Οι ξεχωριστοί ΓΙΑΓΚΙΝΗΔΕΣ, αν και μας συστήθηκαν μόλις πριν από λίγους μήνες, ήδη έχουν κερδίσει τις καρδιές μας και μέσα από τις μουσικές τους νιώθουμε για άλλη μία φορά την τεράστια αξία του ρεμπέτικου!
Ακόμα όμως πιο σημαντικό είναι πως μέσα από τους ίδιους, η νέα γενιά μαθαίνει κι εκείνη τους θησαυρούς του ρεμπέτικου και δίνουν σε αυτά τα τραγούδια νέα πνοή και ενέργεια!
Τώρα ήρθε η στιγμή να μοιραστούν μαζί μας τα ολόδικά τους τραγούδια! Τραγούδια που δημιούργησαν με σεβασμό, μεράκι και κέφι, στα βήματα των παλαιότερων δασκάλων τους, και αποτελούν το albumμε τίτλο «Άνθρωποι του δρόμου».
Εκτός από την γνωστή πλέον «Καταφερτζού», η οποία αναφέρεται σε μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας φιλόδοξης κοπέλας και ενός “χαλαρού” τύπου και εξιστορεί όλες τις δυσκολίες που μπορεί να έχει μια τέτοια σχέση, μας παρουσιάζουν έξι ακόμα τραγούδια με ήρωες ανθρώπους που γνώρισαν στο δρόμο, από την εποχή που έπαιζαν τη μουσική τους στα στενά της Θεσσαλονίκης!
Λίγα λόγια για το κάθε τραγούδι, όπως τα περιγράφουν οι Γιαγκίνηδες
Αντάμης: Αντάμης σημαίνει παλικάρι. Είναι γραμμένο για έναν πωλητή του περιοδικού “Σχεδία”. Η ιστορία του, οι δυσκολίες που έχει περάσει αλλά και η προσπάθεια του να ανακάμψει μας συγκίνησε και αποφασίσαμε να του αφιερώσουμε αυτό το τραγούδι.
Σάρακας: Σε πολλές διαλέκτους της χώρας, σάρακας σημαίνει πριόνι. Ο ήχος όμως του πριονιού όταν κόβει το ξύλο, θύμιζε τον ήχο που κάνει κάποιος όταν γκρινιάζει, για αυτό και μεταφορικά σάρακας σημαίνει γκρινιάρης. Ο σάρακας λοιπόν είναι το ιδανικό κομμάτι για να αφιερώσουμε στον γκρινιάρη φίλο μας!
Σερκάν: Σερκάν είναι το όνομα ενός παιδιού που ζητιάνευε δίπλα στο σημείο που παίζαμε μουσική στο δρόμο. Ο Σερκάν συνεχώς αναρωτιόταν “που παν όλοι και με προσπερνάνε”. Αυτή η ατάκα έγινε έμπνευση για το τραγούδι!
Ο έμπορας: Η ιστορία του έμπορα βασίζεται σε έναν μανάβη που πουλά τα φρούτα του στην Τσιμισκή. Μετά από παρατήρηση, καταλάβαμε ότι χρησιμοποιεί κάποια “κόλπα” που αναφέρουμε και στο τραγούδι.
Πρέσβειρα: Η πρέσβειρα είναι η ιστορία μιας κοπέλας, που όπως και πολλοί άλλοι νέοι, έφυγε στο εξωτερικό για να κυνηγήσει την καριέρα της.
Κανάγιας: Κανάγιας σημαίνει δολοπλόκος. Την ιστορία του κανάγια την εμπνευστήκαμε από έναν περίεργο διαπληκτισμό που εκτυλίχθηκε μπροστά μας όταν παίζαμε μουσική. Όσα ακούσαμε σε συνδυασμό με λίγη φαντασία, έφτιαξαν τους στίχους του κανάγια.
Έπαιξαν οι μουσικοί Σπύρος Κουρουμπέτσης στα κρουστά, Μυρτώ Σταυρακίδου-Ζάχου στο βιολί, Δούκας Σισκόπουλος στο μπάσο, Νικηφόρος Ρούφος στο κλαρίνο, Γιώργος Πασμάς στο μπουζούκι, Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου στον μπαγλαμά, Ιωάννα Λιγούδη στο κανονάκι και οι Γιαγκίνηδες στις φωνές, στο μπουζούκι και στην κιθάρα. Η ηχογράφηση, η μίξη, το editing και το mastering έγιναν από τον Σπύρο Χατζηκωνσταντίνου (woodroom studio), συμπληρωματικές ηχογραφήσεις από τον Δούκα Σισκόπουλο (music temple studio), ενώ το εξώφυλλο και τα γραφιστικά στα video lyric από την Φαίη Λυγνού.
Οι ξεχωριστοί ΓΙΑΓΚΙΝΗΔΕΣ, αν και μας συστήθηκαν μόλις πριν από λίγους μήνες, ήδη έχουν κερδίσει τις καρδιές μας και μέσα από τις μουσικές τους νιώθουμε για άλλη μία φορά την τεράστια αξία του ρεμπέτικου!
Ακόμα όμως πιο σημαντικό είναι πως μέσα από τους ίδιους, η νέα γενιά μαθαίνει κι εκείνη τους θησαυρούς του ρεμπέτικου και δίνουν σε αυτά τα τραγούδια νέα πνοή και ενέργεια!
Τώρα ήρθε η στιγμή να μοιραστούν μαζί μας τα ολόδικά τους τραγούδια! Τραγούδια που δημιούργησαν με σεβασμό, μεράκι και κέφι, στα βήματα των παλαιότερων δασκάλων τους, και αποτελούν το albumμε τίτλο «Άνθρωποι του δρόμου».
Εκτός από την γνωστή πλέον «Καταφερτζού», η οποία αναφέρεται σε μια ερωτική ιστορία μεταξύ μιας φιλόδοξης κοπέλας και ενός “χαλαρού” τύπου και εξιστορεί όλες τις δυσκολίες που μπορεί να έχει μια τέτοια σχέση, μας παρουσιάζουν έξι ακόμα τραγούδια με ήρωες ανθρώπους που γνώρισαν στο δρόμο, από την εποχή που έπαιζαν τη μουσική τους στα στενά της Θεσσαλονίκης!
Λίγα λόγια για το κάθε τραγούδι, όπως τα περιγράφουν οι Γιαγκίνηδες
Αντάμης: Αντάμης σημαίνει παλικάρι. Είναι γραμμένο για έναν πωλητή του περιοδικού “Σχεδία”. Η ιστορία του, οι δυσκολίες που έχει περάσει αλλά και η προσπάθεια του να ανακάμψει μας συγκίνησε και αποφασίσαμε να του αφιερώσουμε αυτό το τραγούδι.
Σάρακας: Σε πολλές διαλέκτους της χώρας, σάρακας σημαίνει πριόνι. Ο ήχος όμως του πριονιού όταν κόβει το ξύλο, θύμιζε τον ήχο που κάνει κάποιος όταν γκρινιάζει, για αυτό και μεταφορικά σάρακας σημαίνει γκρινιάρης. Ο σάρακας λοιπόν είναι το ιδανικό κομμάτι για να αφιερώσουμε στον γκρινιάρη φίλο μας!
Σερκάν: Σερκάν είναι το όνομα ενός παιδιού που ζητιάνευε δίπλα στο σημείο που παίζαμε μουσική στο δρόμο. Ο Σερκάν συνεχώς αναρωτιόταν “που παν όλοι και με προσπερνάνε”. Αυτή η ατάκα έγινε έμπνευση για το τραγούδι!
Ο έμπορας: Η ιστορία του έμπορα βασίζεται σε έναν μανάβη που πουλά τα φρούτα του στην Τσιμισκή. Μετά από παρατήρηση, καταλάβαμε ότι χρησιμοποιεί κάποια “κόλπα” που αναφέρουμε και στο τραγούδι.
Πρέσβειρα: Η πρέσβειρα είναι η ιστορία μιας κοπέλας, που όπως και πολλοί άλλοι νέοι, έφυγε στο εξωτερικό για να κυνηγήσει την καριέρα της.
Κανάγιας: Κανάγιας σημαίνει δολοπλόκος. Την ιστορία του κανάγια την εμπνευστήκαμε από έναν περίεργο διαπληκτισμό που εκτυλίχθηκε μπροστά μας όταν παίζαμε μουσική. Όσα ακούσαμε σε συνδυασμό με λίγη φαντασία, έφτιαξαν τους στίχους του κανάγια.
Έπαιξαν οι μουσικοί Σπύρος Κουρουμπέτσης στα κρουστά, Μυρτώ Σταυρακίδου-Ζάχου στο βιολί, Δούκας Σισκόπουλος στο μπάσο, Νικηφόρος Ρούφος στο κλαρίνο, Γιώργος Πασμάς στο μπουζούκι, Σπύρος Χατζηκωνσταντίνου στον μπαγλαμά, Ιωάννα Λιγούδη στο κανονάκι και οι Γιαγκίνηδες στις φωνές, στο μπουζούκι και στην κιθάρα. Η ηχογράφηση, η μίξη, το editing και το mastering έγιναν από τον Σπύρο Χατζηκωνσταντίνου (woodroom studio), συμπληρωματικές ηχογραφήσεις από τον Δούκα Σισκόπουλο (music temple studio), ενώ το εξώφυλλο και τα γραφιστικά στα video lyric από την Φαίη Λυγνού.
