Εφυγε σήμερα το πρωί από την ζωή ο Δημήτρης Εϊπίδης, από τις πιο σημαντικές μορφές και παράγοντες του σύγχρονου ελληνικού -και όχι μόνο- κινηματογράφου.
Έφυγε σήμερα το πρωί από την ζωή ο Δημήτρης Εϊπίδης, από τις πιο σημαντικές μορφές και παράγοντες του σύγχρονου ελληνικού -και όχι μόνο- κινηματογράφου.
Ανθρωπος ευρείας καλλιέργειας και ασίγαστου πάθους για το σινεμά, ο Εϊπίδης το υπηρέτησε σε όλον τον κόσμο και πρώτα από όλα στην αγαπημένη του Θεσσαλονίκη, όπου συνέβαλε τα μέγιστα στην καθιέρωση του σπουδαιότερου εγχώριου κινηματογραφικού φεστιβάλ.
Η πορεία του ωστόσο ξεκινά το 1971 μακριά από την Ελλάδα, όταν και ιδρύει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ, το οποίο και διεύθυνε επί 14 χρόνια. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες υπήρξε επίσης στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο αλλά και διευθυντής προγράμματος σε εκείνο του Ρέικιαβικ.
Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα για την Θεσσαλονίκη. Εκεί υπηρέτησε το Φεστιβάλ από το 1992, την χρονιά της διεθνοποίησης του θεσμού, δημιουργώντας παράλληλα το τμήμα Νέοι Ορίζοντες, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην γνωριμία του ελληνικού κοινού με σπουδαίους κινηματογραφιστές από όλον τον κόσμο. Ιδιαίτερα το υπέροχο σύγχρονο σινεμά του Ιράν «χρωστά» στον Δημήτρη Εϊπίδη μεγάλο μέρος της αναγνώρισης που απολαμβάνει διεθνώς τις τελευταίες δεκαετίες.
Και βέβαια το πιο ξεχωριστό κεφάλαιο, το ντοκιμαντέρ. Το 1999 ίδρυσε και διηύθυνε το «παιδί» του, όπως το αποκαλούσε, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, έναν θεσμό που επίσης μας έμαθε να προσεγγίζουμε με άλλο μάτι τον κόσμο των ταινιών τεκμηρίωσης. Από το 2010 μέχρι το 2016 διετέλεσε επίσης διευθυντής και του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
πηγή: kathimerini
Εφυγε σήμερα το πρωί από την ζωή ο Δημήτρης Εϊπίδης, από τις πιο σημαντικές μορφές και παράγοντες του σύγχρονου ελληνικού -και όχι μόνο- κινηματογράφου.
Έφυγε σήμερα το πρωί από την ζωή ο Δημήτρης Εϊπίδης, από τις πιο σημαντικές μορφές και παράγοντες του σύγχρονου ελληνικού -και όχι μόνο- κινηματογράφου.
Ανθρωπος ευρείας καλλιέργειας και ασίγαστου πάθους για το σινεμά, ο Εϊπίδης το υπηρέτησε σε όλον τον κόσμο και πρώτα από όλα στην αγαπημένη του Θεσσαλονίκη, όπου συνέβαλε τα μέγιστα στην καθιέρωση του σπουδαιότερου εγχώριου κινηματογραφικού φεστιβάλ.
Η πορεία του ωστόσο ξεκινά το 1971 μακριά από την Ελλάδα, όταν και ιδρύει το Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ, το οποίο και διεύθυνε επί 14 χρόνια. Μέσα στις επόμενες δεκαετίες υπήρξε επίσης στέλεχος του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο αλλά και διευθυντής προγράμματος σε εκείνο του Ρέικιαβικ.
Εμείς θα τον θυμόμαστε πάντα για την Θεσσαλονίκη. Εκεί υπηρέτησε το Φεστιβάλ από το 1992, την χρονιά της διεθνοποίησης του θεσμού, δημιουργώντας παράλληλα το τμήμα Νέοι Ορίζοντες, το οποίο συνέβαλε καθοριστικά στην γνωριμία του ελληνικού κοινού με σπουδαίους κινηματογραφιστές από όλον τον κόσμο. Ιδιαίτερα το υπέροχο σύγχρονο σινεμά του Ιράν «χρωστά» στον Δημήτρη Εϊπίδη μεγάλο μέρος της αναγνώρισης που απολαμβάνει διεθνώς τις τελευταίες δεκαετίες.
Και βέβαια το πιο ξεχωριστό κεφάλαιο, το ντοκιμαντέρ. Το 1999 ίδρυσε και διηύθυνε το «παιδί» του, όπως το αποκαλούσε, το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, έναν θεσμό που επίσης μας έμαθε να προσεγγίζουμε με άλλο μάτι τον κόσμο των ταινιών τεκμηρίωσης. Από το 2010 μέχρι το 2016 διετέλεσε επίσης διευθυντής και του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης
πηγή: kathimerini
