Σαν σήμερα, 16 Αυγούστου 2005, η Ελλάδα αποχαιρέτησε μια από τις μεγαλύτερες φωνές του λαϊκού τραγουδιού, τη Βίκυ Μοσχολιού.
Μια φωνή που σημάδεψε τις καρδιές μας, που έδωσε πνοή στα τραγούδια του έρωτα, του πόνου, της χαράς και της απώλειας. Δεκαεννέα χρόνια έχουν περάσει από εκείνη τη μέρα, και η απουσία της είναι ακόμα αισθητή, όχι μόνο στους αμέτρητους θαυμαστές της, αλλά και σε όσους είχαν την τύχη να τη γνωρίσουν, να την αγαπήσουν, να την αποκαλούν οικογένεια.
Οι κόρες της, Ευαγγελία και Ράνια, κρατώντας ζωντανή τη μνήμη της μητέρας τους μέσα από τον επίσημο λογαριασμό της, μας θυμίζουν το μεγαλείο της Βίκυς Μοσχολιού, της γυναίκας που με τη φωνή της άγγιξε την ψυχή του ελληνικού λαού. Σε μια συγκινητική ανάρτηση, οι δυο τους μοιράστηκαν όχι μόνο τη θλίψη για τα χρόνια που πέρασαν χωρίς τη μητέρα τους, αλλά και μια υπέροχη ιστορία για το πώς ο Σταύρος Ξαρχάκος ανακάλυψε τη σπουδαία αυτή καλλιτέχνιδα.
Ήταν μια συνάντηση που έμελλε να αλλάξει την πορεία του ελληνικού τραγουδιού. Ο Ξαρχάκος, με το διεισδυτικό του βλέμμα και το καλλιτεχνικό του ένστικτο, είδε στη Βίκυ κάτι μοναδικό, κάτι που δεν μπορούσε να αγνοήσει. Την ανακάλυψε εκεί, ανάμεσα στις χιλιάδες φωνές, και διέκρινε την αλήθεια της, το πάθος της, την αφοσίωσή της στην τέχνη. Η Βίκυ Μοσχολιού δεν ήταν απλώς μια τραγουδίστρια. Ήταν μια ερμηνεύτρια που μπορούσε να μεταμορφώσει κάθε νότα, κάθε λέξη, σε μια εμπειρία που θα άγγιζε τον ακροατή βαθιά στην καρδιά.
Σήμερα, οι λέξεις της Ευαγγελίας και της Ράνιας αντηχούν σαν ένα ύστατο αντίο, μια υπενθύμιση ότι η φωνή της Βίκυς Μοσχολιού δεν σιώπησε ποτέ. Συνεχίζει να ζει μέσα στα τραγούδια της, στα βινύλια και τα CD που φυλάσσουμε σαν θησαυρό, αλλά πάνω απ’ όλα, ζει στις αναμνήσεις και στις καρδιές όλων μας.
Δείτε τη σχετική ανάρτηση:
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
