Για πολλούς είναι ένας εκπληκτικός δημιουργός που έχει όραμα. Για άλλους πάλι είναι ένας ψευτοκουλτουριάρης δημιουργός που νομίζει πως με κάθε του ταινία παράγει τέχνη. Ποιος είναι όμως ο Γιώργος Λάνθιμος; Τι από τα δύο είναι;
Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι το δεύτερο. Ο Γιώργος Λάνθιμος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς όπου έχει καταφέρει μέσα από τις ταινίες του να κερδίσει τόσο το ελληνικό κοινό, όσο και το ευρωπαικό – παγκόσμιο κοινό.
Όλα ξεκίνησαν το 2001. Ο Γιώργος Λάνθιμος κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο τότε σκηνοθετώντας μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο την ταινία Ο Καλύτερος Μου Φίλος. Για όσους έχουν δει την ταινία μπόρεσαν να καταλάβουν το ευρηματικό σκηνοθετικό πλάνο του τότε ανερχόμενου σκηνοθέτη.
Το 2005 είναι η πιο σημαντική χρονιά για τον Λάνθιμο, κάθως κάνει του ντεμπούτο με την ταινία Kinetta, η οποία αποτελεί την πρώτη σεναριακή – σκηνοθετική απόπειρα του γνωστού δημιουργού. Η ταινιάδεν προβλήθηκε αρκετά, με αποτέλεσμα να την μάθει ένα μικρό κοινό και να μην γίνει ευρέως γνωστή. Το μεγάλο μπαμ όμως έγινε το 2009. Ήταν η χρονιά όπου ο Γιώργος έγινε γνωστός σε όλους μας και κυρίως σε όλο τον κόσμο. Το 2009 λοιπόν έρχεται η πιο αμφιλεγόμενη ταινία του, Ο Κυνόδοντας. Οι περισσότεροι την έμαθαν την ταινία κυρίως όταν μάθαμε ότι είναι υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας. Όλοι τότε έτρεξαν να δούνε την ταινία για να μπορέσουν να έχουν άποψη. Άλλοι δεν κατάλαβαν τι έβλεπαν θεωρώντας την μια μέτρια ταινία. Άλλοι πάλι μιλούσαν για έναν δημιουργό που ήρθε για να μείνει και με την τέχνη του να κάνει ένα νέο είδος σινεμά που θα αξίζει την προσοχή ολόκληρου του κόσμου. Δυστυχώς ο Λάνθιμος δεν κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ, όμως κερδίζει Βραβεί στο Φεστιβάλ Καννών.
Ο Λάνθιμος όμως δεν σταμάτησε εκεί. Επέστρεψε ύστερα από 2 χρόνια με την ταινία Άλπεις. Η ταινία δυστυχώς δεν παίρνει την έκταση που πήρε η προηγούμενη ταινία. Κερδίζει ωστόσο διάφορα βραβεία σε γνωστά και αρκετά σημαντικά Φεστιβάλ όπως της Βενετίας, του Σίδνεϊ κ.α.
Για λίγο καιρό κάνει ένα μικρό διάλειμμα ετοιμάζοντας όμως ένα μεγάλο και δυνατό comeback το οποίο αποτέλεσε ίσως και την ταινία που έκανε όσους δεν καταλάβαιναν την τέχνη του, να την καταλάβουν Το 2015 επιστρέφει με τον Αστακό όπου με ένα δυνατό σενάριο και με μια πληθώρα γνωστών ηθοποιών κερδίζει βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών και μια ακόμα υποψηφιότητα στα Όσκαρ, αλλά αυτή την φορά για την κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου. Δυστυχώς όμως για μια ακόμα φορά δεν κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ, όμως ένας μεγάλος στόχος είχε έρθει εις πέρας. Ο Γιώργος κατάφερε και έγινε γνωστός παντού.
Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και ετοίμασε σε σύντομο χρονικό διάστημα μια ακόμα ταινία με δυνατό σενάριο και με ακόμα περισσότερους γνωστούς ηθοποιούς. Η ταινία The Killing Of A Sacred Dree (Η Θυσία του Ιερού Ελαφιού) κέρδισε στο 70ο Φεστιβάλ Καννών το βραβείο καλύτερου σεναρίου. Μια ταινία που επίσης δίχασε αρκετούς. Όμως η επιτυχία της ήταν προμελετημένη. Δυνατό σενάριο, εκπληκτικό κάστινγκ (Κόλιν Φάρελ, Νικόλ Κιντμαν, Αλίσια Σιλβερστον κ.α.) και η ίδια συγγραφική ομάδα που εδώ και χρόνια με σταθερά βήματα ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά (Γιώργος Λάνθμος, Ευθύμης Φιλίππου).
Αυτό που μένει λοιπόν είναι να έρθει η στιγμή που θα απολαύσουμε την ταινία και εμείς στις δικές μας αίθουσες και να μπορέσει να πάρει και αυτή η ταινία μια υποψηφιότητα για τα Όσκαρ.
Φιλμογραφία
Για πολλούς είναι ένας εκπληκτικός δημιουργός που έχει όραμα. Για άλλους πάλι είναι ένας ψευτοκουλτουριάρης δημιουργός που νομίζει πως με κάθε του ταινία παράγει τέχνη. Ποιος είναι όμως ο Γιώργος Λάνθιμος; Τι από τα δύο είναι;
Το σίγουρο είναι ότι δεν είναι το δεύτερο. Ο Γιώργος Λάνθιμος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους δημιουργούς όπου έχει καταφέρει μέσα από τις ταινίες του να κερδίσει τόσο το ελληνικό κοινό, όσο και το ευρωπαικό – παγκόσμιο κοινό.
Όλα ξεκίνησαν το 2001. Ο Γιώργος Λάνθιμος κάνει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο τότε σκηνοθετώντας μαζί με τον Λάκη Λαζόπουλο την ταινία Ο Καλύτερος Μου Φίλος. Για όσους έχουν δει την ταινία μπόρεσαν να καταλάβουν το ευρηματικό σκηνοθετικό πλάνο του τότε ανερχόμενου σκηνοθέτη.
Το 2005 είναι η πιο σημαντική χρονιά για τον Λάνθιμο, κάθως κάνει του ντεμπούτο με την ταινία Kinetta, η οποία αποτελεί την πρώτη σεναριακή – σκηνοθετική απόπειρα του γνωστού δημιουργού. Η ταινιάδεν προβλήθηκε αρκετά, με αποτέλεσμα να την μάθει ένα μικρό κοινό και να μην γίνει ευρέως γνωστή. Το μεγάλο μπαμ όμως έγινε το 2009. Ήταν η χρονιά όπου ο Γιώργος έγινε γνωστός σε όλους μας και κυρίως σε όλο τον κόσμο. Το 2009 λοιπόν έρχεται η πιο αμφιλεγόμενη ταινία του, Ο Κυνόδοντας. Οι περισσότεροι την έμαθαν την ταινία κυρίως όταν μάθαμε ότι είναι υποψήφια για το Όσκαρ καλύτερης Ξενόγλωσσης ταινίας. Όλοι τότε έτρεξαν να δούνε την ταινία για να μπορέσουν να έχουν άποψη. Άλλοι δεν κατάλαβαν τι έβλεπαν θεωρώντας την μια μέτρια ταινία. Άλλοι πάλι μιλούσαν για έναν δημιουργό που ήρθε για να μείνει και με την τέχνη του να κάνει ένα νέο είδος σινεμά που θα αξίζει την προσοχή ολόκληρου του κόσμου. Δυστυχώς ο Λάνθιμος δεν κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ, όμως κερδίζει Βραβεί στο Φεστιβάλ Καννών.
Ο Λάνθιμος όμως δεν σταμάτησε εκεί. Επέστρεψε ύστερα από 2 χρόνια με την ταινία Άλπεις. Η ταινία δυστυχώς δεν παίρνει την έκταση που πήρε η προηγούμενη ταινία. Κερδίζει ωστόσο διάφορα βραβεία σε γνωστά και αρκετά σημαντικά Φεστιβάλ όπως της Βενετίας, του Σίδνεϊ κ.α.
Για λίγο καιρό κάνει ένα μικρό διάλειμμα ετοιμάζοντας όμως ένα μεγάλο και δυνατό comeback το οποίο αποτέλεσε ίσως και την ταινία που έκανε όσους δεν καταλάβαιναν την τέχνη του, να την καταλάβουν Το 2015 επιστρέφει με τον Αστακό όπου με ένα δυνατό σενάριο και με μια πληθώρα γνωστών ηθοποιών κερδίζει βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών και μια ακόμα υποψηφιότητα στα Όσκαρ, αλλά αυτή την φορά για την κατηγορία πρωτότυπου σεναρίου. Δυστυχώς όμως για μια ακόμα φορά δεν κατάφερε να κερδίσει το Όσκαρ, όμως ένας μεγάλος στόχος είχε έρθει εις πέρας. Ο Γιώργος κατάφερε και έγινε γνωστός παντού.
Έσκυψε λοιπόν το κεφάλι και ετοίμασε σε σύντομο χρονικό διάστημα μια ακόμα ταινία με δυνατό σενάριο και με ακόμα περισσότερους γνωστούς ηθοποιούς. Η ταινία The Killing Of A Sacred Dree (Η Θυσία του Ιερού Ελαφιού) κέρδισε στο 70ο Φεστιβάλ Καννών το βραβείο καλύτερου σεναρίου. Μια ταινία που επίσης δίχασε αρκετούς. Όμως η επιτυχία της ήταν προμελετημένη. Δυνατό σενάριο, εκπληκτικό κάστινγκ (Κόλιν Φάρελ, Νικόλ Κιντμαν, Αλίσια Σιλβερστον κ.α.) και η ίδια συγγραφική ομάδα που εδώ και χρόνια με σταθερά βήματα ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά (Γιώργος Λάνθμος, Ευθύμης Φιλίππου).
Αυτό που μένει λοιπόν είναι να έρθει η στιγμή που θα απολαύσουμε την ταινία και εμείς στις δικές μας αίθουσες και να μπορέσει να πάρει και αυτή η ταινία μια υποψηφιότητα για τα Όσκαρ.
Φιλμογραφία
