Η εθνική τραγωδία που μετράει δεκάδες νεκρούς στο Μάτι, προκάλεσε την οργή, το ξέσπασμα, αλλά και την μεγάλη κίνηση αλληλεγγύης των Ελλήνων, που ως μια γροθιά ενώθηκαν για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Ο Λευτέρης Κιντάτος, φανερά συντετριμμένος αλλά και αγανακτισμένος όπως όλοι μας, μέσω μερικών στίχων με βαθύ νόημα και πολύ οργή, θέλησε να εξωτερικεύσει όλα όσα τον «πνίγουν» για τη συμπεριφορά των 300, για την πατρίδα του, που δεν θυμίζει πλέον Ελλάδα! Ο γνωστός ερμηνευτής, μέσα από τον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook, κατέθεσε τον πόνο και τον θυμό του, που σύντομα ετοιμάζεται να μελοποιήσει σε ένα τραγούδι, φόρο τιμής στη μνήμη όλων αυτών που έφυγαν άδικα από τη ζωή!
«Πήραν στα χέρια τους τον τόπο μου
και κάνουν τους καμπόσους
κάνουν τον κόπο μου
τροφή για τους τρακόσους
κι έχουν το θράσος να περνιούνται πατριώτες
της πατρίδας μου οι προδότες…
κι εγώ από τον καφενέ
επαναστάτης του καφέ και της κουβέντας
αναζητάω το φταίχτη με το φακό μου
μα δεν τον γύρισα στον εαυτό μου
Στο βλέμμα του εκσυγχρονισμού
η “μάνα” του πολιτισμού και των γραμμάτων
κατάντησε ζητιάνα των δεδομένων και των ψευτοπολιτισμένων
Αχ Ελλάδα μου γιατί έπαψες πατρίδα να θυμίζεις;
γιατί σταμάτησες θυμάρι να μυρίζεις;
Σε καταντήσαμε όταν μας αντικρίζεις
να ντρέπεσαι και να δακρύζεις…
Λ.Κ.»
Η εθνική τραγωδία που μετράει δεκάδες νεκρούς στο Μάτι, προκάλεσε την οργή, το ξέσπασμα, αλλά και την μεγάλη κίνηση αλληλεγγύης των Ελλήνων, που ως μια γροθιά ενώθηκαν για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους. Ο Λευτέρης Κιντάτος, φανερά συντετριμμένος αλλά και αγανακτισμένος όπως όλοι μας, μέσω μερικών στίχων με βαθύ νόημα και πολύ οργή, θέλησε να εξωτερικεύσει όλα όσα τον «πνίγουν» για τη συμπεριφορά των 300, για την πατρίδα του, που δεν θυμίζει πλέον Ελλάδα! Ο γνωστός ερμηνευτής, μέσα από τον προσωπικό λογαριασμό του στο Facebook, κατέθεσε τον πόνο και τον θυμό του, που σύντομα ετοιμάζεται να μελοποιήσει σε ένα τραγούδι, φόρο τιμής στη μνήμη όλων αυτών που έφυγαν άδικα από τη ζωή!
«Πήραν στα χέρια τους τον τόπο μου
και κάνουν τους καμπόσους
κάνουν τον κόπο μου
τροφή για τους τρακόσους
κι έχουν το θράσος να περνιούνται πατριώτες
της πατρίδας μου οι προδότες…
κι εγώ από τον καφενέ
επαναστάτης του καφέ και της κουβέντας
αναζητάω το φταίχτη με το φακό μου
μα δεν τον γύρισα στον εαυτό μου
Στο βλέμμα του εκσυγχρονισμού
η “μάνα” του πολιτισμού και των γραμμάτων
κατάντησε ζητιάνα των δεδομένων και των ψευτοπολιτισμένων
Αχ Ελλάδα μου γιατί έπαψες πατρίδα να θυμίζεις;
γιατί σταμάτησες θυμάρι να μυρίζεις;
Σε καταντήσαμε όταν μας αντικρίζεις
να ντρέπεσαι και να δακρύζεις…
Λ.Κ.»
