Ο καταξιωμένος άνθρωπος της Τέχνης και του Πνεύματος, γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στον ιταλικό κινηματογράφο και στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης τού Θεάτρου, αλλά και σαν συγγραφέας.
Σε ηλικία 77 ετών, άφησε σήμερα Τετάρτη (17/11) την τελευταία του πνοή ο συγγραφέας, σκηνοθέτης και ηθοποιός Θανάσης Αγγέλου, χτυπημένος από τον κορωνοϊό.
Την είδηση γνωστοποίησαν οι συνεργάτες και φίλοι του από «Το Θέατρο της Κούλουρης», αναφέροντας «Εμείς από τους πρώτους μάθαμε το τόσο θλιβερό γεγονός, ευχόμαστε να αναπαυθεί η ψυχή του και η προσφορά του στην Τέχνη αλλά και στον Άνθρωπο, να βρουν την ανταμοιβή που του άξιζε και την ευλογία του Θεού. Τα μέσα από την καρδιά συλλυπητήριά μας στην σύζυγο και την κόρη του. Θα είναι πάντα, νοητά, ανάμεσά μας, και θα μας οδηγεί στο έργο μας».
Ο Θανάσης Αγγέλου γεννήθηκε στη Χαλκίδα (03/09/1944) και μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία. Αποφοίτησε από το Σμαράγδειο και σπούδασε θέατρο στην Αθήνα στη σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη. Έλαβε μέρος και συμπρωταγωνίστησε σε αρκετά κινηματογραφικά και θεατρικά έργα.
Ο καταξιωμένος άνθρωπος της Τέχνης και του Πνεύματος, γνώρισε ιδιαίτερη επιτυχία στον ιταλικό κινηματογράφο και στην Ελλάδα αναγνωρίστηκε σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης τού Θεάτρου, αλλά και σαν συγγραφέας.
Το 1975 πηγαίνει στην Ιταλία και σπουδάζει σκηνοθεσία κινηματογράφου στην UNEVERSITA INTERNAZIONALE DEGLI STUDI SOCIALI στην Ρώμη. Συνεργάστηκε με πολλούς παραγωγούς όπως με Μάριο Τσέκι Γκόρι, Φατσένα, Τζόβινε, Οβίδιο Ασονίτι, Ρομέο Ασονίτι. Με τους σκηνοθέτες Felini, Damiano Damiani, Οtoni, Luigi Cozzi, Guerrieri.
Tο 1976 συνεργάστηκε με τον Ovidio Assoniti για την προετοιμασία του κινηματογραφικού έργου «The last concert» με τους Richard Johnson και Pamela Villoresi. Συνεργάστηκε με τους ηθοποιούς Κλαούντια Καρτνινάλε, Αλμπέρτο Σόντι, Ανί Ζιραντό, Φέμι Μπενούσι, Βιτόριο Γκάσμαν, Αντονέλα Λουάλτνι.
Το 1977 η καλλιτεχνική πολιτιστική ένωση της Ρώμης του απένειμε μαζί με τον Βιτόριο Γκάσμαν το βραβείο Checco Durante για τη διάκρισή τους στην ιταλικό κινηματογράφο. Έναν έπαινο για την ταινία La bravata. Το 1978 τιμήθηκε με το βραβείο Pericle d’ oro στην ταινία «Questo si che e un amore» και το 1979 του απονεμήθηκε από τον Ιταλικό τύπο το βραβείο Nouova Emponta.
Το 1978 εμπνεύστηκε την ίδρυση της ιταλοελληνικής συμπαραγωγής. Μαζί με τον Διονύσιο Σπηλιωτόπουλο (σύμβουλος παραγωγών) έφεραν σε επαφή την καλλιτεχνική πολιτιστική ένωση της Ρώμης, «Υπουργείο πολιτισμού» με τον υπουργό βιομηχανίας της Ελλάδος κ. Κονοφάγο και υλοποιήθηκε η πρώτη συμπαραγωγή Μάριο-Τσέκι Γκόρι και Γκρέκα Φιλμ, με την ταινία που γυρίστηκε στη Ρόδο. Αλλά οικονομικές διαφορές σταμάτησαν την προσπάθεια.
Το 1980 επιστρέφοντας στην Ελλάδα, δημιουργεί την διαφημιστική εταιρία Α-Αρτ και το 1989 τον ραδιοφωνικό σταθμό «Ευβοϊκό κανάλι», όπου έγραψε και παρουσίασε έως και το 2012 δεκάδες κοινωνικές εκπαιδευτικές, κωμικές και δραματικές εκπομπές.
Το 1965 δημοσιεύονται διηγήματα και ποιήματα του σε περιοδικά και εφημερίδες, ενώ το 1975 γράφει την πρώτη ποιητική συλλογή «Συλλαβίζοντας». Το 1977 το σενάριο για τον Ιταλικό κινηματογράφο «Αντίστροφη μέτρηση». Ακολουθεί η ποιητική συλλογή «Ενάτη Ημέρα» και δυο θεατρικά έργα, το «Κονιάκ μετά την καταιγίδα» και το «Παγίδα για όνειρα» καθώς επίσης και τα μυθιστορήματα «Το κουμπί», «Εφιαλτικός παράλληλος» και «Βρόμικος ποταμός» σε συνεργασία με τον Νικόλαο Μεταλληνό. Το 2012 γράφει το μυθιστόρημα «Ο ήχος των τενεκέδων» και ακολουθούν «Το πέταγμα της πεταλούδας», «Πειρασμός και σωτηρία» και το θεατρικό «Έσχατο όριο».
Τελευταία του εμφάνιση στο Θέατρο, κατά την περίοδο 2019-2020 στο “Studio Κυψέλης” με το θεατρικό του έργο “Κονιάκ μετά την καταιγίδα”, σε σκηνοθεσία του ίδιου.
Πηγή: tetragwno.gr
