Η νεαρότερη ποιήτρια σε ορκωμοσία προέδρου των ΗΠΑ συγκίνησε με το συγκλονιστικό ποίημα της, που εμπνεύστηκε από τα επεισόδια στο Καπιτώλιο.
Όταν η Αμάντα Γκόρμαν ανέβηκε στη σκηνή, για την ορκωμοσία του Τζό Μπάιντεν, την Τετάρτη 20 Ιανουαρίου, έγινε η νεαρότερη ποιήτρια σε ορκωμοσία προέδρου στις ΗΠΑ. Έτσι,έμεινε στην ιστορία δίπλα σε ονόματα, όπως είναι η Maya Angelou, ο Robert Frost, ο Miller Williams και άλλοι.
Μάλιστα, το ποίημα της ήταν τόσο συγκινητικό, που η 22χρονη Γκόρμαν κατάφερε να ξεχωρίσει, ανάμεσα σε όλα τα μεγάλα ονόματα που έδωσαν το παρόν στην ορκωμοσία του Μπάιντεν. Μέσα σε πέντε λεπτά,καθήλωσε το κοινό, αφού ο Τζο Μπάιντεν ορκίστηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Το πόιημα της Αμάντα Γκόρμαν που συγκίνησε
Σύμφωνα με τους New York Times, η Αμάντα Γκόρμαν εμπνεύστηκε, εν μέρει, από τα επεισόδια στο Καπιτώλιο, αφού το βράδυ της 6 Ιανουαρίου δε μπορούσε να κοιμηθεί, όσο οι ΗΠΑ βίωναν τις συνέπειες των πράξεων του Ντόναλντ Τραμπ.
Στο ίδιο ρεπορτάζ των Times, η Γκόρμαν δήλωσε ότι δε θα «αγνοούσε» αυτά που, πέρασε η χώρα της τις τελευταίες εβδομάδες και χρόνια. «Αυτό που ελπίζω να καταφέρω με το ποίημα μου είναι να, μπορέσω να χρησιμοποίησω τα λόγια μου, για να οραματιστώ ένα τρόπο για τη χώρα μας, να ενωθεί ξανά και να θεραπευτεί» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Αυτό δε σημαίνει ότι θα σβήσουμε ή θα ξεχάσουμε τις σκληρές αλήθειες που, πρέπει να ακούσει η Αμερική» κατέληξε.
Έτσι, το ποίημα της με τίτλο «The Hill We Climb» μίλησε ανοιχτά για τα επεισόδια στο Καπιτώλιο, αλλά και για το μίσος που, διέδωσε ο πρόεδρος Τραμπ. «Είδαμε μια δύναμη που, θα μπορούσε να καταστρέψει το έθνος μας, και όχι να το μοιραστεί» έγραψε.
«Θα κατέστρεφε τη χώρα μας, αν αυτό σήμαινε ότι, θα καθυστερούσε τη δημοκρατία. Και αυτή η προσπάθεια ήταν σχεδόν επιτυχημένη. Αλλά ενώ η δημοκρατία μπορεί καμία φορά να καθυστερεί, δε μπορεί ποτέ να νικηθεί μόνιμα».
Βέβαια, όσο η πεντάλεπτη ερμηνεία έφτανε στο τέλος της, η ποιήτρια τελείωσε το ποίημα της με ένα μήνυμα ελπίδας για το μέλλον.
«Θα ξαναχτιστούμε, θα συμφιλιωθούμε και θα αναρρώσουμε» απήγγειλε. «Σε κάθε γνωστή εσοχή του έθνους μας και κάθε γωνιά που αποκαλείται χώρα μας, οι άνθρωποί μας, διαφορετικοί και όμορφοι, θα αναδυθούν χτυπημένοι και όμορφοι».
«Όταν έρθει η μέρα, θα βγούμε από τη σκιά, φλεγόμενοι και χωρίς φόβο. Η νέα αυγή θα αναδυθεί, καθώς την ελευθερώνουμε. Γιατί πάντα υπάρχει φως, αρκεί να είμαστε αρκετά γενναίοι, για να το δούμε. Μακάρι να είμαστε αρκετά γενναίοι για να γίνουμε αυτό» κατέληξε.
