Το πρόβλημα με τους νέους δημιουργούς που προσπαθούν να κάνουν μια καινούργια ταινία φαντασίας πατώντας πάνω σε μια παλιά ταινία ενός Franchise είναι το εξής, δεν έχουν φαντασία. Τους βλέπεις πως προσπαθούν να κάνουν κάτι καινούργιο όμως στην ουσία κάνουν μια ανακύκλωση των παλιών ταινίων. Κάπως έτσι την πάτησε και ο Tim Miller, ο οποίος έχοντας στην βαλίτσα του ένα αρκετά καλό βιογραφικό (Deadpool, Love Death and Robots) δεν κατάφερε να μας παρουσιάσει κάτι καινούργιο
Η Υπόθεση:
Η ταινία αποτελεί κομμάτι και συνέχεια της δεύτερης ταινίας (και μέχρι και σήμερα της πιο πετυχημένης) και ακολουθεί τα γεγονότα μετά την ημέρα της κρίσης. Η βασική μας ηρωίδα είναι η Ντανιέλα (ή όπως λέει και ο Αρτουρίτο “οι φίλοι της την λένε Ντάνι”) όπου έχει σταλθεί ένα ρομπότ από το μέλλον για να την σκοτώσει καθώς , θα η Ντανιέλα θα είναι αυτή που θα αναλάβει την επανάσταση κατά των ρομπότ στο μέλλον. Έτσι μαζί με το κακό Ρομπότ εμφανίζεται και ένα καλό ρομπότ που προσπαθεί να σώσει την Ντανιέλα. Καπού εκεί μπαίνει και η Σάρα Κόνορ που προσπαθεί να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του γιου της (ξέρω τι θα πεις πως γίνεται να πέθανε ο γιος της ενώ τον έχεις δει στον Εξολοθρευτή 3 και στο 5).
Η κριτική μας:
Η ταινία δείχνει να μην καταφέρνει να ενηλικιωθεί και να πετάξει από πανω της την ατμόσφαιρα των παλιών ταινιών. Συγκεκριμένα λειτουργεί σαν ανακύκλωση. Ακριβώς ίδιες σκηνές καταδίωξης και ακριβώς ίδιο το φινάλε. Η ταινία όσο και αν σου υποσχέθηκε πολλά δεν κατάφερε να σου δώσει ούτε τα μισά. Ερμηνευτικά δεν υπήρχε κάτι (και δεν πιστεύω να πήγε κάποιος περιμένοντας να δει κάτι ερμηνευτικά), ενώ σεναριακά και σκηνοθετικά υπήρχαν πολλά κενά και προχειρότητες. Σε πολλά σημεία μάλιστα φάνηκε και πόσο πρόχειρα ήταν τα εφέ της ταινίας. Σεναριακά μάλιστα σε μπερδεύει πολύ. Όπως σας είπα πιο πάνω η ταινία μπαίνει χρονολογικά ακριβώς μετά την δεύτερη. Μας δείχνει στην αρχή μάλιστα ότι οι μηχανές δεν κέρδισαν καθώς η Σάρα τα κατάφερε. Και ξαφνικά από το πουθενά βλέπεις τον Arlond Swangeneger εκεί που στην δεύτερη ταινάι ήρθε για να σώσει τον Τζον στο τέλος να τον σκοτώνει. Επίσης η σκηνή που βλέπουμε σε κάθε σχεδόν ταινία όπου μπροστά είναι το καλό ρομπότ με τον πρωταγωνιστή και από πίσω το κακό ρομπόρ όπου παίζουν κυνηγιτό σε αυτοκινητόδρομο πρέπει κάποια στιγμή να τελειωσει και να δείξουν και κάτι άλλο.
Φυσικά η ταινία δεν είχε μόνο κακά πράγματα. Οι σκηνές δράσης ήταν καλούτσικες ενώ το μακιγιάζ πολύ καλό. Κυρίως στην αρχή όπου μας δείχνει τον Τζον Κονορ, Σάρα και τον Swangeneger ακριβώς όπως ήταν στην ταινία του 1991.
Η Βαθμολογία μας: ⭐⭐⭐⭐⭐⭐/10
