Ο Αργύρης από το Αιγάλεω, το μεγαλύτερο από τα τρία παιδιά της οικογένειας Χατζηγιαννάκου, γέννημα-θρέμμα μιας παραδοσιακής, εργατικής οικογένειας, δεν φανταζόταν ποτέ πως κάποια μέρα θα βρεθεί να διαχειρίζεται το δικό του εστιατόριο στη Χώρα της Μυκόνου. Οι γονείς του πάλευαν καθημερινά για τα απαραίτητα – με αξιοπρέπεια και αρχές.
Ο Αργύρης Χατζηγιαννάκος, γεννημένος το 1981, έζησε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στις γειτονιές του Αιγάλεω. «Μεγαλώσαμε ελεύθεροι, ατίθασοι, αλλά με αρχές…», λέει.
Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του στον τουρισμό, εργαζόταν ως χειριστής γερανογέφυρας. Ήταν μια δουλειά με καλό μεροκάματο, μέχρι που ήρθε η οικονομική κρίση του 2010 και άλλαξε τα πάντα. «Έπρεπε να επιβιώσω. Βρήκα δουλειά ως σερβιτόρος στη Μύκονο…»
Η πορεία του δεν σταμάτησε εκεί. Από τη θέση του σερβιτόρου στον “Κουρσάρο”, έφτασε να γίνει υπεύθυνος, χάρη στην εμπιστοσύνη του Εμμανουήλ Μαυριδάκη. «Σήμερα, είμαστε συνιδιοκτήτες στο La Petite Taverne Windmills, ένα ελληνικό εστιατόριο στην καρδιά της Χώρας Μυκόνου».
Το όραμα: να τιμήσει την ελληνική κουζίνα και τη φιλοξενία, χωρίς υπερβολές αλλά με ποιότητα και σεβασμό.
«Κάθε γεύμα να μοιάζει με μια αγκαλιά από τη θάλασσα, τον ήλιο και την αγάπη μας».
Ο ίδιος παραμένει άνθρωπος της καθημερινής προσπάθειας: «Είμαι υπεύθυνος, σερβιτόρος, ταμίας… αλλά πάνω απ’ όλα δίκαιος και φίλος».
Δεν ξεχνά τις ρίζες του και αυτό καθορίζει τον τρόπο που δουλεύει και ζει: «Προέρχομαι από λαϊκή οικογένεια. Ξέρω να αφουγκράζομαι τις ανάγκες των ανθρώπων».
Οραματίζεται μια βιώσιμη Μύκονο: «Πρέπει να επιμηκύνουμε τη σεζόν και να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες σε προσιτές τιμές, ώστε ο ταξιδιώτης να επιστρέφει ξανά και ξανά».
Με σεβασμό στην παράδοση και βλέμμα στο μέλλον, ο Αργύρης Χατζηγιαννάκος αποδεικνύει πως μια ζωή γεμάτη αλήθεια, κόπο και πίστη μπορεί να ανθίσει, ακόμα και εκεί όπου όλα μοιάζουν φτιαγμένα για τους λίγους.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
