Δείτε και αυτό
Το ιστορικό κειμήλιο, συνδεδεμένο με μοναδικές μουσικές και θεατρικές στιγμές, περνάει από την οικογένεια Ευαγγελάτου στην οικογένεια του Φεστιβάλ, επισφραγίζοντας μια πλούσια δημιουργική διαδρομή.
Μια δωρεά ιδιαίτερου συμβολισμού πραγματοποίησε η Κατερίνα Ευαγγελάτου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, χαρίζοντας στον Οργανισμό το πιάνο του παππού της, του επιφανούς μουσουργού και αρχιμουσικού Αντίοχου Ευαγγελάτου (1903-1981).
O Αντίοχος Ευαγγελάτος υπήρξε σημαντική πνευματική μορφή του τόπου μας με πολύτιμη προσφορά στον χώρο της μουσικής και του νεότερου ελληνικού πολιτισμού ευρύτερα: ιδρυτής της Νέας Συμφωνικής Ορχήστρας (1932), πρώτος Διευθυντής της συμφωνικής ορχήστρας της Ελληνικής Ραδιοφωνίας τη χρονιά της ίδρυσής της (1938) καθώς και Διευθυντής της Μουσικής Υπηρεσίας του Ελληνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1954-1959), συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με την οποία συνεργάστηκε ως αρχιμουσικός επί 32 χρόνια (1940-1972) ενώ υπήρξε εμπνευστής και ιδρυτής του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας μαζί με τον συγγραφέα Διονύση Ρώμα (1954). Έντονα επηρεασμένος από τη βυζαντινή και τη δημοτική μας παράδοση, ως συνθέτης θεωρείται από τους θεμελιωτές της Εθνικής μας Σχολής ενώ ως αρχιμουσικός συνέβαλε καθοριστικά στη διάδοση και ανάπτυξη της έντεχνης ελληνικής μουσικής. Έγραψε έργα ορχηστρικής και φωνητικής μουσικής, μουσικής δωματίου καθώς, επίσης, μουσική για παραστάσεις Αρχαίου Δράματος. Ήταν παντρεμένος με την αρπίστρια Ξένη Μπουρεξάκη.
Μετά τον θάνατό του, το πιάνο του Αντίοχου Ευαγγελάτου (Rud. Ibach Sohn, π.1880-1890) πέρασε στα χέρια του γιου του, του σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου, που στη θεατρική πορεία του συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες, μεταξύ άλλων με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Γιώργο Κουρουπό, τον Νίκο Κυπουργό. Ένα αόρατο νήμα το συνδέει με τη φεστιβαλική μνήμη, καθώς «πρωτοστατούσε» στις πρόβες των παραστάσεων που σκηνοθετούσε ο Σπύρος Ευαγγελάτος με το Αμφιθέατρο στην Επίδαυρο. Εδώ ερμηνεύονταν για πρώτη φορά έργα σπουδαίων συνθετών συχνά από τους ίδιους τους συνθέτες, δοκιμάζονταν ρυθμοί και μελωδίες για τα αρχαία χορικά. Σήμερα το ιστορικό αυτό κειμήλιο, συνδεδεμένο με μοναδικές μουσικές και θεατρικές στιγμές, περνάει από την οικογένεια Ευαγγελάτου στην οικογένεια του Φεστιβάλ, επισφραγίζοντας μια πλούσια δημιουργική διαδρομή.
