Εκρηκτική, σαγηνευτική, ντόμπρα, οξυδερκής, συνειδητοποιημένη, σέξυ, αξιοπρεπής, ταλαντούχα… Υπάρχουν πολλά επίθετα που χαρακτηρίζουν την Λίτσα Γιαγκούση. Μία γυναίκα που η παρουσία της μαγνητίζει τα βλέμματα. Όταν ανεβαίνει στη σκηνή με την άνεση και το σπινθηροβόλο της βλέμμα, μαγεύει το κοινό. Τα τραγούδια της ακούστηκαν πολύ και αγαπήθηκαν από όλη την Ελλάδα. Είναι άψογη επαγγελματίας και απόλυτα προσγειωμένη και προσιτή. Μία γυναίκα που έχει διανύσει πολλά χιλιόμετρα στις πίστες κι όμως παραμένει παιδί στην ψυχή, γεμάτη ενθουσιασμό και χιούμορ. Κάναμε μιά πολύ όμορφη κουβέντα στον τόπο που μένει, τα Βίλια Αττικής και μας έκανε να αισθανθούμε οτι γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Μας μιλάει για τον τρόπο που μπήκε επαγγελματικά στο χώρο της μουσικής, τη δισκογραφία σήμερα σε σχέση με το ξεκίνημά της, τις συνεργασίες της, τα σχέδιά της και πολλά άλλα.
Μεγάλωσες στον Πειραιά, στην Αμφιάλη. Περιέγραψέ μου τα παιδικά σου χρόνια.
Αυτό που θυμάμαι έντονα και τα επισκιάζει όλα είναι το ατελείωτο παιχνίδι. Έπαιζα και με κούκλες και ποδόσφαιρο με τα αγόρια. Τόσο παιχνίδι που δεν ήθελα να διαβάσω ούτε τα μαθήματά μου. Η οικογένειά μου ήταν μια παραδοσιακή μικροαστική οικογένεια. Ο μικρότερος αδελφός ήταν πιό αυστηρός από τον άλλον, τον οποίον τον έχασα πρίν λίγο καιρό. Μέσα σε ένα χρόνο έχασα και τους δύο μου αδελφούς. Συνολικά ήμασταν 5 παιδιά.
Υπήρχε στην οικογένειά σου κάποιος που να ασχολείται με τη μουσική;
Όλοι στην οικογένεια αγαπούσαν τη μουσική. Υπήρχε θυμάμαι πολύ τραγούδι. Ειδικά στα οικογενειακά τραπέζια κάθε Κυριακή. Ο αδελφός μου ο μεγάλος ασχολήθηκε για λίγο επαγγελματικά με τη μουσική. Ήταν καταπληκτικός τραγουδιστής στα νιάτα του, αλλά μετά τα παράτησε. Το έκανα όμως εγώ τελικά.
Ποιά ήταν τα ακούσματά σου ώς έφηβη;
Άκουγα Ελπίδα. Ήταν απο 9 χρονών η αγαπημένη μου τραγουδίστρια. Είχα και μιά φίλη που αγαπούσε τη Βίκυ Λέανδρος και μιμούνταν η φίλη μου εκείνη κι εγώ την Ελπίδα. Πιό μετά άκουγα Χαρούλα Αλεξίου. Θυμάμαι τον εαυτό μου να βάζω τις κασσέτες μπρός-πίσω και άκουγα πάλι και πάλι τα τραγούδια τους. Δεν υπήρχε τραγούδι της Αλεξίου ή της Ελπίδας που να μην ήξερα. Αυτές οι δύο τραγουδίστριες ήταν υπεύθυνες που μου μπήκε το μικρόβιο του τραγουδιού.
Ποιά ήταν η αφορμή να ασχοληθείς με το τραγούδι; Ήταν απο τα παιδικά σου χρόνια το όνειρό σου;
Έγινε απο συγκυρία. Ήταν βέβαια το όνειρό μου. Πάντα όταν με ρωτούσαν τί θα ήθελα να κάνω, έλεγα τραγουδίστρια. Δέν νομίζω όμως οτι θα γύριζα γη και ουρανό για να το πετύχω. Όλα άρχισαν όταν για να έχω περισσότερο χρόνο με το αγόρι μου, συμμετείχα σε ένα συγκρότημα που εκείνος ήταν μέλος ως μουσικός. Πρώτη φορά που τραγούδησα ήταν σε μιά ταβέρνα. Με ακούσανε, μου έγινε η πρόταση για το συγκρότημα και ξεκίνησα έτσι. Το συγκρότημα λεγόταν Μάης. Ήταν μέλος και ο Σπύρος Σπυράκος. Λέγαμε κυρίως έντεχνα. Μαρκόπουλο, Ξαρχάκο, Λοΐζο… Έγινα λοιπόν τραγουδίστρια του γκρουπ για να είμαι κοντά στον Μανώλη. Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα ο άντρας μου! Αρχίσαμε κάποιες συναυλίες και έτσι ξεκίνησαν όλα. Η πρώτη επαγγελματική μου εμφάνιση ήταν εκει. Μετά ήρθε πρόταση απο μία οικογενειακή ταβέρνα και ένας γνωστός με σύστησε στον Αντώνη Καλογιάννη. Του είπαν να με ακούσει. Μετά ο Καλογιάννης με έστειλε στον αείμνηστο μαέστρο Δημήτρη Λάγιο. Πήγα σπίτι του. Ήταν στο πιάνο ο Λάγιος και του είπα τρία τραγούδια. Μετά μίλησε στον Καλογιάννη και του είπε “κάνει το κορίτσι για τη δουλειά”. Έτσι ξεκίνησε η πρώτη μεγάλη μου δουλειά με την Πίτσα Παπαδοπούλου στο “Αρχιπέλαγος”.
Είχες άγχος όταν ανέβηκες πρώτη φορά σε μεγάλη πίστα;
Πάντα είχα άγχος. Και εχω ακόμη. Στις πρεμιέρες ειδικά. Μέχρι να βγω έχω πολύ τρακ. Είναι κάτι βασανιστικό. Ευτυχώς όμως στα πρώτα 1-2 λεπτά που ανεβαίνω στη σκηνή, πάντα φεύγει.
Έκανες με το ξεκίνημά σου στη δισκογραφία μεγάλη επιτυχία. Απο το πρώτο κιόλας LP έγιναν αμέσως τεράστια σουξέ το “Όταν μια γυναίκα”, το “Έκλαψα, Πόνεσα”, το “Κέρνα Φαρμάκι”… Πώς αντιμετώπισες τότε αυτή την ξαφνική επιτυχία;
Χαλαρά το αντιμετώπισα. Είχα πολύ χαρά, αλλα ανεπτυγμένο το αίσθημα της υπευθυνότητας. Βέβαια την επιτυχία μου δεν την έκανα στα 20. Την έκανα σχετικά μεγάλη κι έτσι δεν πήραν τα μυαλά μου αέρα. Δέν ξέρω αν είχα κάνει επιτυχία πιο μικρή πώς θα το είχα αντιμετωπίσει.
Οι περισσότερές σου επιτυχίες έχουν την υπογραφή του Γιάννη Καραλή. Πώς έγινε η γνωριμία σας;
Τον ήξερα τον Γιάννη απο το ξεκίνημά μου σχεδόν, γιατι ερχόταν στα καμαρίνια σε ένα μαγαζί που δούλευα και είχε φίλους τον Καρβέλα, τη Βίσση, την Πωλίνα και τον είχα γνωρίσει έτσι. Αργότερα γνωριστήκαμε καλύτερα μέσω του Χρήστου Δάντη γιατί ήταν κολλητοί.
Γιατί σταμάτησε η μακρόχρονη συνεργασία σας αφού ήταν τόσο επιτυχημένη;
Έτυχε. Ήθελα να δοκιμάσω και άλλους συνθέτες. Πάντα όμως κουβεντιάζουμε γιατί έχουμε πολύ καλή σχέση. Έχουμε πεί οτι κάποια στιγμή θα ξανακάνουμε κάτι μαζί.
Έχει αλλάξει ο τρόπος που διασκεδάζει ο κόσμος σήμερα σε σχέση με τότε;
Νομίζω πάνω-κάτω είναι ίδιος ο τρόπος. Έχουν αλλάξει άλλα πράγματα. Γίναμε Ευρώπη. Είναι ανοιχτά τα μαγαζιά μόνο ένα διήμερο. Παλιά δουλεύαμε 7 μέρες την εβδομάδα χωρίς ρεπό. Με την οικονομική κρίση άλλαξαν όλα. Σήμερα αν δουλεύει δυο μέρες φουλ το μαγαζί, είναι τεράστια επιτυχία. Δεν νομίζω να ξαναγυρίσουμε σε αυτές τις εποχές. Πρέπει όμως να προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις.
Έχω ακούσει απο συναδέλφους σου οτι παλαιότερα οι θαμώνες πολλές φορές γίνονταν επιθετικοί και υπήρχαν συχνά τσακωμοί. Είχες ποτέ τέτοια περιστατικά στα μαγαζιά που τραγουδούσατε;
Μόνο μία φορά που τραγουδούσα στην Πάτρα μου είχε τύχει κάτι. Έλεγα ένα τραγούδι “ψυχιάρικο” όπως λέμε στη δική μας ορολογία, και είχα κλείσει και τα μάτια. Ευτυχώς τελευταία στιγμή τα άνοιξα και είδα ξαφνικά να έρχεται κατα πάνω μου ένα τραπέζι! Θα με έθαβε το τραπέζι στην πίστα! Το είδα και έφυγα με την όπισθεν. Κάποιος πελάτης είχε πιεί παραπάνω και το έκανε. Μπορεί να με άφηνε και στον τόπο. Τώρα με παραγγελιές και παρεξηγήσεις και τσακωμούς, μπορούν να συμβούν ανα πάσα στιγμή. Είναι στον άνθρωπο. Είναι το τι επήρεια έχει στον κάθε ένα το αλκοόλ.
Με τον Χρήστο Δάντη παρ’ οτι έχετε χωρίσει εδω και πολλά χρόνια, συνεχίζετε να συνεργάζεστε ακόμα και μέχρι σήμερα. Πώς έχετε καταφέρει να διατηρείτε αυτή την καλή επαφή;
Περάσαμε τον κύκλο που δεν μιλούσαμε και άνοιξε ένας άλλος. Τα πρώτα χρόνια μετά τον χωρισμό δέν ήταν η σχέση μας όπως είναι τώρα. Τα έφερε ο χρόνος έτσι και είμαστε καλα τώρα. Θα στεναχωριόμουν πολύ αν δεν είχα καλή σχέση με τον Χρήστο. Θα ακύρωνα ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου.
Υπήρχε κάποιο τραγούδι σου που δέν περίμενες να γίνει επιτυχία;
Μου έχει συμβεί το αντίθετο. Να πιστέψω κάτι πάρα πολύ, να γίνει και πρώτο κλίπ απο το LP και να μην κάνει ιδιαίτερα πράγματα. Το είχα πιστέψει κι εγώ κι ο Καραλής. Ήταν το ” Ώχ Αμάν”.
Τα πράγματα στη δισκογραφία ήταν πιο απλά και αυθόρμητα απ’ οτι σήμερα; Σου λείπει εκείνη η εποχή;
Ήταν αλλιώς. Για να γίνει ένας δίσκος ήταν ιεροτελεστία. Ξημεροβραδιαζόμασταν στο στούντιο με όνειρα και πειραματισμούς. Ακόμα και η πώληση είχε μια αξία όταν πήγαινες στο δισκοπωλείο και αγόραζες τον δίσκο. Σίγουρα μου λείπει εκείνη η εποχή, αλλα δέν θέλω να μεμψιμοιρώ. Κάνω ότι καλύτερο μπορώ.
Βλέπουμε οτι σήμερα οι καλλιτέχνες βγάζουν μεμονωμένα κομμάτια και τα ανεβάζουν στο YouTube. Σπάνια πια τυπώνονται cd. Πώς βλέπεις αυτή την εξέλιξη στη δισκογραφία;
Αυτό που σου είπα και πρίν. Προσαρμοζόμαστε. Εγω έχω δυσκολία γενικά με την τεχνολογία και τη νέα κατάσταση. Για παράδειγμα δέν μπορώ να καταλάβω την trap.
Πιστεύω οτι θα μπορούσες να συμμετέχεις σε ένα trap τραγούδι με επιτυχία. Μπορείς να το υποστηρίξεις.
Ναι, σαν φωνή και χροιά θα μπορούσα να το υποστηρίξω. Είμαι γενικώς ανοιχτή σε νέα πράγματα. Ενώ είμαι λαϊκή τραγουδίστρια, δέν είναι αμιγώς τα τραγούδια μου λαϊκά. Εξαρτάται απο το τι λέει ο στίχος. Δεν τους καταλαβαίνω τους στίχους της trap και είναι πολλές φορές χυδαίοι. Πρέπει να προσέχουν τους στίχους γιατί τα παιδιά έχουν τους καλλιτέχνες σάν πρότυπα και υιοθετούν όσα ακούν. Αυτη η μουσική σήμερα είναι εμπορική, όμως υπάρχει ένα “αλλά”. Με τί αξίες μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά; Τα τραγούδια αυτά μιλάνε για πλούτο, ναρκωτικά… Δηλαδή δίνουν έμφαση και αξία σε πράγματα που κανονικά δέν έχουν αξία.
View this post on Instagram
Πώς βιώνεις την πανδημία;
Εγώ το βλέπω με ψυχραιμία και λογική. Ακούω τους ειδικόυς και περιμένω να ανοίξει το πράγμα. Είναι η κατάσταση ένα μπάχαλο. Εμας η δουλειά μας έχει θεωρητικά ανοίξει, αλλα ουσιαστικά δεν έχει ανοίξει. Δέν έχει καμία σχέση με το πώς ήταν πριν δυο χρόνια. Οι μαγαζάτορες δέν ξέρουν πώς να δουλέψουν το μαγαζί τους. Υπάρχει πολλή ανασφάλεια. Εγω φοβάμαι γενικά με την εξέλιξη του πράγματος και με την αύξηση των κρουσμάτων. Προσέχω όσο μπορώ.
Είσαι ευχαριστημένη απο την πορεία σου; Έχεις πετύχει τους στόχους σου; Υπήρχε κατι που θα ήθελες να κάνεις και δεν το κατάφερες;
Πάντα υπάρχουν μικροπράγματα, αλλα γενικώς αισθάνομαι τυχερή. Δεν θα με ακούσεις να πω οτι δεν μου έτυχε αυτό ή το άλλο. Και αν κάτι δεν μου έτυχε, το πιθανότερο είναι να ευθύνομαι εγώ γιατί πάντα απο εμάς ξεκινάνε όλα και σε μας τελειώνουν. Και τα εμπόδια για να σου τα βάλουν, εσύ το έχεις επιτρέψει. Πιστεύω για ο,τι συμβαίνει στη ζωή μας, την ευθύνη κυρίως την έχουμε εμείς.
Υπήρχε ποτέ στιγμή που σκέφτηκες να παρατήσεις το τραγούδι;
Με τίποτα. Γιατί είναι αυτό που με κάνει να αισθάνομαι 100% ευτυχισμένη. Τις ώρες που τραγουδάω είμαι υπερπλήρης. Αυτό που νιώθω όταν τραγουδάω, λίγες στιγμές στη ζωή το νιώθω.
Πρόσφατα αποκάλυψες οτι στη συνεργασία σου με τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο φέτος το Καλοκαίρι, σου μείωσε αυθαίρετα το χρόνο που είχες στο πρόγραμμα.
Δυστυχώς έτσι είναι. Όταν ένας καλλιτέχνης δέν σέβεται τον συνάδελφο, μου χαλάει όλο τον θαυμασμό που έχω για εκείνον. Ο Μάκης Χριστοδουλόπουλος είναι μία μεγάλη φωνή. Τεράστιος ερμηνευτής. Αλλα με αυτό που έκανε τον απομυθοποίησα εντελώς. Πρέπει πάνω απο όλα να θαυμάζεις τον άνθρωπο και μετά έρχονται όλα τα άλλα. Προτιμώ να έχει κάποιος μέτρια φωνή και να είναι αξιοπρεπής, παρά να είναι τέλειος στη σκηνή και να έχει άσχημο χαρακτήρα.
Πιστεύεις οτι μπορεί κάποιος να κάνει καριέρα χωρίς να έχει ταλέντο αν τον προωθήσει πολύ η δισκογραφική και οι μάνατζερ;
Δεν πιστεύω οτι κάποιος μπορεί να κάνει καριέρα μόνο με τις δημόσιες σχέσεις. Ο κόσμος θα αγαπήσει τον καλλιτέχνη επειδή λέει καλά τραγούδια και επειδή του αρέσει η φωνή του. Μπορεί να μην είναι φοβερός τραγουδιστής, αλλα κάτι θα έχει που θα κάνει τον κόσμο να τον αγαπήσει. Όλα χρειάζονται. Το ταλέντο, το marketing, η υπευθυνότητα, η συνέπεια… Κυρίως όμως χρειάζεται μυαλό. Εγω δέν είχα ποτέ μάνατζερ. Νομίζω οτι αν είναι κάποιος καλός και ιδιαίτερος θα βρει το δρόμο του. Μπορεί βέβαια να έχει κάποιος καταπληκτική φωνή και όταν ανεβαίνει στην πίστα να περνάει απαρατήρητος. Θέλω να πιστεύω οτι άν έχει όλο το πακέτο, κάποιος θα τον ξετρυπώσει.
Άν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω σε εκείνα τα καλλιστεία του 1981, θα είχες ακολουθήσει την ίδια πορεία;
Βλέπω ήρθες διαβασμένος! Δεν θα πήγαινα στα καλλιστεία αν σκεφτόμουν όπως τώρα! Δεν ήταν κάτι που θα με βοηθούσε επαγγελματικά και δεν ξέρω γιατί το έκανα. Μου το είχαν προτείνει οι φίλες μου, δήλωσα συμμετοχή και προκρίθηκα. Να σου πω οτι εκείνη τη μέρα είχα βάλει τα κλάματα, δέν ήθελα να βγω! Λίγο πριν ανέβω στη σκηνή το μετάνιωσα! Δέν ήμουν στα καλά μου! Τώρα όσον αφορά άλλα λάθη, σίγουρα έχω κάνει. Και σε επαγγελματικό και σε προσωπικό επίπεδο. Όλοι έχουμε κάνει λάθη στη ζωή μας. Αλλοίμονο αν δεν κάναμε.
Πές μου δυo λόγια για τα παρακάτω τραγούδια:
1995 Χαλάλι σου
Το Χαλάλι σου παραλίγο να μην έμπαινε στο δίσκο. Είχα ένα πρόβλημα με τη φωνή τότε. Να φανταστείς έκανα ενέσεις κορτιζόνης για να μπορέσω να τραγουδήσω στο στούντιο και με δυσκόλευε το συγκεκριμένο τραγούδι. Λεω στον Καραλή “Γιάννη να το αφήσουμε καλύτερα;” και απ οτι θυμάμαι παραλίγο να τον πείσω! Σαν τραγούδι μου άρεσε πολύ, απλώς όταν ο τραγουδιστής δεν μπορεί να πεί κάτι και δυσκολεύεται, θα πει χίλιες δυο βλακείες για να το αποφύγει. Ευτυχώς δεν με άκουσε ο Καραλής και το είπα. Αυτό το τραγούδι είναι η προίκα μου. Το Νο1 ίσως.
1997 Αεροπλάνο
Ο Γιάννης γενικά δεν μου έφερνε να ακούσω τραγούδια. Μου τα ανακοίνωνε! Ήξερε απο πριν και ποιά θα είναι τα σουξέ του δίσκου. Είναι μέτρ του είδους. Γράφει και στίχο και μουσική και συνήθως πέφτει μέσα. Έτσι έγινε και με το Αεροπλάνο. Γενικά οι ηχογραφήσεις με τον Καραλή ήταν παιδική χαρά. Περνούσαμε ωραία. Έπρεπε να γράψουμε τρία σποτάκια για τη διαφήμιση του Αεροπλάνου για το σταθμό Λάμψη. Υποτίθεται οτι είχαμε μια συνομιλία στο τηλέφωνο μεταξύ γιατρού και ασθενή. Γιατρός ήταν ο Καραλής και η ασθενής εγω. Του περιγράφω τα συμπτώματά μου και ο Καραλής παριστάνει τον σοβαρό γιατρό που βαριέται και να ασχοληθεί. Αυτό που γινόταν στο στούντιο δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Δέκα ώρες προσπαθούσαμε να ηχογραφήσουμε λίγες λέξεις. Ο ηχολήπτης είχε πέσει κάτω απ την κονσόλα απο τα γέλια!
2000 Το Θαύμα
Ήταν ένα διαφορετικό τραγούδι. Ήθελα να τολμώ διάφορα πράγματα. Με το που το άκουσα ήθελα να το πω οπωσδήποτε. Θυμάμαι οτι είχα συγκινηθεί πολύ όταν το τραγουδούσα στο στούντιο. Ήμουν πολύ φορτισμένη συναισθηματικά.
2001 Παρα Πολύ
Twist. Γιάννης Καραλής. Δεν το σκεπτόμουν ποτέ όταν άλλαζα στιλ τραγουδιού. Μπορεί να μήν είναι σωστό, αλλα δεν φοβόμουν να πω και άλλα είδη εκτός απο λαϊκά. Το “Πάρα Πολύ” μου άρεσε και μπορούσα να το πω ωραία και το είπα. Το ήθελα και το έκανα. Και η αλλαγή στα μαλλιά και στο ντύσιμο. Έχω κάνει πολλά που θεωρούνταν extreme για τη εποχή. Απο το μακρύ μαλλί μεχρι τη μεση, το έκοψα δυο πόντους και το έκανα φούξια! Το είχα μερικούς μήνες έτσι. Μετά το έκανα καστανό για να κάνω το “Παρα πολύ”. Επίσης να σου πω οτι το τραγούδι έχει μέσα ένα γέλιο. Αυτό ήταν αυθόρμητο. Έτσι όπως τραγουδούσα στο στούντιο και ερχόταν το τέλος του κουπλέ, έρχεται ο Καραλής που είναι ζιζάνιο και με γαργάλησε και γέλασα. Έτσι μπήκε στο τραγούδι!
2021 Πόλεμος
Είναι ένα τραγούδι που μόλις το άκουσα είπα οτι θέλω να το πω. Το είπα πολύ εύκολα. Είναι ένα τραγούδι με σέξι στίχο, αλλα πολύ όμορφα δοσμένο. Πικάντικο. Μουσική του Χρήστου Δάντη που έκανε και την ενορχήστρωση μαζί με τον Κωνσταντίνο Παντζή και στίχοι του Νίκου Σαρρή.
Δισκογραφικά σκέφτεσαι να κάνεις κάτι καινούριο;
Πάντα ψάχνω για νέα κομμάτια, αλλα πιο πολύ στο χαλαρό. Έχω σκεφτεί κάποια στιγμή να κάνω μια δουλειά με δέκα επιλεγμένα τραγούδια που έχω πει και κατα τη γνώμη μου είναι αδικημένα. Μέσα σε αυτά είναι και το “Δέν είσαι αγάπη μιάς ζωής”.
Τί θα ήθελες να πείς σε όσους αγάπησαν τα τραγούδια και τη φωνή σου;
Θέλω να τους πω οτι τους ευχαριστώ πολύ και θα προσπαθώ πάντα να λέω τραγούδια που να αγγίζουν τον κόσμο και να τα αγαπήσει.
Μέσα απο αυτή τη συνέντευξη γνωρίσαμε εκτός απο μία σπουδαία καλλιτέχνη, ένα σπάνιο άνθρωπο. Την ευχαριστούμε από καρδιάς και της ευχόμαστε να είναι πάντα ευτυχισμένη και δημιουργική._
*Ευχαριστούμε την καφετέρια Zatheon για τη φιλοξενία
Συνέντευξη – Επιμέλεια: Βίκτωρ Φωτεινόπουλος
Φωτογραφίες: Αναστασία Μπαρδάνη
