Σε μια ειλικρινή συνέντευξη στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, ο Γιάννης Κακλέας αναφέρθηκε με ευθύτητα τόσο στη δουλειά του όσο και στις προκλήσεις που αντιμετώπισε προσωπικά.
Όταν ρωτήθηκε για μια παλαιότερη δήλωσή του σχετικά με το ότι θα προτιμούσε να σκηνοθετήσει αισθησιακή ταινία παρά να συνεργαστεί με τον Μάρκο Σεφερλή, φάνηκε να ενοχλείται ελαφρώς αλλά εξήγησε τους λόγους της προτίμησής του.
«Πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος ηθοποιός δεν θα υπακούσει στη σκηνοθετική γραμμή που θα υποδείξω», σημείωσε, τονίζοντας πως δεν ταιριάζει με το ύφος και την αυτοσχεδιαστική διάθεση του Σεφερλή. Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον εκτιμά, αλλά πως απλώς έχουν διαφορετικό γούστο. Σε ερώτηση αν θα άλλαζε γνώμη αν ο Σεφερλής δήλωνε πως θα ακολουθούσε τη γραμμή του, απάντησε με χιούμορ: «Δεν είμαι τόσο ευκολόπιστος».
Ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που πέρασε στα πρώτα του βήματα στην Αθήνα, όταν εργαζόταν ως εισπράκτορας σε λεωφορείο. «Με κορόιδευαν για τα “με” και τα “σε” μου. Φράγκο δεν είχα, έμενα σε μια ταράτσα στο Αιγάλεω», είπε, αναφέροντας με αυτοσαρκασμό ότι συχνά ξόδευε τα χρήματα από την είσπραξη και ζητούσε οικονομική βοήθεια από τον πατέρα του.
Ανοίχτηκε επίσης για τη μάχη του με την κατάθλιψη και την ένταση που βίωσε σε περιόδους της καριέρας του. «Έχω υπάρξει από τέρας έως άγιος. Μπρουτάλ, πολλά νεύρα, απογοητεύσεις έντονες, καταθλίψεις», ανέφερε, προσθέτοντας ότι η κατάθλιψη τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει την ανάγκη να αφήσει πίσω του τον ναρκισσισμό και να βρει έναν πιο ήρεμο δρόμο.
Σε μια ειλικρινή συνέντευξη στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ, ο Γιάννης Κακλέας αναφέρθηκε με ευθύτητα τόσο στη δουλειά του όσο και στις προκλήσεις που αντιμετώπισε προσωπικά.
Όταν ρωτήθηκε για μια παλαιότερη δήλωσή του σχετικά με το ότι θα προτιμούσε να σκηνοθετήσει αισθησιακή ταινία παρά να συνεργαστεί με τον Μάρκο Σεφερλή, φάνηκε να ενοχλείται ελαφρώς αλλά εξήγησε τους λόγους της προτίμησής του.
«Πιστεύω ότι ο συγκεκριμένος ηθοποιός δεν θα υπακούσει στη σκηνοθετική γραμμή που θα υποδείξω», σημείωσε, τονίζοντας πως δεν ταιριάζει με το ύφος και την αυτοσχεδιαστική διάθεση του Σεφερλή. Ωστόσο, ξεκαθάρισε ότι αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τον εκτιμά, αλλά πως απλώς έχουν διαφορετικό γούστο. Σε ερώτηση αν θα άλλαζε γνώμη αν ο Σεφερλής δήλωνε πως θα ακολουθούσε τη γραμμή του, απάντησε με χιούμορ: «Δεν είμαι τόσο ευκολόπιστος».
Ο σκηνοθέτης αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που πέρασε στα πρώτα του βήματα στην Αθήνα, όταν εργαζόταν ως εισπράκτορας σε λεωφορείο. «Με κορόιδευαν για τα “με” και τα “σε” μου. Φράγκο δεν είχα, έμενα σε μια ταράτσα στο Αιγάλεω», είπε, αναφέροντας με αυτοσαρκασμό ότι συχνά ξόδευε τα χρήματα από την είσπραξη και ζητούσε οικονομική βοήθεια από τον πατέρα του.
Ανοίχτηκε επίσης για τη μάχη του με την κατάθλιψη και την ένταση που βίωσε σε περιόδους της καριέρας του. «Έχω υπάρξει από τέρας έως άγιος. Μπρουτάλ, πολλά νεύρα, απογοητεύσεις έντονες, καταθλίψεις», ανέφερε, προσθέτοντας ότι η κατάθλιψη τον βοήθησε να συνειδητοποιήσει την ανάγκη να αφήσει πίσω του τον ναρκισσισμό και να βρει έναν πιο ήρεμο δρόμο.
