Μετά από τέσσερις μήνες συνεχόμενων sold out εμφανίσεων, οι παραστάσεις «Αν σωθούν τα τραγούδια» στο VOX ρίχνουν αυλαία, αφήνοντας πίσω τους μία από τις πιο συγκλονιστικές μουσικές εμπειρίες των τελευταίων ετών. Οι Γιώργος Νταλάρας και Βασίλης Παπακωνσταντίνου, σε σύμπραξη με τον Οδυσσέα Ιωάννου, παρέδωσαν βραδιές γεμάτες ένταση, συναίσθημα, αυθορμητισμό και αλήθεια.
Τριάντα τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη τους σύμπραξη στο ΑΤΤΙΚΟΝ, οι δύο θρύλοι της ελληνικής μουσικής ξανασυναντήθηκαν επί σκηνής, σε μια επανασύνδεση-σταθμό που έκλεισε μέσα της την Ιστορία των γεγονότων και των συναισθημάτων της νεότερης Ελλάδας. Το κοινό τους αποθέωσε με ενθουσιασμό σε κάθε παράσταση, ζώντας ένα μουσικό ταξίδι που διήρκεσε πάνω από τρεις ώρες και διέσχισε εποχές, μνήμες και συγκινήσεις.
Οι Νταλάρας και Παπακωνσταντίνου δεν μοιράστηκαν απλώς τραγούδια. Μοιράστηκαν τη σκηνή, την ενέργεια, την ψυχή τους, αφήνοντας το κοινό να σιγοτραγουδά, να συγκινείται και να χειροκροτεί μέχρι δακρύων. Και όλα αυτά, με τον Οδυσσέα Ιωάννου να “δένει” τις στιγμές με αφηγήσεις γεμάτες ευαισθησία, σκιαγραφώντας προσωπικές και συλλογικές ιστορίες – μια ακριβή καταγραφή της πολιτισμικής μας κληρονομιάς.
Η σκηνοθεσία του Άγγελου Τριανταφύλλου, τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη, οι φωτισμοί των Περικλή Μαθιέλλη και Γιάννη Μανιατάκου και φυσικά η τεχνική υποστήριξη των ηχοληπτών συνέθεσαν ένα σκηνικό άψογο, όπου η μουσική, η μνήμη και η ψυχή έγιναν ένα.
Στη σκηνή του VOX βρέθηκαν επίσης λαμπεροί καλεσμένοι και φίλοι των καλλιτεχνών, όπως οι Χάρις Αλεξίου, Νίκος Αλιάγας, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κώστας Γαβράς, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Μάριος Φραγκούλης, Σωκράτης Μάλαμας, Νατάσσα Μποφίλιου, Φοίβος Δεληβοριάς και πολλοί ακόμη, δίνοντας ακόμα μεγαλύτερη λάμψη στο ήδη φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα.
Οι μουσικοί που συνόδευσαν τις παραστάσεις του Γιώργου Νταλάρα και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου στο VOX, επιβεβαίωσαν με την παρουσία και το παίξιμό τους το υψηλό καλλιτεχνικό επίπεδο της ελληνικής σκηνής. Στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις διακρίθηκαν οι Γιώργος Παπαχριστούδης και Ανδρέας Αποστόλου, ενώ στα drums ο Γιώργος Κατσίκας έδωσε το ρυθμικό στίγμα της βραδιάς. Το ακορντεόν του Μάνου Γρυσμπολάκη πρόσθεσε χρώμα, και το βιολί και τραγούδι της Μαίρης Μπρόζη χάρισε λυρικές στιγμές.
Στο μπάσο, ο Πέτρος Βαρθακούρης κράτησε τη ραχοκοκαλιά του ήχου, ενώ στις κιθάρες οι Απόστολος Βαλαρούτσος και Απόστολος Μόσιος πρόσθεσαν δυναμική και συναίσθημα. Στο μπουζούκι και το λαούτο, ο Γιάννης Σταματογιάννης έφερε το λαϊκό στοιχείο, ενώ στα κρουστά ο Στράτος Σαμιώτης ανέλαβε να δώσει παλμό και ένταση.
Τα κείμενα που έντυσαν τις μουσικές στιγμές επιμελήθηκε με την ευαισθησία που τον χαρακτηρίζει ο Οδυσσέας Ιωάννου, ενώ το οπτικό υλικό αποτύπωσε ο Γιάννης Μαργετουσάκης με το χαρακτηριστικό του βλέμμα. Πίσω από την ηχητική τελειότητα της κάθε βραδιάς βρίσκονταν οι Βαγγέλης Κουλούρης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Αντώνης Ζαχόπουλος και Λυσιέν Κλήμης, επιμελούμενοι την ηχοληψία.
Και κάπως έτσι, μια ιστορική μουσική συνάντηση πέρασε στο πάνθεον των μεγάλων στιγμών της ελληνικής σκηνής. Όσοι είχαν την τύχη να τη ζήσουν από κοντά, δεν θα την ξεχάσουν ποτέ. Και όσοι δεν πρόλαβαν… καλύτερα να μην χαλαρώνουν: γιατί, όπως όλα δείχνουν, οι εκπλήξεις δεν έχουν τελειώσει!
