Η τραγουδοποιός Κατερίνα Μακαβού παρουσιάζει το πρώτο τραγούδι από το τρίτο προσωπικό της album που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την τελευταία της κυκλοφορία, η Κατερίνα με την αισθαντική χροιά της δίνει φωνή σε ένα κομμάτι φωτεινό και ελπιδοφόρο. Ξεφεύγοντας από τα αναμενόμενα, το “Τα χέρια τους σφιχτά” μιλά για την ιστορία δύο ανθρώπων, δύο παιδιών που στέκονται κόντρα και βγαίνουν νικητές. Γιατί το μέλλον μέσα από τα παιδικά μάτια, πάντα φαντάζει πιο μεγάλο.
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός, μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
Η σύνθεση και οι στίχοι ανήκουν στην ίδια.
Απολαύστε το!
ΣΤΙΧΟΙ:
Και οι δυό τους ήταν σιωπηλοί, χωρίς φροντίδα
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός, χωρίς ελπίδα
Αλλού τα μάτια να κοιτάν, γι’ άλλα εκείνοι να πονάν
Μια παραζάλη και όνειρα, κρατάν στους ώμους
Τα γέλια τους ανάβουνε, φωτιές στους δρόμους
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός
Μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
Και μία νύχτα σαν και αυτή, ακούν μια σφαίρα
Κρατάν τα χέρια τους σφιχτά, κρατάν τα χέρια τους σφιχτά
Βαδίζουν και παραμιλούν, μες στα σκουπίδια
Και τραγουδούν, αν αγαπάς, υπάρχει ελπίδα
Τίποτα δεν τους σταματά, τίποτα δεν τους σταματά
Όπου κοιτάνε τώρα πια, ο κόσμος γέρνει
Πια δεν φοβούνται τα θεριά, πια δεν φοβούνται τα θεριά
Όπου κοιτάνε τώρα πια, ο κόσμος γέρνει
Ο φόβος τους μοιάζει σιγά να ξεμακραίνει
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός
Μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
Η τραγουδοποιός Κατερίνα Μακαβού παρουσιάζει το πρώτο τραγούδι από το τρίτο προσωπικό της album που θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2019.
Σχεδόν δύο χρόνια μετά την τελευταία της κυκλοφορία, η Κατερίνα με την αισθαντική χροιά της δίνει φωνή σε ένα κομμάτι φωτεινό και ελπιδοφόρο. Ξεφεύγοντας από τα αναμενόμενα, το “Τα χέρια τους σφιχτά” μιλά για την ιστορία δύο ανθρώπων, δύο παιδιών που στέκονται κόντρα και βγαίνουν νικητές. Γιατί το μέλλον μέσα από τα παιδικά μάτια, πάντα φαντάζει πιο μεγάλο.
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός, μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
Η σύνθεση και οι στίχοι ανήκουν στην ίδια.
Απολαύστε το!
ΣΤΙΧΟΙ:
Και οι δυό τους ήταν σιωπηλοί, χωρίς φροντίδα
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός, χωρίς ελπίδα
Αλλού τα μάτια να κοιτάν, γι’ άλλα εκείνοι να πονάν
Μια παραζάλη και όνειρα, κρατάν στους ώμους
Τα γέλια τους ανάβουνε, φωτιές στους δρόμους
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός
Μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
Και μία νύχτα σαν και αυτή, ακούν μια σφαίρα
Κρατάν τα χέρια τους σφιχτά, κρατάν τα χέρια τους σφιχτά
Βαδίζουν και παραμιλούν, μες στα σκουπίδια
Και τραγουδούν, αν αγαπάς, υπάρχει ελπίδα
Τίποτα δεν τους σταματά, τίποτα δεν τους σταματά
Όπου κοιτάνε τώρα πια, ο κόσμος γέρνει
Πια δεν φοβούνται τα θεριά, πια δεν φοβούνται τα θεριά
Όπου κοιτάνε τώρα πια, ο κόσμος γέρνει
Ο φόβος τους μοιάζει σιγά να ξεμακραίνει
Μικρούς τους έπλασε ο Θεός
Μα αυτοί δεν ήταν, ευτυχώς..
