Την ώρα που ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον περνούσε αλλαγή, οι Σκωτσέζοι σηκώνονταν όρθιοι και χειροκροτούσαν. Όχι από υποχρέωση. Από σεβασμό. Ο 17χρονος Κωνσταντίνος Καρέτσας, μετά από ένα μαγικό γκολ και μια εμφάνιση-σεμινάριο, είχε ήδη κλέψει την παράσταση.
“Remember the name…” έγραψε η UEFA. Και πώς να τον ξεχάσεις;
Το διαδίκτυο πήρε φωτιά. Τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ υποκλίθηκαν, τα social media έβραζαν. Η UEFA έκανε repost, γράφοντας το ιστορικό: «Remember the name…». Και κάπου ανάμεσα στη δόξα και την παγκόσμια προσοχή, ο Καρέτσας αγκαλιάζει την οικογένειά του και λέει απλά: “Ευχαριστώ πολύ, σας αγαπάω”.
Για τον πατέρα του, Βάιο Καρέτσα, αυτή ήταν η πιο δυνατή στιγμή: «Εκείνη η αγκαλιά μας άφησε όλους χωρίς λόγια».
Μικρός στο δέμας, τεράστιος στο γήπεδο
Ο Κωνσταντίνος παίζει με την ωριμότητα βετεράνου, αλλά δεν ξεχνά ποιος είναι.
«Τα άλλα παιδιά ήταν πάντα πιο ψηλά και πιο δυνατά. Στενοχωριόταν. Του έλεγα “θα μεγαλώσεις και θα τα δίνεις όλα”», εξομολογείται ο πατέρας του.
Σήμερα; Ο Καρέτσας απαντά με γκολ και χαμόγελο:
«Τι να αγχωθώ; Θα βάλω και γκολ!»
Και τώρα; Πίσω στα θρανία
«Αύριο έχει σχολείο», λέει ο πατέρας του, προσγειώνοντας με μια φράση το hype.
Ο πιτσιρικάς, πέρα από playmaker με φαντασία, είναι και μαθητής στο υψηλότερο επίπεδο σπουδών στο Βέλγιο. Μαθαίνει οικονομικά, αλλά το μυαλό του είναι στο χορτάρι. Και καλά κάνει.
Πίστη, καταγωγή και το “όχι” στο Βέλγιο
Γεννημένος και μεγαλωμένος στο Βέλγιο, ο Καρέτσας θα μπορούσε να φορέσει την φανέλα των “Κόκκινων Διαβόλων”. Δεν το έκανε.
«Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ως Έλληνες. Ο Κωνσταντίνος είπε πάντα ότι θα επιλέξει την Ελλάδα», λέει ο πατέρας του.
Η ΕΠΟ δεν πίεσε. Του μίλησαν με σεβασμό. Κι εκείνος διάλεξε το εθνόσημο. Το φίλησε. Και το τίμησε.
Από τις αλάνες στη Γκενκ με 200 γκολ… σε ένα χρόνο
Πρώτος προπονητής του; Ο μπαμπάς. Πρώτη ομάδα; Σε χωριό του Βελγίου, στη χαμηλότερη κατηγορία.
«Μέσα σε έναν χρόνο είχε βάλει 200 γκολ!»
Κάπου εκεί τον τσίμπησε η Γκενκ, όπου αγωνίζεται από τα 8 του.
Τα social media δεν τον απασχολούν – η μπάλα είναι το μόνο του like
Ο Κωνσταντίνος δεν δέχεται σχόλια στα social, μιλά μόνο με φίλους.
«Του είπαμε ότι αυτό που ζει τώρα δεν είναι η πραγματικότητα. Θα έρθουν και δύσκολες στιγμές», λέει ο πατέρας του.
«Το μόνο που τον νοιάζει είναι να παίζει μπάλα».
Ένα παιδί που βλέπει μπάλα από τα 4 του, όχι cartoons
«Έβλεπα τη γυναίκα μου και της έλεγα: δεν βλέπει παιδικά, βλέπει ποδόσφαιρο από 4 χρονών», λέει συγκινημένος ο πατέρας του.
Ο Κωνσταντίνος Καρέτσας δεν είναι ένα ακόμα “next big thing”. Είναι ένα παιδί με ταλέντο, ρίζες, πίστη και πάθος. Και όσο κρατά τα πόδια του στο έδαφος και την καρδιά του στην Εθνική, η κορυφή είναι απλώς θέμα χρόνου.
