Ο βραβευμένος με Grammy, Fantastic Negrito, έγραψε το τραγούδι με τίτλο “How Long?” θέλοντας να σχολιάσει και να αντιμετωπίσει τις πράξεις παράλογης βίας που πρωταγωνιστούν στην καθημερινότητα των ΗΠΑ και όχι μόνο, όπως οι πυροβολισμοί στα σχολεία, η αστυνομική βαρβαρότητα κ.α. Ο Negrito «στρέφει» έναν καθρέφτη προς την κοινωνία και ρωτά γιατί οι άνθρωποι έχουν αποσυνδεθεί από την ανθρωπιά και τη σχέση τους με τους άλλους και πώς ο διαμορφωμένος πολιτισμός έχει δημιουργήσει ένα γόνιμο περιβάλλον για μια τέτοια συμπεριφορά.
Το τραγούδι συνοδεύεται από ένα εντυπωσιακό video όπου το πρόσωπό του Fantastic Negrito βρίσκεται σε πρώτο πλάνο σε σκηνοθεσία του Yesaya Frazier.
Το “How Long?” δεν είναι ένα τραγούδι που παρατηρεί και σχολιάζει από απόσταση. Είναι ένα τραγούδι μέσα από τα χαρακώματα. Είναι ένα τραγούδι που το έχει δει, το έχει ζήσει.
Το ”How Long?” είναι το δεύτερο τραγούδι μέσα από το πολυαναμενόμενο τρίτο άλμπουμ του Fantastic Negrito με τίτλο “Have You Lost Your Mind Yet?” που θα κυκλοφορήσει στις 14 Αυγούστου από Cooking Vinyl/Blackball Universe.
Ο Fantastic Negrito λέει σχετικά με το τραγούδι: «Όταν έγραφα το “How Long?” μιλούσα πραγματικά με τον σκοπευτή – ένα πολύ γνωστό θέμα στην αμερικανική κοινωνία. Όλοι γνωρίζουμε ποιος είναι ο σκοπευτής. Είναι απομονωμένος, φοβισμένος, ίσως αισθάνεται προδομένος και για να κρύψει το φόβο του «καταναλώνει» εικόνες και μέσα που τον κάνουν να νιώθει δυνατός. Αν είχα την ευκαιρία, θα έλεγα στον σκοπευτή ότι δεν είναι μόνος του. Θα του έλεγα ότι ξέρω την αίσθηση της απόγνωσης. Θα του ομολογούσα όλα τα φρικτά πράγματα που έχω κάνει στη ζωή μου. Όλο το σκοτάδι, τα ανάδοχα σπίτια, τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις, την εγκληματική μου δραστηριότητα στο παρελθόν. Έχω πληγώσει πολλούς ανθρώπους. Έφυγα από το σπίτι όταν ήμουν 12 ετών. Είδα τον 14χρονο αδερφό μου με το κεφάλι του ανοιχτό και βοήθησα τη μητέρα μου να καθαρίσει το αίμα από το πάτωμα. Είδα τον 16χρονο ξάδελφό μου σε φέρετρο. Ο καλύτερος φίλος μου δολοφονήθηκε σε ένα κουρείο εδώ στο φιλελεύθερο και ειρηνικό Bay Area. Επιβίωσα από κώμα τριών εβδομάδων. Έχασα το χέρι με το οποίο έπαιζα μουσική και ένιωθα ότι όλα τελείωσαν. Αλλά τίποτα δεν είχε τελειώσει ακόμα. Ευτυχώς το να μπορέσεις να επιβιώσεις από αυτά τα πράγματα και να τα μοιραστείς με ανθρώπους που βρίσκονται σε απόγνωση μπορεί να βοηθήσει και να ανακουφίσει κάθε είδους πόνο».
