Αυτό το Σάββατο γιορτάζεται η πιο τρομακτική γιορτή της χρονιάς, το Χαλοουίν. Και ο καλύτερος τρόπος για να μπούμε στο κλίμα είναι να διαβάσουμε ιστορίες τρόμου ειδικά σχεδιασμένες γι’ αυτή την εποχή. Ζεστάνετε μια σοκολάτα, καθίστε αναπαυτικά και απολαύστε τον μετρ του είδους Χ. P. Λάβκραφτ.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να διαδίδεται η γιορτή του Χαλοουίν και στην χώρα μας. Το συγκεκριμένο έθιμο γιορτάζεται κυρίως στις αγγλοσαξονικές χώρες στις 31 Οκτωβρίου- την ημέρα των Αγίων Πάντων. Η παράδοση αυτή έχει ως σκοπό να ξορκίσει τα κακά πνεύματα και τους δαίμονες και έχει μεγάλη επίδραση στην αμερικανική κουλτούρα. Το βράδυ της 31ης Οκτωβρίου , παιδιά και έφηβοι μασκαρεύονται, πάνε από σπίτι σε σπίτι, και με την φράση «φάρσα ή κέρασμα», ζητούν γλυκά από τους ενοίκους.
Στην Ελλάδα γιορτάζεται σε μικρότερο βαθμό και πριν την πανδημία γινόντουσαν Χαλοουίν πάρτι σε πολλές πόλης, όπου οι συμμετέχοντες μεταμφιέζονται σε πλάσματα του παραφυσικού. Η πρακτική έχει προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις, γιατί θεωρείται ως εξαμερικανισμός της ελληνικής κοινωνίας.
Τα σημαντικότερα στοιχεία της γιορτής είναι ο φόβος και ο τρόμος που μας προκαλεί το άγνωστο και το παραφυσικό. Πράγματα που είναι εκτός της ανθρώπινης νόησης- και κάνουν το μυαλό να παραλύει- έχουν τη τιμητική τους. Τέρατα από την λογοτεχνία και τον σινεμά πρωταγωνιστούν σε μια μέρα που καλούμαστε να διασκεδάσομε με τα σκοτεινότερα παράγωγα του πολιτισμού μας.
Το Μικρόφωνο για να σας βοηθήσει να μπείτε στο κλίμα του Χαλοουίν αυτό το Σάββατο σας προτείνει να διαβάσετε 5 μικρές ιστορίες του Χ.Φ Λάβκραφτ.
Ο Χ. P. Λάβκραφτ (1890-1937) θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος λογοτεχνικός συγγραφέας του υπερφυσικού και του τρόμου του εικοστού αιώνα. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους σε μια σειρά συγγραφέων που ξεκίνησαν με τους γοτθικούς μυθιστοριογράφους του δέκατου όγδοου αιώνα και διαιωνίστηκαν καθ ‘όλη τη διάρκεια του δέκατου ένατου αιώνα από προσωπικότητες όπως οι Edgar Allan Poe, Ambrose Bierce, J. Sheridan LeFanu και Arthur Machen. Σήμερα, ο Λάβκραφτ θεωρείται ως ο πατέρας του « Cosmic Horror».
«Το παλαιότερο και ισχυρότερο συναίσθημα της ανθρωπότητας είναι ο φόβος, και το παλαιότερο και ισχυρότερο είδος φόβου είναι ο φόβος του άγνωστου.» Supernatural Horror in Literature
I. Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς
Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς είναι μια ιστορία του H. P. Λάβκραφτ. Γράφτηκε το 1928 και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο τεύχος Απριλίου 1929 του Weird Tales. Πραγματοποιείται στο Dunwich, μια φανταστική πόλη της Μασαχουσέτης. Θεωρείται μια από τις βασικές ιστορίες της μυθολογίας του Κθούλου. Το διήγημα αυτό είναι μία από τις λίγες ιστορίες που έγραψε το Λάβκραφτ όπου οι ήρωες νικήσουν επιτυχώς την ανταγωνιστική οντότητα ή το τέρας της ιστορίας.
Στο απομονωμένο, έρημο και άθλιο χωριό του Dunwich, ο Wilbur Whateley είναι ο φρικτός γιος της Lavinia Whateley, μιας παραμορφωμένης και ασταθής μητέρας αλμπίνο, και ένας άγνωστου πατέρα. Παράξενα γεγονότα περιβάλλουν τη γέννησή του και την πρόωρη ανάπτυξή του. Ο Wilbur ωριμάζει με ανώμαλο ρυθμό, φτάνοντας στην ανδρική ηλικία μέσα σε μια δεκαετία. Οι ντόπιοι αποφεύγουν αυτόν και την οικογένειά του, και τα ζώα τον φοβούνται και τον περιφρονούν (λόγω της οσμής του). Ο μάγος παππούς του τον εισάγει σε ορισμένες σκοτεινές τελετές και στη μελέτη της μαγείας. Διάφοροι ντόπιοι τον υποπτεύονται, αφού ο Old Whateley αγοράζει όλο και περισσότερα βοοειδή, ωστόσο ο αριθμός των κοπαδιών του δεν αυξάνεται ποτέ και τα βοοειδή στο χωράφι του πλήττονται μυστηριωδώς με σοβαρές πληγές.
Ο Wilbur και ο παππούς του έχουν παγιδεύσει μια αόρατη παρουσία στην αγροικία τους. αυτό το ον συνδέεται με κάποιον τρόπο με το Yog-Sothoth- έναν από τους Παλαιούς Θεούς. Ο παππούς του πεθαίνει και αμέσως μετά η μητέρα του εξαφανίζεται.
Ο Wilbur επισκέπτεται στο Πανεπιστήμιο του Μισκατόνικ στο Άρκαμ να προμηθευτεί το αντίγραφο του Necronomicon – η βιβλιοθήκη του Μισκατόνικ είναι μια από τις λίγες μόνο στον κόσμο για την αποθήκευση ενός πρωτότυπου- για να αντιμετωπίσει την απειλεί.
ΙΙ. Ντάγκον
Ο Ντάγκον είναι ένα διήγημα του H. P. Λάβκραφτ, που γράφτηκε τον Ιούλιο του 1917. Είναι μια από τις πρώτες ιστορίες που έγραψε ως ενήλικας και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στην έκδοση The Vagrant του Νοεμβρίου 1919. Αργότερα, τον Οκτώβριο του 1923, ο Ντάγκον δημοσιεύτηκε στο Weird Tales. Για μερικούς ανθρώπους, ο Ντάγκον είναι μια από τις πιο εμπνευσμένες ιστορίες του Λάβκραφτ. Έχει πολλά στοιχεία που προβάλλουν μελλοντικές ιστορίες όπως το Κάλεσμα του Κθούλου και τη Σκιά πάνω από το Ινσμουθ, και ο τίτλος είναι ένας υπαινιγμός για τον Ντάγκον, έναν μεγάλο Παλαιό που θα εμφανιζόταν σε επόμενα έργα.
Η ιστορία είναι η μαρτυρία ενός βασανισμένου, εθισμένου στη μορφίνη ατόμου που σκοπεύει να αυτοκτονήσει για ένα περιστατικό που συνέβη νωρίς στον Α ‘Παγκόσμιο Πόλεμο όταν ήταν αξιωματικός στο εμπορικό ναυτικό.
III. Το κάλεσμα του Κθούλου
Το κάλεσμα του Κθούλου γράφτηκε τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1926 και αρχικά κυκλοφόρησε στο τεύχος Φεβρουαρίου 1928 του Weird Tales. Είναι η μόνη ιστορία που γράφτηκε από την Λάβκραφτ στην οποία η εξωγήινη οντότητα Κθούλου εμφανίζεται με σάρκα και οστά. Η ιστορία γράφεται σε στυλ ντοκιμαντέρ, με τρεις ανεξάρτητες αφηγήσεις που συνδέονται μεταξύ τους όταν ένας αφηγητή ανακαλύπτει σημειώσεις που άφησε ένας νεκρός συγγενής.
Ο αφηγητής συγκεντρώνει όλη την αλήθεια και την ανησυχητική σημασία των πληροφοριών που διαθέτει, απεικονίζοντας τα στην πρώτη γραμμή της ιστορίας: « The most merciful thing in the world, I think, is the inability of the human mind to correlate all its contents. We live on a placid island of ignorance in the midst of black seas of infinity, and it was not meant that we should voyage far. »
IV. Η Σκιά πάνω από το Ινσμουθ
Η Σκιά πάνω από το Ινσμουθ είναι ίσως το πιο γνωστό μυθιστόρημα τρόμου του Λάβκραφτ, που γράφτηκε τον Νοέμβριο με Δεκέμβριο του 1931. Αποτελεί μέρος του Μύθου του Κθούλου, χρησιμοποιώντας το μοτίβο ενός κακοήθους υποθαλάσσιου πολιτισμού. Παραπέμπει σε πολλά κοινά στοιχεία του Μύθου, όπως ονόματα τόπων, μυθικά πλάσματα και επικλήσεις.
Ο αφηγητής είναι μαθητής και βρίσκεται σε μια περιοδεία ιστορικού χαρακτήρα στη Νέα Αγγλία. Βλέπει ένα εξωτικό κόσμημα σε ένα μουσείο και μαθαίνει ότι προέρχεται από το κοντινό ερειπωμένο λιμάνι του Ίνσμουθ- περιγράφεται με μεγάλη λεπτομέρεια ως μια καταρρέουσα, κυρίως ερημική πόλη γεμάτη ερειπωμένα κτίρια και ανθρώπους που φαίνονται λίγο περίεργοι και τείνουν να περπατούν με ένα ξεχωριστό χάος.
Η ιστορία είναι μία από τις πιο τρομακτικές και εκτενείς του συγγραφέα. Η ατμόσφαιρα που περιβάλει την πόλη και οι χαρακτήρες κάνουν την όλη εμπειρία να φαντάζει πραγματικά εξωπραγματική.
Δε θα μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες για να αποφύγουμε τα spoilers. Το μόνο που έχουμε να πούμε για τη συγκεκριμένη ιστορία είναι ότι φτιάχτηκε για να διαβάζεται το Χαλοουίν.
IV + I Herbert West–Reanimator
Η ιστορία- η οποία είναι χωρισμένη σε 6 επισόδεια- κυκλοφόρησε αρχικά στο Home Brew Vol. 1, ένα ερασιτεχνικό περιοδικό που εκδόθηκε από τον φίλο του Τζωρτζ Τζούλιαν Χουτέιν.
Ο αφηγητής είναι γιατρός που πήγε στην ιατρική σχολή με τον Χέρμπερτ Γουέστ. Ενημερώνει τον αναγνώστη ότι ο φίλος του εξαφανίστηκε
ΠΗΓΗ: IMDB
πρόσφατα. Ο αφηγητής συνεχίζει εξηγώντας πώς συνάντησε τον Γουέστ όταν ήταν και οι δύο νέοι στην ιατρική σχολή και ο αφηγητής γοητεύτηκε από την θεωρία του, η οποία ισχυριζόταν ότι το ανθρώπινο σώμα είναι απλά μια σύνθετη, οργανική μηχανή, η οποία θα μπορούσε να «επανακινηθεί». Ο Γουέστ αρχικά προσπαθεί να αποδείξει αυτήν την υπόθεση αλλά χωρίς επιτυχία. Αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να πειραματιστεί με ανθρώπους. Αρχικά, πληρώνουν μια ομάδα ανδρών για να τους κλέψουν πτώματα από το νεκροταφείο, αλλά κανένα από τα πειράματα δεν είναι επιτυχές.
Ένα βράδυ, ο Γουέστ και ο αφηγητής κλέβουν το πτώμα ενός εργάτη που πέθανε εκείνο το πρωί σε ατύχημα. Το παίρνουν πίσω στην αγροικία και το εγχέουν με το διάλυμα του Γουέστ, αλλά τίποτα δεν συμβαίνει. Αργότερα, ακούγεται μια απάνθρωπη κραυγή μέσα στο δωμάτιο που βρίσκεται το πτώμα, το οποίο τρέπει τους δύο μαθητές σε άτακτη φυγή.
Τα υπόλοιπα θα τα αφήσουμε εκτός άρθρου, για να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.
Η ιστορία είναι η πρώτη που αναφέρει το φανταστικό Πανεπιστήμιο Μισκατόνικ. Είναι επίσης μία από τις πρώτες απεικονίσεις ζόμπι ως επιστημονικά ανανεωμένα πτώματα, με ζωική και ανεξέλεγκτη ιδιοσυγκρασία.
Η ιστορία ήταν η βάση της ταινίας τρόμου του 1985 Re-Animator, εκτός από πολλές άλλες προσαρμογές σε διάφορα μέσα. Αφού διαβάσετε την ιστορία, σας προτείνουμε να δείτε την ταινία για να κλείσει το βράδυ του Χαλοουίν με μια δόση ανατριχίλας.
