Το Ημερολόγιο των κυμάτων είναι το νέο άλμπουμ του Βαγγέλη Γερμανού, που μετά από χρόνια επιστρέφει στην δισκογραφία με αποκλειστικά νέο υλικό.
Τους στίχους στα επτά από τα εννέα τραγούδια έγραψε ο Δημήτρης Καλοκύρης και ο Βαγγέλης τους μελοποίησε, προσθέτοντας και δύο ολοδικά του.
Ο Μανώλης Φάμελλος επιμελήθηκε την παραγωγή, που ολοκληρώθηκε μέσα στο μακρύ καλοκαίρι που μας πέρασε, και υπογράφει και την ενορχήστρωση μαζί με τον Στέφανο Δανιηλίδη.
Αυτές είναι λίγο πολύ οι επιβεβαιωμένες πληροφορίες που θα μπορούσαν να συνοψίσουν τη μικρή ιστορία αυτής της παράξενης θαλασσογραφίας. Μιας ιστορίας που μοιάζει εξωτερικά με τόσες άλλες. Όμως, αν και απολύτως ακριβείς, δεν θα μας αποκαλύπταν τίποτα για την αινιγματική της καταγωγή και την περιπετειώδη της διαδρομή, για το πώς διέτρεξε τα κύματα και τη φαντασία των ανθρώπων για να φτάσει ως εδώ.
Θα έπρεπε καλύτερα να αφηγηθεί κανείς ένα μικρό παραμύθι στη θέση της, προκειμένου να πει όλη την αλήθεια.
Ας ξεκινήσουμε από το αξιοπερίεργο γεγονός πως ο ίδιος ο ποιητής της, δεν υπάρχει κι ούτε υπήρξε ποτέ εντός των ορίων της πεζής μας πραγματικότητας, όπως εξομολογείται ο Δημήτρης Καλοκύρης: Τα στιχουργήματα αυτά γράφτηκαν από ένα προσωπείο ονόματι Ι. Ζεμενός, έναν παραγκωνισμένο, υποτίθεται, ποιητή, ο οποίος παρωδούσε ή συνδιαλεγόταν με σύγχρονους ομοτέχνους του (Ελύτη, Καββαδία, Ουράνη κ.ά.).
Τα πρωτότυπα χειρόγραφα χάθηκαν, ευτυχώς όμως ένα κοχύλι τα ψιθύρισε στον (υπαρκτό) Βαγγέλη Γερμανό που εδώ και χρόνια, από τη δική του ακτή, αφουγκραζόταν τη θάλασσα και έσμιγε σε καθημερινή βάση μαζί της, νιώθοντας την να τον αγκαλιάζει σαν ερωμένη. Είχε μάθει πια να μετράει τον χρόνο ανάλογα με το ύψος των κυμάτων, να συνομιλεί μαζί τους, καταγράφοντας συστηματικά στο ημερολόγιο του τις ιστορίες που του αφηγούνταν και να τις ζωγραφίζει έπειτα με τις μουσικές του.
Έτσι γεννήθηκαν αυτά τα τραγούδια… Κι όπως γίνεται συχνά, όταν πήραν σώμα και μορφή, ο Βαγγέλης επέστρεψε στη θάλασσα κι εκείνα μετά από λίγο ξανά στη σιωπή…
Κι εκεί θα παρέμεναν ίσως για πάντα, σφραγισμένα σε ένα μπουκάλι ή κλειδωμένα σε ένα συρτάρι, αν δεν τα ανακάλυπτε τυχαία μετά από καιρό ο Μανώλης Φάμελλος (που αρέσκεται στο να σκαλίζει το παρελθόν και τους σκοτεινούς βυθούς).
Μην χάνοντας καιρό, τα άρπαξε και με τη βοήθεια του πολυμήχανου συνεργάτη του, βάλθηκε κρυφά να τα αναστήσει σε ένα σκοτεινό εργαστήριο, φορώντας τώρα το προσωπείο του ίδιου του Βαγγέλη.
Κι έτσι έγιναν ξανά, από σιωπές, όνειρα καλοκαιρινά κι από σκαριά, καράβια, κι έφτασε τώρα επιτέλους ο καιρός να ταξιδέψουν ελεύθερα στα κύματα…
Αγαπητοί ακροατές, αυτή ήταν η αρχή μόνο μιας πέρα για πέρα αληθινής ιστορίας που, όπως σας είπαμε ήδη, δεν χωρούσε παρά μονάχα σε ένα παραμύθι. Την υπόλοιπη την αφηγούνται τα τραγούδια…
Κυκλοφορεί από τη Minos EMI, a Universal Music Company.
