«Το Κόκκινο Τετράδιο» είναι ο πέμπτος δίσκος του τραγουδοποιού Στάθη Δρογώση που κυκλοφορεί από τη MINOS EMI.
Τα τραγούδια του γράφτηκαν μέσα σε πέντε χρόνια. Είναι πολλά τα χρόνια αλλά δικαιολογείται αφού μέσα σε αυτά κατάφερε να σπουδάσει φυσικός, να κάνει οικογένεια, να τρέξει για το κοινωνικό ωδείο και να μετανιώσει που ασχολήθηκε με τα κοινά.
Στο Κόκκινο Τετράδιο κρατάει ένα ημερολόγιο ενός φανταστικού του φίλου.
Υπάρχουν αντιφάσεις μέσα του όπως άλλωστε μόνο από αντιφάσεις είναι κυριευμένη η καθημερινότητα μας.
Στη «ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟ» γυρίζει πίσω στις μέρες που πρωτοέγραφε μουσική!
Ο δίσκος δε θυμίζει παλιές δουλειές του τραγουδοποιού. Και είναι λογικό αφού την ενορχήστρωση υπογράφει (με τη βοήθεια του Δρογώση) ο εξαιρετικός νέος τραγουδοποιός Ηλίας Βαμβακούσης. Πυκνές αρμονίες, αιθέρια έγχορδα, παράξενα οργανάκια, ατμοσφαιρικές κιθάρες και μυστηριώδη πιάνα συνοδεύουν τα τραγούδια.
Δεν υπάρχουν βεβαιότητες στο ΚΟΚΚΙΝΟ ΤΕΤΡΑΔΙΟ. Σε αυτό το ημερολόγιο του φανταστικού του φίλου ο ΣΤΑΘΗΣ ΔΡΟΓΩΣΗΣ ψάχνει -όπως όλοι μας -να βρει ξανά το δρόμο του.
Ελπίζει να βρει ανθρωπιά και μουσική. Κι αυτό δεν είναι καθόλου αντιφατικό…
ΦΟΛΕΓΑΝΔΡΟΣ
Εκείνη τη νύχτα στο βράχο ψηλά πέφταν αστέρια και τα χες χαμένα.
Κι όλο ρωτούσες αν μου φαινόταν μελό ή κλισέ .
Κι εγώ έχω τύψεις γιατί δε σου είπα ποτέ αυτά που νιώθω ποτέ.
Δως μου τα χέρια να φύγουμε πέρα απ΄ τις πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να βουτήξουμε μέσα στη δίνη της ορμής της πρώτης.
Δεν κάνει να κλαίμε για αυτά τα παιδιά που ήμασταν τότε : χαμένα , τυφλά.
Μα πώς να ξεχάσω το βράχο στη Φολέγανδρο εκεί .
Πέρασαν δεκαεπτά καλοκαίρια εσυ να χορεύεις γυμνή στων άστρων τη μουσική.
Δως μου τα χέρια να φύγουμε πέρα απ΄ τις πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να βουτήξουμε μέσα στη δίνη της ορμής της πρώτης.
Εγώ κι εσύ σφιχτά πιασμένοι.
Η ανατολή κι η οικουμένη να φλέγεται μπροστά.
Δως μου τα χέρια να φύγουμε πέρα απ΄ τις πόλεις της θλιμμένης νιότης.
Αγκαλιασμένοι να βουτήξουμε μέσα στη δίνη της ορμής της πρώτης.
Ακούστε το!