Θλίψη σκόρπισε στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του Νίκου Γαλανού, που έφυγε από τη ζωή σήμερα, 19 Μαΐου 2025, σε ηλικία 80 ετών, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ελληνική πολιτιστική παραγωγή.
Ο Νίκος Γαλανός (πραγματικό όνομα: Νίκος Σουπιωνάς), γεννήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 1945 στον Βοτανικό της Αθήνας. Ξεκίνησε τη διαδρομή του στα καλλιτεχνικά δρώμενα τη δεκαετία του 1960 και πολύ γρήγορα βρέθηκε στο προσκήνιο του ελληνικού κινηματογράφου.
Το κινηματογραφικό του ντεμπούτο ήρθε το 1962 με έναν μικρό ρόλο στην ταινία «Οργή», ενώ είχε ήδη σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη. Το θεατρικό του βάπτισμα του πυρός ήρθε στο πλευρό της Τζένης Καρέζη στα τέλη της δεκαετίας του ’60.
Οι μεγάλες κινηματογραφικές στιγμές
Ο Γαλανός άφησε ανεξίτηλο στίγμα στον ελληνικό κινηματογράφο με συμμετοχές σε ταινίες όπως «Κραυγή» (1964), «Τα δάκρυα μου είναι καυτά» (1964), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968), «Πανικός» (1969) και «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» (1969). Ορόσημο στη διαδρομή του ήταν η συνεργασία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην ταινία «Ένα αστείο κορίτσι» (1970), που τον καθιέρωσε στο ευρύ κοινό.
Ακολούθησαν οι εμβληματικές ταινίες «Ορατότης μηδέν» (1970), «Ο Αστραπόγιαννος» (1970), «Η Αλίκη Δικτάτωρ» (1972), «Η αμαρτία της ομορφιάς» (1972), χαρίζοντας του θέση ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς πρωταγωνιστές της εποχής.
Η τηλεόραση τον απογείωσε
Το 1974, ο Νίκος Γαλανός κάνει το τηλεοπτικό του ντεμπούτο στη σειρά «Οι Δίκαιοι», ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο σε μια διαχρονική καριέρα. Πήρε μέρος σε πολυάριθμες επιτυχημένες σειρές όπως «Το Ταξίδι», «Έρωτας και Επανάσταση», «Η μάχη των πελαργών», «Οι φρουροί της Αχαΐας», αλλά και μεταγενέστερα σε παραγωγές όπως «Η Λάμψη», «Το κλειδί», «Γη της Ελιάς» και πολλές ακόμα.
Ένας αγαπημένος πρωταγωνιστής όλων των εποχών
Με διαδρομή γεμάτη πάθος, επαγγελματισμό και διακριτικό μεγαλείο, ο Νίκος Γαλανός κέρδισε μια ξεχωριστή θέση στις καρδιές του ελληνικού κοινού. Οι δεκάδες συμμετοχές του σε κινηματογράφο, θέατρο και τηλεόραση συνθέτουν το πορτρέτο ενός αληθινού εργάτη της τέχνης, που έζησε και τίμησε το ελληνικό σανίδι μέχρι το τέλος.
Η πολιτιστική του παρακαταθήκη θα μείνει ζωντανή, όπως και η μνήμη του σε όσους τον γνώρισαν μέσα από τους ρόλους του.
