάνουν; (γέλια). Όταν ήταν τα παιδιά πιο μικρά και εγώ ήμουν στη δουλειά, αυτά κοιμόντουσαν. Μετά πηγαίνανε στο σχολείο και όταν γυρνούσαν ήμουν πιά ξύπνιος. Δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Είμαι μιά χαρά με την οικογένειά μου. Παντρεύτηκα 23 χρονών και μ’ αρέσει η οικογένεια. Και μ’ αρέσει και πολύ η δουλειά μου. Μ’ αρέσει η νύχτα.
Τι αγαπάτε πιο πολύ; Τη νύχτα ή τη μέρα;
Τη νύχτα! Μ’ αρέσει η νύχτα. Εγώ ξενυχτάω απο 11 χρονών. Δηλαδή 11 χρονών ήμουν επαγγελματίας μουσικός. Πές το και συνήθεια. Εγώ ακόμα και όταν δεν δουλεύω, πάλι κοιμάμαι στις 5 το πρωί! Και με χαπάκι κιόλας! (γέλια) Μ’ αρέσει η νύχτα γιατί η μέρα με κουράζει… Δεν ξέρω… Όσες φορές αναγκάζομαι να ξυπνήσω πρωϊ για να βγω να κάνω κάποια δουλειά, δεν αντέχω αυτή την τρέλα τις μέρας. Τον κόσμο, την κίνηση, τα αυτοκίνητα… Τώρα που ήρθα από τη Γλυφάδα στο μαγαζί, έκανα μόνο 20 λεπτά. Τη μέρα θα ερχόμουν σε μία ώρα και 20 λεπτά.
Υπάρχει μια πεποίθηση όμως οτι η νύχτα κρύβει κινδύνους και σκοτεινά πράγματα.
Να ξέρεις ότι τα πιο σκοτεινά πράγματα γίνονται τη μέρα. Και το θέμα είναι ότι τα σκοτεινά πράγματα πρέπει να ψάξεις για να τα βρεις. Να πηγαίνεις γυρεύοντας δηλαδή. Εγώ είμαι στη νύχτα 200 χρόνια σχεδόν (γέλια) και τα σκοτεινά τα απέφυγα. Τα ξέρω βέβαια και τα έχω δει όλα. Αν ήθελα θα μπορούσα να μπλέξω. Αυτό είναι το μόνο εύκολο. Αλλά πάντα απέφευγα τις κακοτοπιές.
Ακούμε ιστορίες από συναδέλφους σας οτι παλιά ήταν πιο άγρια τα πράγματα. Μέθαγε ο κόσμος και γινόταν επιθετικός, πέταγαν τραπέζια…
Και τώρα πετάνε! Παλιά το πολύ-πολύ να πιάνονταν στα χέρια. Τώρα κινδυνεύεις να σου βγάλουν και πιστόλι! (γέλια) Έχω δει πολλά… Είναι και το ποτό βέβαια που βγάζει έναν άλλο εαυτό σε κάποιους και εκεί ξεκινάνε καυγάδες και χαλάει το πράγμα.
Δηλαδή πως ξεκινάει ένας καυγάς;
Ε, δεν ξέρεις πως γίνονται οι φασαρίες; Λέει ο ένας: “Γιατί κοίταξες τη γυναίκα μου ρε μαλάκα” λέει ο άλλος: “ποιόν είπες μαλάκα ρε;” Και αρχίζουν να πλακώνονται. Μετά μπαίνουν στη φασαρία και άλλες άσχετες παρέες και βοηθάει ο ένας τον άλλο και πριν το καταλάβεις γίνεται της τρελής σε όλο το μαγαζί! Όλα αυτά βέβαια την ώρα που εμείς τραγουδάμε στην πίστα!
Πώς το αντιμετωπίζετε ένα τέτοιο συμβάν;
Συνεχίζεις και τραγουδάς. Σαν να μην τρέχει τίποτα. Τρέχει όμως, γιατί μετά χαλάει η ατμόσφαιρα. Κρυώνει.
Ποια είναι η άποψή σας για την τραπ μουσική που η νεολαία ακολουθεί φανατικά; Είστε από αυτούς που λένε ότι δεν πρέπει να την ακούνε; Ρωτάω επειδή πρόσφατα εμφανιστήκατε στα mad music video awards με τον Ivan Greko!
Ήταν ωραία συνεργασία και βγήκε πολύ επιτυχημένο αποτέλεσμα. Διασκευάσαμε το “Βρείτε μου κάποια που να ‘χει αισθήματα” και εκτός από το live, κυκλοφόρησε και απο την Panik με τίτλο «Γυναίκες Με Αισθήματα». Είπαν και άλλο ένα τραγούδι μου στα Mad. Το “Είσαι μια Θεά“. Το έκαναν ντουέτο η Ζοζεφιν με την Αναστασία. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την trap όπως κάποιοι συνάδελφοί μου. Και ο Ivan Greko παρ οτι είναι τράπερ, ακούει και λαϊκά τραγούδια. Όσο στη μουσική υπάρχει μια μελωδία, αξίζει να υπάρχει. Τώρα θα μου πεις: “Στην trap υπάρχει μελωδία;” …κάτι υπάρχει. Στο τέλος βάζουν και μια μελωδία. Και αρέσει και στα παιδιά. Το να συνδυάζουν όμως την τραπ, με πιστόλια και κοκαΐνες και παρανομίες και να φαντάζονται τα παιδάκια ότι είναι ο Escobar, αυτό δε μου αρέσει. Αλλά από την άλλη δεν πρέπει να συνδυάζουμε την μουσική με τη ζωή μας. Για παράδειγμα, παλιά τα ίδια έλεγαν και για τους λαϊκούς τραγουδιστές και μουσικούς. Έλεγαν “Πω πω! Ο γιός σου κατέληξε να γίνει μπουζουξής; Έγινε δηλαδή χασικλής και πίνει μέρα-νύχτα!”. Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα. Αυτά μπορεί να τα δεις σε οποιαδήποτε δουλειά. Αν είναι κάποιος να γίνει ναρκομανής, θα γίνει έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει να κάνει αν είναι μπουζουξής ή αν ακούει trap. Είναι στον άνθρωπο. Απλώς τα μικρά παιδιά δεν είναι καλό να έχουν τέτοιες εικόνες. Και όταν λέω μικρά παιδιά, δεν θεωρώ μικρό έναν 17χρονο. Εννοώ παιδιά του δημοτικού. Γιατί εγώ 17 χρονών δούλευα και μπορούσα να συντηρήσω τρείς οικογένειες. Η γυναίκα μου έχει διαφορετική γνώμη βέβαια. Λέει ότι μέχρι τα 17-18 τα παιδιά δεν πρέπει να δουλεύουν. Όταν όμως δουλεύουν, απασχολούνται με κάτι και δεν μπλέκουν με αυτές τις αηδίες.
Τα παιδιά σας με τι ασχολούνται;
Ο Χρήστος, ο μεγάλος, ασχολήθηκε και με τη μουσική, αλλά παράλληλα πήγε και στο πανεπιστήμιο και σήμερα είναι καθηγητής πανεπιστημίου στη δημοσιογραφία. Ο μικρός, ο Ραφαήλ, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς πήρε και πτυχίο σαν γυμναστής γιατί το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο πράγμα. Οπότε άρχισε να κάνει personal training.
Ακούμε συχνά ότι οι θαυμάστριες γίνονται πολύ εκδηλωτικές προς τους καλλιτέχνες. Εσείς είχατε τέτοιες εκδηλώσεις θαυμασμού;
Βέβαια. Και πολύ ακραίες μάλιστα. Όλοι οι τραγουδιστές τα έχουν ζήσει αυτά. Ο πιο άσχημος άνθρωπος του κόσμου να είσαι, αν κρατάς μικρόφωνό, γίνεσαι όμορφος. Σου δίνει αυτό το κάτι. Εντάξει, να σου πω κάτι; Αν δουλεύει μια κοπέλα σε ένα δικηγορικό γραφείο, ο δικηγόρος εκεί είναι ο αρχηγός. Αυτή που είναι η γραμματέας θα τον βλέπει σαν θεό. Η εξουσία είναι ερωτική για τις γυναίκες. Πάνω στην πίστα, η εξουσία είναι ο τραγουδιστής. Οπότε πέφτουν όλα τα βλέμματα πάνω του. Το έχω δει με τα μάτια μου. Ανεβαίνει στην πίστα ένας άσχημος και ο γυναίκες τον βλέπουν σαν Θεό! Οι γυναίκες είναι ανώμαλες όλες! Τρελές! Δε βγάζεις άκρη! (γέλια)
Έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα με συναδέλφους, για τη μαρκίζα, σαμποτάζ με τον ήχο κτλ;
Μου έχουν τύχει κι εμένα αυτά πολλές φορές. Κοίταξε να δεις: Υπάρχουν στη δουλειά μας πράγματα, έστω και μικρά, τα οποία δεν τα ξέρει ο κόσμος. Κάποιος τραγουδιστής που είναι πολλά χρόνια στο επάγγελμα, έχει καταφέρει να κατακτήσει κάποιους στόχους. Έρχεται μετά ένας νεαρός τραγουδιστής τον οποίο έχουν βγάλει δέκα φορές στην τηλεόραση και νομίζει ότι είναι ο πρωθυπουργός και λέει “Εγώ είμαι η φίρμα”. Ο άλλος όμως που έχει την ιστορία του, λέει “Ναι, αλλά κι εγώ για να χτίσω την καριέρα μου έκανα πολλά χρόνια. Περίμενε. Μη βιάζεσαι και θα έρθει κι εσένα η ώρα σου.” Εκεί γίνεται το μπλέξιμο για το ποιος θα είναι το πρώτο όνομα. Όταν εγώ είμαι πρώτο όνομα σε ένα μαγαζί, πάντα έχω τους άλλους τραγουδιστές ισάξια στην αφίσα. Πρέπει όμως να υπάρχει σεβασμός.
Γιατί έχει τόση σημασία το ποιός θα είναι το πρώτο όνομα σε ένα σχήμα;
Γιατί ο τραγουδιστής που δεν είναι πρώτο όνομα, θα βγει νωρίς μέσα στη βραδιά και δεν θα μπορεί να έχει την ίδια επιτυχία με κάποιον που θα βγει αργά. Γιατί αργά είναι όλοι οι πιωμένοι και έτοιμοι. Φρούτο ώριμο. Ενώ ένας που ανοίγει το πρόγραμμα, δύσκολα θα φέρει σε κέφι τον κόσμο κάτω που είναι ακόμα κρύος. Το πρώτο όνομα λοιπόν βγαίνει αργά. Στην καλύτερη φάση της βραδιάς.
Τι γνώμη έχετε για τη δισκογραφία του σήμερα που δεν υπάρχουν πωλήσεις δίσκων και οι καλλιτέχνες βγάζουν τα τραγούδια τους στο YouTube;
Σαν τραγουδιστής, αν μιλήσω, δεν με πειράζει. Μπορώ ακόμα και κάθε μέρα να βγάζω τραγούδια αν θέλω. Σαν συνθέτης όμως, δεν παίρνω τα ποσοστά που έπαιρνα παλιά από τα τραγούδια που έγραφα. Από αυτό χάσαμε οι συνθέτες και πολλοί καταστράφηκαν. Αλλά εγώ εκτός από συνθέτης, είμαι και τραγουδιστής και έτσι μπορώ και συνεχίζω.
Είστε μουσικός, συνθέτης και τραγουδιστής. Τι αγαπάτε πιο πολύ;
Όλα. Έχουν να κάνουν με μουσική και τα τρια.
Πείτε μου ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι που έχετε συνθέσει για συνάδελφό σας.
Πολλά είναι. Τώρα μου έρχεται το “Σε μοιραζόμουνα” που είπε ο Γονίδης. Μου αρέσει εξίσου και το “Καρδιά είσαι εσύ ή βάσανο” και το “Περιττό να σου πω πως πεθαίνω” που τα είπε ο Καρράς και το “Ανύποπτα” που είπε ο Μελάς… Έχω γράψει τραγούδια τα οποία, μετά από τόσα χρόνια, 25-30 χρόνια, μένουν ακόμα.
Τι συμβουλές θα δίνατε σε ένα νέο που θέλει να γίνει μουσικός ή να ασχοληθεί με το τραγούδι;
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στο όνειρό του. Το θέμα είναι ότι για να το κυνηγήσει, θα πρέπει να να πάει να μάθει ένα όργανο. Πιάνο ή μπουζούκι, κιθάρα… Βέβαια υπάρχουν και παιδιά που δεν ξέρουν μουσική, άλλα έχουν έμφυτο ταλέντο στη φωνή. Αυτό όμως σου το δίνει ο Θεός. Γεννιέται ο ταλαντούχος τραγουδιστής. Εκείνος θα βρει τον δρόμο του μόνος. Όλοι οι άλλοι θέλουν προσπάθεια.
Θα ήθελα να μου πείτε τι άλλο κάνει ο Χάρης Κωστόπουλος στη ζωή του εκτός από το τραγούδι και τη μουσική. Τι άλλο γεμίζει τη μέρα του;
Το περπάτημα μου αρέσει. Περπατάω συχνά στη Γλυφάδα για καμιά ώρα. Επίσης, πήγαινα και έκανα πυγμαχία. Τα τελευταία 5 χρόνια έκανα, αλλά τώρα έχει κανένα χρόνο που σταμάτησα επειδή πέρασα μια περιπέτεια με την υγεία μου. Θα ξαναμπώ σιγά-σιγά όταν είμαι έτοιμος. Στην πυγμαχία είχα βρει, ξέρεις, τον τρόπο να ξεχνιέμαι από τις στεναχώριες και τα προβλήματα. Βρήκα κάτι που μου αρέσει εκτός από το να παίζω μπουζούκι και να γράφω τραγούδια.
Θέλω να δώσετε μία ευχή για τον κόσμο που θα διαβάσει τη συνέντευξη, για να κλείσουμε έτσι την κουβέντα μας…
Θέλω να πώ κάτι πολύ σημαντικό. Όχι όπως το λένε όλοι από συνήθεια, αλλά πολύ σοβαρά. Εγώ έχω περάσει και περνάω μεγάλες περιπέτειες με την υγεία μου. Από πολύ νέος. Θα ευχηθώ λοιπόν πάνω απ’ όλα να έχουν όλοι την υγεία τους γιατί είναι το κυριότερο. Αν έχεις την υγεία σου, μπορείς να κάνεις πολλά. Αν δεν την έχεις, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εύχομαι και σε σένα πάντα επιτυχίες και να ανέβεις πολύ ψηλά!
Φωτογραφίες: Θοδωρής Απειρανθίτης
Θα κλείσουμε με το καινούριο κομμάτι που έγραψε και ερμήνευσε ο Χάρης Κωστόπουλος που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πρίν τον θάνατό του. Το κύκνειο άσμα του είναι το ξεσηκωτικό “Καλή συνέχεια”
@greekhits_tv Χάρης Κωστόπουλος – Καλή Συνέχεια | New Song #greekhitstv #xariskostopoulos #kalisinexeia #sonarmusicplus #foryou #μπεςφοργιου
ΟΧάρης Κωστόπουλος ήταν ένας γνήσιος λαϊκός διασκεδαστής. Γεννήθηκε στην Αριδαία και καταγόταν από μουσική οικογένεια. Ξεκίνησε να εργάζεται ως μουσικός από την πολύ μικρή ηλικία των 11 ετών. Με το μπουζούκι του έπαιζε απίστευτους αυτοσχεδιασμούς και ταξίμια και έχαιρε την εκτίμηση όλων των συναδέλφων του, αφού θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους δεξιοτέχνες του μπουζουκιού στην Ελλάδα. Αρχικά εργάστηκε ως μπουζουξής δίπλα σε πολλά μεγάλα ονόματα και στα τέλη του ’80 έπιασε και αυτός το μικρόφωνο. Από εκεί ξεκίνησε για αυτόν μια πολύ επιτυχημένη πορεία ως τραγουδιστής εκδίδοντας 24 δίσκους από τους οποίους βγήκαν αμέτρητες επιτυχίες. Μερικές από αυτές είναι: “Εδώ σε θέλω καρδιά μου” “Βρείτε μου κάποια” “Τι αμαρτίες έχω κάνει” “Παρασύρθηκα” “Είναι να μη βάλω κάτι στον μυαλό μου” “Είσαι μια θεά” κ.α. Εκτός από μουσικός και τραγουδιστής, ο Χάρης Κωστόπουλος υπήρξε και πολύ επιτυχημένος συνθέτης. Είχε γράψει δεκάδες τραγούδια για τον Βασίλη Καρρά, Ζαφείρη Μελά, Σταμάτη Γονίδη, Αντύπα, Λευτέρη Πανταζή κ.α. Εμείς είχαμε την τύχη να μας καλέσει στο Ten Ten live stage όπου εμφανιζόταν και να κάνουμε μια πολύ όμορφη και φιλική κουβέντα. Ήταν ένας άνθρωπος άμεσος και ευθύς που σου έδινε την εντύπωση ότι τα έχει δει όλα μέσα στη ζωή της νύχτας και όσα κατέκτησε τα κατάφερε με τον κόπο και το ταλέντο του. Αυτή η αυθεντικότητά του τον έκανε να αγαπηθεί από το κοινό. Στην πίστα του Ten Ten ήταν σαρωτικός. Ερμήνευσε όλες τις επιτυχίες του και ξεσήκωσε το κοινό με το δυναμισμό και την ενέργειά του. Δυστυχώς αυτή ήταν μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του, αφού λίγο καιρό μετά αποχώρησε από το σχήμα για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα υγείας που είχε εμφανιστεί. Όμως ο Χάρης είχε δώσει πολλές μάχες στη ζωή του και είχε βγει νικητής. Δυστυχώς όμως αυτή η μάχη δεν κερδήθηκε. Ο καρκίνος τον κατέβαλε στα 60 του χρόνια. Η μοίρα τα έφερε έτσι που αυτή η συνέντευξη να είναι η τελευταία του και να δημοσιευθεί μετά το χαμό του. Εμείς οφείλουμε να τον ευχαριστήσουμε για όλα όσα έδωσε στο Ελληνικό τραγούδι και να τιμούμε τη μνήμη αυτού του σπουδαίου λαϊκού καλλιτέχνη.
Ξεκινήσατε από 11 ετών να εργάζεστε ως μουσικός. Πώς προέκυψε να αρχίσετε από τόσο μικρός το επάγγελμα;
Λόγω οικογένειας. Ο πατέρας μου έπαιζε μπουζούκι κι αυτός. Όταν ήμουν 7 ετών, μου έβαλε ένα μπουζούκι στα χέρια και μου είπε “Αυτή είναι η δουλειά σου”. Στις αρχές δούλευα μόνο το Σαββατοκύριακο. Όμως μετά άρχισα να δουλεύω κάθε βράδυ και σταμάτησα το σχολείο στην τρίτη γυμνασίου… Δε γινόταν να τα κάνω και τα δύο.
Υπάρχει ανταπόκριση του κόσμου και ειδικότερα του νέου κόσμου στα λαϊκά μαγαζιά;
Βεβαίως! Και κάθε χρόνο και καλύτερα. Υπάρχει πολλή νεολαία που ακούει λαϊκά τραγούδια και ας μη το θέλουν μερικοί. Δηλαδή όπως κάποια ραδιόφωνα που δεν θέλουν το λαϊκό τραγούδι. Παρ όλα αυτά, υπάρχει το internet και οι νέοι άνθρωποι ακούν εκεί αυτό που γουστάρουν και δεν τους επιβάλλει κανένας τίποτα. Τα ακούνε όλα και διαλέγουν.
Υπάρχει ένας διαχωρισμός στην Ελλάδα, του έντεχνου και του αμιγώς λαϊκού τραγουδιού. Σαν να καλούμαστε να επιλέξουμε μεταξύ λαϊκού και έντεχνου. Δεν μπορεί κάποιος να ακούει και τα δύο;
Εσύ τι λες; Προφανώς! Δεν το σκέφτονται όμως όλοι έτσι. Ο μεγάλος μου γιός μέχρι τα 14-15 άκουγε μόνο ροκ. Τίποτα άλλο. Μετά τα 16 άρχισε να μου λέει: “Μπαμπά κλείσε μου τραπέζι στον Γονίδη, κλείσε μου στον Καρρά”. Περνάει ωραία. Παίρνει το μπουκαλάκι του, το πίνει, το ευχαριστιέται, χορεύει… Και ακούει και ροκ. Ξέρεις, είναι ο λαός μας έτσι μεγαλωμένος, που δεν μπορεί να ακούει ο μπαμπάς σου Καζαντζίδη και Αγγελόπουλο και τα παιδιά να μην ακούσουν ποτέ. Και στην κοιλιά της μάνας τους ακούνε!
Πόσο δύσκολο είναι να έχει κάποιος οικογένεια και να είναι η εργασία του τη νύχτα; Τα παιδιά σας σας βλέπουν;
Από την ώρα που ξύπνησα στις 11, 12 το μεσημέρι, μέχρι τις 12 το βράδυ, είμαστε μαζί. Πόσες ώρες να με βλέπουν πιά; Τι να με κάνουν; (γέλια). Όταν ήταν τα παιδιά πιο μικρά και εγώ ήμουν στη δουλειά, αυτά κοιμόντουσαν. Μετά πηγαίνανε στο σχολείο και όταν γυρνούσαν ήμουν πιά ξύπνιος. Δεν υπάρχουν τέτοια προβλήματα. Είμαι μιά χαρά με την οικογένειά μου. Παντρεύτηκα 23 χρονών και μ’ αρέσει η οικογένεια. Και μ’ αρέσει και πολύ η δουλειά μου. Μ’ αρέσει η νύχτα.
Τι αγαπάτε πιο πολύ; Τη νύχτα ή τη μέρα;
Τη νύχτα! Μ’ αρέσει η νύχτα. Εγώ ξενυχτάω απο 11 χρονών. Δηλαδή 11 χρονών ήμουν επαγγελματίας μουσικός. Πές το και συνήθεια. Εγώ ακόμα και όταν δεν δουλεύω, πάλι κοιμάμαι στις 5 το πρωί! Και με χαπάκι κιόλας! (γέλια) Μ’ αρέσει η νύχτα γιατί η μέρα με κουράζει… Δεν ξέρω… Όσες φορές αναγκάζομαι να ξυπνήσω πρωϊ για να βγω να κάνω κάποια δουλειά, δεν αντέχω αυτή την τρέλα τις μέρας. Τον κόσμο, την κίνηση, τα αυτοκίνητα… Τώρα που ήρθα από τη Γλυφάδα στο μαγαζί, έκανα μόνο 20 λεπτά. Τη μέρα θα ερχόμουν σε μία ώρα και 20 λεπτά.
Υπάρχει μια πεποίθηση όμως οτι η νύχτα κρύβει κινδύνους και σκοτεινά πράγματα.
Να ξέρεις ότι τα πιο σκοτεινά πράγματα γίνονται τη μέρα. Και το θέμα είναι ότι τα σκοτεινά πράγματα πρέπει να ψάξεις για να τα βρεις. Να πηγαίνεις γυρεύοντας δηλαδή. Εγώ είμαι στη νύχτα 200 χρόνια σχεδόν (γέλια) και τα σκοτεινά τα απέφυγα. Τα ξέρω βέβαια και τα έχω δει όλα. Αν ήθελα θα μπορούσα να μπλέξω. Αυτό είναι το μόνο εύκολο. Αλλά πάντα απέφευγα τις κακοτοπιές.
Ακούμε ιστορίες από συναδέλφους σας οτι παλιά ήταν πιο άγρια τα πράγματα. Μέθαγε ο κόσμος και γινόταν επιθετικός, πέταγαν τραπέζια…
Και τώρα πετάνε! Παλιά το πολύ-πολύ να πιάνονταν στα χέρια. Τώρα κινδυνεύεις να σου βγάλουν και πιστόλι! (γέλια) Έχω δει πολλά… Είναι και το ποτό βέβαια που βγάζει έναν άλλο εαυτό σε κάποιους και εκεί ξεκινάνε καυγάδες και χαλάει το πράγμα.
Δηλαδή πως ξεκινάει ένας καυγάς;
Ε, δεν ξέρεις πως γίνονται οι φασαρίες; Λέει ο ένας: “Γιατί κοίταξες τη γυναίκα μου ρε μαλάκα” λέει ο άλλος: “ποιόν είπες μαλάκα ρε;” Και αρχίζουν να πλακώνονται. Μετά μπαίνουν στη φασαρία και άλλες άσχετες παρέες και βοηθάει ο ένας τον άλλο και πριν το καταλάβεις γίνεται της τρελής σε όλο το μαγαζί! Όλα αυτά βέβαια την ώρα που εμείς τραγουδάμε στην πίστα!
Πώς το αντιμετωπίζετε ένα τέτοιο συμβάν;
Συνεχίζεις και τραγουδάς. Σαν να μην τρέχει τίποτα. Τρέχει όμως, γιατί μετά χαλάει η ατμόσφαιρα. Κρυώνει.
Ποια είναι η άποψή σας για την τραπ μουσική που η νεολαία ακολουθεί φανατικά; Είστε από αυτούς που λένε ότι δεν πρέπει να την ακούνε; Ρωτάω επειδή πρόσφατα εμφανιστήκατε στα mad music video awards με τον Ivan Greko!
Ήταν ωραία συνεργασία και βγήκε πολύ επιτυχημένο αποτέλεσμα. Διασκευάσαμε το “Βρείτε μου κάποια που να ‘χει αισθήματα” και εκτός από το live, κυκλοφόρησε και απο την Panik με τίτλο «Γυναίκες Με Αισθήματα». Είπαν και άλλο ένα τραγούδι μου στα Mad. Το “Είσαι μια Θεά“. Το έκαναν ντουέτο η Ζοζεφιν με την Αναστασία. Εγώ δεν έχω πρόβλημα με την trap όπως κάποιοι συνάδελφοί μου. Και ο Ivan Greko παρ οτι είναι τράπερ, ακούει και λαϊκά τραγούδια. Όσο στη μουσική υπάρχει μια μελωδία, αξίζει να υπάρχει. Τώρα θα μου πεις: “Στην trap υπάρχει μελωδία;” …κάτι υπάρχει. Στο τέλος βάζουν και μια μελωδία. Και αρέσει και στα παιδιά. Το να συνδυάζουν όμως την τραπ, με πιστόλια και κοκαΐνες και παρανομίες και να φαντάζονται τα παιδάκια ότι είναι ο Escobar, αυτό δε μου αρέσει. Αλλά από την άλλη δεν πρέπει να συνδυάζουμε την μουσική με τη ζωή μας. Για παράδειγμα, παλιά τα ίδια έλεγαν και για τους λαϊκούς τραγουδιστές και μουσικούς. Έλεγαν “Πω πω! Ο γιός σου κατέληξε να γίνει μπουζουξής; Έγινε δηλαδή χασικλής και πίνει μέρα-νύχτα!”. Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα. Αυτά μπορεί να τα δεις σε οποιαδήποτε δουλειά. Αν είναι κάποιος να γίνει ναρκομανής, θα γίνει έτσι κι αλλιώς. Δεν έχει να κάνει αν είναι μπουζουξής ή αν ακούει trap. Είναι στον άνθρωπο. Απλώς τα μικρά παιδιά δεν είναι καλό να έχουν τέτοιες εικόνες. Και όταν λέω μικρά παιδιά, δεν θεωρώ μικρό έναν 17χρονο. Εννοώ παιδιά του δημοτικού. Γιατί εγώ 17 χρονών δούλευα και μπορούσα να συντηρήσω τρείς οικογένειες. Η γυναίκα μου έχει διαφορετική γνώμη βέβαια. Λέει ότι μέχρι τα 17-18 τα παιδιά δεν πρέπει να δουλεύουν. Όταν όμως δουλεύουν, απασχολούνται με κάτι και δεν μπλέκουν με αυτές τις αηδίες.
Τα παιδιά σας με τι ασχολούνται;
Ο Χρήστος, ο μεγάλος, ασχολήθηκε και με τη μουσική, αλλά παράλληλα πήγε και στο πανεπιστήμιο και σήμερα είναι καθηγητής πανεπιστημίου στη δημοσιογραφία. Ο μικρός, ο Ραφαήλ, ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς πήρε και πτυχίο σαν γυμναστής γιατί το ποδόσφαιρο είναι δύσκολο πράγμα. Οπότε άρχισε να κάνει personal training.
Ακούμε συχνά ότι οι θαυμάστριες γίνονται πολύ εκδηλωτικές προς τους καλλιτέχνες. Εσείς είχατε τέτοιες εκδηλώσεις θαυμασμού;
Βέβαια. Και πολύ ακραίες μάλιστα. Όλοι οι τραγουδιστές τα έχουν ζήσει αυτά. Ο πιο άσχημος άνθρωπος του κόσμου να είσαι, αν κρατάς μικρόφωνό, γίνεσαι όμορφος. Σου δίνει αυτό το κάτι. Εντάξει, να σου πω κάτι; Αν δουλεύει μια κοπέλα σε ένα δικηγορικό γραφείο, ο δικηγόρος εκεί είναι ο αρχηγός. Αυτή που είναι η γραμματέας θα τον βλέπει σαν θεό. Η εξουσία είναι ερωτική για τις γυναίκες. Πάνω στην πίστα, η εξουσία είναι ο τραγουδιστής. Οπότε πέφτουν όλα τα βλέμματα πάνω του. Το έχω δει με τα μάτια μου. Ανεβαίνει στην πίστα ένας άσχημος και ο γυναίκες τον βλέπουν σαν Θεό! Οι γυναίκες είναι ανώμαλες όλες! Τρελές! Δε βγάζεις άκρη! (γέλια)
Έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα με συναδέλφους, για τη μαρκίζα, σαμποτάζ με τον ήχο κτλ;
Μου έχουν τύχει κι εμένα αυτά πολλές φορές. Κοίταξε να δεις: Υπάρχουν στη δουλειά μας πράγματα, έστω και μικρά, τα οποία δεν τα ξέρει ο κόσμος. Κάποιος τραγουδιστής που είναι πολλά χρόνια στο επάγγελμα, έχει καταφέρει να κατακτήσει κάποιους στόχους. Έρχεται μετά ένας νεαρός τραγουδιστής τον οποίο έχουν βγάλει δέκα φορές στην τηλεόραση και νομίζει ότι είναι ο πρωθυπουργός και λέει “Εγώ είμαι η φίρμα”. Ο άλλος όμως που έχει την ιστορία του, λέει “Ναι, αλλά κι εγώ για να χτίσω την καριέρα μου έκανα πολλά χρόνια. Περίμενε. Μη βιάζεσαι και θα έρθει κι εσένα η ώρα σου.” Εκεί γίνεται το μπλέξιμο για το ποιος θα είναι το πρώτο όνομα. Όταν εγώ είμαι πρώτο όνομα σε ένα μαγαζί, πάντα έχω τους άλλους τραγουδιστές ισάξια στην αφίσα. Πρέπει όμως να υπάρχει σεβασμός.
Γιατί έχει τόση σημασία το ποιός θα είναι το πρώτο όνομα σε ένα σχήμα;
Γιατί ο τραγουδιστής που δεν είναι πρώτο όνομα, θα βγει νωρίς μέσα στη βραδιά και δεν θα μπορεί να έχει την ίδια επιτυχία με κάποιον που θα βγει αργά. Γιατί αργά είναι όλοι οι πιωμένοι και έτοιμοι. Φρούτο ώριμο. Ενώ ένας που ανοίγει το πρόγραμμα, δύσκολα θα φέρει σε κέφι τον κόσμο κάτω που είναι ακόμα κρύος. Το πρώτο όνομα λοιπόν βγαίνει αργά. Στην καλύτερη φάση της βραδιάς.
Τι γνώμη έχετε για τη δισκογραφία του σήμερα που δεν υπάρχουν πωλήσεις δίσκων και οι καλλιτέχνες βγάζουν τα τραγούδια τους στο YouTube;
Σαν τραγουδιστής, αν μιλήσω, δεν με πειράζει. Μπορώ ακόμα και κάθε μέρα να βγάζω τραγούδια αν θέλω. Σαν συνθέτης όμως, δεν παίρνω τα ποσοστά που έπαιρνα παλιά από τα τραγούδια που έγραφα. Από αυτό χάσαμε οι συνθέτες και πολλοί καταστράφηκαν. Αλλά εγώ εκτός από συνθέτης, είμαι και τραγουδιστής και έτσι μπορώ και συνεχίζω.
Είστε μουσικός, συνθέτης και τραγουδιστής. Τι αγαπάτε πιο πολύ;
Όλα. Έχουν να κάνουν με μουσική και τα τρια.
Πείτε μου ποιο είναι το αγαπημένο σας τραγούδι που έχετε συνθέσει για συνάδελφό σας.
Πολλά είναι. Τώρα μου έρχεται το “Σε μοιραζόμουνα” που είπε ο Γονίδης. Μου αρέσει εξίσου και το “Καρδιά είσαι εσύ ή βάσανο” και το “Περιττό να σου πω πως πεθαίνω” που τα είπε ο Καρράς και το “Ανύποπτα” που είπε ο Μελάς… Έχω γράψει τραγούδια τα οποία, μετά από τόσα χρόνια, 25-30 χρόνια, μένουν ακόμα.
Τι συμβουλές θα δίνατε σε ένα νέο που θέλει να γίνει μουσικός ή να ασχοληθεί με το τραγούδι;
Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στο όνειρό του. Το θέμα είναι ότι για να το κυνηγήσει, θα πρέπει να να πάει να μάθει ένα όργανο. Πιάνο ή μπουζούκι, κιθάρα… Βέβαια υπάρχουν και παιδιά που δεν ξέρουν μουσική, άλλα έχουν έμφυτο ταλέντο στη φωνή. Αυτό όμως σου το δίνει ο Θεός. Γεννιέται ο ταλαντούχος τραγουδιστής. Εκείνος θα βρει τον δρόμο του μόνος. Όλοι οι άλλοι θέλουν προσπάθεια.
Θα ήθελα να μου πείτε τι άλλο κάνει ο Χάρης Κωστόπουλος στη ζωή του εκτός από το τραγούδι και τη μουσική. Τι άλλο γεμίζει τη μέρα του;
Το περπάτημα μου αρέσει. Περπατάω συχνά στη Γλυφάδα για καμιά ώρα. Επίσης, πήγαινα και έκανα πυγμαχία. Τα τελευταία 5 χρόνια έκανα, αλλά τώρα έχει κανένα χρόνο που σταμάτησα επειδή πέρασα μια περιπέτεια με την υγεία μου. Θα ξαναμπώ σιγά-σιγά όταν είμαι έτοιμος. Στην πυγμαχία είχα βρει, ξέρεις, τον τρόπο να ξεχνιέμαι από τις στεναχώριες και τα προβλήματα. Βρήκα κάτι που μου αρέσει εκτός από το να παίζω μπουζούκι και να γράφω τραγούδια.
Θέλω να δώσετε μία ευχή για τον κόσμο που θα διαβάσει τη συνέντευξη, για να κλείσουμε έτσι την κουβέντα μας…
Θέλω να πώ κάτι πολύ σημαντικό. Όχι όπως το λένε όλοι από συνήθεια, αλλά πολύ σοβαρά. Εγώ έχω περάσει και περνάω μεγάλες περιπέτειες με την υγεία μου. Από πολύ νέος. Θα ευχηθώ λοιπόν πάνω απ’ όλα να έχουν όλοι την υγεία τους γιατί είναι το κυριότερο. Αν έχεις την υγεία σου, μπορείς να κάνεις πολλά. Αν δεν την έχεις, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Εύχομαι και σε σένα πάντα επιτυχίες και να ανέβεις πολύ ψηλά!
Φωτογραφίες: Θοδωρής Απειρανθίτης
Θα κλείσουμε με το καινούριο κομμάτι που έγραψε και ερμήνευσε ο Χάρης Κωστόπουλος που κυκλοφόρησε λίγους μήνες πρίν τον θάνατό του. Το κύκνειο άσμα του είναι το ξεσηκωτικό “Καλή συνέχεια”
@greekhits_tv Χάρης Κωστόπουλος – Καλή Συνέχεια | New Song #greekhitstv #xariskostopoulos #kalisinexeia #sonarmusicplus #foryou #μπεςφοργιου
