Δεν είμαι φαν του Παντελή αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω το δικό του παραμύθι που δεν είχε ευτυχισμένο τέλος…. Διαπιστώνω με πολλή μεγάλη αμηχανία ότι αυτό το παιδί δικαιώθηκε μετά θάνατον για το ταλέντο του. Κατάφερε να κάνει την προσωπική καψούρα του τραγούδια, για να την τραγουδά για πάντα ο κόσμος που τον αγάπησε και τον αγαπά, που τον λάτρεψε και συνεχίζει να τον λατρεύει μέχρι σήμερα. Ένας καλλιτέχνης φαινόμενο που κανείς δεν φανταζόταν ότι το όνειρο του θα έχει πολύ σύντομα ημερομηνία λήξεως όχι γιατί το επέλεξε ο ίδιος ή ο κόσμος. Μια επιτυχία που ξεκίνησε σχεδόν αυθόρμητα.. και προσπάθησαν πολλοί να μιμηθούν στη συνέχεια αλλά δεν τα κατάφεραν.. Θα το κάνουν και άλλοι αλλά στη σκιά τους θα είναι πάντα ο Παντελής. Ένα παιδί που εγκατέλειψε την καριέρα του στο πολεμικό ναυτικό για να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Πίστεψε στο ταλέντο του και μετά από παρότρυνση των φίλων του, έφτιαχνε βιντεάκια, όντας αυτοδίδακτός, παίζοντας κιθάρα και τα δημοσίευε στο You Tube. Έτσι όλα άρχισαν. Κάτι διαφαινόταν στο βάθος όταν τα κομμάτια γινόντουσαν viral στα social media και στο Penarrubia club. Δε θα ασχοληθώ με τους κακούς ..ήταν πολλοί που δεν πίστευαν στον Παντελή και τον θεωρούσαν ένα τραγουδιστή της πλάκας, μια τσιχλόφουσκα που θα σκάσει σιγά σιγά … Όμως δεν ήταν έτσι… Να μην αναφερθώ στις συγκρίσεις με τον Νότη Σφακιανάκη.
Ο Παντελής τον αγαπούσε τον Νότη. Ήταν ένα από τα δικά του είδωλα. Φυσικά δεν πρόλαβε να συνεργαστεί μαζί του αλλά αν γινόταν αυτό θα γινόταν χαμός. Αλλά συνεργάστηκε με ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο στη δισκογραφία, τον Βασίλη Καρρά. Ο Βασίλης Καρράς στήριξε πάρα πολύ τον Παντελή, τον είχε σαν δικό του παιδί. Συνεργάστηκαν πολλές φορές επί πίστας και δισκογραφικά. Πολλοί καλλιτέχνες άρχισαν να παραδέχονται την επιτυχία του Παντελή, όταν τον έβλεπαν να ανεβαίνει κατακόρυφα και τα τραγούδια του είχαν τεράστια απήχηση στο κοινό, και τον ήθελαν στο πλευρό τους… Η τελευταία του συνεργασία δεν πρόλαβε να γίνει … ήταν με τον Κωνσταντίνο Αργυρό.. Ή πρεμιέρα τους ήταν την μέρα του άδικου χαμού του Παντελή…στις 18 Φλεβάρη 2016 στο TEATRO. Είχε άλλα σχέδια ο Θεός για τον ίδιο …και όλη η Ελλάδα ήταν “παρούσα”….αλλά για να σιγοτραγουδήσει βουρκωμένη…συνοδεύοντας τον στην τελευταία του κατοικία…
Σήμερα συμπληρώνονται δυο μόλις χρόνια από εκείνο το άσχημο ξημέρωμα της 18ης Φλεβάρη που μας βύθισε όλους στη θλίψη. Ακόμη και εγώ, μόλις το άκουσα στο ραδιόφωνο, πάγωσε το αίμα μου. Σκέφτομαι πλάκα θα μας κάνουν; Δεν ήταν πλάκα. Ο Παντελής έφυγε…και ήταν πολύ νωρίς και είχε πολλά να δώσει στον εαυτό του …και σε άλλους καλλιτέχνες, όπως και το έπραξε και έκανε επιτυχίες και κάνει επιτυχίες… Ναι, κάνει επιτυχίες. Ο κόσμος αγαπά να καψουρεύεται με τα τραγούδια, να πονά… Δεν τον ενδιαφέρει, να είναι «ψαγμένος» ο στίχος αλλά απλός, κατανοητός, να περνάει στη καρδιά του, στα εσώψυχα του… Ε! αυτό κατάφερε ο Παντελής.. Λατρεύτηκε όπως πολλοί μεγάλοι λαϊκοί βάρδοι που «έφυγαν» νωρίς, αφήνοντας πίσω τους ως κληρονομιά τα τραγούδια τους. Ο Στέλιος Καζαντζίδης, ο Μανώλης Αγγελόπουλος, ο Στράτος Διονυσίου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα που έκαναν τον κόσμο να πενθήσει για τον καθένα λες και ήταν δικός τους άνθρωπος. Μια λαοθάλασσα απλών συμπολιτών μας που υπήρξαν συνοδοιπόροι μέχρι τη τελευταία κατοικία των ειδώλων τους…σαν αποχαιρετούσαν αγαπημένα τους πρόσωπα και όλα αυτά για την αγάπη και τη ατέρμονη λατρεία που είχαν μέσα τους.
Ξαναγυρνάμε στον Παντελή, που αν και η υπόθεση του τραγικού χαμού του δεν «έκλεισε» τελείως. Τον είχαν κατηγορήσει ότι έφταιγε, ότι ήταν πιωμένος, ότι μπορεί να είχε πάρει ουσίες, ότι έτρεχε με ιλλιγγιώδη ταχύτητα…και πόσα άλλα γράφτηκαν για κάποιες φυλλάδες και για μερικά κλικς παραπάνω. Αν και το πόρισμα των τοξολογικών εξετάσεων έδειξε πως ήταν υπό την επίρρεια μεγάλης ποσότητας αλκοόλ. Και τι σημασία έχουν αυτά στην τελική; Ο Παντελής αγαπήθηκε και αγαπιέται και θα αγαπιέται ρε φίλε…ακόμη και εκεί που βρίσκεται τραγουδά για εμάς… ενώ θα παραμένει ζωντανός μέσα από τα τραγούδια του… Άφησε πολλά τραγούδια πίσω του. Μπορεί να μην πρόλαβε ο ίδιος να τα κυκλοφορήσει αλλά θα τα ακούσουμε σιγά σιγά …είτε με τη φωνή του ..είτε μέσω άλλων καλλιτεχνών ..που εμπιστεύεται η οικογένεια του. Ο Παντελής δεν είχε τη στόφα του σταρ αλλά έφυγε σαν μεγάλος Έλληνας σταρ …αν και ήταν ένα απλό παιδί που γνώρισε τεράστια επιτυχία πολύ γρήγορα … Δεν νομίζω να υπάρξει άλλος… Ήταν αυθεντικός. Αληθινός και θα είχε πολλά χιλλιόμετρα ακόμα να διανύσει.
“Τα Σχοινιά Σου“, “Λιώμα σε γκρεμό“, “Της καρδιάς μου το γραμμένο“, “Θυμάμαι“, “Άλλη μια ευκαιρία“, “Καράβια στο βυθό“, “Να’σαι Καλά“, “Όνειρο Ζω“, “Παραμυθιάζομαι“…
Το παρακάτω αφιέρωμα που σας παραπέμπω το είχα φτιάξει λίγες μέρες πριν την κυκλοφορία του τρίτου του άλμπουμ «Πανσέληνος και Κάτι»
https://mikrofwno.gr/2014/09/i-megaliteres-epitichies-tou-panteli-pantelidi-me-ta-perissotera-chtipimata-sto-you-tube/
