Την πρώτη συνέντευξη της για τη νέα χρονιά έδωσε για το περιοδικό «People» η μοναδική Καίτη Γαρμπή, μιλώντας εφ’όλης της ύλης. Μεταξύ άλλων αποκάλυψε γιατί δεν την είδαμε στη σκηνή με την Νατάσα Θεοδωρίδου και την Πέγκυ Ζήνα, το ποιος ήταν ο λόγος που απέρριψε το τραγούδι «Παλιόκαιρος» και το αν σκέφτεται να κάνει ένα διάλειμμα από το τραγούδι και να ασχοληθεί αποκλειστικά με το θεατρικό κομμάτι.
Νιώθεις πως έχεις κάνει και λάθη στην καριέρα σου; Όπως όταν απέρριψες τον «Παλιόκαιρο»;
Δεν πιστεύω πως ήταν λάθος. Θυμάμαι πως με πήρε τηλέφωνο ο τότε παραγωγός μου και μου έβαλε να το ακούσω και του είπα «όχι». Τελικά το ερμήνευσε ο Πασχάλης Τερζής και έγινε μεγάλη επιτυχία. Αν το έλεγα εγώ, ίσως και να μην γινόταν. Έτσι συνέβη και με το «Πες το μ’ ένα φιλί», που δεν το ήθελα, αλλά ήταν το πρώτο μου μεγάλο σουξέ.
Πέρσι, αν και είχε ανακοινωθεί πως θα βρίσκεσαι στην Ιερά Οδό με τις Νατάσα Θεοδωρίδου και Πέγκυ Ζήνα, το σχήμα δεν το είδαμε ποτέ. Τι συνέβη;
Βρεθήκαμε και οι τρεις μας τη λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος. Τέτοιες συνεργασίες θεωρώ ότι είναι πολύ αξιόλογες, όχι απαραίτητα η συνύπαρξη των τριών συγκεκριμένων, αλλά η ιδέα μιας τέτοιας συνεργασίας με κοινό ρεπερτόριο και κοινή αποδοχή από τον κόσμο. Κάθε σεζόν μου γίνονται πολλές προτάσεις και σκέφτομαι πάντα «Να κάνω μια μεγάλη συνεργασία με κάποιον άλλον συνάδελφό μου ή με τον εαυτό μου;».
Με το 80’s the Musical όλοι μιλούν με τα καλύτερα για την υποκριτική σου δεινότητα. Είναι ένα διάλειμμα από το τραγούδι, όπως ήταν και οι 7 Θανάσιμες Πεθερές ή το σκέφτεσαι σοβαρά;
Κινούμαι σε μια εθνική οδό, χωρίς να παρεκκλίνω σε παραδρόμους. Η δουλειά μου είναι το τραγούδι και η δισκογραφία, όμως όταν χρειάζεται να παίξω έναν άλλο ρόλο, όπως τώρα, δίνω την ψυχή μου, διασκεδάζω. Χρόνια μου κάνουν προτάσεις, τελευταία περισσότερο, κυρίως για μιούζικαλ. Έχω προϊστορία όμως, όπως με την Εσμεράλντα στον Διογένη και μια τρελή πριγκίπισσα που έτρεχε και καλά στο δάσος, στη σκηνή του Rex, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Σιδερά, ο οποίος είχε φέρει τότε τους χορογράφους του Michael Jakcson να μας χορογραφήσουν.
Την πρώτη συνέντευξη της για τη νέα χρονιά έδωσε για το περιοδικό «People» η μοναδική Καίτη Γαρμπή, μιλώντας εφ’όλης της ύλης. Μεταξύ άλλων αποκάλυψε γιατί δεν την είδαμε στη σκηνή με την Νατάσα Θεοδωρίδου και την Πέγκυ Ζήνα, το ποιος ήταν ο λόγος που απέρριψε το τραγούδι «Παλιόκαιρος» και το αν σκέφτεται να κάνει ένα διάλειμμα από το τραγούδι και να ασχοληθεί αποκλειστικά με το θεατρικό κομμάτι.
Νιώθεις πως έχεις κάνει και λάθη στην καριέρα σου; Όπως όταν απέρριψες τον «Παλιόκαιρο»;
Δεν πιστεύω πως ήταν λάθος. Θυμάμαι πως με πήρε τηλέφωνο ο τότε παραγωγός μου και μου έβαλε να το ακούσω και του είπα «όχι». Τελικά το ερμήνευσε ο Πασχάλης Τερζής και έγινε μεγάλη επιτυχία. Αν το έλεγα εγώ, ίσως και να μην γινόταν. Έτσι συνέβη και με το «Πες το μ’ ένα φιλί», που δεν το ήθελα, αλλά ήταν το πρώτο μου μεγάλο σουξέ.
Πέρσι, αν και είχε ανακοινωθεί πως θα βρίσκεσαι στην Ιερά Οδό με τις Νατάσα Θεοδωρίδου και Πέγκυ Ζήνα, το σχήμα δεν το είδαμε ποτέ. Τι συνέβη;
Βρεθήκαμε και οι τρεις μας τη λάθος στιγμή, στο λάθος μέρος. Τέτοιες συνεργασίες θεωρώ ότι είναι πολύ αξιόλογες, όχι απαραίτητα η συνύπαρξη των τριών συγκεκριμένων, αλλά η ιδέα μιας τέτοιας συνεργασίας με κοινό ρεπερτόριο και κοινή αποδοχή από τον κόσμο. Κάθε σεζόν μου γίνονται πολλές προτάσεις και σκέφτομαι πάντα «Να κάνω μια μεγάλη συνεργασία με κάποιον άλλον συνάδελφό μου ή με τον εαυτό μου;».
Με το 80’s the Musical όλοι μιλούν με τα καλύτερα για την υποκριτική σου δεινότητα. Είναι ένα διάλειμμα από το τραγούδι, όπως ήταν και οι 7 Θανάσιμες Πεθερές ή το σκέφτεσαι σοβαρά;
Κινούμαι σε μια εθνική οδό, χωρίς να παρεκκλίνω σε παραδρόμους. Η δουλειά μου είναι το τραγούδι και η δισκογραφία, όμως όταν χρειάζεται να παίξω έναν άλλο ρόλο, όπως τώρα, δίνω την ψυχή μου, διασκεδάζω. Χρόνια μου κάνουν προτάσεις, τελευταία περισσότερο, κυρίως για μιούζικαλ. Έχω προϊστορία όμως, όπως με την Εσμεράλντα στον Διογένη και μια τρελή πριγκίπισσα που έτρεχε και καλά στο δάσος, στη σκηνή του Rex, σε σκηνοθεσία του Σταύρου Σιδερά, ο οποίος είχε φέρει τότε τους χορογράφους του Michael Jakcson να μας χορογραφήσουν.
