35 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 11 Ιουνίου 2024, από τον θάνατο της αξέχαστης Σαπφώς Νοταρά. Η σπουδαία ηθοποιός, με τη χαρακτηριστικά δυνατή και βραχνή φωνή της, άφησε εποχή και χάρισε γέλιο με τις μυθικές ατάκες της.
Με αφορμή αυτή την επέτειο, η Φίνος Φιλμ δημιούργησε ένα συγκινητικό βίντεο με σκηνές από τις ταινίες στις οποίες είχε λάβει μέρος, γράφοντας στη λεζάντα της ανάρτησής της:
“Καλλιεργημένη και μοναδική στο είδος της, η Σαπφώ Νοταρά παραμένει η αγαπημένη «φωνακλού» του ελληνικού κινηματογράφου. Συνυφασμένη με ρόλους γκρινιάρας αλλά και καλόψυχης υπηρέτριας ή μητέρας, με τη χαρακτηριστική δυνατή και μπάσα φωνή της, άφησε εποχή με τις ερμηνείες και τις αξέχαστες ατάκες της.”
Η Σαπφώ Νοταρά έφυγε σαν σήμερα το 1985 και τη θυμόμαστε μέσα από τις κλασικές ταινίες όπως «Το Ταξίδι», «Η Κυρά μας η Μαμμή», «Η Χαρτοπαίχτρα» και «Πέντε Χιλιάδες Ψέμματα»
Δείτε το σχετικό βίντεο:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η συγκινητική ανάρτηση του Σπύρου Μπιμπίλα για τη Σαπφώ Νοταρά
Ο ηθοποιός και πρώην πρόεδρος του ΣΕΗ σε ανάρτηση που έκανε για τα 35 χρόνια από τον θάνατο της ηθοποιού, αποκάλυψε τη σχέση που είχε μαζί της και δημοσίευσε ένα σπάνιο φωτογραφικό στιγμιότυπο της Σαπφώς.
Δείτε όσα έγραψε:
Σαν σήμερα πριν από πολλά χρόνια έφυγε από τον κόσμο αυτό ή αγαπημένη μου Σαπφώ Νοταρά , η Σαπφουλα μου, ο πρώτος άνθρωπος του καλλιτεχνικού χώρου που με αγάπησε τόσο πολύ με πίστεψε, μου εμπιστεύτηκε τα μυστικά της ζωής της, μου δωρισε την αγάπη της και με τιμησε με την φιλία της, μακάρι να υπάρχει κάτι μετά τον κόσμο αυτό και να νιώθει και τώρα πόσο πολύ ακόμα την αγαπώ….Η φωτο αυτη απο την ιστορική Πορνογραφια του αλησμόνητου μανου Χατζιδακι μαζι νε την Αθηνά Παππά.
Ποια ήταν η Σαπφώ Νοταρά
Η Σαπφώ Χανδάνου, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε το 1910 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε στην Επαγγελματική Σχολή Θεάτρου και αποφοίτησε με άριστα από τη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου. Παρακολούθησε, επίσης, μαθήματα ρυθμικής και μπαλέτου. Το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Νοταρά», το πήρε από την οδό που βρισκόταν η δραματική σχολή στην οποία φοιτούσε.
Εμφανίστηκε στο θέατρο πριν από τον πόλεμο. Συνεργάστηκε με πλήθος θιάσων (Εθνικού, ΚΒΘΕ, Νέζερ, Κατερίνας, Λαμπέτη – Παπά – Χορν, Αλέξη Δαμιανού, Μίμη Φωτόπουλου, Βουγιουκλάκη – Παπαμιχαήλ κ.ά.) και ερμήνευσε αμέτρητους ρόλους: από την Αρετούσα στον «Ερωτόκριτο» και την κυρά-Γιάννενα στον «Αγαπητικό της Βοσκοπούλας», ως την Κατιούσα στην «Ανάσταση» του Τολστόι.
Το μεγάλο κοινό γνώρισε και αγάπησε τη Σαπφώ Νοταρά από την ιδιαίτερη φωνή της. Ο ρόλος της Κλημεντίνης Περπερίδου, μιας αποτυχημένης πριμαντόνας, στο ραδιοφωνικό σήριαλ «Ημερολόγιο ενός θυρωρού» του Κώστα Πρετεντέρη, ήταν ο προσωπικός της θρίαμβος στις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Επιτυχημένη ήταν και η παρουσία της στον κινηματογράφο, με πλήθος ρόλων, κυρίως δευτεραγωνιστικών: «Η λύκαινα» (1951), «Κυριακάτικο Ξύπνημα» (1954), «Συνοικία το όνειρο» (1961), «Η χαρτοπαίχτρα» (1964), «Δημήτρη μου, Δημήτρη μου» (1967) και «Αχ! αυτή η γυναίκα μου» (1967), με τις ιστορικές ατάκες «μπουρλοοότο» και «εδώ γίνονται Σόδομα και Γόμορα».
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, οι εμφανίσεις στο θεατρικό σανίδι αραίωσαν, αλλά ξεχώρισε για τη συμμετοχή της στις παραστάσεις: «Τρωάδες» σε σκηνοθεσία Γιάννη Τσαρούχη (1977), «Φιλουμένα Μαρτουράνο» δίπλα στην Έλλη Λαμπέτη (1978) και «Πορνογραφία» του Μάνου Χατζιδάκι, που αποτέλεσε και το κύκνειο άσμα της (1982-1983).
Η Σαπφώ Νοταρά ήταν μοναχικός άνθρωπος και δύσκολος χαρακτήρας, σύμφωνα με όσους τη γνώριζαν. Ζούσε ολομόναχη και χωρίς οικονομικούς πόρους, σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στην Πλατεία Κουμουνδούρου στην Αθήνα, το νοίκι του οποίου πλήρωνε ένας θαυμαστής της. Με πολλά προβλήματα υγείας, η σπουδαία ηθοποιός βρέθηκε νεκρή στο διαμέρισμά της από τους περιοίκους στις 13 Ιουνίου του 1985. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση είχε αφήσει την τελευταία της πνοή δύο ημέρες νωρίτερα, συνεπεία καρδιακής προσβολής.
Φιλμογραφία
Κινηματογραφικές Ταινίες
Η λύκαινα (1951)
Κυριακάτικο ξύπνημα (1954)
Αρπαγή της Περσεφόνης (1956)
Της νύχτας τα καμώματα (1957)
Η κυρά μας η μαμή (1958)
Όταν το μίσος κυβερνά (1959)
Έγκλημα στα παρασκήνια (1960)
Ένας Δον Ζουάν για κλάματα (1960)
Ο δολοφόνος αγαπούσε πολύ… (1960)
Στην πόρτα της κολάσεως (1960)
Αγάπη και θύελλα (1961)
Ποιά είναι η Μαργαρίτα (1961)
Συνοικία το όνειρο (1961)
Ζήτω η τρέλλα! (1962)
Θρίαμβος (1962)
Μην ερωτεύεσαι το Σάββατο (1962)
Ταξίδι (1962)
Ένας βλάκας με πατέντα (1963)
Ο διαιτητής (1963)
Ο τρελλάρας (1963)
Αν έχεις τύχη… (1964)
Εξωτικές βιταμίνες (1964)
Η χαρτοπαίχτρα (1964)
5.000 ψέμματα (1966)
Ο παρθένος (1966)
Αχ! Αυτή η γυναίκα μου (1967)
Δημήτρη μου, Δημήτρη μου (1967)
Μίνι φούστα και καράτε (1967)
Η θυρωρίνα (1968)
Το ΠΡΟΠΟ και τα μπουζούκια (1968)
Έμπαινε Μανωλιό (1970)
Να ‘τανε το 13 να έπεφτε σε μας (1970)
Το παιδί της μαμάς (1970)
Γιάννης Τσαρούχης: Σπουδή για ένα πορτραίτο (1981)
Τηλεοπτικές Σειρές
Εύθυμες ιστορίες: Ένας εχθρός του γάμου (1977, ΕΡΤ)
Εύθυμες ιστορίες: Καρπαζιά με διατίμηση (1977, ΕΡΤ)
Εύθυμες ιστορίες: Τα κουμπιά (1977, ΕΡΤ)
Με πληροφορίες από sansimera.gr
