Την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια εκσκαφικών εργασιών στο πλαίσιο του έργου «Κατασκευή αποχετευτικών δικτύων ακαθάρτων και των συνδέσεων των ακινήτων 4ης και 5ης Δημοτικής Κοινότητας» του Δήμου Αθηναίων, που εποπτεύει η Εφορεία Αρχαιοτήτων πόλεως Αθηνών, έναντι του Ιερού Ναού Αγίας Ειρήνης, στο ύψος της οδού Αιόλου 25 και σε βάθος 1.30 μ. από το οδόστρωμα, αποκαλύφθηκε κεφαλή Ερμού, που εικονίζει το Θεό σε ώριμη ηλικία, προφανώς απότμημα ερμαϊκής στήλης. Η εικονογραφία του γλυπτού προσιδιάζει στον τύπο του Ερμού Προπυλαίου του Αλκαμένους.
Η κεφαλή είχε εντοιχιστεί σε β’ χρήση, στο νότιο πλευρικό τοιχίο σύγχρονου συνδετήριου αγωγού αποχέτευσης. Το εύρημα που διατηρείται σε καλή κατάσταση, αμέσως μεταφέρθηκε σε αποθήκη της Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Πρόκειται για πρωτότυπο έργο, πιθανότατα του τέλους του 4ου ή αρχών 3οου αι π.Χ. Οι ερμαϊκές στήλες ήταν ιδρυμένες σε σταυροδρόμια και οδούς και χρησίμευαν ως οδοδείκτες.
Οι Ερμές ήταν σύμβολα που οι Έλληνες θεωρούσαν ότι προστάτευαν την περιουσία τους, τους έφερναν καλή τύχη και απέτρεπαν σαν ξόρκια το κακό και τους εχθρούς τους. Συνάμα ήταν και σημεία λατρείας προς μια θεότητα – συνήθως τον Ερμή – γι’ αυτό και συχνά απέθεταν στο σύμβολο μικρές θυσίες, όπως σύκα και άλλα φρούτα. Όταν αργότερα οι Ερμές πήραν τη μορφή της τετραγωνισμένης στήλης, διατήρησαν όλους αυτούς τους χαρακτήρες – της οριοθέτησης, της προστασίας και της λατρείας. Στην Αττική, πολλούς Ερμές τοποθέτησε ο Πεισιστρατίδης Ίππαρχος, σαν οδοδείκτες, για να μετρώνται με ακρίβεια οι αποστάσεις και να αναγράφονται οι διευθύνσεις, με χρήση δηλαδή ανάλογη των σημερινών οδικών πινακίδων. Επάνω σε αυτές είχε δώσει εντολή να αναγράφονται διάφορες προτροπές όπως «μη φίλον εξαπάτα», «στίχε δίκαια φρονών» κ.ά.
Ο περιηγητής και γεωγράφος Παυσανίας περιέγραφε μάλιστα τις περιοχές που επισκεπτόταν λέγοντας ότι απείχαν π.χ. 3 στάδια «μετά τους ερμάς» ή «ιούσιν από των ερμών» – δηλαδή από τις Ερμαϊκές στήλες – κάτι που δείχνει ότι οι Ερμές θεωρούνταν αυτονόητα σύνορα περιοχών, αποτελώντας ένα είδος φράχτη από αγαλματίδια. Πολλοί έβαζαν Ερμές και στην είσοδο του σπιτιού τους, ως δηλωτικό της κατοικίας τους αλλά και ως κάτι ανάλογο με το σημερινό εικονοστάσι, δηλαδή για προστασία και εξορκισμό του κακού.
Περίφημοι ήταν και οι Ερμές της Αθηναϊκής Αγοράς, που λειτουργούσαν ως ένα είδος τιμητικής προτομής και ήταν διατεταγμένοι σε σειρά στη «Στοά των Ερμών», οι κεφαλές των οποίων αποκόπηκαν μαζί με πολλές άλλες από άγνωστα άτομα κατά τις παραμονές της Σικελικής εκστρατείας, με τις υποψίες να βαρύνουν τον Αλκιβιάδη και τον Ανδοκίδη. Εκτός από τους ενόδιους Ερμές, στήλες παρόμοιες τοποθετούνταν και σε τάφους ή στα μεγάλα γυμναστήρια, για να υποδηλώνουν το σημείο εκκίνησης ή την αφετηρία ενός αγώνα ή και σε άλλες περιστάσεις.
Την Παρασκευή 13 Νοεμβρίου, κατά τη διάρκεια εκσκαφικών εργασιών στο πλαίσιο του έργου «Κατασκευή αποχετευτικών δικτύων ακαθάρτων και των συνδέσεων των ακινήτων 4ης και 5ης Δημοτικής Κοινότητας» του Δήμου Αθηναίων, που εποπτεύει η Εφορεία Αρχαιοτήτων πόλεως Αθηνών, έναντι του Ιερού Ναού Αγίας Ειρήνης, στο ύψος της οδού Αιόλου 25 και σε βάθος 1.30 μ. από το οδόστρωμα, αποκαλύφθηκε κεφαλή Ερμού, που εικονίζει το Θεό σε ώριμη ηλικία, προφανώς απότμημα ερμαϊκής στήλης. Η εικονογραφία του γλυπτού προσιδιάζει στον τύπο του Ερμού Προπυλαίου του Αλκαμένους.
Η κεφαλή είχε εντοιχιστεί σε β’ χρήση, στο νότιο πλευρικό τοιχίο σύγχρονου συνδετήριου αγωγού αποχέτευσης. Το εύρημα που διατηρείται σε καλή κατάσταση, αμέσως μεταφέρθηκε σε αποθήκη της Εφορείας Αρχαιοτήτων.
Πρόκειται για πρωτότυπο έργο, πιθανότατα του τέλους του 4ου ή αρχών 3οου αι π.Χ. Οι ερμαϊκές στήλες ήταν ιδρυμένες σε σταυροδρόμια και οδούς και χρησίμευαν ως οδοδείκτες.
Οι Ερμές ήταν σύμβολα που οι Έλληνες θεωρούσαν ότι προστάτευαν την περιουσία τους, τους έφερναν καλή τύχη και απέτρεπαν σαν ξόρκια το κακό και τους εχθρούς τους. Συνάμα ήταν και σημεία λατρείας προς μια θεότητα – συνήθως τον Ερμή – γι’ αυτό και συχνά απέθεταν στο σύμβολο μικρές θυσίες, όπως σύκα και άλλα φρούτα. Όταν αργότερα οι Ερμές πήραν τη μορφή της τετραγωνισμένης στήλης, διατήρησαν όλους αυτούς τους χαρακτήρες – της οριοθέτησης, της προστασίας και της λατρείας. Στην Αττική, πολλούς Ερμές τοποθέτησε ο Πεισιστρατίδης Ίππαρχος, σαν οδοδείκτες, για να μετρώνται με ακρίβεια οι αποστάσεις και να αναγράφονται οι διευθύνσεις, με χρήση δηλαδή ανάλογη των σημερινών οδικών πινακίδων. Επάνω σε αυτές είχε δώσει εντολή να αναγράφονται διάφορες προτροπές όπως «μη φίλον εξαπάτα», «στίχε δίκαια φρονών» κ.ά.
Ο περιηγητής και γεωγράφος Παυσανίας περιέγραφε μάλιστα τις περιοχές που επισκεπτόταν λέγοντας ότι απείχαν π.χ. 3 στάδια «μετά τους ερμάς» ή «ιούσιν από των ερμών» – δηλαδή από τις Ερμαϊκές στήλες – κάτι που δείχνει ότι οι Ερμές θεωρούνταν αυτονόητα σύνορα περιοχών, αποτελώντας ένα είδος φράχτη από αγαλματίδια. Πολλοί έβαζαν Ερμές και στην είσοδο του σπιτιού τους, ως δηλωτικό της κατοικίας τους αλλά και ως κάτι ανάλογο με το σημερινό εικονοστάσι, δηλαδή για προστασία και εξορκισμό του κακού.
Περίφημοι ήταν και οι Ερμές της Αθηναϊκής Αγοράς, που λειτουργούσαν ως ένα είδος τιμητικής προτομής και ήταν διατεταγμένοι σε σειρά στη «Στοά των Ερμών», οι κεφαλές των οποίων αποκόπηκαν μαζί με πολλές άλλες από άγνωστα άτομα κατά τις παραμονές της Σικελικής εκστρατείας, με τις υποψίες να βαρύνουν τον Αλκιβιάδη και τον Ανδοκίδη. Εκτός από τους ενόδιους Ερμές, στήλες παρόμοιες τοποθετούνταν και σε τάφους ή στα μεγάλα γυμναστήρια, για να υποδηλώνουν το σημείο εκκίνησης ή την αφετηρία ενός αγώνα ή και σε άλλες περιστάσεις.
