Την Πέμπτη 30 Μαΐου, στις 20:30 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Πεδίο, διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου των Γιώργου Κόκκινου και Έλλης Λεµονίδου με τίτλο «Εγκλεισμοί και Ιστορία».
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Γιώργος Αραμπατζής, καθηγητής Βυζαντινής Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, ιστορικός, καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής , ΕΚΠΑ
Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης ΨΝΑ-18 άνω
Μαρία Ρεπούση, ιστορικός , καθηγήτρια ΑΠΘ
Συντονίζει ο Δημήτρης Τρίκας, μουσειολόγος, κριτικός τέχνης (μελος της AICA HELLAS)
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Αθήνας, Σταδίου 24 και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι YouTube και στη σελίδα Facebook του ΙΑΝΟΥ.
Link βιβλίου: https://shorturl.at/nAimt
Λίγα λόγια για το βιβλίο
«Η ριζοσπαστικοποίηση της βιοϊατρικής επιτήρησης εντείνεται στις μέρες μας, ειδικά μέσω της συστηματικής καταγραφής των ατομικών δεδομένων του πληθυσμού στη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19 ή και της απειλής των επαναναδυόμενων νόσων. Τα πάντα καταγράφονται, οι αυστηροί στρατιωτικοί και αστυνομικοί έλεγχοι θωρακίζουν και σχεδόν υποστασιοποιούν τον εγκλεισμό: “Όποιος μετακινείται κινδυνεύει να μολυνθεί, να τιμωρηθεί ή να πεθάνει”».
Στο πλαίσιο των ιστορικών σπουδών έχει καταστατικό χαρακτήρα ο προβληματισμός για το εάν ο στιγματισμός, η επιτήρηση, ο εγκλεισμός, η εκτόπιση και η θανάτωση του εκάστοτε θεωρούμενου άρρωστου, έκφυλου, αιρετικού, επικίνδυνου, παρία ή γενικότερα «διαφορετικού», χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, είναι διαδικασίες συνυφασμένες με τη νεωτερικότητα ή εάν είναι διιστορικές, άρα οικουμενικές και σταθερές. Οι ιστορικοί και οι κοινωνιολόγοι της υγείας έχουν εστιάσει στις σύνθετες διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία κρατικών θεσμών πρόνοιας και διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Οι διαδικασίες αυτές ουσιαστικά επιταχύνθηκαν και ορθολογικοποιήθηκαν από τον βιοϊατρικό λόγο, καθώς και από το συγκεντρωτικό-παρεμβατικό κράτος της νεωτερικής περιόδου. Οι τόποι εγκλεισμού και απομόνωσης των «επικίνδυνων» για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία ατόμων και ομάδων, σε συνάρτηση με τις συναφείς κατασταλτικές και ιατρικές πρακτικές, πολλαπλασιάστηκαν κατά τον 19ο και στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.Στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα το βιοϊατρικό παράδειγμα έχει πλέον κυριαρχήσει.Οι νέες τεχνολογίες, χωρίς να καταργούν τον εκτοπισμό ή να περιορίζουν τον εγκλεισμό και την ασυλοποίηση, παρέχουν δυνατότητες γενικευμένης επιτήρησης. Διαμορφώνεται έτσι μια δυστοπική κοινωνία, όπου εφαρμόζονται πρακτικές ασυλοποίησης και όπου, χάριν της προστασίας του συλλογικού αγαθού της υγείας και της δημόσιας ασφάλειας και τάξης, κλονίζεται η κομβική σημασία της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.Με γνώμονα το ότι ο εγκλεισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί ενιαίο όσο και εσωτερικά πολυδιά-στατο φαινόμενο που υπακούει σε ετερογενείς ιστορικότητες, στον παρόντα συλλογικό τόμο επιχειρήθηκε να χαρτογραφηθούν εκδοχές που αυτό έλαβε στη διαδρομή του ιστορικού χρόνου, μέσα από την περιήγηση σε σημαντικές συμβολές της βιβλιογραφίας και τη μελέτη εμβληματικών όψεων του εγκλεισμού στη διάρκεια του 20ού αιώνα αλλά και στις μέρες μας, τόσο στο ελληνικό παράδειγμα όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Εργάζεται ως Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τµήµα ∆ηµοτικής -Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου -Αιγαίου όπου υπηρετεί από το 1997. -Τελευταία βιβλία του: Η ευγονική δυστοπία. ∆ια-δροµές ιδεών, επίµετρο Ουρανία -Γεωργοπούλου (Αθήνα 2018, 2η έκδοση αναθεωρηµένη), Ιστορία και ∆ικαιοσύνη (σε συνεπιµέλεια µε τους Π. Κιµουρτζή και Μ. Καρασαρίνη, Αθήνα 2020), Το Ολοκαύτωµα και η ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση (Αθήνα 2020), Για µια σφαιρική και πολυδιάστατη ιστορική εκπαίδευση (σε συνεπιµέλεια µε τον Π. Γατσωτή, Αθήνα 2020), «Άξια» και «ανάξια» ζωή. Ευγονική, εκφυλισµός, βιοπολιτική: ο γιατρός στο ρόλο του κοινωνικού θεραπευτή και του εθνικού αναµορφωτή (Αθήνα 2021) και Ο Μακρυγιαννισµός. Τραγούδια για τον Μακρυγιάννη (Αθήνα 2022).
Η Έλλη Λεµονίδου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστο-ρίας στο Τµήµα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστηµίου Πατρών. Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται µε την Ιστορία του Α’ και του Β’ Παγκο-σµίου Πολέµου, τη διαχείριση επίµαχων και τραυµατικών γεγονότων του πρόσφατου παρελθόντος, τη σχέση ιστορίας-µνήµης και τη δηµόσια ιστορία. Έχει επιµεληθεί τον συλλογικό τόµο µε τίτλο 100 ans après : la mémoire de la Première Guerre mondiale (École française d’Athènes, Αθήνα 2018), ενώ οι πιο πρόσφατες µονογραφίες της έχουν τίτλο Ιστορία και Μνήµη του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου στην Ευρώπη (Αθήνα 2019) και Ο Α’ Παγκόσµιος Πόλεµος (1914-1918). Ιστορία µιας οικουµενικής καταστροφής (Αθήνα 2020).
Την Πέμπτη 30 Μαΐου, στις 20:30 η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS και οι εκδόσεις Πεδίο, διοργανώνουν παρουσίαση του βιβλίου των Γιώργου Κόκκινου και Έλλης Λεµονίδου με τίτλο «Εγκλεισμοί και Ιστορία».
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Γιώργος Αραμπατζής, καθηγητής Βυζαντινής Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
Βαγγέλης Καραμανωλάκης, ιστορικός, καθηγητής Φιλοσοφικής Σχολής , ΕΚΠΑ
Κατερίνα Μάτσα, ψυχίατρος, πρώην διευθύντρια της Μονάδας Απεξάρτησης ΨΝΑ-18 άνω
Μαρία Ρεπούση, ιστορικός , καθηγήτρια ΑΠΘ
Συντονίζει ο Δημήτρης Τρίκας, μουσειολόγος, κριτικός τέχνης (μελος της AICA HELLAS)
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Αθήνας, Σταδίου 24 και θα προβάλλεται ζωντανά στο κανάλι YouTube και στη σελίδα Facebook του ΙΑΝΟΥ.
Link βιβλίου: https://shorturl.at/nAimt
Λίγα λόγια για το βιβλίο
«Η ριζοσπαστικοποίηση της βιοϊατρικής επιτήρησης εντείνεται στις μέρες μας, ειδικά μέσω της συστηματικής καταγραφής των ατομικών δεδομένων του πληθυσμού στη διάρκεια της πανδημίας του Covid-19 ή και της απειλής των επαναναδυόμενων νόσων. Τα πάντα καταγράφονται, οι αυστηροί στρατιωτικοί και αστυνομικοί έλεγχοι θωρακίζουν και σχεδόν υποστασιοποιούν τον εγκλεισμό: “Όποιος μετακινείται κινδυνεύει να μολυνθεί, να τιμωρηθεί ή να πεθάνει”».
Στο πλαίσιο των ιστορικών σπουδών έχει καταστατικό χαρακτήρα ο προβληματισμός για το εάν ο στιγματισμός, η επιτήρηση, ο εγκλεισμός, η εκτόπιση και η θανάτωση του εκάστοτε θεωρούμενου άρρωστου, έκφυλου, αιρετικού, επικίνδυνου, παρία ή γενικότερα «διαφορετικού», χάριν της προστασίας του κοινωνικού συνόλου, είναι διαδικασίες συνυφασμένες με τη νεωτερικότητα ή εάν είναι διιστορικές, άρα οικουμενικές και σταθερές. Οι ιστορικοί και οι κοινωνιολόγοι της υγείας έχουν εστιάσει στις σύνθετες διεργασίες που οδήγησαν στη δημιουργία κρατικών θεσμών πρόνοιας και διασφάλισης της δημόσιας υγείας. Οι διαδικασίες αυτές ουσιαστικά επιταχύνθηκαν και ορθολογικοποιήθηκαν από τον βιοϊατρικό λόγο, καθώς και από το συγκεντρωτικό-παρεμβατικό κράτος της νεωτερικής περιόδου. Οι τόποι εγκλεισμού και απομόνωσης των «επικίνδυνων» για τη δημόσια ασφάλεια και υγεία ατόμων και ομάδων, σε συνάρτηση με τις συναφείς κατασταλτικές και ιατρικές πρακτικές, πολλαπλασιάστηκαν κατά τον 19ο και στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.Στις πρώτες δεκαετίες του 21ου αιώνα το βιοϊατρικό παράδειγμα έχει πλέον κυριαρχήσει.Οι νέες τεχνολογίες, χωρίς να καταργούν τον εκτοπισμό ή να περιορίζουν τον εγκλεισμό και την ασυλοποίηση, παρέχουν δυνατότητες γενικευμένης επιτήρησης. Διαμορφώνεται έτσι μια δυστοπική κοινωνία, όπου εφαρμόζονται πρακτικές ασυλοποίησης και όπου, χάριν της προστασίας του συλλογικού αγαθού της υγείας και της δημόσιας ασφάλειας και τάξης, κλονίζεται η κομβική σημασία της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.Με γνώμονα το ότι ο εγκλεισμός θα μπορούσε να θεωρηθεί ενιαίο όσο και εσωτερικά πολυδιά-στατο φαινόμενο που υπακούει σε ετερογενείς ιστορικότητες, στον παρόντα συλλογικό τόμο επιχειρήθηκε να χαρτογραφηθούν εκδοχές που αυτό έλαβε στη διαδρομή του ιστορικού χρόνου, μέσα από την περιήγηση σε σημαντικές συμβολές της βιβλιογραφίας και τη μελέτη εμβληματικών όψεων του εγκλεισμού στη διάρκεια του 20ού αιώνα αλλά και στις μέρες μας, τόσο στο ελληνικό παράδειγμα όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Λίγα λόγια για τη συγγραφέα
Ο Γιώργος Κόκκινος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Εργάζεται ως Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τµήµα ∆ηµοτικής -Εκπαίδευσης του Πανεπιστηµίου -Αιγαίου όπου υπηρετεί από το 1997. -Τελευταία βιβλία του: Η ευγονική δυστοπία. ∆ια-δροµές ιδεών, επίµετρο Ουρανία -Γεωργοπούλου (Αθήνα 2018, 2η έκδοση αναθεωρηµένη), Ιστορία και ∆ικαιοσύνη (σε συνεπιµέλεια µε τους Π. Κιµουρτζή και Μ. Καρασαρίνη, Αθήνα 2020), Το Ολοκαύτωµα και η ευρωπαϊκή ιστορική συνείδηση (Αθήνα 2020), Για µια σφαιρική και πολυδιάστατη ιστορική εκπαίδευση (σε συνεπιµέλεια µε τον Π. Γατσωτή, Αθήνα 2020), «Άξια» και «ανάξια» ζωή. Ευγονική, εκφυλισµός, βιοπολιτική: ο γιατρός στο ρόλο του κοινωνικού θεραπευτή και του εθνικού αναµορφωτή (Αθήνα 2021) και Ο Μακρυγιαννισµός. Τραγούδια για τον Μακρυγιάννη (Αθήνα 2022).
Η Έλλη Λεµονίδου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεότερης και Σύγχρονης Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Ιστο-ρίας στο Τµήµα Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστηµίου Πατρών. Τα κύρια ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται µε την Ιστορία του Α’ και του Β’ Παγκο-σµίου Πολέµου, τη διαχείριση επίµαχων και τραυµατικών γεγονότων του πρόσφατου παρελθόντος, τη σχέση ιστορίας-µνήµης και τη δηµόσια ιστορία. Έχει επιµεληθεί τον συλλογικό τόµο µε τίτλο 100 ans après : la mémoire de la Première Guerre mondiale (École française d’Athènes, Αθήνα 2018), ενώ οι πιο πρόσφατες µονογραφίες της έχουν τίτλο Ιστορία και Μνήµη του Α’ Παγκοσµίου Πολέµου στην Ευρώπη (Αθήνα 2019) και Ο Α’ Παγκόσµιος Πόλεµος (1914-1918). Ιστορία µιας οικουµενικής καταστροφής (Αθήνα 2020).
