Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε το φετινό φεστιβάλ Επιδαύρου την Παρασκευή με τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε το φετινό φεστιβάλ Επιδαύρου την περασμένη Παρασκευή 7/7 με τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Δύο βράδια, το Σάββατο 8/7 ήταν sold out η παράσταση όπου το κοινό χειροκρότησε θερμά το θίασο και τους συντελεστές.
Λίγα λόγια για το έργο και την παράσταση
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνο στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων.
Ποιος άραγε ευθύνεται για την τραγωδία; μοιάζει να αναρωτιέται ο Ευριπίδης. Ο θεός ή ο άνθρωπος; Στα χέρια του Ευριπίδη το μυθικό μοτίβο της σεξουαλικής επιθυμίας μιας γυναίκας για ένα νεότερο άντρα αναβαθμίζεται σε μια αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στην ανθρώπινη βούληση και τη θεϊκή δύναμη. Στον πυρήνα αυτού του διλήμματος βουτά η σκηνοθεσία που διερευνά με ακρίβεια και ευαισθησία όλα τα δίπολα, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών και ηθικών θεμάτων που θίγονται. Από τη μια η εγκράτεια κι από την άλλη ο πόθος, από τη μια το ιερό κι από την άλλη το βέβηλο, από τη μια η εκδίκηση και από την άλλη η θυσία, από τη μια ο λόγος από την άλλη η σιωπή.
Το σκηνικό της παράστασης, ένα βαλτώδες δυστοπικό τοπίο με αγρωστώδη φυτά και νερό, αντανακλά την ερημιά της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην παράσταση η Αφροδίτη κρατώντας μία κάμερα, και μέσα σε υποβλητική μουσική, κινηματογραφεί και αναμεταδίδει ζωντανά σε μονοπλάνο όλη τη δράση, παρουσιάζοντας χωρίς μοντάζ στο κοινό πτυχές και λεπτομέρειές της. Ο θίασος κινείται σε όλη την έκταση του αρχαίου Θεάτρου, μέσα, γύρω και πίσω από την ορχήστρα, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ιχνηλατώντας τη μετ’ εμποδίων διαδρομή ανάμεσα στην αγνότητα και τη λαγνεία, ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ανάμεσα στην ίδια την πτώση του ανθρώπου και την εξιλέωσή του.
Ο Ιππόλυτος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το 1937 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με Ιππόλυτο τον Αλέξη Μινωτή και Φαίδρα την Κατίνα Παξινού. To 1953, ανέβηκε ξανά από το Εθνικό Θέατρο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και πάλι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, και το επόμενο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, με Ιππόλυτο τον Αλέκο Αλεξανδράκη και Φαίδρα την Έλσα Βεργή, εγκαινιάζοντας άτυπα τον θεσμό των Επιδαυρίων που την επόμενη χρονιά (1955) καθιερώθηκε επίσημα με την ίδια παράσταση.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή -Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Eύα Μανιδάκη
Μουσική σύνθεση – Ενορχήστρωση: Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης
Σχεδιασμός βίντεο: Παντελής Μάκκας
Χορογραφία: Aλέξανδρος Σταυρόπουλος
Κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Παυλόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Φωνητική προετοιμασία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτριας: Γιώργος Μπραουδάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη
Βοηθός φωτίστριας: Λάμπρος Παπούλιας
Βοηθός σχεδιαστή βίντεο: Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk
Γλυπτική κατασκευή μάσκας: Νεκτάριος Διονυσόπουλος
Διανομή (αλφαβητικά)
Κόρα Καρβούνη: Φαίδρα
Δημήτρης Παπανικολάου: Εξάγγελος
Μαρία Σκουλά: Τροφός
Έλενα Τοπαλίδου: Αφροδίτη/ Άρτεμις
Γιάννης Τσορτέκης: Θησέας
Ορέστης Χαλκιάς: Ιππόλυτος
Χορός γυναικών: Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Ιωάννα Λέκκα, Αμαλία Νίνου, Μελίνα Πολυζώνη, Ηρώ Χαλκίδη
Χορός κυνηγών: Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Νίκος Γονίδης, Νίκος Γρηγοριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Μάριος Κρητικόπουλος, Ηρακλής Κωστάκης, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Μάριος Χατζηαντώνη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Μουσικοί επί σκηνής: Γιάννος Γιοβάνος (τσέλο), Γιάννης Παπαδόπουλος (keyboards), Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (βιμπράφωνο – κρουστά), Σπύρος Πολυχρονόπουλος (electronics)
Φωτογραφίες παράστασης: Ανδρέας Σιμόπουλος
Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.
Πληροφορίες:
Επόμενες παραστάσεις στην Αθήνα, στο Σχολείον της Αθήνας Ειρήνη Παπά στις 14, 15, 16 και 18, 19, 20 Ιουλίου
Η παράσταση θα παιχτεί επίσης στις:
31 Αυγούστου στο Θέατρο Βράχων
7 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Δάσους και στις
10 Σεπτεμβρίου στην Ελευσίνα, στο Παλαιό ελαιουργείο
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr
Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε το φετινό φεστιβάλ Επιδαύρου την Παρασκευή με τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Το Εθνικό Θέατρο άνοιξε το φετινό φεστιβάλ Επιδαύρου την περασμένη Παρασκευή 7/7 με τον «Ιππόλυτο» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου.
Δύο βράδια, το Σάββατο 8/7 ήταν sold out η παράσταση όπου το κοινό χειροκρότησε θερμά το θίασο και τους συντελεστές.
Λίγα λόγια για το έργο και την παράσταση
Ο Ιππόλυτος, νόθος γιος του Θησέα και πιστός οπαδός της Άρτεμης, έχει εμμονή με την αγνότητα, απαξιώνει τον έρωτα, υβρίζει το γυναικείο φύλο. Η θεά του έρωτα, Αφροδίτη, θέλοντας να τον εκδικηθεί που δεν τη σέβεται, οργανώνει ένα σχέδιο εξόντωσής του, εμπνέοντας σφοδρό έρωτα για εκείνο στη μητριά του Φαίδρα. Η παράσταση εστιάζει στη μορφή της Αφροδίτης που στήνει ένα παιχνίδι εκδίκησης και παρακολουθεί με ηδονοβλεπτική ματιά πώς το ανθρώπινο είδος γίνεται άθυρμα των επιθυμιών της. Το μάτι της γίνεται μάτι μας και τα πρόσωπα απογυμνώνονται. Τα γυμνά σώματα μεταφέρουν την έκρηξη, τον πόθο, τη λαγνεία αλλά και την αγνότητα του γένους των ανθρώπων.
Ποιος άραγε ευθύνεται για την τραγωδία; μοιάζει να αναρωτιέται ο Ευριπίδης. Ο θεός ή ο άνθρωπος; Στα χέρια του Ευριπίδη το μυθικό μοτίβο της σεξουαλικής επιθυμίας μιας γυναίκας για ένα νεότερο άντρα αναβαθμίζεται σε μια αδυσώπητη σύγκρουση ανάμεσα στην ανθρώπινη βούληση και τη θεϊκή δύναμη. Στον πυρήνα αυτού του διλήμματος βουτά η σκηνοθεσία που διερευνά με ακρίβεια και ευαισθησία όλα τα δίπολα, αναδεικνύοντας έτσι την πολυπλοκότητα των ψυχολογικών και ηθικών θεμάτων που θίγονται. Από τη μια η εγκράτεια κι από την άλλη ο πόθος, από τη μια το ιερό κι από την άλλη το βέβηλο, από τη μια η εκδίκηση και από την άλλη η θυσία, από τη μια ο λόγος από την άλλη η σιωπή.
Το σκηνικό της παράστασης, ένα βαλτώδες δυστοπικό τοπίο με αγρωστώδη φυτά και νερό, αντανακλά την ερημιά της ανθρώπινης ύπαρξης. Στην παράσταση η Αφροδίτη κρατώντας μία κάμερα, και μέσα σε υποβλητική μουσική, κινηματογραφεί και αναμεταδίδει ζωντανά σε μονοπλάνο όλη τη δράση, παρουσιάζοντας χωρίς μοντάζ στο κοινό πτυχές και λεπτομέρειές της. Ο θίασος κινείται σε όλη την έκταση του αρχαίου Θεάτρου, μέσα, γύρω και πίσω από την ορχήστρα, ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, ιχνηλατώντας τη μετ’ εμποδίων διαδρομή ανάμεσα στην αγνότητα και τη λαγνεία, ανάμεσα στην άγνοια και τη γνώση, ανάμεσα στην ίδια την πτώση του ανθρώπου και την εξιλέωσή του.
Ο Ιππόλυτος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Εθνικό Θέατρο το 1937 σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Ροντήρη, με Ιππόλυτο τον Αλέξη Μινωτή και Φαίδρα την Κατίνα Παξινού. To 1953, ανέβηκε ξανά από το Εθνικό Θέατρο στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και πάλι σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη, και το επόμενο καλοκαίρι στην Επίδαυρο, με Ιππόλυτο τον Αλέκο Αλεξανδράκη και Φαίδρα την Έλσα Βεργή, εγκαινιάζοντας άτυπα τον θεσμό των Επιδαυρίων που την επόμενη χρονιά (1955) καθιερώθηκε επίσημα με την ίδια παράσταση.
Συντελεστές:
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Δραματουργική επεξεργασία – Διασκευή -Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Eύα Μανιδάκη
Μουσική σύνθεση – Ενορχήστρωση: Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης
Σχεδιασμός βίντεο: Παντελής Μάκκας
Χορογραφία: Aλέξανδρος Σταυρόπουλος
Κοστούμια: Εύα Γουλάκου
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Ηχητικός σχεδιασμός: Κώστας Παυλόπουλος
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Φωνητική προετοιμασία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνοθέτριας: Γιώργος Μπραουδάκης
Βοηθός σκηνογράφου: Κατερίνα Βλάχμπεη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλεξάνδρα-Αναστασία Φτούλη
Βοηθός φωτίστριας: Λάμπρος Παπούλιας
Βοηθός σχεδιαστή βίντεο: Ανθή Παρασκευά Βελουδογιάννη
Σχεδιασμός κομμώσεων: Κωνσταντίνος Κολιούσης
Σχεδιασμός μακιγιάζ: Olga Faleichyk
Γλυπτική κατασκευή μάσκας: Νεκτάριος Διονυσόπουλος
Διανομή (αλφαβητικά)
Κόρα Καρβούνη: Φαίδρα
Δημήτρης Παπανικολάου: Εξάγγελος
Μαρία Σκουλά: Τροφός
Έλενα Τοπαλίδου: Αφροδίτη/ Άρτεμις
Γιάννης Τσορτέκης: Θησέας
Ορέστης Χαλκιάς: Ιππόλυτος
Χορός γυναικών: Δάφνη Κιουρκτσόγλου, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Ιωάννα Λέκκα, Αμαλία Νίνου, Μελίνα Πολυζώνη, Ηρώ Χαλκίδη
Χορός κυνηγών: Διαμαντής Αδαμαντίδης, Γιώργος Βασιλόπουλος, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Νίκος Γονίδης, Νίκος Γρηγοριάδης, Χρήστος Διαμαντούδης, Μάριος Κρητικόπουλος, Ηρακλής Κωστάκης, Αλέξανδρος Πιεχόβιακ, Αλέξανδρος Τωμαδάκης, Μάριος Χατζηαντώνη, Νικόλας Χατζηβασιλειάδης
Μουσικοί επί σκηνής: Γιάννος Γιοβάνος (τσέλο), Γιάννης Παπαδόπουλος (keyboards), Βαγγέλης Παρασκευαΐδης (βιμπράφωνο – κρουστά), Σπύρος Πολυχρονόπουλος (electronics)
Φωτογραφίες παράστασης: Ανδρέας Σιμόπουλος
Η παράσταση περιέχει γυμνό και προτείνεται σε θεατές από 15 ετών και άνω.
Πληροφορίες:
Επόμενες παραστάσεις στην Αθήνα, στο Σχολείον της Αθήνας Ειρήνη Παπά στις 14, 15, 16 και 18, 19, 20 Ιουλίου
Η παράσταση θα παιχτεί επίσης στις:
31 Αυγούστου στο Θέατρο Βράχων
7 Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Δάσους και στις
10 Σεπτεμβρίου στην Ελευσίνα, στο Παλαιό ελαιουργείο
Προπώληση εισιτηρίων: ticketservices.gr
