Είναι γνωστό πως ο δημοφιλής Ιάπωνας συγγραφέας, Haruki Murakami, έχει επηρεαστεί από την δυτική κουλτούρα και ειδικά από την δυτική (και κυρίως τη ροκ) μουσική. Εξάλλου, ένα από τα πιο επιτυχημένα βιβλία του, το Norwegian Woods (Νορβηγικό Δάσος), είναι εμπνευσμένο από το ομότιτλο τραγούδι των Beatles! Άλλα γνωστά του έργα είναι τα: IQ84, Kafka on the Shore, Το Κουρδιστό Πουλί κ.α. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 50 γλώσσες και έχουν κερδίσει πολλά βραβεία.
Πρόσφατα λοιπόν ο Μουρακάμι αποκάλυψε πως του αρέσουν οι Red Hot Chili Peppers. Πολύ, απ’ ότι φαίνεται! Και μάλιστα πιστεύει πως θα μπορούσαν να μας δώσουν ένα μάθημα “περί γήρατος.” Ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.
Ο Μουρακάμι, στον ελεύθερο του χρόνο, έφτιαξε μία στήλη παροχής συμβουλών στο Ίντερνετ στις 15 Ιανουαρίου όπου οποιοσδήποτε μπορεί να τον ρωτήσει κάτι μέσω email και να ίσως λάβει απάντηση. Όπως είναι επόμενο, σύντομα το κοινό ξέφυγε και οι ερωτήσεις κατέληξαν να αφορούν περισσότερο την προσωπική ζωή του συγγραφέα παρά το έργο και τη δουλεία του.
” Κύριε Murakami, πιστεύετε πως χωρίς τον John Frusciante, το συγκρότημα θα έπρεπε να σταματήσει να λέγεται “Red Hot Chili Peppers”? Αγαπώ τον τρόπο παιξίματος του John, είναι μοναδικός.” ρώτησε ο χρήστης “tamatebox”, ένας 47χρονος άνδρας, τον Μουρακάμι στις 19 Ιανουαρίου.
Εκείνος όμως απάντησε: ” Είδα το στιγμιότυπο που οι Chili Peppers ανέβηκαν στη σκηνή μαζί με τον Bruno Mars στο ημίχρονο του Super Bowl. Ακόμη τα σπάνε. Είναι απίστευτο, μοιάζουν λες και δε μεγαλώνουν ποτέ. Οι άνθρωποι πάντα ωριμάζουν πριν καν το καταλάβουν, οπότε πρέπει να προσέχουμε.”
Βέβαια είναι περίεργο που ο Μουρακάμι επέλεξε το σόου του Bruno Mars στο Super Bowl για να εκθειάσει την μπάντα και να δηλώσει πως ακόμα είναι καλοί, αφού σε αυτή την εμφάνιση τους είχε ασκηθεί έντονη κριτική, κυρίως στον Flea, ο οποίος δεν είχε συνδέσει καν το μπάσο του στους ενισχυτές!
Δεν θα λέγαμε όμως οτι μας εκπλήσσει τόσο το γεγονός πως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει κάνει πολλές ποπ αναφορές στα βιβλία του γουστάρει τους Red Hot Chili Peppers. Αλλά τι σημαίνει αυτό για το μέλλον της τέχνης του Μουρακάμι; Πιθανόν τίποτα.
Όλοι μας λατρεύουμε την τέχνης, ακόμα κι αν δεν είναι αυτό που ονομάζουμε “τέλεια”. Πόσες φορές μας έχει κολλήσει το “Californication” και το τραγουδάμε συνέχεια, ακόμα κι αν δε το θέλουμε και προσπαθούμε να σταματήσουμε. Αλλά που:! Το διαολεμένο συνεχίζει να παίζει σε λούπα στο μυαλό μας και εμείς μουρμουρίζουμε ασυναίσθητα στίχους που θάβουν το Αμερικανικό σταριλίκι. Πόσες φορές έχουμε αποφύγει αμήχανα κοιτάγματα με άγνωστους ενώ το “Under the Bridge” παίζει στα μεγάφωνα ενός σούπερ μάρκετ ή το έχουμε τραγουδήσει χωρίς να μας έρχεται εκείνη τη στιγμή στο μυαλό πως το Kiedis το έγραψε ενώ προσπαθούσε να ξεκόψει από τα ναρκωτικά και να βρεί πάλι νόημα στη ζωή του. Πόσοι από εμάς έχουν ξυπνήσει έντρομοι υπό τον ήχο του “Dani California” να αποτελεί soundtrack ενός τρομακτικού ονείρου.
Ναι, ο Χαρούκι Μουρακάμι, διάσημος και αναμφίβολα ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της γενιάς μας, είναι ένας από εμάς !
