Έργα κλασικά του ελληνικού και παγκόσμιου δραματολογίου, έργα σύγχρονα σε πρώτη παρουσίαση στην Ελλάδα, πρωτότυπες δραματουργίες με τολμηρές αναγνώσεις, έργα που συγκινούν, σαρκάζουν, αφυπνίζουν.
Το αριστούργημα του Άντον Τσέχωφ Τρεις αδελφές, σε σκηνοθεσία Μαρίας Μαγκανάρη, ολοκληρώνει τις παραστάσεις του στην Πλαγία Σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ, την Κυριακή 25 Μαΐου. Μια παράσταση – αφιέρωση στον άνθρωπο που -ενώ λαχταρά- δεν έχει το κουράγιο να γίνει μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού του. Η παράσταση θα συνεχιστεί την ερχόμενη θεατρική περίοδο.
.jpg)
Τρεις αδελφές – μια οριζόντια διάταξη της γενιάς. Τρεις γυναίκες δεμένες με την πιο στενή συγγένεια, καταδικασμένες να ζουν χωριστά: Η Όλγα θα είναι πάντα η πρωτότοκη, και γι’ αυτό θα ζει στο παρελθόν. Η Μάσα θα αναμετριέται με το παρόν, γιατί είναι η μεσαία. Και η Ιρίνα, η μικρή, θα ονειρεύεται το μέλλον.
Οι Τρεις αδελφές, δεν θα πάψουν ποτέ να μιλούν -έστω και στη σιωπή- για τις επιθυμίες που θάβονται ή ξεχνιούνται.
Η ιστορία του Φάουστ μεταφέρεται στο σήμερα, σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη στην Κεντρική σκηνή του Κτηρίου Τσίλλερ, σε μια παράσταση-εμβύθιση σε όλα εκείνα τα ένστικτα, τα συναισθήματα και τις σωματικές απολαύσεις που θυσιάζει η σύγχρονη εκδοχή του ήρωα στον βωμό του πνεύματος.
Ένα περιπετειώδες ψυχικό ταξίδι, μια περιπλάνηση στις ανεξάντλητες πτυχές ενός ήρωα που αποτελεί ακόμα και σήμερα σύμβολο της ανθρώπινης εξερεύνησης, των ηθικών διλημμάτων, του υπαρξιακού αδιεξόδου. Ένα έργο έντονης μουσικότητας για τη δριμεία σύγκρουση ανάμεσα στο σώμα και το πνεύμα, το βίωμα και τη γνώση, το απολλώνιο και το διονυσιακό, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθεια του ανθρώπου να βρει το νόημα της ύπαρξης και τη λύτρωση.
Η παράσταση αποχαιρετά το κοινό την Κυριακή 1η Ιουνίου για φέτος και θα συνεχιστεί την ερχόμενη θεατρική περίοδο.
Η Κληρονομιά μας, το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόσχου, μια παράσταση – εμπειρία για την ανάγκη όλων μας να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, ρίχνει αυλαία στη Νέα Σκηνή «Νίκος Κούρκουλος» του Κτηρίου Τσίλλερ την Κυριακή 1η Ιουνίου.
Οι ήρωές του έργου είναι γεμάτοι αντιφάσεις, ικανοί για την πιο μικροπρεπή αλλά και την πιο μεγαλόψυχη συμπεριφορά, δικαιωμένοι και αδικαίωτοι, όπως είναι στην πραγματικότητα ο καθένας μας. Ο δημιουργός του μας βάζει να αναρωτηθούμε για τη σημασία της κληρονομιάς που κουβαλά κανείς, τους τρόπους με τους οποίους αυτή ορίζει το παρόν και το μέλλον, αλλά και για την προσωπική ευθύνη του καθενός μας απέναντι στην Ιστορία του μέλλοντος.
Η κωμωδία του Ηλία Καπετανάκη, Η Βεγγέρα, σε σκηνοθεσία Σοφίας Μαραθάκη, φέρνει στη σκηνή τη φαιδρότητα του μικροαστικού κόσμου εκείνης -αλλά και κάθε- εποχής, τη χαμένη τρυφερότητα, αλλά και την κρυμμένη βία.
Μια σαρκαστική κωμωδία γκόθικ αισθητικής, γεμάτη ανατροπές, για τη φαιδρότητα του μικροαστικού κόσμου· ένα χορογραφημένο κόμικ, που αντλεί έμπνευση από τη συνήθεια των οικογενειών να ανταλλάσσουν επισκέψεις, για να μιλήσει για τη φαιδρότητα του μικροαστικού κόσμου εκείνης -αλλά και κάθε- εποχής, τη χαμένη τρυφερότητα, αλλά και την κρυμμένη βία. Η παράσταση ολοκληρώνει τον κύκλο της την Κυριακή 1η Ιουνίου στο θέατρο Χώρος.
