Sonidos del Alma con
Socrates Mastrodimos & Sara Holgado
Μία μουσικοχορευτική παράσταση Flamenco στη Σφίγγα
Κυριακή 2 Απριλίου 20.30
Οι Sonidos del Alma: Ο Αντώνης Ανδρέου (Antonio Andreu) και η Βασιλική Τσιρώνη (Vasiliki Tsironi) στο χορό (baile) με συνοδοιπόρους στο ταξίδι τους τον δημοφιλή σε Ελλάδα και Ισπανία φλαμένκο μουσικό Σωκράτη Μαστροδήμο (Socrates Mastrodimos) στην κιθάρα (guitarra), και την εκπληκτική Ισπανίδα Sara Holgado στο τραγούδι (cante) θα βρεθούν στη σκηνή της Σφίγγας την Κυριακή 2 Απριλίου, συνθέτοντας τα χρώματα μιας flamenco μουσικοχορευτικής παράστασης, με στόχο να επικοινωνήσουν όσα δεν εκφράζονται με λόγια, αλλά με ήχους, μουσική και κίνηση.
Πρόκειται για μια μουσικοχορευτική παράσταση διάρκειας 90-120 λεπτών.
Μουσική σκηνή Σφίγγα
Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής
(είσοδος στον πεζόδρομο Κιάφας 13)
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2114096149, 6987844845
sfigamusic@gmail.com
Κυριακή 2 Απριλίου
Ώρα έναρξης: 20.30
Τιμή εισόδου στο μπαρ: 12 ευρώ με μπύρα ή κρασί
Λίγα λόγια για το FLAMENCO
Το flamenco γεννήθηκε στα κατώτερα κοινωνικά επίπεδα της Ανδαλουσίας , στη συνέχεια όμως εξελίχτηκε σε χαρακτηριστικό κομμάτι του πολιτισμού ολόκληρης της Ισπανίας. Το φλαμένκο ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση. Είναι γενικότερα παραδεκτό ότι δημιουργήθηκε από τη μοναδική συνύπαρξη και μείξη της αραβικής, ανδαλουσιανής, σεφαρδιτικής και τσιγγάνικης κουλτούρας στην περιοχή της Ανδαλουσίας πριν και μετά τη Ρεκονκίστα (Ανακατάληψη), την ιστορική δηλαδή περίοδο κατά την οποία οι Χριστιανοί βασιλιάδες ανακατέκτησαν την Ισπανία από τους Μουσουλμάνους.
Μουσικολογικά υπάρχουν επιρροές από το βυζαντινό και το γρηγοριανό μέλος καθώς επίσης και από τον ρυθμό της Μουσουλμανικής προσευχής κατά την περίοδο της Αραβικής κατοχής της Ανδαλουσίας (711-1492).
Αρχικά έκανε την εμφάνισή του το cante (φλαμένκο τραγούδι) τον 16ο αι. με τον συνονθύλευμα των πολιτισμών των Μαυριτανών, των Εβραίων, των Αράβων, των τσιγγάνων και των Ανδαλουσιανών. Από τον 19ο αι. και μετά ξεκινάει η ανάγκη της συστηματικής καταγραφής της τέχνης του φλαμένκο καθώς μέχρι και εκείνη την περίοδο δεν ήταν ιδιαιτέρως αποδεκτό και οτιδήποτε διασώζεται ήταν από προφορικές μαρτυρίες. Τότε ήταν και η περίοδος που εισχώρησε στα λεγόμενα café cantantes στα οποία έδιναν παραστάσεις, αποκτώντας λάτρεις και χάνοντας την όχι και τόσο καλή φήμη που είχε μέχρι πρότινος. Δεν ήταν αποδεκτό καθώς το περιεχόμενο των τραγουδιών είχαν ως θέμα τον έρωτα, τη φυλακή, την βία και τις καθημερινές δυσμενείς συνθήκες.
Οι συμμετοχές πλέον ήταν από επαγγελματίες χορευτές όπου με τη συνοδεία κιθαριστών απογείωναν το είδος. Οι κιθαρίστες αρχικά επηρεάστηκαν από τα κλασικά ισπανικά κομμάτια ενσωματώνοντάς τα στη μουσική τους. Από την άλλη, άρχισε να γίνεται επιτακτική η ανάγκη παρουσίας του χορευτή και της χορεύτριας με βασικό συστατικό τους τον ρυθμικό ήχο των ποδιών τους και την άρτια τεχνική τους. Αναδεικνύοντας την χάρη και την κίνηση των χορευτριών και την αρρενωπότητα των χορευτών.
Το τρίπτυχο τραγούδι (cante), χορός (baile) και κιθάρα (toque),με δομές ρυθμικές, αρμονικές και μελωδικές, με διαφορετικό ύφος αναλόγως την διάθεση ακόμη και την περιοχή είναι το αποτέλεσμα συνδυασμού πολλών πολιτισμών. Ενός είδους το οποίο εξελίσσεται, διαμορφώνεται και μας προσφέρει συγκίνηση, μαγεία, έντονα συναισθήματα.
Το 2010 μετά από αίτηση της Ισπανίας, η UNESCO συμπεριέλαβε το φλαμένκο στον Κατάλογο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.
