Είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει ελληνικό θεατρικό sequel στις σκηνές της Αθήνας και μάλιστα η συνέχεια μιας παράστασης που επί τρεις σεζόν συγκίνησε όσο λίγες το κοινό. Ο λόγος για το νέο έργο της Μιμής Ντενίση «Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη» που αναμένουμε στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στις αρχές του ερχόμενου Οκτώβρη με έναν πολυπληθή θίασο εξαιρετικών ηθοποιών και την ίδια να επιστρέφει σε ένα ρόλο ζωής. Η ιστορία της αρχόντισσας της Σμύρνης Φιλιώς Μπαλτατζή και των παιδιών της, όπως μας τη σύστησε πριν από 4 χρόνια η γνωστή ηθοποιός, σκηνοθέτης και δημιουργός στην παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» συνεχίζεται μετά την Μικρασιατική καταστροφή από την οποία η οικογένεια έχει καταφέρει να επιβιώσει. Ο τόπος διαμονής της οικογένειας Μπαλτατζή βρίσκεται πλέον στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου, όπου προσπαθούν να κάνουν μια νέα αρχή μετά την τραγωδία.
Σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι που αντικατοπτρίζει μιαν άλλη μακρινή εποχή, που αποδεικνύει περίτρανα παρόλα αυτά πόσα κοινά έχει με τη δική μας, αλλά και πόσα έχουμε χάσει ως έθνος και ως άνθρωποι από τότε μέχρι σήμερα, βρίσκουμε κάποιους παλιούς γνώριμους από τη «Σμύρνη μου αγαπημένη». Επιστρέφουν μεταξύ άλλων ο Μιχάλης Μητρούσης, που στο πρώτο μέρος είδαμε στο ρόλο του έμπιστου επιστάτη της οικογένειας Μπαλτατζή, η Κατερίνα Γερονικολού, στο ρόλο της ψυχοκόρης και ο Δημήτρης Μακαλιάς, στο ρόλο του γιου της Φιλιώς, η Αναστασία Σκοπελίτη και η Μαρία Εγγλεζάκη. Στους υπόλοιπους ρόλους συναντάμε μία πλειάδα νεότερων αλλά και παλαιότερων εξαίρετων ηθοποιών που ανεβάζουν κατακόρυφα τις απαιτήσεις μας για το συνολικό αποτέλεσμα. Ξεχωρίζουν οι Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Γιώργος Αρμένης, Όλγα Πολίτου, Νικολέτα Βλαβιανού, Λευτέρης Ελευθερίου, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Νίκη Παλληκαράκη, Δήμητρα Σιγάλα, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Αντιγόνη Ψυχράμη.
Με φόντο μία από τις πιο ταραγμένες πολιτικά και κοινωνικά περιόδους στην ελληνική ιστορία, εξελίσσεται το δεύτερο μέρος που, όπως και το πρώτο, έπλασε μετά από έρευνα ετών η Μιμή Ντενίση, φέρνοντας στο φως άγνωστες πτυχές της εποχής του Μεσοπολέμου, των ανταλλαγών και μετακινήσεων πληθυσμών μετά την Μικρασιατική καταστροφή, της ζωής των προσφύγων της Θεσσαλονίκης και της εκεί Εβραϊκής κοινότητας. Γεγονός που μας φέρνει στο νου οικείες εικόνες από το σύγχρονο προσφυγικό ζήτημα και μας θυμίζει ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στη φύση του ανθρώπου, καθώς δεν μαθαίνει ή και δεν είναι πρόθυμος να μάθει από την ιστορία του. Μέσα από το έργο ζωντανεύει η πολυπολιτισμική Σαλονίκη. Μια πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που καταφέρνουν ωστόσο να ζήσουν αρμονικά παρά τις αισθητικές και πολιτιστικές διαφορές. Παρακολουθούμε την οικογένεια Μπαλτατζή από την περίοδο της ανταλλαγής των πληθυσμών μέχρι και την αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την ανέλιξη της από την απόλυτη φτώχεια σε μια αξιοπρεπή ζωή και την προσπάθεια να ενταχθεί και να αφομοιωθεί.
Η υπερσύγχρονη σκηνή της αίθουσας «Αντιγόνη» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», όπου επιστρέφει η Μιμή Ντενίση με το δεύτερο μέρος της ιστορίας της «Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη», σίγουρα είναι η πιο κατάλληλη να φιλοξενήσει, σε παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, μια τέτοια παράσταση υψηλών προδιαγραφών. Παράλληλα, η ζωντανή μουσική με την υπογραφή του Ανδρέα Κατσιγιάννη, οι ρεαλιστικές βιντεοπροβολές, τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη και τα κοστούμια εποχής της Ηλένιας Δουλαδίρηυπόσχονται να μας μεταφέρουν στο τότε και να μας βάλουν στην ατμόσφαιρα του έργου.
Σκηνοθετικό σημείωμα Μιμής Ντενίση
Η τεράστια επιτυχία του έργου «Σμύρνη μου αγαπημένη», επιτυχία που δεν έχει όμοιά της στα θεατρικά χρονικά, γιατί ξεπέρασε το ενδιαφέρον για την παράσταση και έγινε εθνικό θέμα, μ’ έφερε πολύ κοντά στους Μικρασιάτες και σ’ όλους τους απογόνους προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Οι συγκινητικές εκδηλώσεις που δεχτήκαμε αφορούσαν κατά ένα μεγάλο μέρος την ίδια την παράσταση, αλλά και την απόδοση δικαιοσύνης που ένιωσαν μέσα από αυτήν. Δική τους ιδέα και απαίτηση ήταν να γράψω τη συνέχεια. Όλοι με ρώταγαν τι έγινε στην συνέχεια η Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της. Έτσι, αποφάσισα να γράψω την συνέχεια που θα είναι το πρώτο sequel στο ελληνικό θέατρο, καθώς στο εξωτερικό συνηθίζεται πολύ.
«Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη» λοιπόν, με τη συνέχεια της οικογένειας Μπαλτατζή, με την άγνωστη ιστορία των προσφύγων στην διάρκεια του Μεσοπολέμου και την άγνωστη ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι είναι ένα έργο που θα συγκινήσει περισσότερο κι από την «Σμύρνη».
Είναι η πρώτη φορά που ανεβαίνει ελληνικό θεατρικό sequel στις σκηνές της Αθήνας και μάλιστα η συνέχεια μιας παράστασης που επί τρεις σεζόν συγκίνησε όσο λίγες το κοινό. Ο λόγος για το νέο έργο της Μιμής Ντενίση «Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη» που αναμένουμε στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» στις αρχές του ερχόμενου Οκτώβρη με έναν πολυπληθή θίασο εξαιρετικών ηθοποιών και την ίδια να επιστρέφει σε ένα ρόλο ζωής. Η ιστορία της αρχόντισσας της Σμύρνης Φιλιώς Μπαλτατζή και των παιδιών της, όπως μας τη σύστησε πριν από 4 χρόνια η γνωστή ηθοποιός, σκηνοθέτης και δημιουργός στην παράσταση «Σμύρνη μου αγαπημένη» συνεχίζεται μετά την Μικρασιατική καταστροφή από την οποία η οικογένεια έχει καταφέρει να επιβιώσει. Ο τόπος διαμονής της οικογένειας Μπαλτατζή βρίσκεται πλέον στη Θεσσαλονίκη του Μεσοπολέμου, όπου προσπαθούν να κάνουν μια νέα αρχή μετά την τραγωδία.
Σε αυτό το συναρπαστικό ταξίδι που αντικατοπτρίζει μιαν άλλη μακρινή εποχή, που αποδεικνύει περίτρανα παρόλα αυτά πόσα κοινά έχει με τη δική μας, αλλά και πόσα έχουμε χάσει ως έθνος και ως άνθρωποι από τότε μέχρι σήμερα, βρίσκουμε κάποιους παλιούς γνώριμους από τη «Σμύρνη μου αγαπημένη». Επιστρέφουν μεταξύ άλλων ο Μιχάλης Μητρούσης, που στο πρώτο μέρος είδαμε στο ρόλο του έμπιστου επιστάτη της οικογένειας Μπαλτατζή, η Κατερίνα Γερονικολού, στο ρόλο της ψυχοκόρης και ο Δημήτρης Μακαλιάς, στο ρόλο του γιου της Φιλιώς, η Αναστασία Σκοπελίτη και η Μαρία Εγγλεζάκη. Στους υπόλοιπους ρόλους συναντάμε μία πλειάδα νεότερων αλλά και παλαιότερων εξαίρετων ηθοποιών που ανεβάζουν κατακόρυφα τις απαιτήσεις μας για το συνολικό αποτέλεσμα. Ξεχωρίζουν οι Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Γιώργος Αρμένης, Όλγα Πολίτου, Νικολέτα Βλαβιανού, Λευτέρης Ελευθερίου, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Νίκη Παλληκαράκη, Δήμητρα Σιγάλα, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Αντιγόνη Ψυχράμη.
Με φόντο μία από τις πιο ταραγμένες πολιτικά και κοινωνικά περιόδους στην ελληνική ιστορία, εξελίσσεται το δεύτερο μέρος που, όπως και το πρώτο, έπλασε μετά από έρευνα ετών η Μιμή Ντενίση, φέρνοντας στο φως άγνωστες πτυχές της εποχής του Μεσοπολέμου, των ανταλλαγών και μετακινήσεων πληθυσμών μετά την Μικρασιατική καταστροφή, της ζωής των προσφύγων της Θεσσαλονίκης και της εκεί Εβραϊκής κοινότητας. Γεγονός που μας φέρνει στο νου οικείες εικόνες από το σύγχρονο προσφυγικό ζήτημα και μας θυμίζει ότι δεν έχουν αλλάξει πολλά πράγματα στη φύση του ανθρώπου, καθώς δεν μαθαίνει ή και δεν είναι πρόθυμος να μάθει από την ιστορία του. Μέσα από το έργο ζωντανεύει η πολυπολιτισμική Σαλονίκη. Μια πόλη με ντόπιους, πρόσφυγες, Πόντιους και Εβραίους που καταφέρνουν ωστόσο να ζήσουν αρμονικά παρά τις αισθητικές και πολιτιστικές διαφορές. Παρακολουθούμε την οικογένεια Μπαλτατζή από την περίοδο της ανταλλαγής των πληθυσμών μέχρι και την αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, την ανέλιξη της από την απόλυτη φτώχεια σε μια αξιοπρεπή ζωή και την προσπάθεια να ενταχθεί και να αφομοιωθεί.
Η υπερσύγχρονη σκηνή της αίθουσας «Αντιγόνη» του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», όπου επιστρέφει η Μιμή Ντενίση με το δεύτερο μέρος της ιστορίας της «Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη», σίγουρα είναι η πιο κατάλληλη να φιλοξενήσει, σε παραγωγή του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού, μια τέτοια παράσταση υψηλών προδιαγραφών. Παράλληλα, η ζωντανή μουσική με την υπογραφή του Ανδρέα Κατσιγιάννη, οι ρεαλιστικές βιντεοπροβολές, τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη και τα κοστούμια εποχής της Ηλένιας Δουλαδίρηυπόσχονται να μας μεταφέρουν στο τότε και να μας βάλουν στην ατμόσφαιρα του έργου.
Σκηνοθετικό σημείωμα Μιμής Ντενίση
Η τεράστια επιτυχία του έργου «Σμύρνη μου αγαπημένη», επιτυχία που δεν έχει όμοιά της στα θεατρικά χρονικά, γιατί ξεπέρασε το ενδιαφέρον για την παράσταση και έγινε εθνικό θέμα, μ’ έφερε πολύ κοντά στους Μικρασιάτες και σ’ όλους τους απογόνους προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Οι συγκινητικές εκδηλώσεις που δεχτήκαμε αφορούσαν κατά ένα μεγάλο μέρος την ίδια την παράσταση, αλλά και την απόδοση δικαιοσύνης που ένιωσαν μέσα από αυτήν. Δική τους ιδέα και απαίτηση ήταν να γράψω τη συνέχεια. Όλοι με ρώταγαν τι έγινε στην συνέχεια η Φιλιώ Μπαλτατζή και τα παιδιά της. Έτσι, αποφάσισα να γράψω την συνέχεια που θα είναι το πρώτο sequel στο ελληνικό θέατρο, καθώς στο εξωτερικό συνηθίζεται πολύ.
«Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη» λοιπόν, με τη συνέχεια της οικογένειας Μπαλτατζή, με την άγνωστη ιστορία των προσφύγων στην διάρκεια του Μεσοπολέμου και την άγνωστη ιστορία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι είναι ένα έργο που θα συγκινήσει περισσότερο κι από την «Σμύρνη».
