ΑΡΛΕΤΑ
«Ακόμα κι αν φύγεις…»
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου
Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Στην τελική ευθεία πριν το μεγάλο αφιέρωμα στην Αρλέτα, την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου, λίγα λόγια για εκείνη από όλους τους καλλιτέχνες που δέχτηκαν να συμπράξουν, ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτή η μοναδική, ιδιαίτερη βραδιά στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.
Θυμίζουμε ότι οι καλλιτέχνες συμμετέχουν αφιλοκερδώς και ότι μέρος των εσόδων της παράστασης θα διατεθεί σε κοινωφελή ιδρύματα, σύμφωνα με τις επιθυμίες των συγγενών και οικείων της Αρλέτας και της ίδιας.
Φωτεινή Βελεσιώτου
Εισέπραξα όλη την αγάπη και τη δοτικότητά της στη μουσική συνύπαρξή μας. Μπήκα όμως και με έναν μαγικό τρόπο και στη ζωή της και κάναμε παρέα κι εκτός σκηνής. Μου έλεγε ιστορίες προηγούμενων χρόνων, και προσωπικές και μουσικές, κι εγώ της μαγείρευα. Της άρεσε η πολίτικη σαλάτα που φτιάχνω. Με την κιθάρα της, χάραξε μοναχική μουσική πορεία αλλά πολύ ουσιαστική. Όταν τραγουδούσα Αρλέτα στα παιδιά, τους μαθητές μου στο σχολείο, αυτό μπήκε στο DNA τους – το είδα να γίνεται πράξη όταν, 30-35 χρόνια μετά, βρήκα ένα μαθητή μου, τον Ευριπίδη, στο Half Note, που είχε έρθει να ακούσει την Αρλέτα…
Παυλίνα Βουλγαράκη
Η Αρλέτα μου έμαθε ότι δεν χρειάζεται να ανήκω κάπου για να είμαι ο εαυτός μου,
ή για να τολμώ να τον εκφράζω. Μου έμαθε ότι η αθωότητα μπορεί να γίνει κοφτερή σαν μαχαίρι, αλλά και ότι μπορούμε να πετύχουμε το ακατόρθωτο, να φτιάξουμε αυτό που δεν υπάρχει.
Βαγγέλης Γερμανός
Η Αρλέτα ήταν μια από τις αιτίες που έγραψα τραγούδια στη γλώσσα μας.
Μικρός έγραφα κι εγώ εγγλέζικα στιχάκια, επηρεασμένος από τα ξένα τραγούδια που άκουγα. Όταν όμως άκουσα την Αρλέτα, τον Σαββόπουλο, τον Χατζή και τον Χατζιδάκι ξεκίνησα να γράφω ελληνικά.
Αργότερα τη γνώρισα και είχα τη χαρά και την τιμή να παίξουμε και να τραγουδήσουμε παρέα, αρκετές φορές. Η Αρλέτα μάλιστα, είχε τιτλοφορήσει μια σειρά παραστάσεων που κάναμε μαζί με τον τίτλο «άσπρος γάτος – μαύρη γάτα». Αυτή ήταν η Αρλέτα μου, μια μεγάλη, ήσυχη γάτα, καθισμένη ανακούρκουδα, με καθαρή, σαν κελαριστό ρυάκι φωνή και πηγαίο χιούμορ μέχρις αυτοσαρκασμού. Απόλαυσα κάθε στιγμή μαζί της. Τη θυμάμαι πάντα με αγάπη και τρυφερότητα.
Χρήστος Θηβαίος
Άνοιξη 1995. Είχα δώσει στους φίλους μου Γιάννη και Δημήτρη, στην κάβα Σολιδάκη, Μετσόβου και Νοταρά γωνία, ν’ ακούσουν την κασέτα με το demo από τις Μέρες Αδέσποτες. Εκείνοι θεώρησαν καλό να βάλουν στην πελάτισα Αρλέτα, ν’ ακούσει τα τραγούδια μου. Κάποια στιγμή μπαίνω κι εγώ στην κάβα, τη βλέπω καθισμένη στα σκαλάκια και με ακούω από τα ηχεία. Ήταν το «Κορώνα Γράμματα». Πάγωσα. Αλλά εκείνη είχε τον τρόπο να με παγώσει ακόμα περισσότερο. «Παιδί μου, εσύ είσαι αυτός;» – «Ναι», απάντησα. – «Έχεις ταλέντο.» – «Σας ευχαριστώ», απάντησα με χαρά. «Μη μ’ ευχαριστείς, δεν μ’ ενδιαφέρει το ταλέντο. Αυτό που με νοιάζει είναι τι θα το κάνεις.»
Φεβρουάριος 1998. Τη συναντάω στο δρόμο. Ίσα που καταλάβαινα τι έλεγε. Μιλούσε πάντα πολύ σιγά, γιατί άκουγε πολύ δυνατά τη φωνή της, μες στο κεφάλι της. «Καλημέρα», της λέω χαζοχαρούμενα. Μου απαντάει: «Το θάνατο της μητέρας σου τον ξεπέρασες;» -«Όχι», της απάντησα, ακόμα μια φορά γκρεμισμένος. Εκείνη συνέχισε: «Πρόσεχε παιδί μου, πρόσεχε. Πρόσεχε, γιατί έχεις επιτυχία. Στην αποτυχία κάποιος χάνει το μυαλό του, αλλά στην επιτυχία χάνει την ψυχή του. Πρόσεχε.»
Θυμάμαι μεγάλη συναυλία στο Λυκαβηττό, όπου, την ώρα που τραγουδούσα, με εξέπληξε ακόμα μια φορά, βγάζοντάς μου στη σκηνή έναν τεράστιο γορίλα. Ήταν η πρώτη που αγκάλιασε τους Συνήθεις Υπόπτους. Ακολούθησαν συζητήσεις στο σπίτι της, με τις κιθάρες στα χέρια. Πάντα μου έλεγε ότι πίνω πολλές μπύρες. Και ότι, όταν είμαι αξύριστος, είμαι πράσινος. Ανάμεσα στα γέλια, μου φύλαγε ακόμα ένα δώρο: «Η δόξα μόνο προβλήματα θα σου δημιουργήσει. Αλλά να θυμάσαι ότι θα μπορείς πάντα να κάνεις το επόμενο βήμα σου, όπως ακριβώς εσύ το θέλεις.»
Οι γονείς μου έτυχε και με γέννησαν. Η Αρλέτα μ’ έκανε αυτό που είμαι. Σ’ έχω πάντα δίπλα μου. Στην υγειά σου φιλενάδα. Είμαστε έμποροι ονείρων.
Δήμητρα Καραμπεροπούλου
Το ραδιόφωνο στο σπίτι σιγόπαιζε όλη μέρα. Κάποιες στιγμές η γιαγιά μου σώπαινε για να ακούσει «τη γλυκειά φωνή της νεαράς». Ψιθύριζε και με κοιτούσε γελώντας «…τα μικρά παιδιά που μπερδεύουν τα λόγια τους…», ή αφηρημένη στο ηλιοβασίλεμα ψέλλιζε «μια φορά θυμάμαι μ΄αγαπούσες…» κι ακουγόταν σαν προσευχή. Τα τραγούδια της Αρλέτας μ’ ακολούθησαν μέχρι σήμερα με αγάπη, μαζί με τις όμορφες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας. Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση συμμετέχω στο Αφιέρωμα για την Αρλέτα, στις 27/9 στο Ηρώδειο.
Βίκυ Καρατζόγλου
Για μένα η Αρλέτα ήταν ο άνθρωπος που ζωγράφιζε με τα τραγούδια της και έφτιαχνε μουσική με τις εικόνες της. Η ευαίσθητη φωνή των νεανικών μου χρόνων, που μου έδειξε με τη στάση της πως καλλιτέχνης σημαίνει να έχεις θάρρος να είσαι ο εαυτός σου και να εκτίθεσαι, χωρίς να φοβάσαι την κριτική και το τι μπορεί να σου κοστίσει. Για αυτήν τη βραδιά στο Ηρώδειο, ελπίζω να ακούσουν κάποιοι νεότεροι και να πάρουν μια ιδέα του τι ήταν η Αρλέτα, να ανακαλύψουν ένα μέρος απ’ την «αλήθεια της», να θυμηθούν οι παλιότεροι και να είναι αυτή η συναυλία ένα ακόμη μέσο για να συνεχίσει το έργο της να ταξιδεύει στο χρόνο.
Λένα Κιτσοπούλου
Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερή που μπορώ να συμμετέχω σε ένα αφιέρωμα για την Αρλέτα και είναι πολύ σημαντικό που δίνεται χώρος στο συνολικό της έργο, γιατί νομίζω ότι όλο μαζί το έργο της, η παρουσία της, η φωνή της, η ερμηνεία της, ολόκληρη η Αρλέτα, ακόμα και το όνομά της, αποτελούν την αφήγηση μιας πολύ προσωπικής της ιστορίας, με έναν τρόπο που δεν μοιάζει με κανενός άλλου, κι αυτό είναι που την κατατάσσει ανάμεσα στους πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες της χώρας μας.
Η Αρλέτα για μένα είναι μέρος αυτής της χώρας. Είναι τοπίο. Είναι η γειτονιά που ξέρουμε, είναι το αγαπημένο μας νησί, είναι η Αθήνα, είναι σίγουρα batida de coco, είναι καλοκαίρι, είναι πλοίο φωτισμένο. Στο μυαλό μου είναι αυτή η άγρια και τόσο εύθραυστη τύπισσα με την κιθάρα και τα περίεργα μαλλιά, που έχω την αίσθηση ότι ζει στο διπλανό μου διαμέρισμα.
Δεν τη γνώρισα ποτέ, ούτε την είδα ποτέ λάιβ, είναι όμως αδιαμφισβήτητα μια σπουδαία μουσική προσωπικότητα με το δικό της μοναδικό ύφος, το οποίο, την ώρα που σε ηρεμεί και σε χαϊδεύει, ταυτόχρονα σε μαχαιρώνει. Ερωτεύεται και ειρωνεύεται την ίδια στιγμή.
Στέλιος Κρασανάκης
Η Αρλέτα συνδύασε με μοναδικό τρόπο τα τρία Π στο χώρο του τραγουδιού. Πνευματικότητα, Ποιότητα και Παιγνιώδη διάθεση. Στη μεγάλη διάρκεια της καλλιτεχνικής της διαδρομής, κατάφερε να κατανοήσει τις διαφορετικές φάσεις της Ελληνική κοινωνίας και ως δημιουργός να βρει τον κατάλληλο τρόπο να τις εκφράσει.
Ντόρα Μπακοπούλου
Είναι σαφές πως η Αρλέτα είχε μια μοναδικότητα. Η φαντασία της και η πρωτοτυπία της ως στιχουργός και μουσικός ήταν απαράμιλλες. Βρισκόταν σε ένα δικό της κόσμο, τον οποίο όμως μοιραζόταν με το κοινό της με μεγάλη επιτυχία. Η διάθεσή της για επικοινωνία και εξομολόγηση την καθιστούσαν τελείως ξεχωριστή. Λιτότητα, αυθεντικότητα και αυτοσαρκασμός, δέσποζαν σε όλες τις εμφανίσεις της. Το κοινό της, παθιασμένο γι΄αυτήν, την αγαπούσε άνευ όρων.
Sunny Μπαλτζή
Νιώθω ευγνωμοσύνη που γνώρισα την Αρλέτα. Υπήρξα τυχερή, όχι μόνο γιατί συνεργάστηκα με μια τόσο μεγάλη καλλιτέχνιδα, αλλά και γιατί η Αρλέτα ήταν ένα φαινόμενο. Ήταν «μορφή». Ιδανική προσωποποίηση του αληθινού καλλιτέχνη, σε μια εποχή που τα είδωλα γκρεμίζονταν στα εφηβικά μου μάτια.
Μετά την απώλειά της ο κόσμος μου ποτέ πια δεν θα είναι ίδιος. Θα ζήσω με μια μεγάλη τρύπα… Το πήρα απόφαση πως θα κουβαλάω για πάντα ένα κενό, ανεκπλήρωτο, στην ψυχή μου. Το μόνο που μπορώ είναι να εναποθέσω λέξεις.
Τρυφερότητα, σοφία, επανάσταση, πίστη, δικαιοσύνη, ανιδιοτέλεια, αξιοπρέπεια, χιούμορ, ποίηση, γνώση, ευαισθησία, αλήθεια, παραμύθι, βροχή, βιβλία, συζητήσεις, τέχνη, υπέρβαση, Αγάπη. Μάνα.
Τσάι γιασεμιού.
Ανδριάνα Μπάμπαλη
Δεν θυμάμαι ακριβώς πότε ανακάλυψα την Αρλέτα, πάντως ήμουν αρκετά μικρή,
12-13 χρόνων. Το πρώτο τραγούδι της που θυμάμαι έντονα ήταν το Τρυφερό σου ροζ. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ο τρόπος που τραγουδούσε, δεν είχε σχέση με τίποτε άλλο που ερχόταν στα αυτιά μου. Ήταν απ’ τις πρώτες τραγουδίστριες που μιμήθηκα, όταν άρχισα να πειραματίζομαι με το τραγούδι. Πολύ μετά κατάλαβα πως για μένα το πρότυπό της ήταν πολύ ισχυρό. Γιατί αυτό που είχε ήταν μια μοναδική τραγουδιστική περσόνα, που είναι πολύ πιο ισχυρή από μια τεράστια φωνή χωρίς ίχνος χαρακτήρα και συναισθήματος. Επίσης, ένα υπόγειο χιούμορ στον τρόπο που τραγουδούσε, σπάνιο χάρισμα κατά τη γνώμη μου, μέσα στο δράμα και τη σοβαροφάνεια που μας περιβάλει. Ήταν μία και μοναδική, ανεπανάληπτη.
Θύμιος Παπαδόπουλος
Η αγαπημένη μας Αρλέτα μάς λείπει. Όμως παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι τη βλέπω παντού και πως ζω ακόμη με την υψηλή αισθητική, το γούστο της, τις όμορφες κουβέντες της και το αμίμητο χιούμορ της. Η Αρλέτα μας ήταν μια καλλιτέχνις με τεράστιο έργο και πολύ προσωπικό ύφος και χρώμα, που δεν το συναντά κανείς αλλού.Θα είναι πάντα δίπλα μας.
Λάκης Παπαδόπουλος
Αρλέτα μου, η ζωή τα’ φερε να «κάνεις» Ηρώδειο χωρίς να είσαι εκεί…
Δεν μπορώ ακόμη να ξεχάσω τη συγκίνησή σου, όταν ερμήνευες τα τελευταία μας τραγούδια με τη Σάννη («Η γιαγιά μου μαγειρεύει όνειρα τηγανητά»). Κανείς μας δεν μπορούσε να φανταστεί τότε το τραγικό που θα ακολουθούσε.
Σε λατρεύω. Ο συνεργάτης και φίλος σου, Λάκης.
Μαρίζα Ρίζου
Η Αρλέτα ήταν και θα είναι πάντα εμπνευστική. Είχε δημιουργήσει τη δική της σχολή τραγουδίσματος. Η ερμηνεία της χαρακτηριζόταν από ευγένεια απέναντι στα τραγούδια και κυρίως απέναντι στα συναισθήματα. Χωρίς φιοριτούρες, χωρίς υπερβολές. Μόνο ουσία.
Λυδία Φωτοπούλου
Η υψηλή ευφυΐα κι η ευαισθησία της Αρλέτας αποτυπώνονται στους στίχους και στη μουσική της και γίνανε πολύτιμα παραμύθια για τις ψυχές όλων μας.
Είμαι συγκινημένη για αυτήν τη βραδιά, την αφιερωμένη «σ´αυτόν τον έμπορο ονείρων, μαγικών χαμένων μύρων», την Αρλέτα.
Γιώργης Χριστοδούλου
Αρλέτα: «καρέτα-καρέτα» και ουχί βεντέτα. Χελώνα του μύθου. «Δανεική» και ιδανική μαμά μου και νονά μου στο τραγούδι. Μονάχους-μονάχους, στης πόλης τους βράχους. Είδος προς εξαφάνιση. Εκτροχιασμένο τρένο. Παιχνίδι σ’ ένα πάρκο. Νησί μέσα στην πόλη.
Angelika Dusk
Στους κόσμους της Αρλέτας μυήθηκα σιγά σιγά. Η αφορμή ήταν τα «Ήσυχα βράδια», ένα τραγούδι που συνδέθηκε απόλυτα με τα δικά μου ήσυχα αλλά και ανήσυχα βράδια, λες και είχε γραφτεί από κάποιους που ήξεραν τη ζωή μου. Αυτό σκέφτηκα την πρώτη φορά που το άκουσα και, ψάχνοντας να βρω τους δημιουργούς, το συνθέτη και το στιχουργό, ανακάλυψα ότι αυτό που άκουγα ήταν επανεκτέλεση, οπότε βυθίστηκα στη βελούδινη αρχική ερμηνεία της Αρλέτας, στο «Τσάι Γιασεμιού». Εντυπωσιάστηκα από τον ψίθυρό της, την απαλή φωνή της, και κυρίως από το γεγονός ότι τραγουδούσε τις λέξεις σαν να τις μιλάει, όπως ακριβώς ένιωθε. Ξανάκουσα με άλλο αυτί το «Μια φορά θυμάμαι μ’ αγαπούσες», από τα πρώτα της βήματα στο τραγούδι. Μου φάνηκε υπέροχα νοσταλγικό και με ένωσε με το μελαγχολικό κομμάτι του εαυτού μου, ειδικά σε εκείνη την περίοδο της ζωής μου. Η Αρλέτα για μένα είναι πολλοί κόσμοι μαζί, πολλές γυναίκες ταυτόχρονα. Η ερμηνεύτρια, η τραγουδοποιός, το ντροπαλό κορίτσι με την κιθάρα, η καλλιτέχνης που δε μασάει τα λόγια της στις συνεντεύξεις, η εκκεντρική προσωπικότητα που δεν ακολουθεί το ρεύμα. Το ταξίδι μου στους μαγικούς κόσμους της συνεχίζεται, ακόμα κι αν εκείνη έφυγε για το γύρο του κόσμου…
Them There
Οι Them There ή αλλιώς ο Craig Walker (ιδρυτικό μέλος των Archive) και η Phoebe Killdeer (πρώην αγαπημένη φωνή των Nouvelle Vague) που ετοιμάζουν τη δική τους εκδοχή επιλεγμένων τραγουδιών από μία σπάνια αγγλόφωνη δουλειά, το Demo, που η Αρλέτα είχε ηχογραφήσει το 1974, δήλωσαν:
Craig Walker
Γνώριζα την Αρλέτα και τα τραγούδια της πολύ πριν μου προταθεί η συμμετοχή στο αφιέρωμα στο Ηρώδειο. Έλληνες φίλοι μού έβαζαν να ακούσω τραγούδια της όταν βρισκόμουν στην Ελλάδα για διακοπές. Μου άρεσε πραγματικά η μουσική και η φωνή της.
Phoebe Killdeer
Δεν γνώριζα την Αρλέτα πριν μου ζητηθεί να συμμετέχω στο αφιέρωμα. Χαίρομαι που την ανακαλύπτω τώρα, μία τόσο δυνατή φωνή και σπουδαία καλλιτέχνις. Αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή που θα ερμηνεύσω ένα από τα τραγούδια της.
Μείνετε συντονισμένοι με το επίσημο event page στο Facebook
https://www.facebook.com/events/645315689170650/
Πληροφορίες
ΑΡΛΕΤΑ
«Ακόμα κι αν φύγεις…»
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου | Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Οι πόρτες ανοίγουν: 20.00 | Ώρα έναρξης: 21.00
Τιμές Εισιτηρίων
Οι τιμές των διαθέσιμων εισιτηρίων ξεκινούν από 23 ευρώ και φθάνουν τα 50 ευρώ
Συγκεκριμένα:
Άνω Διάζωμα
Τα πρώτα εισιτήρια των 17 ευρώ (early bird) εξαντλήθηκαν.
Η τιμή έχει διαμορφωθεί στα 23 ευρώ
Κάτω Διάζωμα
Ζώνη Γ: 30 ευρώ
Ζώνη B: 35 ευρώ
Ζώνη A: 40 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη Β’: 45 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη A’: 50 ευρώ
Για τα ΑΜΕΑ και τους συνοδούς τους υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος
στο Κάτω Διάζωμα (Τμήμα Α – Σειρές 1 & 2): 17 ευρώ
Σημεία Προπώλησης
Η προπώληση εισιτηρίων γίνεται από το δίκτυο viva.gr
ηλεκτρονικά στο www.viva.gr | τηλεφωνικά στο 11876
Φυσικά Σημεία Προπώλησης Εισιτηρίων
Seven Spots | Reload Stores | Ευριπίδης Βιβλιοπωλεία | Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων | αθηνόραμα.gr | Viva Kiosk Σύνταγμα | Yoleni’s | Kremlino |
Μy market | METRO | SHELL | BP | EKO |
Και στο εκδοτήριο εισιτηρίων του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου που βρίσκονται
στη στοά Πεσμαζόγλου, Πανεπιστημίου 39.
Ωράριο Λειτουργίας:
Δευτέρα– Παρασκευή: 10.00 – 16.00 και Σάββατο 10.00 – 15.00
Πληροφορίες – Κρατήσεις εισιτηρίων: +30 210 3272000, tameia@greekfestival.gr
Κρατήσεις για ΑμΕΑ: +30 211 7800056 (ώρες λειτουργίας: 09.00-17.00).
ΠΡΟΣΟΧΗ
Συνιστούμε στους υποψήφιους αγοραστές να προμηθεύονται τα εισιτήριά τους αποκλειστικά και μόνο από τα επίσημα σημεία πώλησης. Η παραγωγός εταιρία δεν φέρει καμία ευθύνη για εισιτήρια τα οποία έχουν προέλθει από αγορές μέσα από άλλες πλατφόρμες και για τα οποία δεν υπάρχει εγγύηση για τη γνησιότητά τους.
