Εκκεντρικός ως το κόκκαλο. Αιχμηρός σε όλες τις γωνίες του. Η ψυχή του οίκου Chanel. Επαγγελματίας φωτογράφος. Βραβευμένος με το αξίωμα «Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής». Ομοφυλόφυλος. Ladies & Gentlemen: It’s Karl!
Αμβούργο, 10 Σεπτεμβρίου, πιθανότατα το 1933. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Γεννιέται ο Karl Otto Lagerfeldt. Μια persona, που χρόνια αργότερα, θα ταράξει τα νερά της παγκόσμιας βιομηχανίας μόδας, με τις ιδιαιτερότητές του, το ταλέντο του, το πάθος του για το στυλ και το μίσος του για την ασχήμια, όπως έχει χαρακτηριστικά δηλώσει.
Ο εκκεντρικός –από μικρός- Karl, είναι γόνος μιας ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας βιομηχάνων, που μεγαλώνει με πολλές ανέσεις διαμορφώνοντας έτσι έναν καυστικό, κυνικό και αιχμηρό ενήλικο χαρακτήρα.
Σήμα κατατεθέν του, τα κάτασπρα μαλλιά του και τα μαύρα γυαλιά –τη δική του μπούρκα προς τον αντρικό πληθυσμό- τα οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ και τους ψηλούς γιακάδες στα λευκά του πουκάμισα που κρύβουν τεχνηέντως το λαιμό του.
Περίπου στα 26 του, και έντονα επηρεασμένος από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, μπαίνει δυναμικά στον χώρο της μόδας, αλλάζοντας παράλληλα το επώνυμο του σε Lagerfeld, αφού θεωρεί πως «είναι πιο εύηχο και πιο εμπορικό».
Ξεκινά ως βοηθός του Pierre Balmain το 1955, κερδίζοντας έναν διαγωνισμό σχεδίου κοστουμιών. Στα 30 του, ξεκινά να σχεδιάζει για τον ιταλικό οίκο Tiziani και ένα χρόνο αργότερα αρχίζει να κάνει και μερικά κομμάτια για τον οίκο Chloe, για να καταλήξει να αναλάβει ολόκληρη την κολεξιόν του.
Το 1965 πετυχαίνει την πιο σημαντική ως τότε συνεργασία του, αυτή με τον οίκο Fendi, για τον οποίο σχεδίασε ρούχα, γούνες και κοσμήματα, το 1983 όμως ήταν η χρονιά σταθμός στην καριέρα του.
Η ένταξή του στην οικογένεια του γαλλικού οίκου Chanel, στον οποίο ανέλαβε τον τομέα της υψηλής ραπτικής.
Η συνεργασία του με τη Chanel, είναι η μακροβιότερη στην καριέρα του και το όνομα του Karl είναι πλέον συνυφασμένο με τον γαλλικό οίκο. Ως και σήμερα είναι ο επικεφαλής σχεδιαστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του.
Η αγάπη του για την Κοκό και το όραμά της, ήταν και η βάση πάνω στην οποία έχτισε το δικό του όραμα για την συνέχιση του οίκου και το κατόρθωμά του να τον διατηρήσει αναλοίωτο στο πέρασμα των δεκαετιών, εκτοξεύοντας τις πωλήσεις του σε πάνω από 5 εκατ. ετησίως. Έχει δηλώσει πως ότι σχεδιάζει, το σχεδιάζει πρώτα για τον εαυτό του και εμπνέεται τελικά από τον ίδιο. Όπως ακριβώς έκανε και η Κοκό.
Η εκκεντρικότητά του αποτυπώνεται σε οτιδήποτε βγαίνει από τον ίδιο: σχέδια κοστουμιών, αξεσουάρ, λόγια ή απόψεις. Το 2001, ο φιλοζωικός οργανισμός PETA κινήθηκε εναντίον του, επειδή χρησιμοποίησε γούνες στις κολεξιόν του, συνοδεία του χαρακτηρισμού “designer dinosaur”. Ο ίδιος χρόνια αργότερα, δήλωσε επ’ αυτού στο BBC: «Οι κυνηγοί μη γνωρίζοντας τίποτε άλλο απ το να κυνηγούν, βγάζουν τα προς το ζην σκοτώνοντας θηρία που θα μας σκότωναν αν μπορούσαν. Σ’ ένα σαρκοφάγο κόσμο, όπου το δέρμα χρησιμοποιείται στα ρούχα, τα παπούτσια και τις τσάντες, το να συζητάμε για τις γούνες είναι κάτι παιδαριώδες.»
Στο στόχαστρo του βρέθηκε ακόμη και η τότε πρώτη κυρία της Αμερικής, Μισέλ Ομπάμα, το 2013, εξαιτίας του χτενίσματoς της τη μέρα των γενεθλίων της, που στα μάτια του Karl, φάνηκε σαν «παρουσιάστρια ειδήσεων»
Στην επαγγελματική του ζωή συνεργάζεται αποκλειστικά με γυναίκες, καθώς «Μόνο προβλήματα είχα όταν συνεργαζόμουν με άντρες. Πολλοί απ αυτούς πίστευαν ότι αφού μπορώ να το κάνω εγώ, μπορούν κι αυτοί. Φυσικά απέτυχαν παταγωδώς. Με τις γυναίκες δεν έχω τέτοια προβλήματα.» αναφερόμενος στον ανταγωνισμό που αναπτύσσουν οι άντρες συνεργάτες του.
Στον αντίποδα όμως, το αντρικό φύλο, παίζει καταλυτικό στην προσωπική του ζωή. Ο Karl, διατηρούσε σταθερό δεσμό με τον Ζακ ντε Μπασέ, επί 19 ολόκληρα χρόνια, μένοντας δίπλα του ως το 1989, ώσπου και ο τελευταίος έφυγε από τη ζωή.
Χαρακτηριστική είναι η ερώτηση του Karl προς τη μητέρα του, μόλις στα 11 του χρόνια: «Τι είναι ομοφυλοφιλία?» και ακόμη πιο χαρακτηριστική η απάντησή της ίδιας: «Δεν είναι κάτι σημαντικό. Είναι σαν το χρώμα των μαλλιών. Κάποιοι είναι ξανθοί και κάποιοι άλλοι μελαχρινοί.»
Ο Karl Lagerfeld δεν είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Δεν είναι καν της παραδιπλανής. Είναι μια ξεχωριστή και ιδιάζουσα προσωπικότητα, με αστείρευτο ταλέντο, άκρατη δημιουργικότητα και αγάπη για το ωραίο, απρόβλεπτος, κυνικός, προσβλητικός, αψύς, οξυδερκής και πολλά πολλά ακόμη που τον κάνουν τον Karl. Μπορεί να τον αγαπήσεις. Μπορεί να τον αντιπαθήσεις. Αλλά ότι και να κάνεις, δεν μπορείς να τον αγνοήσεις.
Εκκεντρικός ως το κόκκαλο. Αιχμηρός σε όλες τις γωνίες του. Η ψυχή του οίκου Chanel. Επαγγελματίας φωτογράφος. Βραβευμένος με το αξίωμα «Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής». Ομοφυλόφυλος. Ladies & Gentlemen: It’s Karl!
Αμβούργο, 10 Σεπτεμβρίου, πιθανότατα το 1933. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά. Γεννιέται ο Karl Otto Lagerfeldt. Μια persona, που χρόνια αργότερα, θα ταράξει τα νερά της παγκόσμιας βιομηχανίας μόδας, με τις ιδιαιτερότητές του, το ταλέντο του, το πάθος του για το στυλ και το μίσος του για την ασχήμια, όπως έχει χαρακτηριστικά δηλώσει.
Ο εκκεντρικός –από μικρός- Karl, είναι γόνος μιας ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας βιομηχάνων, που μεγαλώνει με πολλές ανέσεις διαμορφώνοντας έτσι έναν καυστικό, κυνικό και αιχμηρό ενήλικο χαρακτήρα.
Σήμα κατατεθέν του, τα κάτασπρα μαλλιά του και τα μαύρα γυαλιά –τη δική του μπούρκα προς τον αντρικό πληθυσμό- τα οποία δεν αποχωρίζεται ποτέ και τους ψηλούς γιακάδες στα λευκά του πουκάμισα που κρύβουν τεχνηέντως το λαιμό του.
Περίπου στα 26 του, και έντονα επηρεασμένος από το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε, μπαίνει δυναμικά στον χώρο της μόδας, αλλάζοντας παράλληλα το επώνυμο του σε Lagerfeld, αφού θεωρεί πως «είναι πιο εύηχο και πιο εμπορικό».
Ξεκινά ως βοηθός του Pierre Balmain το 1955, κερδίζοντας έναν διαγωνισμό σχεδίου κοστουμιών. Στα 30 του, ξεκινά να σχεδιάζει για τον ιταλικό οίκο Tiziani και ένα χρόνο αργότερα αρχίζει να κάνει και μερικά κομμάτια για τον οίκο Chloe, για να καταλήξει να αναλάβει ολόκληρη την κολεξιόν του.
Το 1965 πετυχαίνει την πιο σημαντική ως τότε συνεργασία του, αυτή με τον οίκο Fendi, για τον οποίο σχεδίασε ρούχα, γούνες και κοσμήματα, το 1983 όμως ήταν η χρονιά σταθμός στην καριέρα του.
Η ένταξή του στην οικογένεια του γαλλικού οίκου Chanel, στον οποίο ανέλαβε τον τομέα της υψηλής ραπτικής.
Η συνεργασία του με τη Chanel, είναι η μακροβιότερη στην καριέρα του και το όνομα του Karl είναι πλέον συνυφασμένο με τον γαλλικό οίκο. Ως και σήμερα είναι ο επικεφαλής σχεδιαστής και καλλιτεχνικός διευθυντής του.
Η αγάπη του για την Κοκό και το όραμά της, ήταν και η βάση πάνω στην οποία έχτισε το δικό του όραμα για την συνέχιση του οίκου και το κατόρθωμά του να τον διατηρήσει αναλοίωτο στο πέρασμα των δεκαετιών, εκτοξεύοντας τις πωλήσεις του σε πάνω από 5 εκατ. ετησίως. Έχει δηλώσει πως ότι σχεδιάζει, το σχεδιάζει πρώτα για τον εαυτό του και εμπνέεται τελικά από τον ίδιο. Όπως ακριβώς έκανε και η Κοκό.
Η εκκεντρικότητά του αποτυπώνεται σε οτιδήποτε βγαίνει από τον ίδιο: σχέδια κοστουμιών, αξεσουάρ, λόγια ή απόψεις. Το 2001, ο φιλοζωικός οργανισμός PETA κινήθηκε εναντίον του, επειδή χρησιμοποίησε γούνες στις κολεξιόν του, συνοδεία του χαρακτηρισμού “designer dinosaur”. Ο ίδιος χρόνια αργότερα, δήλωσε επ’ αυτού στο BBC: «Οι κυνηγοί μη γνωρίζοντας τίποτε άλλο απ το να κυνηγούν, βγάζουν τα προς το ζην σκοτώνοντας θηρία που θα μας σκότωναν αν μπορούσαν. Σ’ ένα σαρκοφάγο κόσμο, όπου το δέρμα χρησιμοποιείται στα ρούχα, τα παπούτσια και τις τσάντες, το να συζητάμε για τις γούνες είναι κάτι παιδαριώδες.»
Στο στόχαστρo του βρέθηκε ακόμη και η τότε πρώτη κυρία της Αμερικής, Μισέλ Ομπάμα, το 2013, εξαιτίας του χτενίσματoς της τη μέρα των γενεθλίων της, που στα μάτια του Karl, φάνηκε σαν «παρουσιάστρια ειδήσεων»
Στην επαγγελματική του ζωή συνεργάζεται αποκλειστικά με γυναίκες, καθώς «Μόνο προβλήματα είχα όταν συνεργαζόμουν με άντρες. Πολλοί απ αυτούς πίστευαν ότι αφού μπορώ να το κάνω εγώ, μπορούν κι αυτοί. Φυσικά απέτυχαν παταγωδώς. Με τις γυναίκες δεν έχω τέτοια προβλήματα.» αναφερόμενος στον ανταγωνισμό που αναπτύσσουν οι άντρες συνεργάτες του.
Στον αντίποδα όμως, το αντρικό φύλο, παίζει καταλυτικό στην προσωπική του ζωή. Ο Karl, διατηρούσε σταθερό δεσμό με τον Ζακ ντε Μπασέ, επί 19 ολόκληρα χρόνια, μένοντας δίπλα του ως το 1989, ώσπου και ο τελευταίος έφυγε από τη ζωή.
Χαρακτηριστική είναι η ερώτηση του Karl προς τη μητέρα του, μόλις στα 11 του χρόνια: «Τι είναι ομοφυλοφιλία?» και ακόμη πιο χαρακτηριστική η απάντησή της ίδιας: «Δεν είναι κάτι σημαντικό. Είναι σαν το χρώμα των μαλλιών. Κάποιοι είναι ξανθοί και κάποιοι άλλοι μελαχρινοί.»
Ο Karl Lagerfeld δεν είναι ο τύπος της διπλανής πόρτας. Δεν είναι καν της παραδιπλανής. Είναι μια ξεχωριστή και ιδιάζουσα προσωπικότητα, με αστείρευτο ταλέντο, άκρατη δημιουργικότητα και αγάπη για το ωραίο, απρόβλεπτος, κυνικός, προσβλητικός, αψύς, οξυδερκής και πολλά πολλά ακόμη που τον κάνουν τον Karl. Μπορεί να τον αγαπήσεις. Μπορεί να τον αντιπαθήσεις. Αλλά ότι και να κάνεις, δεν μπορείς να τον αγνοήσεις.
