Αν κάποιος είχε αμφιβολία για το αν η Lady Gaga εξακολουθεί να κατέχει τον θρόνο της σκηνής, το βράδυ της Παρασκευής στο Coachella 2025 ήρθε να ξεκαθαρίσει τα πάντα.
Μετά από ένα πρώτο Σαββατοκύριακο γεμάτο γκρίνια για κακή οργάνωση και ταλαιπωρία, η Gaga έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: να μετατρέπει μια σκηνή σε τελετουργία τέχνης, φαντασίας και καθαρής συναισθηματικής έντασης.
«Καλώς ήρθατε στο σπίτι μου», είπε με το μικρόφωνο στο χέρι, λίγο πριν ξεκινήσει το εμβληματικό «Bloody Mary», και εκείνη τη στιγμή, δεν υπήρχε κοινό και καλλιτέχνης – υπήρχε μία ύπαρξη με πολλές ψυχές, συνδεδεμένες.
Από το “Joanne” στο “Mayhem”: Η Μετάβαση από την Ψυχή στην Τρέλα
Η Gaga έχει περάσει από πολλές μεταμορφώσεις, από το απογυμνωμένο “Joanne”, μέχρι την εκρηκτική pop opera του “Chromatica”. Στο Coachella, όμως, παρουσίασε κάτι νέο, σχεδόν στοιχειωτικό.
Το act ήταν εμπνευσμένο από το νέο της άλμπουμ «Mayhem», ένα έργο που παίζει με την έννοια του χάους, της γυναικείας δύναμης και της σκοτεινής παραμυθένιας αισθητικής. Πάνω στη σκηνή, η Gaga έστησε ένα θεατρικό σύμπαν γεμάτο μάγισσες, βασίλισσες και τελετουργικά, μια avant-garde εκδοχή της ίδιας της Μήδειας σε ένα σύμπαν όπου το pop γίνεται δόγμα.’
Η Gaga της σάρκας και του μύθου
Δεν ήταν απλώς μια συναυλία. Ήταν ένα υπαρξιακό ξόρκι ντυμένο με λέιζερ, δέρμα και αποκαλυπτικές χορογραφίες. Σε σημεία, το show θύμιζε την παρανοϊκή δόξα του “Monster Ball Tour”, αλλά με την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα που φέρνει το “Born This Way” 13 χρόνια αργότερα.
Δεν ήταν η Gaga του 2010. Ήταν η Gaga του μέλλοντος – αλλά και του τώρα, πιο επικίνδυνα ζωντανή από ποτέ.
Το κοινό έγινε μέρος του μύθου
Οι παρευρισκόμενοι στο κατάμεστο Ίντιο της Καλιφόρνια δεν χρειάστηκαν δεύτερη σκέψη: social media πλημμύρισαν από βίντεο, δάκρυα και επιφωνήματα θαυμασμού.
«Η αλήθεια είναι ότι είμαστε όλοι ένα. Σας αγαπώ τόσο πολύ», φώναξε η Gaga στο τέλος. Και δεν ήταν απλώς ένα encore. Ήταν η τελευταία σκηνή μιας pop τραγωδίας με happy end.
Τι σημαίνει αυτή η επιστροφή
Η εμφάνιση της Lady Gaga στο Coachella δεν είναι απλώς άλλη μια προσθήκη στο εντυπωσιακό βιογραφικό της. Είναι μια δήλωση ότι το ποπ μπορεί να είναι τέχνη, τελετουργία και λύτρωση μαζί.
Αν το Coachella φέτος είχε ανάγκη από ένα redemption arc, η Gaga ήταν ο καταλύτης. Γιατί όταν εκείνη ανεβαίνει στη σκηνή, δεν παρακολουθούμε συναυλία – ζούμε αφήγηση.
