Ο βραβευμένος με Oscar ηθοποιός και πρωταγωνιστής του μιούζικαλ «Μελωδία της Ευτυχίας», του οποίου η λαμπρή πορεία στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο διήρκησε επτά δεκαετίες, «έφυγε» την περασμένη Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου στα 82 του χρόνια.
Το 2016 είχε χαρακτηριστεί παγκοσμίως ως η ‘χρονιά του rip’. Το ακρωνύμιο που έβλεπες να ξεπηδά σε κάθε προφίλ και να δηλώνει την λύπη κάπου για τον θάνατο ενός γνωστού προσώπου. Τότε έγινε μια έρευνα, η οποία κατέληξε ότι ανά τις δεκαετίες το προβεβλημένα άτομα πλήθαιναν, ειδικά στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, με αποτέλεσμα όλο και πιο πολλοί να είναι γνώριμοι και να νιώθουμε ένα κενό με τον θάνατο τους, ακόμα και αν δεν τους ξέραμε προσωπικά.
Κάπως έτσι, τόσο το 2020 όσο και το 2021 όπως έχουν δείξει, αποδεικνύουν αυτή την έρευνα. Μόλις σε έναν μήνα το ’21, έχει ήδη πάνω του γραμμένες μεγάλες απώλειες. Η πιο πρόσφατη του ενεργού μέχρι την τελευταία στιγμή Christopher Plummer.
Ο Καναδός ηθοποιός, γεννημένος τον Δεκέμβρη του 1929, είχε μια καριέρα που διήρκησε εφτά δεκαετίες τόσο στον κινηματογράφο, θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Το θεατρικό του ντεμπούτο έγινε το 1954 και έγραψε ιστορία ως Συρανό Ντε Μπερζεράκ.
Ένας σπουδαίος ηθοποιός του θεάτρου που κατάφερε να αφήσει ανεξίτηλο σημάδι και στον κινηματογράφο με 217 ταινίες. Αρχές της δεκαετίας του 50, παράλληλα με το θέατρο, κάνει το ντεμπούτο του στην τηλεόραση ενώ το βάπτισμα του πυρός στην μεγάλη οθόνη το παίρνει δίπλα στο Henry Fonda, στην ταινία ‘Stage Struck‘ του ’58. Ακόμα δυο ταινίες και αρκετές εμφανίσεις σε σειρές μέχρι το 1965 και τον ρόλο του στην ταινία ‘Η Μελωδία της Ευτυχίας‘.
Η εμβληματική παρουσία του στην ταινία ως Captain Von Trapp, έχει περάσει πλέον στην ιστορία. Όπως στην ιστορία έχει περάσει και η απέχθεια του ίδιου για την ίδια την ταινία. Δεν μπόρεσε ποτέ να αποδεχτεί ούτε την επιτυχία που έκανε τότε αλλά δεν μπορεί να ταυτιστεί με την μετέπειτα υστεροφημία της. Δεν κατανόηση ποτέ γιατί ντούμπλαραν την φωνή του στο τραγούδι ενώ το μόνο θετικό που έχει να θυμηθεί είναι η άψογη συνεργασία του με την Julie Andrews. Παράλληλα με αυτή την ταινία, την ίδια χρονιά, κυκλοφορεί μια ακόμα ταινία που συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες ερμηνείες του ίδιου. Μιλάμε για το ‘Inside Daisy Clover‘ με την Natalie Wood και τον νεαρό Robert Redford.
Οι δεκαετίες περνούν, οι ταινίες πληθαίνουν και ο Plummer είναι ένας ηθοποιός με τρομερό εκτόπισμα και σοφή επιλογή ρόλων. Η Ακαδημία αυτό θα το αναγνωρίσει μόλις την τελευταία δεκαετία της καριέρας του και ενώ ο ίδιος είναι πλέον άνω των ογδόντα. Το 2010 κερδίζει την πρώτη υποψηφιότητα για Oscar για την ερμηνεία του ως Tολστόι στην ταινία ‘The Last Station‘.
Την αμέσως επόμενη χρονιά επιστρέφει ξανά στην απονομή για την ερμηνεία του στην ταινία ‘Begginers’ και σηκώνει το αγαλματίδιο ενώ λέει: ”Αχ αγαπημένο, που ήσουν όλη μου την ζωή”. Παραμένει ο γηραιότερος που κέρδισε ποτέ βραβείο της Ακαδημίας στην ιστορία του θεσμού.
Στην τελευταία πράξη της καριέρας του κερδίζει για ακόμα μια φορά τον θαυμασμό όλων αφού τα αντανακλαστικά του είναι τέτοια και δέχεται να αντικαταστήσει τον Kevin Spacey στην ταινία ‘All the Money In the World‘ μετά την απόλυση του δεύτερου λόγω του σκανδάλου από το κίνημα #metoo. Μια εξαιρετική ερμηνεία που παρόλο που του έδωσε την τρίτη υποψηφιότητα για Oscar χάθηκε μέσα στην θύελλα της αντικατάστασης.
Οι ταινίες είναι πολλές και ο καθένας έχει το δικό του top10. Αυτό που δεν αλλάζει είναι το ήθος και η παρουσία ενός ηθοποιού απαράμιλλη όλα τα χρόνια της ενεργής δράσης του. Ένας ηθοποιός που ανήκει σε μια γενιά που έχει ελάχιστα πλέον εν ζωή μέλη και που κατάφεραν να είναι θρύλοι εν ζωή.
