Το πόσα συναισθήματα μπορεί να σου προκαλέσει μια μάζα από εικόνες μέσα σε λίγη ώρα, πολλές φορές δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Το να μπορείς να ξυπνήσεις σκοτεινές γωνίες του μυαλού σου και να γεμίσεις την σκέψη σου με διάφορες εικόνες που μέχρι πριν από λίγο δεν είχες σκεφτεί ποτέ σου, είναι από τα λίγα που μπορεί να σου προκαλέσει μια ταινία. Δυστυχώς όμως πολλές ταινίες δεν μπορούμε να τις απολαύσουμε καθώς οι διαθεσιμότητα τους είναι περιορισμένη. Έτσι πολλές φορές χάνουμε την ευκαιρία του να απολαύσουμε μικρά και μεγάλα διαμάντια της μεγάλης οθόνης. Ένα τέτοιο μικρό διαμαντάκι είχαμε την τύχη να δούμε στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία λέγεται “Joy” και έρχεται από την Αυστρία με δημιουργό της την Sudabeh Mortezai.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: Η Joy είναι μια νεαρή νιγηριανή γυναίκα που έχει μπει στο κύκλωμα του πληρωμένου έρωτα. Περπατά στους δρόμους για να εξοφλήσει τα χρέη της για την εκμετάλλευση της Madame, υποστηρίζοντας την οικογένειά της στη Νιγηρία και ελπίζοντας για μια καλύτερη ζωή για τη μικρή κόρη της στη Βιέννη. Η Joy αγωνίζεται να καταλάβει το ρόλο της σε αυτό το ανελέητο σύστημα εκμετάλλευσης όταν της έχει δοθεί εντολή από την κυρία να επιβλέπει την Precious, μιας νεανικής κοπέλας από τη Νιγηρία που δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί τη μοίρα της.
Η ταινία είναι πολύ καλή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι σχεδόν διαμαντάκι. Δείχνει με πολύ ρεαλιστικό τρόπο την εκμετάλλευση που βιώνουν οι συγκεκριμένες γυναίκες από την τσατσά που τους “διοικεί”, από τους άντρες και τις ορέξεις τους αλλά και από τους ίδιους γονείς τους που επαναπαύονται και τσεπώνουν τα λεφτά που βγάζουν οι κοπέλες. Επίσης δείχνει με ορθό και ωραίο τρόπο το ότι αυτές οι κοπέλες όταν έχουν μάθει σε μια ζωή, όπως αυτή της πορνείας, όταν επιλέξουν να φύγουν από αυτό τον δρόμο, δεν μπορούν. Γενικά η ταινία έχει πολύ καλό σενάριο και σκηνοθεσία αν και σε κάποια σημεία το χαλάει και κυρίως στο τέλος. Από θέμα ηθοποιίας, οι πρωταγωνιστές δεν δίνουν κάποια φοβερή ερμηνεία, παρόλα αυτά υπηρετούν σε ένα μεγάλο ποσοστό τον ρόλο τους.
Βαθμολογία: 7,5/10
Το πόσα συναισθήματα μπορεί να σου προκαλέσει μια μάζα από εικόνες μέσα σε λίγη ώρα, πολλές φορές δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Το να μπορείς να ξυπνήσεις σκοτεινές γωνίες του μυαλού σου και να γεμίσεις την σκέψη σου με διάφορες εικόνες που μέχρι πριν από λίγο δεν είχες σκεφτεί ποτέ σου, είναι από τα λίγα που μπορεί να σου προκαλέσει μια ταινία. Δυστυχώς όμως πολλές ταινίες δεν μπορούμε να τις απολαύσουμε καθώς οι διαθεσιμότητα τους είναι περιορισμένη. Έτσι πολλές φορές χάνουμε την ευκαιρία του να απολαύσουμε μικρά και μεγάλα διαμάντια της μεγάλης οθόνης. Ένα τέτοιο μικρό διαμαντάκι είχαμε την τύχη να δούμε στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η ταινία λέγεται “Joy” και έρχεται από την Αυστρία με δημιουργό της την Sudabeh Mortezai.
Η υπόθεση της ταινίας είναι η εξής: Η Joy είναι μια νεαρή νιγηριανή γυναίκα που έχει μπει στο κύκλωμα του πληρωμένου έρωτα. Περπατά στους δρόμους για να εξοφλήσει τα χρέη της για την εκμετάλλευση της Madame, υποστηρίζοντας την οικογένειά της στη Νιγηρία και ελπίζοντας για μια καλύτερη ζωή για τη μικρή κόρη της στη Βιέννη. Η Joy αγωνίζεται να καταλάβει το ρόλο της σε αυτό το ανελέητο σύστημα εκμετάλλευσης όταν της έχει δοθεί εντολή από την κυρία να επιβλέπει την Precious, μιας νεανικής κοπέλας από τη Νιγηρία που δεν είναι έτοιμη να αποδεχθεί τη μοίρα της.
Η ταινία είναι πολύ καλή. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι σχεδόν διαμαντάκι. Δείχνει με πολύ ρεαλιστικό τρόπο την εκμετάλλευση που βιώνουν οι συγκεκριμένες γυναίκες από την τσατσά που τους “διοικεί”, από τους άντρες και τις ορέξεις τους αλλά και από τους ίδιους γονείς τους που επαναπαύονται και τσεπώνουν τα λεφτά που βγάζουν οι κοπέλες. Επίσης δείχνει με ορθό και ωραίο τρόπο το ότι αυτές οι κοπέλες όταν έχουν μάθει σε μια ζωή, όπως αυτή της πορνείας, όταν επιλέξουν να φύγουν από αυτό τον δρόμο, δεν μπορούν. Γενικά η ταινία έχει πολύ καλό σενάριο και σκηνοθεσία αν και σε κάποια σημεία το χαλάει και κυρίως στο τέλος. Από θέμα ηθοποιίας, οι πρωταγωνιστές δεν δίνουν κάποια φοβερή ερμηνεία, παρόλα αυτά υπηρετούν σε ένα μεγάλο ποσοστό τον ρόλο τους.
Βαθμολογία: 7,5/10
