Δείτε και αυτό
Σε ηλικία 90 ετών πέθανε ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ο σπουδαίος δεξιοτέχνης του κλαρίνου και αυθεντία της ηπειρώτικης μουσικής, σκορπίζοντας θλίψη στην Ήπειρο και σε όλη την Ελλάδα. Την είδηση έκανε γνωστή το πρωί της Κυριακής (15/6) ο τραγουδιστής Γιάννης Καψάλης.
«Κακα μαντάτα ήρθανε το ξημέρωμα για όλους μας
Ο μεγάλος ΠΕΤΡΟΣ ΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ έφυγε από κοντά μας. Καλό ταξίδι μπάρμπα Πέτρο θα είσαι πάντα στις καρδιές μας στη ψυχή μας και ποτέ δεν θα ξεχαστείς γιατί ήσουν ένας από τους μοναδικούς που μας ταξίδευες με το παίξιμο σου και άφησες τη δική σου σφραγίδα και την ιστορία σου στη παραδοσιακή ηπειρώτικη μουσική μας. Όλη η Ήπειρος και όλη Ελλάδα μας σήμερα πενθεί.
Να δώσεις ένα μεγάλο φιλί στον πατέρα μου τον Σταύρο Καψαλη και στον μεγάλο Ναπολέων Δαμο
Ήσασταν οι στυλοβάτες και οι Κολώνες της ηπειρώτικης μουσικής πάντα θα σας μνημονεύουμε και ποτέ δεν θα ξεχαστείτε. ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Συλλυπητήρια στην οικογένεια», έγραψε ο τραγουδιστής.
Ποιος ήταν ο Πετρολούκας Χαλκιάς
Ο Πετρολούκας Χαλκιάς, ή αλλιώς «Πέτρος της Ηπείρου», γεννήθηκε το 1934 στο Δελβινάκι Πωγωνίου, μέσα σε οικογένεια με βαθιές μουσικές ρίζες. Το κλαρίνο, το όργανο που θα γινόταν η φωνή και το πάθος του, το γνώρισε στα 11 του χρόνια δίπλα στον σπουδαίο Φίλιππα Ρούντα. Η πρώτη του δημόσια εμφάνιση – στη θέση του μεθυσμένου δασκάλου του σε έναν γάμο – δεν ήταν απλά τυχαία, αλλά η αρχή ενός ταξιδιού που θα άλλαζε την ηπειρώτικη μουσική για πάντα.
Μετανάστευση και μύηση στον απόδημο ελληνισμό
Το 1960, ο Χαλκιάς παίρνει το κλαρίνο του και ταξιδεύει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Για είκοσι χρόνια, γίνεται ο πρεσβευτής της σκληρής ομορφιάς της Ηπείρου στη διασπορά, παίζοντας σε γιορτές, κοινότητες, πανηγύρια και ακόμη και στον Λευκό Οίκο. Η μουσική του λειτουργεί ως γέφυρα, φέρνοντας τα ηπειρώτικα μοιρολόγια και τους ρυθμούς στα αυτιά και τις καρδιές των Ελλήνων της Αμερικής.
Επιστροφή και παρακαταθήκη
Το 1979 επιστρέφει στην Ελλάδα, αυτή τη φορά ως θρύλος. Στην Αθήνα, εγκαινιάζει μια νέα εποχή με συναυλίες, συνεργασίες, δισκογραφία και αμέτρητα αφιερώματα. Παίζει στα μεγαλύτερα πανηγύρια της Ηπείρου, συνδέεται με καλλιτέχνες όπως ο Αντώνης Κυρίτσης και ο Ψαραντώνης, και γράφει δίσκους-σταθμούς όπως τα «Μοιρολόγια και γυρίσματα», «Δρόμοι της ψυχής» και «Χοροί και τραγούδια της Ηπείρου». Οι δίσκοι του θεωρούνται πλέον πολύτιμα αρχεία για όσους μελετούν ή αγαπούν την ελληνική παραδοσιακή μουσική.
Αναγνώριση και αιωνιότητα
Το 2009, το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας τον τιμά σε ειδικό αφιέρωμα, αναγνωρίζοντας το μέγεθος της προσφοράς του στην παράδοση. Κι αν κάτι μένει, είναι η αίσθηση πως με το κλαρίνο του ο Χαλκιάς χάραξε μονοπάτια, διέσωσε ήχους και έδωσε φωνή σε μνήμες που δεν ξεθωριάζουν.
