To κραγιόν, το μεγαλύτερο “όπλο” ομορφιάς των γυναικών.
Το κραγιόν είναι το στοιχείο του μακιγιάζ το οποίο ελάχιστες γυναίκες αποχωρίζονται. Έξι στις δέκα ανανεώνουν το κραγιόν τους πριν ανοίξουν την πόρτα και το θεωρούν ως το πιο εύκολο τρόπο για να φρεσκάρουν την εμφάνισή τους- όπως ακριβώς συμβαίνει και με ένα καινούργιο φόρεμα. Τα χείλη είναι αρκετά ευαίσθητα γιατί εκεί καταλήγουν εκατομμύρια νευρικές απολήξεις, έτσι όταν κάποιο κραγιόν ταιριάξει στα χείλη μιας γυναίκας δύσκολα το αποχωρίζεται.
Ωστόσο, πιστεύεται ότι οι πρώτες γυναίκες που φόρεσαν κραγιόν ήταν στην αρχαία Μεσοποταμία και μάλιστα ότι έτριβαν πολύτιμους λίθους και τους χρησιμοποιούσαν για να διακοσμήσουν τα χείλη τους. Στην αρχαία Ελλάδα το κραγιόν προοριζόταν μόνο για τους ηθοποιούς και τις ιερόδουλες, οι οποίες μάλιστα ήταν υποχρεωμένες να το φοράνε δημοσίως, για να μη θεωρηθεί ότι παραπλανούν τους άντρες.
Αντίθετα, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αποτελούσε ένδειξη πλούτου και κοινωνικής θέσης, οπότε μόνο οι ανώτερες τάξεις, άντρες και γυναίκες, μπορούσαν να το φοράνε. Στη Μεσαιωνική Ευρώπη το κραγιόν απαγορεύτηκε από την Εκκλησία, που θεωρούσε ότι ήταν εργαλείο του Σατανά και γι’ αυτό για αρκετό καιρό το κραγιόν, όπως και το μακιγιάζ γενικότερα, παραγκωνίστηκε.
Το βάψιμο το χειλιών άρχισε να κερδίζει ξανά έδαφος στην Αγγλία κατά τον 16ο αιώνα. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ελισάβετ Α’, τα κόκκινα χείλη και το κάτασπρο πρόσωπο έγιναν η επιτομή του στιλ. Όμως, και πάλι δεν ήταν για όλους, χρήση του περιοριζόταν στις γυναίκες της ανώτερης τάξης και τους ηθοποιούς. Έως τα τέλη του 19ου αιώνα, η γαλλική εταιρεία καλλυντικών Guerlain είχε πια αρχίσει να παρασκευάζει σε πιο μαζική βάση κραγιόν. Το πρώτο κραγιόν της αγοράς κυκλοφόρησε το 1884 στο Παρίσι.
Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1930 το κραγιόν είχε αρχίσει πια να κυκλοφορεί σε διάφορα χρώματα. Μέχρι τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είχε γίνει ένα από τα πιο ευρέως διαδεδομένα είδη μακιγιάζ, με το κόκκινο να κυριαρχεί.
Από τις δεκαετίες του 1960 και του 1970 άρχισαν να βγαίνουν και άλλα χρώματα: το φυσικό μπεζ, το καφέ αλλά και κάποια κραγιόν με μπλε ή μοβ υποτόνους. Τη δεκαετία του 1980 το κόκκινο επανήλθε δυναμικά, αλλά την επόμενη δεκαετία έδωσε τη θέση του σε πιο καφετί και δαμασκηνί αποχρώσεις. Πλέον, το κόκκινο κραγιόν αποτελεί κλασική επιλογή.
Η εμφάνιση του 1930 ήταν αρκετά σκληρή και αυστηρή. Κοφτερές άκρες καθόριζαν όλη τη δεκαετία. Ήταν επίσης η δεκαετία στην οποία γεννήθηκε ένα καινούριο προϊόν, το περίγραμμα χειλιών. Μετά την αυστηρότητα του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, η θηλυκότητα επανήλθε. Το μακιγιάζ επικεντρώθηκε στα χείλη πάλι, τα οποία βαφόντουσαν σε έντονο κόκκινο ή σε δαμασκηνί. Το στόμα της Marilyn Mοnroe έγινε το σήμα κατατεθέν της δεκαετίας.
Σήμερα τα κραγιόν έχουν αλλάξει πολύ από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν και το ίδιο και οι προσδοκίες των γυναικών για αυτά. Η εποχή των απλών χρωμάτων έχει περάσει. Σήμερα οι γυναίκες έχουν υψηλές απαιτήσεις από τα κραγιόν τους. Από την άποψη του χρώματος όλα επιτρέπονται. Είναι η εποχή της εξατομίκευσης, όπου οι γυναίκες προσπαθούν να βρουν και να διαλέξουν κραγιόν που ταιριάζουν στις δικές τους προσωπικές απαιτήσεις. Γυαλάδα, αλλά και ματ όψη όλα επιτρέπονται. Όσον αφορά την περιεκτικότητα, τα κραγιόν σήμερα είναι πολύ πιο ελαφριά και ευκολοφόρετα χάρη στα μαλακτικά συστατικά και στη σιλικόνη. Ακόμα και όσες προτιμούν το πιο φυσικό look, έχουν σίγουρα τουλάχιστον ένα κραγιόν στην κατοχή τους.
Υπάρχουν κραγιόν με τόσα πολλά χρώματα που αποκλείεται να μη βρείτε αυτό που σας ταιριάζει. Μην κολλήσετε όμως σε μια απόχρωση, τολμήστε να αναμίξετε και να συνδυάσετε αποχρώσεις δημιουργώντας κάτι νέο!!!
Ας μιλήσουμε για κραγιόν….
Ματ κραγιόν: Πλούσια σε χρώματα αλλά φτωχά σε υγρασία. Περιέχουν ουσίες που κάνει τις χρωστικές θαμπές και επίπεδες.
Glossy: Γυαλιστερά και ιριδίζοντα λόγω του μαρμαρυγία που έχει τη δυνατότητα να αντανακλά το φως.
Μακράς διαρκείας: Μένουν σταθερά αλλά μπορεί να προκαλέσουν ξηρότητα. Τα ιδανικότερα είναι αυτά που περιέχουν βιταμίνη Ε και αλόη.
Κρεμώδη: Περιέχουν ελαφριές ουσίες όπως κερί μέλισσας. Κρατούν τα χείλη ενυδατωμένα αλλά δεν έχουν μεγάλη διάρκεια.
Σατινέ: Τα κραγιόν αυτά είναι πολύ γυαλιστερά και ενυδατικά λόγω της υψηλής περιεκτικότητας τους σε έλαια. Χρειάζονται συχνά ανανέωση.
Lip Gloss: Εφαρμόζονται σε όλα τα χείλη ή στο κέντρο τους – πάνω από ματ κραγιόν για να δημιουργήσουν μια διακριτική λάμψη και πιο σαρκώδη χείλη.
Τα Do και Don΄t του κραγιόν.
- Τα λαμπρά χρώματα είναι τα πιο μοντέρνα και σπάνια οδηγούν σε λάθη, ενώ τα σκούρα απαιτούν μεγάλη εμπειρία και αψεγάδιαστα χείλη.
- Ένα υγρό ή αρκετά ενυδατικό κραγιόν αιχμαλωτίζει το φως και δείχνει πιο γεμάτα τα χείλη.
- Το περίγραμμα των χειλιών δεν πρέπει να διαφέρει από το χρώμα του κραγιόν. Ένα σκούρο κραγιόν μπορεί να κάνει τα χείλη να φαίνονται πιο μικρά από ότι είναι στη πραγματικότητα. Για πιο γεμάτα χείλη χρησιμοποιήστε ένα glossi κραγιόν στο κέντρο του κάτω χείλους.
- Ποτέ μην αγοράζετε ένα κραγιόν επειδή σας άρεσε πάνω σε κάποια άλλη. Η απόχρωση του διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα.
- Το χρώμα συχνά φαίνεται διαφορετικό στα χείλη απ’οτι στη συσκευασία.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου προς την συγγραφέα Λούλα Αναγνωστάκη αν πιστεύει σε τίποτα η ίδια απάντησε «Βεβαίως πιστεύω. Στο κραγιόν!!!»
