Η γνωριμία μου με τον Λάκη Παπαδόπουλο έγινε απο μια απρόσμενη συγκυρία. Ήταν 2018 όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος της Αρλέτας «Η Γιαγιά Μου Μαγειρεύει Όνειρα Τηγανητά» σε μουσική του Λάκη και στίχους της Sunny Μπαλτζή. Ένας σημαντικός και ξεχωριστός δίσκος που έμελλε να βγει αφού πέθανε η σπουδαία αυτή ερμηνεύτρια. Ανάμεσα στα τραγούδια υπήρχε το «Μπλούζα Με Μια Στάμπα». Αγαπήσαμε τόσο πολύ αυτό το τραγούδι που με την παρέα μου αποφασίσαμε να το οπτικοποιήσουμε. Φτιάξαμε λοιπόν εν μέσω των διακοπών μας στη Νάξο ένα πολυ δροσερό και Καλοκαιρινό κλιπ. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ ωραίο και με δισταγμό το στείλαμε στον Λάκη να το δει. Μέχρι τότε δεν τον γνωρίζαμε προσωπικά και δεν περιμέναμε ποτέ να αφιερώσει χρόνο σε αυτό ή να μας απαντήσει. Όμως ο Λάκης, όχι μόνο το είδε, αλλα μας έδωσε το τηλέφωνό του ωστε να μιλήσουμε και να μας συγχαρεί για το αποτέλεσμα! Είχε πραγματικά συγκινηθεί απο την πρωτοβουλία μας. Τα λόγια του ήταν αληθινά και με πολλή αγάπη. Απο τότε τον θεωρούμε πολύ καλό μας φίλο γιατί πέρα απο τη σπουδαία πορεία των 57 ετών ώς συνθέτης και τραγουδιστής, είναι και ένας μοναδικά γλυκός άνθρωπος. Αληθινός, αυθόρμητος, φιλικός και γεμάτος εφηβικό ενθουσιασμό! Είχαμε τη χαρά να μας παραχωρήσει μια όμορφη συνέντευξη με φόντο τον Κόλπο των Πεταλιών. Μας άνοιξε το σπίτι του και την καρδιά του και μας μίλησε για τα νεανικά του χρόνια, την εποχή που μπάρκαρε στα κρουαζιερόπλοια, τα τραγούδια του, την μουσική του σήμερα και πολλα άλλα!
Μεγάλωσες στην Ελληνορώσων στην Κατεχάκη. Πώς ήταν η ζωή εκεί;
Όταν έγινα οκτω ετών μετακομίσαμε εκεί. Υπανάπτυκτοι άνθρωποι. Εκεί υπήρχαν πολλά κωλόπαιδα. Εγώ ήμουν μικρό παιδάκι αθώο. Μόλις πήγαμε Ελληνορώσων με βάλανε στο μάτι. Μου είχαν ρίξει ξύλο χωρίς λόγο, έτσι, για να γελάσουν και μου δημιούργησε προβλήματα υγείας που τα είχα μέχρι τα 65!
Σήμερα η κοινωνία είναι καλύτερη;
Εγώ ένιωσα βαθιά στο πετσί μου αυτό που λένε σήμερα bullying. Δεν μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Όμως και σήμερα υπάρχει μια επίπλαστη ευγένεια. Αγαπάνε τόσο πολύ τα ζώα κι αν πρέπει να επιλέξουν να σκοτωθεί ο σκύλος τους ή ένας άνθρωπος, θα πουν ο άνθρωπος! Τί όμορφα ζώα και τα κατσικάκια και τα γουρουνάκια ή οι χήνες. Εγώ τα λατρεύω. Δεν είναι ζώα αυτά; Μην κολλάμε σε ένα. Μην κολλάμε στα παπαδαριά. Να βρίσκουμε τον καλό που βγάζει ένας άνθρωπος που μπορεί να είναι και παπάς, μπορεί και όχι.
Η πρώτη σου δισκογραφική εμφάνιση ήταν με το αγγλόφωνο συγκρότημα Dragons. Αυτό άρχισε το 1964 και κράτησε μέχρι το 1967. Πως προέκυψε;
Ήταν οι πρώτες ανησυχίες ενός δεκατετράχρονου που είχε αγαπήσει το ξένο τραγούδι. Τότε η μοναδική πηγή μουσικής ήταν το ραδιόφωνο που δεν είχαν και όλα τα σπίτια γιατί ήταν πολυτέλεια. Τότε μαζί με τον τραγουδιστή, χαιρόσουν να ακούς και την ορχήστρα. Έτσι μεγαλώσαμε. Με μία ευγένεια ακουσμάτων. Υπήρχαν οι Ελληνικές καντάδες. «Όμορφη Θεσσαλονίκη» «Τι όμορφη που είσαι όταν κλαις» και άλλα τραγούδια τα οποία είχαν μια ευγένεια. Μούσχουρη, Γούναρης, Βέμπο… Μετά βγήκαν οι άλλοι έρωτες μου, οι Beatles, οι Shadows, ο Aznavour…
Πώς ήταν η εμπειρία να είσαι γνωστός απο την εφηβεία;
Δεκαέξι χρονών φώναζαν «Κορίτσια ο Αποστόλης» και με κυνηγούσαν να τους δώσω ένα αυτόγραφο! Εμένα όμως με πείραζε αυτό και όταν πήγα φαντάρος ένιωσα μια ηρεμία γιατί δεν με γνώριζαν εκεί. Δε μου άρεσε η δημοσιότητα.
Παραγωγός του συγκροτήματος ήταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Τι τύπος ήταν;
Μια χαρά τρελόπαιδο! Ήταν χαρούμενος άνθρωπος. Έβγαινε σε μια εκπομπή στα ερτζιανά στο ραδιόφωνο. Είχε και τον αδελφό του το Σπύρο ο οποίος ήταν ήδη έμπειρος δημοσιογράφος. Μας άκουσε και μας είπε οτι εμείς είμαστε οι καινούριοι Beatles! Τί άλλο θέλαμε!
Έχεις πει ότι οι πιο όμορφες αναμνήσεις ήταν στα κρουαζιερόπλοια που δούλευες ως μουσικός. Στο Ιάσων και στον Aργοναύτη. Πες μου για τα χρόνια που έπαιζες εκεί μουσική. Για τις θαλασσινές σου περιπέτειες.
Εκεί ήταν υπέροχα. Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου ποτέ πιο ελεύθερο. Ήταν η χαρά της ζωής. Ήταν μικρά κρουαζιερόπλοια, όχι σαν τα σημερινά. Τραγουδούσαμε μιάμιση ώρα για 90-100 επιβάτες. Ήταν από διάφορες εθνικότητες. Είχαμε γίνει φίλοι με ένα γκρουπ τουριστών και τους πηγαίναμε από τη Γένοβα στην Καραϊβική και στο γυρισμό πήραν το αεροπλάνο και σκοτώθηκαν όλοι σε αεροπορικό δυστύχημα! Ακόμα και γέρους Χιτλερικούς 80 ετών είχαμε, οι οποίοι δεν έβγαιναν από τις καμπίνες για να μήν τους δει κανείς παρά μόνο πολύ πρωϊ που έκαναν κάτι βηματισμούς στο κατάστρωμα. Είχαμε αντιμετωπίσει τρομερές τρικυμίες που μας κυνηγούσαν για μέρες. Καμία δυό φορές κινδύνευσα και από καρχαρία. Γύρισα σχεδόν όλο τον κόσμο. Υπήρχε ανεμελιά. Κάθε φορά ανυπομονούσα να δω σε ποιό λιμάνι θα αράξουμε και τι καινούριο θα δω.
Πως χαρακτηρίζεις την trap μουσική που κυριαρχεί σήμερα στη νεολαία;
Από τη μία είναι μία αλητεία και μισή, από την άλλη με ζαλίζει. Απορώ. Δεν μαθαίνουν να τραγουδάνε, μαθαίνουν πως να μιλάνε γρήγορα. Δεν έχει μελωδία. Έχει μόνο ένα ρυθμό της πλάκας που είναι και κακή αντιγραφή. Μία λούπα που μπορεί να τη γράψει ο καθένας. Είναι μιμητισμός της Αμερικής. Πάντα γινόταν αυτό. Μερικοί όμως trapper έχουν κοινωνικά θέματα μέσα στα τραγούδια τους. Κάποια είναι ωραία. Αλλά μην νομίζεις ότι όλοι αυτοί είναι έτσι θρασύτατοι όπως πλασάρονται. Θυμάμαι κάτι ράπερς που το βράδυ στη σκηνή έβριζαν και φώναζαν και το πρωϊ στο ξενοδοχείο ήταν κάτι φοβισμένα παιδάκια που σου μίλαγαν ψιθυριστά. Θέλω να πω ότι είναι και λίγο δήθεν όλο αυτό. Είναι ρόλος.
Κάθε νέο είδος μουσικής περνάει από μια περίοδο αμφισβήτησης μέχρι να γίνει αποδεκτό. Όπως η ροκ και πιο παλιά τα ρεμπέτικα. Μήπως ισχύει το ίδιο και με την trap και δεν πρέπει να είμαστε τόσο αυστηροί;
Όπως μεταλλάσσεται ο κορωνοϊός, έτσι είναι και η μουσική. Είμαι της γνώμης να αφήσουμε τα παιδιά να γλεντήσουν όπως θέλουν. Και ο γιος μου trap ακούει και δεν θέλω να μπω στη μέση. Δεν θέλω να χάσει το ρυθμό της παρέας του. Θυμάμαι όταν ήμουν εγώ μικρός, είχα χάσει πολλές κοπέλες επειδή δεν μου αρέσανε τα σκυλάδικα. Οι πιο ωραίες θέλανε να πάνε στα μπουζούκια για να δειχθούν! Γι αυτό κι εγώ ποτέ δεν μπήκα στη μέση να πω στο παιδί μου τι θα ακούσει. Τον έχω αφήσει ελεύθερο και έχει γίνει ένας σκυλάς και μισός! Αλλά στην πορεία ακούει και John Lennon και ανακαλύπτει και άλλα είδη.
Σε τί φάση είναι το Ελληνικό τραγούδι σήμερα;
Εμένα πάντα με ενδιέφερε η δομή του τραγουδιού. Είναι σαν να σου παρουσιάζουν 1+1=2 και να φανατίζονται όλοι, ενώ εσύ έχεις φτάσει μέχρι τις εξισώσεις! Δυστυχώς το κοινό δεν έχει φτάσει στο γυμνάσιο. Κάνει ακόμα το 1+1=2. Γι αυτό στο κρουαζιερόπλοιο πέρναγα καλά. Πήγα Λατινική Αμερική και άκουγα Beach Boys, Soul, Τango, Cha Cha, Bossa Nova. Στην Ελλάδα δεν τα θέλουνε αυτά.
Είσαι αυστηρός σαν πατέρας;
Όχι, δεν είμαι. Εμένα δεν μου είπε κανείς πώς να φερθώ σε μια κοπέλα ή μέσα στην κοινωνία. Κάποτε είχα πάρει δύο καναρίνια και ξαφνικά το ένα έψαχνε να βρει χαρτί και άρχισε να φτιάχνει φωλιά για να κλωσήσει τα αυγά του! Ποιος του το δίδαξε αυτό; Κανείς! Ο γιος μου ο Άγγελος είναι καλόψυχος άνθρωπος. Ξέρει πώς να συμπεριφερθεί. Οπότε τον άφησα ελεύθερο. Νομίζω δεν πρέπει να πιέζουμε τα παιδιά. Απαγορεύω μόνο να ανεβαίνει σε μηχανή. Προσπαθώ να τον διαφυλάξω. Του είπα ότι την πρώτη μέρα που θα πάρει το δίπλωμα, θα του πάρω αυτοκίνητο, όπως κι έγινε.
Τώρα ο γιος σου ο Άγγελος είναι ένας εμπνευσμένος και ταλαντούχος ζωγράφος.
Ήταν να δώσει εξετάσεις στα εικαστικά στο Γέρακα. Την προηγούμενη είχα συναυλία με τους Πυξ Λάξ και κοιμήθηκα πέντε το πρωϊ. Στις επτά χτυπάει το ξυπνητήρι και του λέω «Άγγελε, ασ’ το, ας μην πάμε.» «Όχι! Σήκω να πάμε!» μου απάντησε! Το ήθελε κι εγώ χάρηκα πολύ. Τελικά πήγαμε και τον πήρανε! Φιλοτεχνεί και τα εξώφυλλα των δίσκων μου!
Ποιο είναι το πιο μαγευτικό μέρος που έχεις επισκεφθεί;
Καταρράκτες Iguazu. Συνορεύει με Παραγουάη, Αργεντινή και Βραζιλία. Οι ομορφότεροι καταρράκτες του κόσμου. Μένεις με το στόμα ανοιχτό.
Ποια είναι η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή σου;
Η καλύτερη στιγμή ήταν όταν απολύθηκα από το στρατό μετά από 26 μήνες. Ήμουν στα σύνορα, στο Ρούπελ. Η χειρότερη ήταν όταν βγήκα οριστικά από το κρουαζιερόπλοιο. Ήξερα ότι ο, τι κι αν κάνω στη ζωή μου δεν θα περάσω όσο ωραία πέρασα στα πλοία.
Ποιό είναι ένα συμπέρασμα που έχεις βγάλει στη ζωή;
Η κορυφή έχει μοναξιά. Υπάρχει επίσης ζήλια στην κορυφή. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα είμαστε ζηλιάρικος λαός. Επίσης έμαθα το καθημερινό κολύμπι όλο το χρόνο που είναι πολύ καλό για την υγεία.
Πώς κρίνεις τους κυβερνητικούς χειρισμούς στην αντιμετώπιση της πανδημίας;
Εγώ δεν τους ψήφισα, αλλά καλά το έχουν χειριστεί. Παράπλευρες απώλειες θα υπάρχουν απο τα εμβόλια, αλλά πρέπει να ακούμε τους επιστήμονες.
«Μπλούζα Με Μια Στάμπα» Αρλέτα. Αυτό ήταν το τραγούδι που φτιάξαμε βίντεο κλίπ με την παρέα μου πριν 4 χρόνια και ήταν η αφορμή να σε γνωρίσουμε!
Παιδιά όταν είδα το βίντεο κλιπ σας, κατάλαβα ότι υπάρχει ελπίδα. Το λέω με όλη μου την αγάπη και τον θαυμασμό και σας ευχαριστώ. Χαίρομαι που σας γνωρίζω. Έχετε την καθαρότητα του καλού ανθρώπου στο βλέμμα σας. Και όσοι άλλοι συμμετείχαν. Κουκλάκια αγόρια και κορίτσια. Το αυτοκίνητο γαμάτο! Εγώ περιμένω να κάνετε κι άλλα τέτοια. Βγάζετε μια υγεία. Η Αρλέτα θα είχε χαρεί πολύ αν είχε προλάβει να το δει.
«Κατά Βάθος Αλεπού» Ελένη Δήμου. Το πιο ωραίο twist που έχω ακούσει.
Ήθελα να γράψω ένα twist και βγήκε καλό. Η Μαριανίνα Κριεζή έχει ένα παιδισμό και έγραψε αυτός τους ωραίους στίχους. Και η Ελένη Δήμου όμως είπε όλα τα τραγούδια του δίσκου όπως έπρεπε.
«Τα Ήσυχα Βράδια» Αρλέτα. Απο τα πλέον κλασσικά σου τραγούδια.
Ήθελα να γράψω μια μπαλάντα Ναπολιτάνικη. Είχα κάτσει οκλαδόν στο σαλόνι και βγήκε αυτό το τραγούδι. Δεν ξέρω αν τελικά βγήκε ναπολιτάνικο, αλλα σίγουρα αγαπήθηκε. Και φυσικά τραγουδισμένο από την Αρλέτα η οποία είναι το πιο μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα μου.
«Τελευταία Αγκαλιά» Γιώργος Μαργαρίτης, Από τα πιο γλυκά τραγούδια που έχουν γραφτεί.
Χαίρομαι που σου αρέσει. Είναι ένα τραγούδι που και στον Γιώργο αρέσει, αλλά δεν το λέει συχνά στα live και έχει δίκιο γιατί ο κόσμος τον θέλει να λέει το κελί 33! Είναι ένα τραγούδι που κουράστηκα να βγάλω, αλλά το θεωρώ από τις καλύτερες στιγμές μου.
«Για να σε εκδικηθώ» Δημήτρης Μητροπάνος-Λάκης Παπαδόπουλος. Πιστεύω ήταν ορόσημο και για τους δύο σας αυτό το τραγούδι.
Συναντηθήκαμε στο σπίτι μου και αποφασίσαμε να το τραγουδήσουμε. Είχα την ιδέα να μπαίνει ο ένας στη φωνή του άλλου. Ήταν ένα διαφορετικό τραγούδι, έξω από τα λαϊκά που έλεγε μέχρι τότε ο Μητροπάνος και του άλλαξε την πορεία. Ο Δημήτρης ήταν λογικός και καλός άνθρωπος. Ήταν ανοιχτός σε κάθε αλλαγή της καριέρας του.
«Το Παλιό Μου Παλτό». Πώς προέκυψε να το ερμηνεύσει ο Χρήστος Δάντης;
Το είχε προτείνει η εταιρία στην Ελένη Δήμου κι άλλους 2-3 τραγουδιστές και κατέληξε στον Δάντη. Ο Δάντης με έκανε να έχω ακόμα ένα αθάνατο τραγούδι και τον ευχαριστώ για αυτό. Έχει πει ακόμα ένα τραγούδι μου που το θεωρώ ακόμα πιο ενδιαφέρον, Το «Όχημα του Δήμου», άλλα ο κόσμος αγάπησε το Παλτό.
«Και θα χαθώ». Πρώτη εκτέλεση απο την Ισιδώρα Σιδέρη και σε διασκευή απο τον Μιχάλη Χατζηγιάννη. Πού παρουσιάστηκε πρώτα αυτό το τραγούδι;
Το είχαμε παρουσιάσει στην Κέρκυρα στους αγώνες τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκι το 1981. Μας άκουγε με προσοχή όταν το ηχογραφούσαμε. Ήταν ένας ευγενικός καλλιτέχνης ο Χατζιδάκις. Πολύ γλυκός άνθρωπος. Μου έλεγε «Μπράβο Λάκη, γράφεις πολύ ωραία τραγούδια». Του άρεσε και τελικά έμεινε διαχρονικό.
«Τσίχλα δίχως ζάχαρη». Λάκης Παπαδόπουλος. Ένα τραγούδι πολύ ιδιαίτερο και με αλληγορικό στίχο.
Αυτό είναι ας πούμε ένα πειραματικό τραγούδι. Έχει ένα προβληματισμό στίχου και μουσικής. Μου είχε δώσει κάτι τραγουδάρες η Sunny Μπαλτζή σε ένα μπλοκάκι και μας είχε πιάσει παροξυσμός θαυμασμού! Μεταξύ τους ήταν και το «Ανεμώνα του Σικάγου», το «Τίποτα πια δεν μου μένει»… Φοβεροί στίχοι.
«Το Βαλς Της Γειτονιάς». Λάκης Παπαδόπουλος.
Κάναμε το δίσκο «Σκουπίδι του Σαββατοκύριακου» και είχα παραγωγό τον Μάνο Ξυδούς τον συγχωρεμένο. Του άρεσε πάρα πολύ αυτό το τραγούδι και μου πρότεινε να το κάνω ντουέτο με τους Εκείνος κι Εκείνος. Μάλιστα για να κάνουμε το βίντεο κλιπ είχαμε μπει σε ένα φαράγγι που πηγαίνοντας ήταν σχεδόν ξερό και στο γυρισμό πιάνει ξαφνικά βροχή και μας φτάνει το νερό μέχρι τα γόνατα! Ο Δημήτρης Κατσαϊτης που το σκηνοθέτησε, έπαθε πνευμονία και έμεινε για δυο μήνες στο κρεβάτι. Βγήκε όμως ωραίο το βίντεο κλιπ. Προχωρημένης αισθητικής. Είναι σπουδαίος σκηνοθέτης ο Κατσαϊτης.
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε για να βελτιωσουμε την κοινωνία μας;
Ήρθε το internet και εκατομμύρια κόσμος από τριτοκοσμικές χώρες που λιμοκτονεί, είδε μέσω internet τη χλιδή που υπάρχει. Καλή είναι η τεχνολογία, αλλά σκέψου να μην έχεις ψωμί να φας και καθαρό νερό να πιείς και να βλέπεις ότι στην άλλη πλευρά του κόσμου ζούμε με τις ανέσεις αυτές. Το τέλειο θα ήταν να μην υπάρχουν σύνορα. Το σωστό είναι όλοι να τα μοιραστούν όλα. αλλά αυτό δυστυχώς είναι ανέφικτο.
Λάκη σε ευχαριστούμε πολυ για αυτή την όμορφη κουβέντα και σου ευχόμαστε να είσαι πάντα δημιουργικός και χαμογελαστός!
Εγώ χάρηκα πάρα πολύ που ήρθατε ως εδω για τη συνέντευξη και θέλω να ξέρετε οτι βγάζετε μια αισιοδοξία και έναν αυθορμητισμό που λείπει απο την ψευτικη κοινωνία που ζούμε. Συνεχίστε έτσι._
Συνέντευξη – απομαγνητοφώνηση: Βίκτωρ Φωτεινόπουλος
Φωτογραφίες: Μαρία Καρακάση
